Táboa de contidos
O ladrón de libros estreouse en 2005.
É un bestseller literario internacional escrito por Markus Zusak que foi adaptado para o cine en 2013.
Resumo e análise da obra
A historia contada por Zusak ten un narrador un tanto peculiar: a morte. A súa única tarefa é recoller as almas dos que morren e entregalas á cinta transportadora da eternidade.
O libro comeza precisamente cunha presentación da Morte, que lle pide ao lector que non lle teña medo:
Podería presentarme correctamente, pero realmente, iso non é necesario. Coñecérame ben e con suficiente rapidez, dependendo dunha variedade de variables. Abonda con dicir que, nalgún momento, me elevarei sobre ti con toda a simpatía posible. A túa alma estará nos meus brazos. Haberá unha cor que apoiará no meu ombreiro. E levareiche suavemente. Nese momento, estarás deitado. (Poucas veces atopo xente de pé.) Solidificarase no teu corpo.
A morte observa o tráxico destino dos homes e narra, dun xeito un tanto cínico pero humorístico, como funciona o seu día. a vida, as súas tarefas diarias, as dificultades do oficio de afastar aos seres humanos deste plano.
A escrita transcorre sen problemas ata converterse enlembra unha moza da que se namorou porque escapara del en tres ocasións diferentes. Liesel queda gravada para sempre na súa memoria:
Vi tres veces á nena que roubou libros.
E nela se centra a atención e o exercicio da narración. A morte comeza a seguir de preto a traxectoria da nena que sempre estivo en compañía dun libro e opta por seguir os seus pasos entre 1939 e 1943.
A historia transcorre en 1939, en plena Segunda Guerra Mundial. . O escenario en cuestión é a Alemaña nazi, que recibiu bombardeos rigorosos e cada vez máis frecuentes nas súas cidades.
É en Moiching, un pequeno pobo próximo a Múnic, onde vive Liesel Meminger, lectora asidua, na compañía dela. pais adoptivos.
O pasado de Liesel é tráxico: filla dunha nai supostamente comunista, que foi perseguida polo nazismo, a nena de dez anos ía vivir co seu irmán menor, na casa dunha familia. que aceptou adoptalos a cambio de cartos.
O irmán, Werner, con todo, con só seis anos, morre no colo da súa nai, durante a viaxe a Múnic. Era xaneiro do ano 1939:
Había dous gardas.
Había unha nai coa súa filla.
Un cadáver.
A nai. , a nena e o cadáver permaneceron obstinados e en silencio.
O irmán menor de Liesel, que morre camiño de Múnic, é tomado pola Morte e os ollos da nena énchense debágoas cristalizadas. Esta é a primeira vez que a Morte se cruza coa moza.
Dada a morte do seu irmán, Liesel acaba quedando soa coa familia que a acolle. O pai adoptivo, Hans Hubermann, é un pintor de casas que lle ensina a ler, en contra da vontade da nai adoptiva (Rosa Hubermann).
É con el que a nena alfabetiza, gañando rapidamente o desexo de lectura. Antes de coñecer á familia Hubermann, Liesel raramente asistiu á escola.
Hans tiña o costume de contar historias para entreter á xente, unha rutina que herdará a nena.
Liesel tamén conquista un gran amigo na súa nova vida, o veciño Rudy Steiner, que lle fará compañía durante esta difícil viaxe.
A familia adoptiva da nena acolle a Max Vanderburg, un xudeu perseguido que vive no soto da casa e que elabora libros artesanalmente. Hans tenta axudar a un segundo xudeu, pero é descuberto e levado ao exército.
A segunda vez que Liesel escapou do final foi cando a Morte veu buscar un home de vinte e catro anos, que estaba nun avión derrubado. En canto se estrelou a aeronave, un neno veu comprobar se o piloto estaba vivo, e así estaba. A segunda persoa en aparecer na escena foi Liesel. Pouco despois morreu o piloto.
Ante esta convulsa historia vital, a nena refúxiase no mundo dos libros, que rouba nas bibliotecas calcinadas ou na casa do alcalde.pequena cidade na que vive (coa axuda da muller do alcalde, que se fai amiga, a señora Hermann).
Mentres está a servir na guerra, Hans toca o acordeón para distraerse e Liesel toma o lugar do seu pai adoptivo na arte de contar historias.
Despois de que o soldado Hans volve a casa, un tráxico suceso cambia o rumbo do barrio. A rúa Himmel, onde todos vivían, é bombardeada e completamente destruída, causando a morte dos seus pais adoptivos e do seu gran amigo Rudy.
Esta é a terceira e última vez que a morte cruza con Liesel:
A última vez que o vin, era vermello. O ceo era como sopa, burbullando e mexéndose. Queimado en lugares. Había migallas negras e de pementa que rachaban polo vermelhidão. (...) Logo, bombas.
Esta vez, xa era tarde.
As sirenas. Os berros tolos na radio. Demasiado tarde.
En poucos minutos, montículos de formigón e terra superpoñéronse e acumuláronse. As rúas eran veas rotas. O sangue escorábase ata secarse no chan e alí quedaron atrapados os cadáveres, coma madeira flotante despois dunha enchente.
Pegabanse ao chan, ata o último deles. Un feixe de almas.
Para sorpresa de todos, os bombeiros atopan á moza, que entón tiña catorce anos, viva entre os cascallos.
A morte atópase axeonllada, no medio dunha montaña de papeis e escritos. , palabras erixidas ao seu redor. Liesel agarraba un libroe só logra escapar da traxedia porque estaba no soto escribindo.
O libro que Liesel estivera escribindo -o seu diario persoal- foi recollido, como os outros restos, e colocado nun camión do lixo.
Encantada pola inusitada traxectoria da moza, a Morte sobe ao balde e recolle o exemplar que lerá varias veces ao longo dos anos. Era un relato emotivo de como aquel neno sobrevivira a todos os escuros acontecementos.
Ver tamén: 16 poemas de amor breves que son fermosas declaraciónsUnha crítica e éxito de vendas
Traducido a máis de 40 idiomas, The Girl Who Stealed Books permaneceu 375 semanas no New York. Lista dos máis vendidos de Times. O traballo tamén estivo durante moito tempo no primeiro posto da lista dos máis vendidos en Brasil.
A edición brasileira, feita por Intrínseca, con 480 páxinas, estreouse o 15 de febreiro de 2007, coa tradución de Vera. Ribeiro.
A edición portuguesa, con 468 páxinas, foi editada polo grupo editorial Presença e saíu o 19 de febreiro de 2008, coa tradución de Manuela Madureira.
En Brasil, o The libro foi elixido unha das mellores publicacións de 2007 polo xornal O Globo.
A crítica internacional tamén eloxiou moito o traballo de Markus Zusak:
"Unha obra de gran forza. Brillante. (... . ) Hai quen di que un libro tan difícil e triste non é apto para adolescentes... Probablemente lles guste aos adultos (este aquígustoume), pero é unha gran novela para jóvenes... É o tipo de libro que pode cambiar a túa vida."
New York Times
Ver tamén: 16 mellores películas producidas por Netflix que son imprescindibles"Un libro destinado a converterse nun clásico".
USA Today
"Pad apty. Impresionante."
Washington Post
"Excelente escritura. Unha lectura imposible de parar."
The Guardian
Portada da edición brasileira de The Book Thief.
Portada da edición portuguesa de The Ladrón de libros .
Booktrailer
A rapaza que roubou libros - película publicitariaSobre o autor Markus Zusak
O escritor Markus Zusak naceu o 23 de xuño de 1975 en Sidney e é o menor de catro fillos.
A pesar de nacer en Australia, Zuzak mantén unha estreita relación con Europa.Flo de pai austríaco e de nai alemá, o escritor sempre quedou fascinado pola experiencia dos seus pais. co nazismo nos seus países de orixe.
A autora xa confesou que algúns dos contos presentes en A nena que roubou libros son recordos da infancia da súa nai. Ademais de recoller historias familiares, para construír a súa obra mestra, Zusak. afondou na investigación sobre o nazismo, chegando mesmo a visitar o campo de concentración de Dachau.
Nunha entrevista concedida a The Sydney Morning Herald, o autor comentou o escrito de A nena que roubou libros :
"Temos a imaxe de nenos marchando en filas, de 'Heil Hitler' e a idea de que todosen Alemaña estiveron nela xuntos. Pero aínda había nenos rebeldes e xente que non seguía as regras, e xente que ocultaba xudeus e outros nas súas casas. Así que aquí está outra cara da Alemaña nazi."
O seu primeiro libro, The Underdog, publicado en 1999, foi rexeitado por numerosas editoriais. Antes de converterse nun escritor profesional, Zusak traballou como pintor de casas, conserxe e inglés na escola secundaria. profesor.
Actualmente Zusak dedícase a tempo completo á escritura e vive coa súa muller, Mika Zusak, e a súa filla.
Retrato de Markus Zusak.
Actualmente Markus Zusak publicou cinco libros:
- The underdog (1999)
- Fighting Ruben Wolfe (2000)
- When Dogs Cry (2001))
- The Messenger (2002)
- The book thief (2005)
Adaptación cinematográfica
Lanzada a principios de 2014, a película homónima do libro foi dirixida por Brian Percival (da serie premiada Downton Abbey) e ten un guión asinado por Michael Petroni.
A longametraxe conta coa actriz Sophie Nélisse no papel de Liesel Meminger, o pai adoptivo na pel de Geoffrey Rush, a nai adoptiva é interpretada por Emily Watson, o amigo Rudy é interpretado por Nico Liersch e o xudeu é interpretado por Ben Schnetzer.
A película custou 35 millóns de dólares ás arcas da produtora e, a pesar de que Fox comprou os dereitos de adaptar o libro en 2006, só comezou a darseguimento do proxecto en 2013.
As gravacións foron feitas en Berlín pola Twentieth Century Fox.
Se queres ver a película na súa totalidade, mira o seguinte vídeo:
A nena que roubou librosVéxase tamén
