ஜெரால்டோ வாண்ட்ரே (இசை பகுப்பாய்வு) எழுதிய பூக்களைப் பற்றி நான் குறிப்பிடவில்லை என்று சொல்ல முடியாது.

"பூக்களைப் பற்றி நான் பேசவில்லை என்று சொல்லக்கூடாது" என்ற பாடல் 1968 இல் ஜெரால்டோ வாண்ட்ரே என்பவரால் எழுதப்பட்டு பாடப்பட்டது, அந்த ஆண்டு நடந்த சர்வதேச பாடல் விழாவில் இரண்டாவது இடத்தைப் பிடித்தது. "காமின்ஹாண்டோ" என்றும் அழைக்கப்படும் தீம், அந்த நேரத்தில் நிலவிய இராணுவ சர்வாதிகார முறைக்கு எதிரான மிகப்பெரிய எதிர்ப்புப் பாடல்களில் ஒன்றாக மாறியது.

இந்த அமைப்பு ஆட்சியால் தணிக்கை செய்யப்பட்டது மற்றும் வாண்ட்ரே இராணுவ காவல்துறையால் துரத்தப்பட்டார். , பழிவாங்கலைத் தவிர்ப்பதற்காக நாட்டை விட்டு வெளியேறி, நாடுகடத்தப்பட வேண்டும்

பள்ளிகளில், தெருக்களில், வயல்களில், கட்டிடங்களில்

நடந்து, பாடி, பாடலைப் பின்தொடர்ந்து

வாருங்கள், போவோம், காத்திருப்பது தெரியாது

நேரம் என்ன என்று யாருக்குத் தெரியும் , நடக்குமென்று எதிர்பார்க்காதே

வயல்வெளியெங்கும் பெரிய தோட்டங்களில் பசி

தெருக்களில் முடிவெடுக்காத சரங்களை அணிவகுத்து

அவர்கள் இன்னும் செய்கிறார்கள் பூ அவர்களின் வலுவான பல்லவி

மற்றும் அவர்கள் பீரங்கியை வெல்லும் பூக்களை நம்புகிறார்கள்

வாருங்கள், போகலாம், காத்திருப்பு என்பது தெரியாது

யாருக்குத் தெரியும், நேரத்தைச் செய்வது, இல்லை' அது நடக்கும் வரை காத்திருங்கள்

அங்கே ஆயுதம் ஏந்திய வீரர்கள் இருக்கிறார்கள், நேசித்தாலும் இல்லாவிட்டாலும்

கிட்டத்தட்ட அனைவரும் கையில் ஆயுதங்களுடன் தொலைந்து போனார்கள்

பராக்ஸில் அவர்களுக்கு ஒரு பண்டைய பாடம் கற்பிக்கப்படுகிறது

நாட்டிற்காகச் சாவதும் காரணமில்லாமல் வாழ்வதும்

வாருங்கள், போவோம், காத்திருப்பு அறியாதது

தெரிந்தவர் காலத்தை உண்டாக்குகிறார், அது நடக்கும் வரை காத்திருப்பதில்லை

பள்ளிகளில், தெருக்களில், வயல்களில், கட்டிடங்களில்

நாம் அனைவரும்படைவீரர்கள், ஆயுதம் ஏந்தியவர்களோ இல்லை

நடந்து பாடிக்கொண்டே பாடலைப் பின்தொடர்ந்து

நாம் அனைவரும் ஒரே கரத்தில் இருக்கிறோம் இல்லையா

மனதில் காதல், மலர்கள் மைதானம்

நிச்சயம் முன்னால், வரலாறு கையில்

நடந்து பாடி, பாடலைப் பின்தொடர்ந்து

புதிய பாடம் கற்று, கற்பித்தல்

வா, போகலாம், ஏன் காத்திருக்கக் கூடாது அது அறிதல்

அறிந்தவர் நேரத்தை உருவாக்குகிறார், அது நடக்கும் வரை காத்திருப்பதில்லை

பகுப்பாய்வு மற்றும் விளக்கம்

ஒரு கீதத்தின் ஒலியுடன், தீம் பின்வருமாறு ஒரு எளிய ரைம் திட்டம் (A-A-B-B, அல்லது முதல் வசனம் இரண்டாவது, மூன்றாவது நான்காவது மற்றும் பல). இது தற்போதைய மொழியின் பதிவையும் பயன்படுத்துகிறது, எளிதில் மனப்பாடம் செய்து மற்றவர்களுக்கு அனுப்பக்கூடிய பாடல் வரிகளுடன்.

இதனால், ஆட்சிக்கு எதிரான அணிவகுப்பு, போராட்டங்கள் மற்றும் ஆர்ப்பாட்டங்களில் பயன்படுத்தப்பட்ட பாடல்களைக் குறிப்பிடுவது போல் தெரிகிறது. 1968 ஆம் ஆண்டில் நாடு முழுவதும் பரவியது. இசையானது ஒரு போர்க் கருவியாகப் பயன்படுத்தப்பட்டது, இது நேரடியாகவும் சுருக்கமாகவும், கருத்தியல் மற்றும் கிளர்ச்சி செய்திகளை வெளிப்படுத்தும் நோக்கத்துடன் இருந்தது.

நடந்து பாடுவது மற்றும் பின்பற்றுவது பாடல்

நாம் அனைவரும் கைகோர்த்து இருக்கிறோம் இல்லையா

பள்ளிகளில், தெருக்களில், வயல்களில், கட்டிடங்களில்

நடந்து, பாடி, பாடலைப் பின்பற்றி

இராணுவ சர்வாதிகாரத்தின் முடிவுக்காக 1968 இல் போராட்டம்.

"பள்ளிகள், தெருக்கள், வயல்வெளிகள், கட்டிடங்கள்", வாண்ட்ரே அனைத்து சமூக அடுக்குகளிலிருந்தும் வெவ்வேறு தொழில்கள் மற்றும் நலன்களைக் கொண்ட மக்கள் ஒன்றாக இருப்பதையும் அதே நோக்கத்திற்காக அணிவகுத்துச் செல்வதையும் நிரூபிக்க விரும்பினார். ஒற்றுமையின் அவசியத்தையும், அனைவரும் விரும்புவது ஒன்றே: சுதந்திரம் என்பதை நினைவூட்டுவது தெளிவாகத் தெரிகிறது.

வாருங்கள், போகலாம், காத்திருப்பு என்பது தெரியாது

யாருக்குத் தெரியும், காலம் வரும். வா, நிகழ காத்திருக்காதே

பாடல் முழுவதும் பலமுறை திரும்பத் திரும்ப கேட்கப்படும் கோரஸ், ஒரு செயல் மற்றும் ஒற்றுமைக்கான அழைப்பு . ஜெரால்டோ இசையைக் கேட்பவர்களிடம் நேரடியாகப் பேசுகிறார், சண்டைக்கு அழைப்பு விடுக்கிறார்: "வாருங்கள்". முதல் நபர் பன்மையைப் பயன்படுத்துவதன் மூலம் ("விட்டுப் போகலாம்") அவர் செயலுக்கு ஒரு கூட்டு அம்சத்தைக் கொடுக்கிறார், அவர்கள் சண்டையில் ஒன்றாகத் தொடர்வார்கள் என்பதை நினைவில் கொள்கிறார்.

“காத்திருப்பது தெரியாது ", நாட்டின் யதார்த்தத்தை அறிந்த எவரும் விஷயங்கள் மாறுவதற்கு சும்மா காத்திருக்க முடியாது என்பதை ஆசிரியர் வலியுறுத்துகிறார். மாற்றமும், புரட்சியும் யாரிடமும் தட்டில் வைக்கப்படாது, விரைந்து செயல்பட வேண்டியது அவசியம் (“தெரிந்தவர்கள் நேரத்தை உருவாக்குங்கள், அது நடக்கும் வரை காத்திருக்க வேண்டாம்”).

வயல்வெளிகள் முழுவதும் உள்ளது. பெரிய தோட்டங்களில் பசி

தெருக்களில் முடிவெடுக்கப்படாத சரங்களை அணிவகுத்துச் செல்கிறது

அவர்கள் இன்னும் பூவை தங்கள் வலிமையான பல்லவியாக ஆக்குகிறார்கள்

மேலும் அவர்கள் பீரங்கியை வெல்லும் பூக்களை நம்புகிறார்கள்

இந்த சரணத்தில், துன்பம் கண்டிக்கப்படுகிறது இதில் திவிவசாயிகள் மற்றும் விவசாயிகள் வாழ்ந்தனர் மற்றும் அவர்கள் அனுபவித்த சுரண்டல்கள் ("பெருந்தோட்டங்களில் பசி"). அரசியல் நெருக்கடியை இராஜதந்திரம் மற்றும் பொதுவான உடன்பாட்டின் மூலம் தீர்க்கும் நோக்கில், "தீர்மானிக்கப்படாத வளைவுகளாக" ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட அமைதிவாதிகள் மீதும் கடுமையான விமர்சனம் உள்ளது.

அமெரிக்க வீரர்களை தரையுடன் எதிர்கொண்ட ஜான் ரோஸ் காஸ்மிரின் உருவப்படம், 1967 இல்.

எதிர்கலாச்சார இயக்கம் ஹிப்பி, o மலர் சக்தி, அமைதி மற்றும் அன்பு ஆகியவற்றின் இலட்சியங்கள் மலர்கள் ("வலுவான பல்லவி"). "பீரங்கிக்கு" (இராணுவ காவல்துறையின் வலிமை மற்றும் வன்முறை) எதிரான அதன் போதாமை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டப்பட்டுள்ளது.

ஆயுதமேந்திய வீரர்கள் உள்ளனர், நேசிக்கப்பட்டாலும் இல்லாவிட்டாலும்

கிட்டத்தட்ட அனைவரும் கையில் ஆயுதங்களுடன் தொலைந்துவிட்டனர்

பாராக்ஸில் அவர்களுக்கு பழைய பாடம் கற்பிக்கப்படுகிறது

நாட்டிற்காக சாக வேண்டும், காரணமின்றி வாழ வேண்டும்

இராணுவம் எதிரியை அடையாளப்படுத்தினாலும், சர்வாதிகார சக்தி, இசை வீரர்களை மனிதநேயமற்றதாக்கவில்லை. . மாறாக, அவர்கள் "கிட்டத்தட்ட அனைவரும் ஆயுதங்களுடன் தொலைந்துவிட்டார்கள்", அதாவது வன்முறையைப் பயன்படுத்தினார்கள், கொன்றார்கள், ஆனால் ஏன் என்று அவர்களுக்கே தெரியாது என்பதை அவர் நினைவு கூர்ந்தார். அவர்கள் கண்மூடித்தனமாக கட்டளைகளுக்குக் கீழ்ப்படிந்தனர், ஏனெனில் மூளைச் சலவை அவர்கள் அவதிப்பட்டனர்: "பழைய பாடம் / நாட்டிற்காக இறப்பது மற்றும் காரணமின்றி வாழ்வது".

இராணுவத்தின் போது பிரேசிலிய வீரர்கள் சர்வாதிகாரம்

சிப்பாய்கள், தவறான தேசபக்தியின் ஆவியால் உந்தப்பட்டு, தங்கள் வாழ்க்கையை அர்ப்பணிக்க வேண்டியிருந்தது மற்றும் அதன் விளைவாக அடிக்கடி இறக்க வேண்டியிருந்ததுஅவர்கள் பாதுகாத்த அமைப்பு மற்றும் அதில் அவர்களும் பலியாகினர்.

பள்ளிகளில், தெருக்களில், வயல்களில், கட்டிடங்களில்

நாம் அனைவரும் ராணுவ வீரர்கள், ஆயுதம் ஏந்தியிருந்தாலும் இல்லாவிட்டாலும்

நடைபயிற்சி மற்றும் பாடலைப் பாடி பின்தொடர்ந்து

நாம் அனைவரும் ஒரே கரத்தில் இருக்கிறோம் இல்லையா

மனதில் உள்ள காதல்கள், தரையில் பூக்கள்

முன் உறுதி, கையில் கதை

நடந்து பாடிக்கொண்டே பாடலைப் பின்பற்றி

புதிய பாடம் கற்றுக்கொண்டு கற்பித்தல்

கடைசி சரணத்தில் அனைத்து குடிமக்களுக்கும் சமத்துவம் என்ற செய்தி போராட்டத்திற்கு ஒன்றாகப் புறப்பட வேண்டிய அவசரம் வலுப்பெற்றது, ஏனெனில் ஒரு ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட இயக்கத்தின் மூலம் மட்டுமே புரட்சி வர முடியும்.

இந்தப் பாடல் அவர்கள் மக்களை நினைத்து, "மனதில் காதல் கொண்டு" முன்னேற வேண்டும் என்பதை அவர்களுக்கு நினைவூட்டியது. நேசித்தார்கள் மற்றும் இராணுவ அடக்குமுறைக்கு பலியாகினர். வெற்றிபெற, "பூக்களை தரையில்" விட்டுவிட வேண்டியது அவசியம், அதாவது அமைதிவாத அணுகுமுறைகளை கைவிட வேண்டும்.

இது அவர்களின் கைகளில் இருந்தது "வரலாறு", நாட்டின் யதார்த்தத்தை மாற்றுவதற்கான சாத்தியம் மற்றும் அனைத்து பிரேசிலியர்களின் எதிர்காலம். அவர்கள் "நடந்து பாடுவதை" தொடர வேண்டும், "புதிய பாடம் கற்று கற்பிக்க வேண்டும்", தங்கள் அறிவை கடத்த வேண்டும், மற்றவர்களை போர்க்குணத்தில் எழுப்ப வேண்டும்.

பாடலின் பொருள்

"இல்லை என்று சொல்லக்கூடாது பூக்களைப் பற்றி பேசினார்" என்பது தீவிர அரசியல் எதிர்ப்பிற்கான அழைப்பு , சர்வாதிகாரத்தை தூக்கியெறிய தேவையான அனைத்து வகையான போராட்டங்களுக்கும் அழைப்பு.

ஜெரால்டோ வாண்ட்ரே மலர்கள் பற்றி பேசுகிறார்துப்பாக்கிகள் மற்றும் பீரங்கிகளுடன் சண்டையிடுவதற்கு "அமைதி மற்றும் அன்பை" பயன்படுத்துவது போதாது என்பதைக் காட்ட முயற்சிக்கிறது, வெற்றிக்கான ஒரே வழி தொழிற்சங்கம் மற்றும் ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட இயக்கம் என்பதை வலியுறுத்துகிறது.

வரலாற்று சூழல்

1968: அடக்குமுறை மற்றும் எதிர்ப்பு

1968 ஆம் ஆண்டில், பிரேசில் அரசியல் அடக்குமுறையின் மோசமான தருணங்களில் ஒன்றை எதிர்கொண்டது, AI-5 நிறுவனம்: ஆட்சிக்கு வரம்பற்ற அதிகாரங்களை வழங்கிய சட்டங்களின் தொகுப்பு.

எதேச்சாதிகாரம் மற்றும் பொலிஸ் வன்முறையின் பல அத்தியாயங்களை எதிர்கொண்டு, பல்கலைக்கழக மாணவர்கள் அணிதிரளத் தொடங்கினர், ஆக்கிரமிப்பு, கைது வாரண்ட்கள் மற்றும் சில நேரங்களில் கொலைகள் போன்றவற்றைச் சந்தித்த பொது எதிர்ப்புகளை உருவாக்கினர்.

கொஞ்சம், இந்த எதிர்ப்புகள் நாடு முழுவதும் பரவியது. பிற குழுக்கள் இயக்கத்தில் இணைந்தன: கலைஞர்கள், பத்திரிகையாளர்கள், பாதிரியார்கள், வழக்கறிஞர்கள், தாய்மார்கள், முதலியன அச்சுறுத்தும், தடைசெய்யப்பட்ட மற்றும் துன்புறுத்தப்பட்ட தணிக்கை, அரசியல் மற்றும் சமூக இயல்புடைய செய்திகளை அனுப்பப் பயன்படுத்தப்படும் கலை வாகனங்களில் ஒன்றாக இசை ஆனது.

நடிகர்கள் தங்கள் கருத்துக்களைப் பகிரங்கமாக வெளிப்படுத்தியபோது தாங்கள் நடத்தும் ஆபத்தை அறிந்திருந்தனர், ஆனால் ஆபத்து அவர்களின் வாழ்க்கை நிறுவப்பட்ட சக்திக்கு சவால் விடும் மற்றும் பிரேசிலியர்களுக்கு வலிமை மற்றும் தைரியத்தின் செய்தியை அனுப்புகிறது.

1968 சர்வதேச பாடல் விழாவிற்கு பல ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, நடுவர்களில் ஒருவர் பேட்டியில் ஒப்புக்கொண்டார்"பூக்களைக் குறிப்பிடவில்லை என்று சொல்லக்கூடாது" என்பது வெற்றிப் பொருளாக இருந்திருக்கும். நிகழ்வின் அமைப்பு மற்றும் தொலைக்காட்சி குளோபோ, நிகழ்ச்சியை ஒளிபரப்பிய நெட்வொர்க்கின் அரசியல் அழுத்தங்கள் காரணமாக வாண்ட்ரே இரண்டாவது இடத்தில் இருந்தார்.

ஜெரால்டோ வாண்ட்ரே: நாடுகடத்தல் மற்றும் பொது வாழ்க்கையிலிருந்து விலகுதல்

1968 இல் நடந்த சர்வதேச பாடல் விழாவில் ஜெரால்டோ வாண்ட்ரே.

இராணுவ சக்திக்கு சவால் விடுபவர்களுக்கு சாத்தியமான விளைவுகள் சிறைவாசம், மரணம் அல்லது, தப்பிக்க முடிந்தவர்கள், நாடுகடத்தல்.

ஏனெனில் "நான் பூக்களைப் பற்றி பேசவில்லை" என்பதிலிருந்து, ஜெரால்டோ வாண்ட்ரே அரசியல் மற்றும் சமூக ஒழுங்கு துறையால் கண்காணிக்கப்படத் தொடங்கினார், மேலும் அவர் தப்பி ஓட வேண்டியிருந்தது.

அவர் சிலி போன்ற பல நாடுகளுக்குச் சென்றார். , அல்ஜீரியா, ஜெர்மனி, கிரீஸ், ஆஸ்திரியா , பல்கேரியா மற்றும் பிரான்ஸ். 1975 இல் அவர் பிரேசிலுக்குத் திரும்பியபோது, ​​அவர் பிரபலத்திலிருந்து விலகி, வழக்கறிஞராகத் தன்னை அர்ப்பணித்துக் கொள்ள விரும்பினார்.

அவரது பாடலும் அது தெரிவித்த அரசியல் செய்தியும், இசை வரலாற்றில் நுழைந்தது. கலாச்சாரம். பிரேசிலிய அரசியல் எதிர்ப்பு.

மேலும் பார்க்கவும்