Առակ «Մորեխն ու մրջյունը» (բարոյական)

Մորեխն ու մրջյունը մանկական ամենահայտնի առակներից է, որը դեռևս առկա է մեր հիշողություններում: Նա խոսում է ծույլ մորեխի և աշխատասեր մրջյունի մասին՝ համեմատելով նրանց վերաբերմունքը աշխատանքի և ապագայի վերաբերյալ:

Պատմությունը սովորաբար վերագրվում է Հին Հունաստանի հեղինակ Եզոպոսին, բայց նաև ֆրանսիացին պատմել է չափածո La Fontaine-ն ուներ բազմաթիվ ադապտացիաներ, այդ թվում՝ բրազիլացի գրող Մոնտեյրո Լոբատոյի:

Առակի ամփոփում

Ինչպես սովորական առակներում, այս պատմությունը խաղում են երկու կենդանիներ, որոնք իրենց պահում են շատ տարբեր: նման է մարդկանց. Ամառվա ընթացքում Ցիկադան ցանկանում է վայելել լավ եղանակը և իր օրերն անցկացնում է երգելով :

Միևնույն ժամանակ, Մրջյունը ջանասիրաբար աշխատում է ՝ սնունդ հավաքելով ամռանը գոյատևելու համար, իսկ ձմեռը . Երբ գալիս են ցուրտ ու անձրևոտ օրերը, Ցիկադան ուտելու ոչինչ չունի և մյուսին խնդրում է կիսել իր կերակուրը: Մրջյունը հրաժարվում է, ասելով, որ Ցիկադան ամառը անցկացրել է երգելով և այժմ պետք է «կատարվի»:

Տես ստորև, Եզոպի կրճատ տարբերակը, որը թարգմանվել է բրազիլացի Ռութ Ռոչայի կողմից 2010 թվականին.

0> Մորեխն ամառը անցկացնում էր երգելով, մինչդեռ մրջյունը հավաքում էր իր հացահատիկը:

Երբ ձմեռը եկավ, մորեխը եկավ մրջյունի տուն՝ խնդրելու նրան ուտելու բան տալ:

Այնուհետև մրջյունը հարցրեց նրան.

— Իսկ դու ի՞նչ ես արել ամբողջ ամառ:

—Ամռանը ես երգում էի,- ասաց ցիկադը:

Իսկ մրջյունը պատասխանեց.- Շատ լավ, հիմա պարի՛ր: ցիկադա, և ոչ թե մենք համակերպվում ենք մրջյունների ծաղրի հետ:

Եզոպոսի ամբողջական տարբերակը

Եզոպոսը (մ.թ.ա. 620 – մ.թ.ա. 564) եղել է հին հույն գրող, ով հավերժացել է իր առակների ժողովածուով , որը դարձել է ժողովրդական բանավոր ավանդույթի մաս: Սկզբում, սկզբնական տարբերակում, պատմվածքը վերնագրված էր Մորեխն ու մրջյունը :

Ձմռան մի գեղեցիկ օրը մրջյունները մեծագույն աշխատանք էին կատարում իրենց սննդի պաշարները չորացնելու համար: Տեղատարափից հետո հատիկները թրջվել էին։ Հանկարծ հայտնվում է ցիկադան.

– Խնդրում եմ, փոքրիկ մրջյուններ, ինձ ուտելիք տվեք։

Մրջյունները դադարեցին աշխատել, ինչը հակասում էր նրանց սկզբունքներին, և հարցրեցին.

– Բայց ինչու՞ Ի՞նչ եք արել ամառվա ընթացքում: Պատահաբար չե՞ս հիշել ձմռան համար ուտելիք խնայելու մասին:

Ասաց մորեխը.

- Ճիշտն ասած, ժամանակ չունեի: Ամբողջ ամառը երգելով եմ անցկացրել:

Ասացին մրջյունները.

-Դե... Եթե ամբողջ ամառը երգում եք, ապա ձմեռը պարելով անցկացնե՞ք:

Եվ նրանք վերադարձան աշխատանքի՝ ծիծաղելով:

ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ԲԱՐՈՅԱԿԱՆԸ. Ծույլերը քաղում են այն, ինչին արժանի են:

Լա Ֆոնտենի տարբերակը

Ժան դե Լա Ֆոնտեն (1621 – 1695թթ.) ֆրանսիացի հեղինակ, ովհայտնի դարձավ Առակներ (1668) աշխատությամբ, որտեղ նա ներշնչված էր Եզոպոսից և վերստեղծեց մի քանի կարճ պատմություններ բարոյականությամբ:

պատմությունները պատմվում են չափածո և անցել է սերնդեսերունդ՝ դարերի ընթացքում դառնալով չափազանց հայտնի: Ստորև բերեք պորտուգալացի բանաստեղծ Բոկաջեի (1765 – 1805) կատարած թարգմանությունը.

Ունենալով ցիկադա երգերում

Անցկացրեց ամբողջ ամառը

Նա հայտնվեց ծայրահեղ աղքատության մեջ

Փոթորիկ սեզոնում:

Փշրանք չունենալով

Թող շաղակրատակը ճաքի

Նա գնաց օգտագործելու մրջյունը,

Ով ապրում էր նրա մոտ:

Նա աղաչում էր նրան պարտք տալ իրեն,

Քանի որ նա ուներ հարստություն և փայլ,

Որովհետև հացահատիկ կարող էր իրեն պահել

Té

- Բարեկամ,- ասում է մորեխը,-

- Խոստանում եմ, կենդանու հավատքին,

Ես քեզ կվճարեմ մինչեւ օգոստոս

Տոկոսն ու մայր գումարը:

Մրջյունը երբեք պարտք չի տալիս,

Երբեք չի տալիս, ուրեմն հավաքում է:

- «Ամռանը դուք գործ ունեիք:

Նա հարցնում է մուրացկանին:

Մյուսը պատասխանում է. - «Ես երգում էի

Գիշեր ու ցերեկ, անընդհատ»:

- «Բրավո». Մրջյունը պարզ և պարզ դաս է աշխատանքի կարևորության և արժեքի մասին : Սիմվոլներով բեռնված կերպարները ներկայացնում են կյանքի նկատմամբ երկու հակադիր վերաբերմունք՝ աշխատասեր և ծույլ:

Առակը մեզ ասում է.այն մեզ սովորեցնում է լինել անկախ և պատասխանատու ինքներս մեզ համար: Նույնիսկ երբ մենք պարզապես ուզում ենք հանգստանալ և վայելել կյանքը, անհրաժեշտ է մտածել ապագայի մասին և պայքարել դրա համար:

Այս պատմությունը, որը լի է ժողովրդական իմաստությամբ, կարող է նաև երեխաների հետ խոսելու լավ առիթ լինել. այլ հիմնարար արժեքներ՝ առատաձեռնություն, համերաշխություն, կիսվել։

Ի վերջո, պատմվածքի վերջում չի ասվում, որ Մրջյունը չի եկել օգնելու Ցիկադային՝ այն բանականություն անվանելուց հետո։ Այսպիսով, մեկնաբանությունը բաց կմնա. երևի մրջյունը առատաձեռն էր՝ ցիկադային իր անպատասխանատվության մասին զգուշացնելուց հետո:

Իմացեք նաև