Music Drão, van Gilberto Gil: analyse, geschiedenis en backstage

Drão is een van de grote klassiekers van de Braziliaanse populaire muziek. Uiterst origineel, het autobiografische lied gecomponeerd door Gilberto Gil, behandelt echtscheiding op een bijzondere manier. De verzen gewijd aan de scheiding zijn vol genegenheid, genegenheid en respect.

Drão, gecomponeerd in 1981 en uitgebracht in 1982, is vooral een prachtig eerbetoon aan Sandra Gadelha, Gil's ex-vrouw en moeder van drie van zijn kinderen (Pedro, Preta en Maria).

Brief

Drão!

Iemands liefde is als een korrel

Een zaadje van illusie

Het moet sterven om te ontkiemen

Plant ergens

Verrijzen op de grond

Ons zaaien

Wie kan die liefde laten sterven

Onze reis

Harde wandeling

Door de donkere nacht

Drão!

Denk niet aan scheiding

Breek je hart niet.

Ware liefde is ijdel

Het strekt zich oneindig uit

Immense monoliet

Onze architectuur

Wie kan die liefde laten sterven

Onze reis

Tatami bed

Voor het leven

Drão!

De jongens zijn allemaal gezond

De zonden zijn allemaal van mij

God kent mijn bekentenis

Er valt niets te vergeven

Daarom moet er meer mededogen zijn

Wie kan

Die liefde om te sterven

Als liefde is als een korrel

Sterft, tarwe wordt geboren

Levend, stervend brood

Drão!

Drão!

Handschriftanalyse

De titel van het lied is een verwijzing naar de liefkozende bijnaam die Sandra Gadelha, destijds de vrouw van Gilberto Gil, kreeg. De tekst, autobiografisch, werd gecomponeerd tijdens de scheiding .

Het eerste woord van de tekst, dat in het hele nummer terugkomt, is als een oproep, want de tekstschrijver richt zich tot zijn voormalige geliefde.

Terwijl een groot aantal composities zijn gemaakt om de liefde te prijzen of verloren liefde te bewenen, is Gil in Drão probeert een zonnige en optimistische kijk op echtscheiding te geven:

Drão!

Iemands liefde is als een korrel

Een zaadje van illusie

Het moet sterven om te ontkiemen

Plant ergens

Verrijzen op de grond

Ons zaaien

Het is niet alsof de liefde van zoveel jaren is gestorven, het is alsof die passie van vroeger is veranderd in iets anders, in een gevoel dat ook goed is, maar anders dan wat men in het begin had.

De metafoor met de plantage is waardevol. Naast het rijm dat ontstaat (Drão/grão) ziet de luisteraar hoe het einde nodig is om een nieuwe relatie tot stand te brengen.

Het tweede deel van de tekst gaat daarentegen alleen over het delen tussen het paar:

Wie kan die liefde laten sterven

Onze reis

Harde wandeling

Door de donkere nacht

Door te bevestigen dat de liefde niet sterft, verzekert de tekstschrijver ons dat de genegenheid die ooit betrekking had op een liefdevolle relatie nu in mutatie en het zal veranderen in een ander soort gevoel.

Het woord "caminhadura" in de tekst zou een verwijzing kunnen zijn naar het tatami bed waar het echtpaar sliep, maar het woord zou ook gelezen kunnen worden als een erkenning van de moeilijkheid van de reis. Kort daarna wordt de volgorde van de woorden omgedraaid en wordt "caminhadura" "caminhada dura" (harde wandeling), dan herkent de spreker de ongelukken onderweg en de moeilijkheid van het leven als echtpaar. Hij benadrukt dat dit alles tederheid eindigt nooit met de scheiding.

In het volgende fragment nodigt de ik-figuur degene die zijn toekomstige ex-vrouw zal worden uit om op een nieuwe manier te denken:

Drão!

Denk niet aan scheiding

Breek je hart niet.

Ware liefde is ijdel

Het strekt zich oneindig uit

Immense monoliet

Onze architectuur

In plaats van te lijden, moedigt de tekstschrijver ons aan om te kijken naar wat goed en solide is in de relatie. In plaats van verloren te gaan of uit te doven, probeert men te vertalen dat liefdesmetamorfoses in een ander soort genegenheid.

Was er ooit sprake van passie en euforie, nu zien we een permanente, oneindige genegenheid, die zich uitbreidt en vermenigvuldigt.

De vruchten van deze relatie zijn niet alleen sentimenteel maar ook concreet: de kinderen. Daarom wordt Drão in de passage herinnerd aan de erfenis die de relatie nalaat:

Drão!

De jongens zijn allemaal gezond

In deze verzen verwijst Gil naar de drie kinderen van het echtpaar, Pedro, Preta en Maria.

Het lied droeg uiteindelijk een zekere droefheid omdat de werkelijkheid niet overeenkwam met de door Gil gezongen tekst: Pedro, een van de zonen van het echtpaar, overleed jong, op 19-jarige leeftijd, bij een tragisch auto-ongeluk in 1990. Maar op het moment dat het lied werd geschreven - begin jaren tachtig - ging het eigenlijk goed met de jongens.

De tekst gaat verder, nu met een meer confessionele toon, waarbij de spreker een mea culpa die zijn ex-vrouw vrijstelt van het feit dat de relatie mislukt is:

De zonden zijn allemaal van mij

God kent mijn bekentenis

Er valt niets te vergeven

Daarom moet er meer mededogen zijn

In plaats van gevoelens op te roepen die vaak voorkomen bij een scheiding, zoals woede en jaloezie, vraagt de tekstschrijver Drão om gevoeligheid en begrip om met de situatie om te gaan en te beseffen dat dit een volwassen beslissing is van twee volwassenen die niet langer als een stel functioneren, ook al hebben zij immense genegenheid voor elkaar.

Het einde van het lied wordt geïllustreerd met de prachtige metafoor van het brood om aan te tonen dat affecties veranderen in iets anders. Net zoals het graan moet sterven om tarwe te worden, moet het graan groeien om brood te worden.

Als liefde is als een korrel

Sterft, tarwe wordt geboren

Levend, stervend brood

Gil onderstreept in deze verzen het verstrijken van de tijd en het ongelooflijke vermogen van transformatie beïnvloeden - die in geval van echtscheiding niet tenietgaat, maar wordt gewijzigd.

Achter de schermen van de schepping

Gilberto Gil begon met Sandra uit te gaan in 1968 en trouwde uiteindelijk het jaar daarop met haar.

Het huwelijk, dat Gilberto Gil's derde was, duurde 12 jaar en het was voor haar dat Drão Met Sandra had Gil drie kinderen: Pedro, Preta en Maria.

Het lied dat een van de klassiekers van de Braziliaanse populaire muziek werd, werd juist gemaakt tijdens de scheidingsprocedure van het echtpaar in het begin van de jaren tachtig.

Hoe de scheiding eigenlijk verliep

Drão was gemarkeerd als een lied dat het einde van een lang huwelijk illustreert.

De scheiding tussen Gilberto Gil en Sandra Gadelha is op vreedzame wijze tot stand gekomen, waarbij de privacy van het echtpaar is gerespecteerd en vooral hun kinderen zijn beschermd. In enkele specifieke interviews vertelt Sandra de achtergronden van de beslissing tot scheiding:

We gingen met wederzijdse instemming uit elkaar. De liefde was iets anders geworden. En het lied spreekt precies over deze verandering, over een soort liefde die leeft, sterft en op een andere manier herboren wordt. Onze liefde is nooit gestorven, tot op de dag van vandaag zijn we zeer goede vrienden. Naarmate de tijd verstreek ontroerde het lied me meer en meer, ik dacht na over de tekst. De poëzie is duizelingwekkend, er is onze geschiedenis, het tatami bed, datwaar we van hielden.

Gilberto Gil en Sandra, zijn ex-vrouw. Drão is aan haar opgedragen.

Waarom het liedje heet Drão ?

Sandrão was een door Maria Bethânia gegeven bijnaam die uiteindelijk werd overgenomen door mensen uit haar omgeving. Sandrão werd al snel Drão, een liefkozende naam.

Sandra is de zus van de eerste vrouw van Caetano Veloso, Dedé Gadelha. Volgens Sandra zelf groeide ze op in de wereld van kunstenaars in Bahia en werd ze van jongs af aan geïdentificeerd aan haar achternaam:

Sinds ik 14 was, noemde iedereen in Salvador me Drão. Ik groeide op met Gal Costa, we woonden in dezelfde straat. Ik ben de zus van Dedé, de eerste vrouw van Caetano Veloso. Onze straat was de ontmoetingsplaats van Tropicália. Ik ging naar de eerste bruiloft van Gil. Daarna ontmoette ik Nana Caymmi, zijn tweede vrouw. Onze liefde werd geboren uit deze vriendschap.

Drão en Gil met hun zoontje in hun armen in gezelschap van Caetano Veloso.

De dood van zijn zoon Pedro

Hoewel het kort in de tekst voorkomt, verwijst Drão naar de drie kinderen die de vrucht zijn van het huwelijk. Pedro, Preta en Maria worden genoemd wanneer de tekstschrijver zegt dat de kinderen allemaal gezond zijn.

De passage is bijzonder delicaat omdat Pedro, de oudste zoon die muzikant was en deel uitmaakte van de band Ego Trip, vroegtijdig stierf, slechts 19 jaar oud.

Pedro Gadelha Gil Moreira, slachtoffer van een auto-ongeluk in de Rodrigo de Freitas Lagune in Rio de Janeiro, werd op 2 februari 1990 begraven. De tekst van Drão Het blijft ook een nostalgisch verslag van een tijd waarin alles in orde was en het gezin in zijn volle omvang bestond.

Hun zoon Pedro stierf in een tragisch auto-ongeluk toen hij nog maar 19 jaar oud was.

Heropnames van het lied

Drão heeft de barrière van de tijd weten te overwinnen en is opnieuw opgenomen in samenwerking met (of door) enkele bijzondere vrienden. Ontdek hieronder enkele van de populairste heropnames van deze MPB-klassieker.

Met Caetano Veloso

De oude vrienden kwamen samen om het album op te nemen... Twee vrienden, een eeuw muziek. Op de schijf vinden we de track Drão .

Caetano was een bijzondere partnerkeuze omdat hij de relatie tussen Gil en Sandra op de voet volgde:

Djavan

In de jaren 2000 vroeg Djavan aan Gilberto Gil toestemming om een nieuwe opname te maken van Drão Het resultaat wordt opgenomen op de schijf Profiel gelanceerd in 2006.

Met Ivete Sangalo

Een andere versie die ook bekend werd, werd gemaakt in samenwerking met zanger Ivete Sangalo en Caetano Veloso. De drie Bahianen kwamen samen en voerden het nummer uit tijdens een show in 2012:

Maak ook kennis met