குழந்தைகளுடன் படிக்க மனோயல் டி பாரோஸின் 10 குழந்தைகள் கவிதைகள்

மனோயல் டி பாரோஸின் கவிதை எளிய விஷயங்கள் மற்றும் "பெயரற்ற" விஷயங்களால் ஆனது.

பாண்டனாலில் தனது குழந்தைப் பருவத்தை கழித்த எழுத்தாளர், இயற்கையின் மத்தியில் வளர்ந்தவர். இதன் காரணமாக, அவர் தனது நூல்களில் விலங்குகள் மற்றும் தாவரங்களின் அனைத்து மர்மங்களையும் கொண்டு வந்தார்.

அவரது எழுத்து எல்லா வயதினரையும் மயக்குகிறது, எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, குழந்தைகள் பிரபஞ்சத்துடன் தொடர்பு உள்ளது. எழுத்தாளன் உலகத்தில் தனது பிரதிபலிப்பை வார்த்தைகள் மூலம் கற்பனை மற்றும் உணர்திறன் கொண்ட விதத்தில் காட்ட முடிகிறது.

சிறியவர்களுக்கு படிக்க இந்த சிறந்த எழுத்தாளரின் 10 கவிதைகளை நாங்கள் தேர்ந்தெடுத்துள்ளோம்.

1 . பட்டாம்பூச்சிகள்

பட்டாம்பூச்சிகள் என்னை அவற்றுக்கு அழைத்தன.

ஒரு வண்ணத்துப்பூச்சி என்ற பூச்சி பாக்கியம் என்னை ஈர்த்தது.

நிச்சயமாக நான் இதைப் பற்றி வித்தியாசமான பார்வையை கொண்டிருப்பேன். மனிதர்கள் மற்றும் விஷயங்கள் 0>மனிதர்களை விட மரங்கள் விடியற்காலையில் அதிக திறன் கொண்டவை என்பதை நான் கண்டேன்.

மனிதர்களை விட ஹெரான்களால் மதிய நேரத்தை சிறப்பாக பயன்படுத்துவதை நான் பார்த்தேன்.

விஞ்ஞானிகளை விட விழுங்கிகள் மழையைப் பற்றி அதிகம் அறிந்திருப்பதை நான் பார்த்தேன்.

பட்டாம்பூச்சியின் பார்வையில் என்னால் பார்க்க முடிந்தாலும் என்னால் பல விஷயங்களை விவரிக்க முடிந்தது.

அங்கே என் வசீகரம் நீலமாக இருந்தது.

மனோயல் டி பாரோஸ் இந்தக் கவிதையை 2000 ஆம் ஆண்டு வெளியான புகைப்படக் கட்டுரைகள் என்ற புத்தகத்தில் வெளியிட்டார்.கழிவு என்பது முக்கியமற்ற விஷயங்களை "சேகரிப்பது" ஒரு கவிஞரைக் காட்டுகிறது.

இயற்கையின் சாதாரணமான நிகழ்வுகளை உண்மையான செல்வமாகக் கருதி அவர் இவற்றை மதிக்கிறார். எனவே, அவர் விலங்குகள், தாவரங்கள் மற்றும் கரிம கூறுகளுக்கு ஆதரவாக தொழில்நுட்பத்தை நிராகரிக்கிறார்.

உரையின் மற்றொரு முக்கிய அம்சம் அமைதியின் விலைமதிப்பற்றது , பெரிய நகர்ப்புற மையங்களில் மிகவும் அரிதானது. இங்கே, "சொல்ல முடியாதது" என்று சொல்வதற்கு வார்த்தைகளை கருவிகளாகப் பயன்படுத்துவதற்கான தனது நோக்கத்தை அவர் காட்டுகிறார், வாசகர்களுக்கு இருப்பு பற்றி சிந்திக்க ஒரு உள் இடத்தை உருவாக்குகிறார்.

9. கடவுள் சொன்னார்

கடவுள் சொன்னார்: நான் உனக்கு ஒரு பரிசை சரிசெய்கிறேன்:

நான் உன்னை ஒரு மரத்திற்குச் சொந்தமாக்குவேன்.

நீ சேர்ந்தவன். நான்.

நதிகளின் வாசனையை நான் கேட்கிறேன்.

நீரின் குரலுக்கு நீல நிற உச்சரிப்பு இருப்பதை நான் அறிவேன்.

நிசப்தங்களில் கண் இமைகளை எப்படி வைப்பது என்று எனக்குத் தெரியும். .

நீலத்தைக் கண்டறிய

நான் பொது அறிவுக்கு வர விரும்பவில்லை>

சொற்களின் எழுத்துப்பிழை எனக்கு வேண்டும். 2013.

உரையில், ஆசிரியர் வார்த்தைகளைக் கையாண்டு, புதிய அர்த்தங்களைக் கொண்டு வந்து, வாசகரை ஆச்சரியப்படுத்துகிறார். "நதிகளின் வாசனை திரவியத்தைக் கேட்பது" போன்ற அதே வாக்கியத்தில் வேறுபட்ட உணர்வுகளை இணைத்து வாசகர். . மனோயல் தனது படைப்புகளில் இந்த சினெஸ்தீசியா வளத்தைப் பயன்படுத்துகிறார்.

கவிதை அணுகுகிறது.குழந்தைகளின் பிரபஞ்சத்தில் இருந்து, "மௌனங்களில் கண் இமைகளை எப்படி வைப்பது என்று எனக்குத் தெரியும்" என்ற வசனத்தைப் போல, இயற்கையுடன் உங்களை நெருக்கமாகக் கொண்டுவரும் கற்பனையான காட்சிகளை பரிந்துரைக்கிறது, விளையாட்டுகளுடன் கூட உறவாடுகிறது.

10. குழந்தையாக இருப்பதற்கான பயிற்சிகள்

மினாஸ் ஜெராஸைச் சேர்ந்த பெண்களின் எம்ப்ராய்டரி, இது புத்தகத்தின் அட்டையை விளக்குகிறது குழந்தையாக இருப்பதற்கான பயிற்சிகள்

விமான நிலையத்தில் சிறுவன் கேட்டான்:

-விமானம் ஒரு பறவையை மோதிவிட்டால் என்ன செய்வது?

தந்தை கோணலாக இருந்தார், பதில் சொல்லவில்லை.

சிறுவன் மீண்டும் கேட்டான்:

-விமானம் ஒரு சோகமான சிறிய பறவையின் மீது மோதினால் என்ன செய்வது?

தாய்க்கு மென்மை மற்றும் சிந்தனை இருந்தது:

அபத்தங்கள் கவிதையின் மிகப்பெரிய நற்பண்புகள் அல்லவா?

பொது அறிவைக் காட்டிலும் முட்டாள்தனமானவை கவிதைகளால் நிரம்பியிருக்க முடியாதா?

அவர் மூச்சுத் திணறலில் இருந்து வெளியே வந்ததும், தந்தை பிரதிபலித்தார்:

நிச்சயமாக, சுதந்திரமும் கவிதையும் நாம் கற்றுக்கொள்கிறோம். குழந்தைகளிடமிருந்து.

அது ஆனது.

இந்த கவிதை 1999 இல் இருந்து Exercícios de ser child புத்தகத்தின் ஒரு பகுதியாகும். இங்கே, Manoel de பாரோஸ் ஒரு குழந்தைக்கும் அவனது பெற்றோருக்கும் இடையேயான உரையாடல் மூலம் அப்பாவித்தனத்தையும் குழந்தைத்தனமான ஆர்வத்தையும் நம்பமுடியாத விதத்தில் வெளிப்படுத்துகிறார்.

சிறுவன் தனது கற்பனையில் மிகவும் பொருத்தமான ஒரு கேள்வியைக் கேட்கிறான், ஆனால் அது கவலைப்படாத ஒன்று என்பதால் பெரியவர்களுக்கு, இது ஆச்சரியத்துடன் முடிவடைகிறது .

இருப்பினும், விமானம் நடுவானில் ஒரு சோகமான பறவையுடன் மோதினால் என்ன நடக்கும் என்பதை அறிய குழந்தை வலியுறுத்துகிறது. அதை அம்மா அப்போது புரிந்து கொள்கிறாள்ஆர்வமும் சிறந்த அழகையும் கவிதையையும் தந்தது.

மனோயல் டி பாரோஸ் குழந்தைகளுக்காக இசை அமைத்தார்

எழுத்தாளரின் சில கவிதைகள் Crianceiras திட்டத்தின் மூலம் குழந்தைகளுக்கான பாடல்களாக மாற்றப்பட்டன. காமிலோவின் இசைக்கலைஞர் மார்சியஸ் மூலம். அவர் பாடல்களை உருவாக்க கவிஞரின் பணியை 5 ஆண்டுகள் படித்தார்.

அனிமேஷன் நுட்பத்தைப் பயன்படுத்தி செய்யப்பட்ட திட்டத்திலிருந்து கிளிப்களில் ஒன்றைப் பாருங்கள்>

மனோயல் டி பாரோஸ் டிசம்பர் 19, 1916 இல் குயாபா, மாட்டோ க்ரோசோவில் பிறந்தார். அவர் 1941 இல் ரியோ டி ஜெனிரோவில் சட்டத்தில் பட்டம் பெற்றார், ஆனால் ஏற்கனவே 1937 இல் அவர் தனது முதல் புத்தகத்தை வெளியிட்டார், Poemas Conceidos Sem Sin .

60 களில் அவர் தன்னை அர்ப்பணிக்கத் தொடங்கினார். 1980 களில் இருந்து, அவர் பாண்டனாலில் உள்ள பண்ணை மற்றும் பொதுமக்களால் அங்கீகரிக்கப்பட்டார். எழுத்தாளர் தனது வாழ்நாள் முழுவதும் இருபதுக்கும் மேற்பட்ட புத்தகங்களை வெளியிட்டார்.

குழந்தைகளை இலக்காகக் கொண்டு மனோயல் டி பாரோஸ் எழுதிய புத்தகங்கள்

மனோயல் டி பாரோஸ் எல்லா வகையான மக்களுக்காகவும் எழுதினார், ஆனால் அவரது தன்னிச்சையான, எளிமையான மற்றும் கற்பனையான உலகத்தைப் பார்க்கும் விதம் மக்களைக் கவர்ந்தது. குழந்தைகள் பார்வையாளர்கள். இதன் விளைவாக, அவரது சில புத்தகங்கள் குழந்தைகளுக்காக மீண்டும் வெளியிடப்பட்டுள்ளன. அவற்றில்:

• குழந்தையாக இருப்பதற்கான பயிற்சிகள் (1999)
• ஜோவோவின் உரையில் சிக்கிய கவிதைகள் (2001)
• பிரின்கார் மொழியில் கவிதைகள் (2007)
• தி டான் மேக்கர் (2011)

இங்கே நிறுத்த வேண்டாம், இதையும் படியுங்கள் :

மேலும் அந்த தோற்றம் எப்படி இருக்கும்? ஆசிரியரின் கூற்றுப்படி, விஷயங்களை ஒரு "பூச்சி" வழியில் பார்ப்பது. இந்த வார்த்தை போர்த்துகீசிய மொழியில் இல்லை, இது ஒரு கண்டுபிடிக்கப்பட்ட சொல் மற்றும் இந்த வகை படைப்புகளுக்கு நியோலாஜிசம் என்ற பெயர் வழங்கப்பட்டது.

மனோயல் டி பாரோஸ் இந்த வளத்தை தனது எழுத்தில் அதிகம் பயன்படுத்துகிறார். இன்னும் வரையறுக்கப்படாத பெயரிடும் உணர்வுகளை அடைய.

இங்கே, அவர் தனது அகநிலை மற்றும் ஏறக்குறைய அமானுஷ்ய தோற்றத்தின் மூலம் சில "முடிவுகளுக்கு" வருகிறார். இயற்கையின் ஒரு பகுதி என்பதை அடிக்கடி மறந்துவிடும் மனிதர்களை விட, ஆசிரியர் அடிப்படையில் ஒரு புத்திசாலித்தனத்தையும் இயற்கையின் ஞானத்தையும் மிக அதிகமாக வெளிப்படுத்துகிறார் என்று நாம் கூறலாம்.

2. சல்லடையில் தண்ணீரை எடுத்துச் சென்ற சிறுவன்

Minas Gerais, Matizes Dumont குழுவைச் சேர்ந்த எம்ப்ராய்டரி கலைஞர்களால் செய்யப்பட்ட கலை, இது புத்தகத்தை விளக்குகிறது குழந்தையாக இருப்பதற்கான பயிற்சிகள்

என்னிடம் தண்ணீர் மற்றும் சிறுவர்கள் பற்றிய புத்தகம் உள்ளது.

சல்லடையில் தண்ணீர் எடுத்துச் செல்லும் ஒரு பையனை நான் மிகவும் விரும்பினேன்.

அம்மா தண்ணீரை எடுத்துக்கொண்டு சொன்னாள். ஒரு சல்லடை

அது ஒரு காற்றைத் திருடி

சகோதரர்களுக்குக் காட்ட அதைக் கொண்டு ஓடுவதற்குச் சமம்.

அம்மா சொன்னாள்

தண்ணீரில் முட்களை எடுப்பது போல.

உங்கள் பாக்கெட்டில் மீன் வளர்ப்பது போல.

சிறுவன் முட்டாள்தனமாக மாறினான்.

நான் அடித்தளம் போட விரும்பினேன்<1

பனி மீது ஒரு வீட்டின்.

அந்த சிறுவன்

பிடித்திருப்பதை தாய் கவனித்தார்.வெறுமை, நிரம்பியதை விட.

வெறுமை பெரிது என்றும் எல்லையற்றது என்றும் அவர் கூறிவந்தார்.

காலப்போக்கில் அந்த சிறுவன்

புகுந்து, வினோதமாக இருந்தான்,

ஏனென்றால், சல்லடையில் தண்ணீரை எடுத்துச் செல்வதை அவர் விரும்பினார்.

காலப்போக்கில்,

எழுத்தும்

சல்லடையில் தண்ணீரை எடுத்துச் செல்வது போலத்தான் இருக்கும் என்பதை அவர் கண்டுபிடித்தார். 0>எழுத்தும் போது சிறுவன்

அவன் ஒரு புதியவராகவும்,

துறவியாகவும் அல்லது பிச்சைக்காரனாகவும் ஒரே நேரத்தில் திறமையானவர் என்பதைக் கண்டார்.

சிறுவன் வார்த்தைகளைப் பயன்படுத்தக் கற்றுக்கொண்டான். 1>

வார்த்தைகளால் பெலடேஷன் செய்ய முடியும் என்று அவர் கண்டார்.

அவர் பெரல்டேஷன் செய்யத் தொடங்கினார்.

அவரால் மதியம் மழையைப் பொழிந்து மாற்ற முடிந்தது.

சிறுவன் அதிசயங்களைச் செய்தான்.

அவன் ஒரு கல்லைப் பூக்கச் செய்தான்.

அம்மா சிறுவனை மென்மையாகப் பழுதுபார்த்தாள்.

அம்மா சொன்னாள்: மகனே, நீ போகிறாய் கவிஞனாக!

நீ கவிஞனாகப் போகிறாய்! வாழ்நாள் முழுவதும் சல்லடையில் நீரை எடுத்துச் செல்லு 1>

மற்றும் சிலர் உங்கள் முட்டாள்தனத்திற்காக உங்களை நேசிப்பார்கள்!

இந்த அழகான கவிதை 1999 இல் வெளியிடப்பட்ட குழந்தையாக இருப்பதற்கான பயிற்சிகள் புத்தகத்தின் ஒரு பகுதியாகும். உரை மூலம், நாங்கள் ஒரு குழந்தையின் உளவியல், அற்புதமான, கவிதை மற்றும் அபத்தமான பிரபஞ்சத்தில் நுழையுங்கள்.

சல்லடையில் தண்ணீரை எடுத்துச் சென்ற சிறுவன் நியாயமற்றதாகக் கருதப்படும் விஷயங்களைச் செய்ய விரும்பிய ஒரு சிறுவனின் துன்பங்களை விவரிக்கிறான், ஆனால் இது அவருக்கு வேறு அர்த்தம் இருந்தது. அவரைப் பொறுத்தவரை, அத்தகைய தவறுகள் ஒரு பெரிய, கற்பனையான விளையாட்டுகளின் ஒரு பகுதியாக இருந்தன, அது அவருக்குப் புரிந்துகொள்ள உதவியதுவாழ்க்கை.

கவிதையில், தாயின் சந்ததியினருடனான அன்பான உறவை நாம் உணர்கிறோம். முதலில், "சல்லடையில் தண்ணீரை எடுத்துச் செல்வது" அர்த்தமற்றது என்று அவர் வாதிடுகிறார், ஆனால் பின்னர், இந்த செயலின் மாற்றும் மற்றும் கற்பனை ஆற்றலை அவள் உணர்ந்தாள்.

அந்த தாய் தன் மகனை ஊக்குவிக்கிறாள், காலப்போக்கில் அவனும் கண்டுபிடித்தான். எழுதுவது. பையன் ஒரு நல்ல கவிஞனாக இருப்பான், உலகில் ஒரு மாற்றத்தை ஏற்படுத்துவான் என்று அவள் கூறுகிறாள்.

இந்தக் கவிதையில், ஒரு வேளை, அந்த கதாபாத்திரம் மனோயல் டி பாரோஸ் தானே என்பதை நாம் கருத்தில் கொள்ளலாம்.

3. ஐ லவ் யூ

ஒளியும் மென்மையும்

சூரியக்கதிர்

நதியில் அஸ்தமிக்கிறது.

பின் ஒளிரும் …

மஞ்சள், மேலிருந்து

நான் உன்னைப் பார்த்தேன்-தொப்பி

மற்றும், குதித்து

வளைந்து இறங்கினான்<1

தண்ணீர் நீரூற்றில்

குளித்துக்கொண்டிருக்கும் அவரது லாரல்

சிக்கலான ரோமங்கள்…

நடுங்குகிறது, வேலி

ஏற்கனவே திறக்கப்பட்டுள்ளது, வறட்சி.

கேள்விக்குரிய கவிதை, 1999 இல் வெளியிடப்பட்ட பறவைகளின் பயன்பாட்டிற்கான தொகுப்பு புத்தகத்தின் ஒரு பகுதியாகும். இந்த உரையில், மனோயல் ஒரு நல்வாழ்வின் ஒரு புகோலிக் மற்றும் மிகவும் வழக்கமான காட்சியை விவரிக்கிறார். பிற்பகலில் அவள் குளிப்பதைப் பார்த்தாள்.

ஆசிரியர், வார்த்தைகள் மூலம், ஒரு பொதுவான நிகழ்வை கற்பனை செய்து சிந்திக்கவும், ஆனால் நம்பமுடியாத அழகாகவும் நம்மை வழிநடத்துகிறார். கற்பனை மற்றும் இயற்கை மற்றும் எளிமையான விஷயங்களைப் போற்றுவதை ஊக்குவிக்கும் வழி, உலகின் அழகுக்கு சாட்சிகளாக நம்மை வைக்கிறது.

4. சிறிய உலகம் நான்

உலகம்என்னுடையது சிறியது, ஐயா.

அதில் ஒரு ஆறு மற்றும் சில மரங்கள் உள்ளன.

எங்கள் வீடு ஆற்றுக்கு முதுகில் கட்டப்பட்டது.

எறும்புகள் பாட்டியின் ரோஜா புதர்களை வெட்டியது.

முற்றத்தின் பின்புறத்தில் ஒரு சிறுவனும் அவனது அற்புதமான கேன்களும் உள்ளன.

இந்த இடத்தில் உள்ள அனைத்தும் ஏற்கனவே பறவைகளுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டவை.

இங்கே, அடிவானம் சிவந்தால் சிறிய,

வண்டுகள் தாங்கள் நெருப்பில் இருப்பதாக நினைக்கின்றன.

நதி ஒரு மீனைத் தொடங்கும் போது,

அது எனக்கு உணவளிக்கிறது.

அது எனக்கு தவளையாகிறது. .

அவர் என்னை மரமாக்குகிறார்.

மதியம் ஒரு முதியவர் தனது புல்லாங்குழலை வாசிப்பார்

சூரியன் அஸ்தமனம்.

சிறிய உலகம் 1993 ஆம் ஆண்டு முதல் புக் ஆஃப் இக்னோரசாஸ் இல் உள்ளது. மீண்டும், மனோயல் டி பாரோஸ் இந்த கவிதையில், அவரது இடம், அவரது வீடு, அவரது கொல்லைப்புறம் ஆகியவற்றை அறிந்துகொள்ள நம்மை அழைக்கிறார்.

இது ஒரு இயற்கையான பிரபஞ்சம் , எளிமை, தாவரங்கள் மற்றும் விலங்குகள் நிறைந்தது, இது சிந்தனை மற்றும் நன்றியுணர்வின் மாயாஜால சூழலாக மாற்றுவதற்கு ஆசிரியர் நிர்வகிக்கிறார்.

உரையில், முக்கிய கதாபாத்திரம் உலகமே. கேள்விக்குரிய சிறுவன் இயற்கையுடன் இணைந்திருப்பது போல் தோன்றுகிறது, மேலும் எழுத்தாளர் பின்னர் இந்த இடத்தில் மூழ்கி, விலங்குகள், நீர் மற்றும் மரங்களின் படைப்பு சக்தியால் கடுமையாக பாதிக்கப்பட்டுள்ளார்.

குழந்தைகள் முன்மொழியப்பட்ட காட்சியை அடையாளம் கண்டு, பாட்டியை கற்பனை செய்யலாம். , சிறுவனும் முதியவரும், எளிய குழந்தைப் பருவத்தில் மற்றும் சிக்கலற்ற ஒரு மீட்பு மற்றும் ஆலோசனையைக் கொண்டு வரக்கூடிய உருவங்கள்.

5. பெர்னார்டோ கிட்டத்தட்ட ஒரு மரம்

பெர்னார்டோ கிட்டத்தட்ட ஒரு மரம்மரம்

அவருடைய மௌனம் மிகவும் சத்தமானது, பறவைகள் தூரத்திலிருந்து கேட்கும்

அவரது தோளில் அமர்ந்துகொள்கின்றன

உங்கள் பணிக் கருவிகளை பழைய டிரங்கில் வைத்திருங்கள்;

1 டான் ஓப்பனர்

1 சலசலக்கும் ஆணி

1 ரிவர் ஷ்ரிங்கர் - இ

1 அடிவான ஸ்ட்ரெச்சர்.

(பெர்னார்டோ மூன்று

கோப்வெப் த்ரெட்களைப் பயன்படுத்தி அடிவானத்தை நீட்டுகிறார். விஷயம் நன்றாக நீட்டிக்கப்பட்டுள்ளது.)

பெர்னார்டோ இயற்கையை சீர்குலைக்கிறார் :

அவரது கண் சூரிய அஸ்தமனத்தை பெரிதாக்குகிறது.

(ஒரு மனிதன் தன்

முழுமையின்மையால் இயற்கையை வளப்படுத்த முடியுமா?)

இக்னோரசாஸ் புத்தகத்தில் , 1993 இலிருந்து , மனோயல் டி பாரோஸ் பெர்னார்டோ கிட்டத்தட்ட ஒரு மரம் என்ற கவிதையை உள்ளடக்கியது. அதில், பெர்னார்டோ என்ற கதாபாத்திரம் இயற்கையுடன் அத்தகைய நெருக்கத்தையும் ஒட்டுமொத்த உணர்வையும் கொண்டு செல்கிறது, அது தன்னை ஒரு மரமாக மாற்றுவது போன்றது.

மேனோல் வேலைக்கும் சிந்தனைக்கும் இடையே ஒரு பயனுள்ள உறவைக் கண்டறிந்தார். , ஆக்கப்பூர்வமான செயலற்ற தன்மைக்கும், இயற்கையான விஷயங்களுடனான தொடர்பிலிருந்து பெறப்பட்ட ஞானத்திற்கும் உரிய முக்கியத்துவத்தை அளித்தல்.

கவிதையில், கதாபாத்திரம் ஒரு குழந்தை என்ற உணர்வு நமக்கு இருக்கிறது. இருப்பினும், உண்மையில், பெர்னார்டோ மனோயலின் பண்ணையில் பணியாளராக இருந்தார். ஆறுகள், அடிவானங்கள், சூரிய உதயங்கள் மற்றும் பறவைகளை நன்கு அறிந்த ஒரு எளிய நாட்டு மனிதர்.

6. பறக்கும் பெண்

அது பழைய காலத்தில் என் தந்தையின் பண்ணையில் இருந்தது

எனக்கு இரண்டு வயது இருக்கும்; என் சகோதரன், ஒன்பது.

என்அண்ணன் பெட்டியில் அறைந்தார்

இரண்டு கொய்யா கேன் சக்கரங்கள்.

நாங்கள் ஒரு பயணம் சென்று கொண்டிருந்தோம்.

சக்கரங்கள் கூட்டின் கீழ் தள்ளாடுகின்றன:

ஒன்று மற்றவரைப் பார்த்தார்.

நடக்கும் நேரம் வந்ததும்

சக்கரங்கள் வெளியில் திறந்தன.

அதனால் கார் தரையில் இழுத்துச் சென்றது.

> கால்களை மடக்கிக் கொண்டு

உட்கார்ந்திருந்தேன்.

நான் பயணம் செய்வது போல் நடித்தேன்.

என் அண்ணன்

குட்டையை இழுத்தான். கயிறு எம்பிரா.

ஆனால் வண்டியை இரண்டு காளைகள் இழுத்துச் செல்லும் என்று கூறப்பட்டது.

நான் எருதுகளுக்குக் கட்டளையிட்டேன்:

- ஆஹா, மாரவிழா!

- மேலே போ , ரெடோமோ!

என் அண்ணன் என்னிடம்

கவனமாக இருங்கள்

ஏனென்றால் ரெடோமோவுக்கு அரிப்பு இருந்தது.

சிக்காடாஸ் மதியம் உருகி அவர்களின் பாடல்கள்.

என் சகோதரன் விரைவில் நகரத்தை அடைய விரும்பினான் -

அங்கு அவனுக்கு ஒரு காதலி இருந்ததால்.

என் சகோதரனின் காதலி அவனுடைய உடலுக்கு காய்ச்சலை கொடுத்தாள்.

வழியில், முன்பு, கண்டுபிடிக்கப்பட்ட நதியைக் கடக்க வேண்டியிருந்தது.

கடக்கும் போது வண்டி மூழ்கியது

மற்றும் எருதுகள் நீரில் மூழ்கின .

நதி கண்டுபிடிக்கப்பட்டதால் நான் இறக்கவில்லை.

நாங்கள் எப்போதும் முற்றத்தின் முனைக்கு மட்டுமே வந்தோம்

மேலும் என் சகோதரர் பார்த்ததில்லை. அவனது காதலி -

அவள் உடலுக்கு காய்ச்சலைத் தருவதாகக் கூறப்படுகிறது."

பறக்கும் பெண் Exercícios de ser Criança என்ற புத்தகத்தை இசையமைத்து, வெளியிடப்பட்டது. 1999 இல். இந்தக் கவிதையைப் படிக்கும் போது, ​​நாங்கள் அந்தப் பெண்ணுடனும் அவள் சகோதரனுடனும் ஒன்றாகப் பயணித்து, அவளுடைய முதல் நினைவுகளுக்குள் நுழைந்தோம்.குழந்தைப் பருவம்.

இங்கே, ஒரு கற்பனை விளையாட்டு விவரிக்கப்பட்டுள்ளது, அதில் சிறுமியை அவளது மூத்த சகோதரன் ஒரு பெட்டியில் தூக்கிச் செல்கிறான். குழந்தைகளின் கற்பனைத் திறனைக் காட்டி, அவர்களின் உள் உலகத்தில் உண்மையான சாகசங்களைச் செய்யும், ஆனால் உண்மையில் அவர்கள் கொல்லைப்புறத்தைக் கடந்துதான் இருந்தார்கள்.

மனோயல் டி பாரோஸ் உயர்த்துகிறார், இந்தக் கவிதையுடன் , மற்றொரு நிலைக்கு குழந்தைகளின் படைப்பு திறன். எழுத்தாளரும் காதல் உணர்வை அப்பாவியாக, நுட்பமான அழகுடன், அண்ணனின் காதலி மூலம் வெளிப்படுத்துகிறார்.

7. விடியலை உருவாக்கியவர்

எந்திர சிகிச்சையில் நான் மோசமாக இருக்கிறேன்.

பயனுள்ள விஷயங்களைக் கண்டுபிடிப்பதில் எனக்கு விருப்பமில்லை.

என் வாழ்நாள் முழுவதும் நான் நான்

3 இயந்திரங்களை மட்டுமே வடிவமைத்துள்ளேன்

அவை என்னவாக இருக்கலாம்:

தூங்குவதற்கு ஒரு சிறிய கிராங்க்.

விடியலை உருவாக்குபவர்

கவிஞர்களின் பயன்பாட்டிற்காக

மற்றும் எனது சகோதரரின்

ஃபோர்டெகோவிற்கு ஒரு மரவள்ளிக்கிழங்கு பிளாட்டினம்.

நான் மரவள்ளிக்கிழங்கிற்கு

வாகனத் தொழில்துறையிலிருந்து பரிசு பெற்றேன். பிளாட்டினம்.

பரிசு வழங்கும் விழாவில் பெரும்பான்மையான

அதிகாரிகளால் நான் ஒரு முட்டாள் என்று புகழப்பட்டேன்.

இதற்காக நான் சற்றே பெருமைப்பட்டேன். மற்றும் மகிமை எப்பொழுதும் சிம்மாசனத்தில் உள்ளது

என் இருப்பு பெருமையுடன் தனது பொருட்களுக்கான பரிசைக் காட்டுகிறார்"பயனற்றது" .

அவரது ஒரே "கண்டுபிடிப்புகள்" சமமான கற்பனாவாத நோக்கங்களுக்கான கற்பனையான பொருள்கள் என்று அவர் கூறுகிறார். மனோயல் கருவிகள் மற்றும் இயந்திரங்களின் நடைமுறைத் தன்மையை மிகையாகக் கருதப்படும் ஒரு கற்பனை ஒளியுடன் சமரசம் செய்ய நிர்வகிக்கிறார்.

இருப்பினும், இந்த பயனற்ற விஷயங்களுக்கு ஆசிரியர் கொடுக்கும் முக்கியத்துவம் மிகப் பெரியது, அவர் அதை ஒரு பாராட்டு என்று கருதுகிறார். இந்த சமூகத்தில் ஒரு "முட்டாள்"

8. கழிவு பிடிப்பவன்

எனது மௌனங்களை உருவாக்க நான் வார்த்தைகளை பயன்படுத்துகிறேன்.

எனக்கு வார்த்தைகள் பிடிக்கவில்லை

அறிவிப்பதில் சோர்வு.

தண்ணீர், கல் தேரை போல் வயிற்றை நிலத்தில் வைத்து வாழ்பவர்களுக்கு

அதிக மரியாதை கொடுக்கிறேன்.

தண்ணீரின் உச்சரிப்பு எனக்கு நன்றாகப் புரிகிறது

முக்கியமற்ற உயிரினங்களுக்கும் நான் மரியாதை கொடுக்கிறேன்.

விமானங்களை விட பூச்சிகளை நான் அதிகம் மதிக்கிறேன்.

ஆமைகளின்

வேகத்தை நான் அதிகம் மதிக்கிறேன். ஏவுகணைகளை விட.

பிறப்பதில் தாமதம் எனக்குள் உள்ளது அதில் மகிழ்ச்சி.

உலகத்தை விட எனது கொல்லைப்புறம் பெரியது.

நான் ஒரு கழிவு பிடிப்பவன்:

எனக்கு நல்ல ஈக்கள் போல மிச்சம் இருக்கும்

எனக்கு மிகவும் பிடிக்கும்.

என் குரல்

பாடல் வடிவம் பெற்றிருக்க வேண்டும் என்று விரும்புகிறேன்.

ஏனென்றால் நான் தகவல் தொழில்நுட்பத்தில் இருந்து வரவில்லை:

நான் கண்டுபிடிப்பில் இருந்து வந்தவன். 1>

என் மௌனங்களை இயற்றுவதற்கு மட்டுமே நான் இந்த வார்த்தையைப் பயன்படுத்துகிறேன்.

கவிதை கண்டுபிடிக்கப்பட்ட நினைவுகள்: 2008 ஆம் ஆண்டு முதல் டி மனோயல் டி பாரோஸ் எழுதிய குழந்தை பருவங்கள் என்பதிலிருந்து எடுக்கப்பட்டது. பிடிப்பவர்