மனோயல் டி பாரோஸின் 17 சிறந்த கவிதைகள் பகுப்பாய்வு செய்து கருத்துரை வழங்கின

மேலே உள்ள வசனங்கள் ஓல்ஹோஸ் பரடோஸின் முதல் பத்திக்குப் பிறகு எடுக்கப்பட்டது. 6> இடைநிறுத்தம் மற்றும் வாழ்க்கையைப் பற்றிய சிந்தனை . அவர் வாழ்ந்த அனுபவங்களைத் திரும்பிப் பார்க்கவும், பிரதிபலிக்கவும் பாடம் முன்மொழிகிறது.

நல்ல அனுபவங்கள் மற்றும் மகிழ்ச்சியான சந்திப்புகளுக்காக ஆழமான நன்றியை உணர்வதை ஆசிரியர் நிரூபிக்கிறார். அவர் உயிருடன், நிறைவாக இருப்பதன் அழகை அங்கீகரிக்கிறார், மேலும் இந்த முழுமையை மதிக்கிறார்.

Olhos பாரடோஸில், வாசகர்களுடன் உடந்தையாக இருக்கும் உறவை ஏற்படுத்தி, அவர்களை அனுமதிக்கிறார். உங்கள் வாழ்க்கையின் தனிப்பட்ட சமநிலையின் இந்த நெருக்கமான தருணத்தை அவர்கள் பார்க்கிறார்கள்.

இந்த விலைமதிப்பற்ற கவிதையின் வாசிப்பை கீழே பார்க்கவும்:

மானோல் டி பாரோஸ் (1916-2014) பிரேசிலின் சிறந்த கவிஞர்களில் ஒருவர்.

சிறியமை மற்றும் எளிமையின் கவிதையுடன், உள் பிரபஞ்சத்திலிருந்து விவரிக்கப்பட்ட, மாட்டோ க்ரோசோவின் படைப்பாளியின் பாடல் வரிகள் இப்படித்தான். கட்டப்பட்டது .

இப்போது அவரது அற்புதமான படைப்புகளில் பதினைந்து கண்டுபிடி. போகோ

இளைஞன் நத்தைகளையும் கூழாங்கற்களையும்

மதியம் இரண்டு மணிவரை ஆற்றங்கரையில் எடுத்துக்கொண்டிருந்தபோது,

அங்கும் Nhá Velina Cuê இருந்தது. . பராகுவேயப் பெண்

மதியம் இரண்டு மணி வரை ஆற்றங்கரையில் அந்த இளைஞன் நத்தைகளைக் கொய்வதைக் கண்டு

ஒரு பக்கத்திலிருந்து மறுபுறம் தலையை ஆட்டினாள். அந்த இளைஞனுக்காக யார்

வருந்துகிறார்கள் என்ற சைகையில், போகோ என்ற வார்த்தையைச் சொன்னார். அந்த இளைஞன்

போகோ என்ற வார்த்தையைக் கேட்டுவிட்டு ஓடிப்போய் வீட்டுக்குச் சென்றான்

அவனுடைய முப்பத்திரண்டு அகராதிகளில் ஒரு போகோவாக இருப்பது என்ன என்று பார்க்க

. அவர் ஒன்பது வெளிப்பாடுகளைக் கண்டறிந்தார், அவை

தலைச்சுற்றலைப் பரிந்துரைக்கின்றன. அதை விரும்பி சிரித்தார். மேலும்

அவருக்காக ஒன்பது உருவகங்களைப் பிரித்தது. Tais: Bocó என்பது

எப்பொழுதும் யாரோ ஒரு குழந்தையாக சேர்க்கப்படும். Bocó என்பது

ஒரு மரம் விதிவிலக்கு. Bocó என்பவர்

நீருடன் ஆழமான முட்டாள்தனமாக பேச விரும்புபவர். Bocó

எப்பொழுதும் தனது

பிறப்புகளின் உச்சரிப்புடன் பேசுபவர். அது எப்போதும் யாரோ தெளிவற்ற பறக்கும். அவர்

சிறிய புள்ளியுடன் தனது வீட்டைக் கட்டும் ஒருவர்.

பறவைகளில் பிற்பகல் பொழுதுகள்

அழகின் ஒரு பகுதி என்பதைக் கண்டறிந்தவர். போகோ என்பவர்

நிலத்தைப் பார்க்கும்போது புழுவாக இருப்பதைப் பார்க்கிறார்.

போகோஅதே நேரத்தில் அவர் ரியோ டி ஜெனிரோ நிலப்பரப்பில் மயங்குகிறார். மிகுதியான பண்ணைக்கும், பிச்சைக்காரர்களுக்காக அழும் ஆசைக்கும் இடையில், தொலைந்து போன அவனால் எப்படி கடலை இவ்வளவு அதிகமாக நேசிக்க முடிகிறது என்று வியக்கிறான்.

11. கடவுள் சொன்னார்

நான் உன்னை ஒரு மரத்திற்குச் சொந்தமாக்குவேன்.

நீ எனக்கு சொந்தமானவன்.

நதிகளின் வாசனையை நான் கேட்கிறேன் .

நீரின் குரலுக்கு நீல நிற உச்சரிப்பு இருப்பதை நான் அறிவேன்.

நிசப்தத்தில் கண் இமைகளை எப்படி வைப்பது என்று எனக்குத் தெரியும்.

நீலத்தைக் கண்டுபிடிக்க நான் பறவைகளைப் பயன்படுத்துகிறேன். .

நான் பொது அறிவில் விழ விரும்பவில்லை .

எனக்கு நல்ல காரணத்தை விரும்பவில்லை.

எனக்கு வார்த்தைகளின் எழுத்துப்பிழை வேண்டும்.

இங்கே, மனோயல் டி பாரோஸ், இயற்கையின் அம்சங்களுடன் பின்னிப்பிணைந்த ஒரு ஆன்மீகத்தை வெளிப்படுத்துகிறார்.

கவிஞர், கரிம வாழ்வின் ஒரு அங்கமாக இருப்பதற்கான "பரிசை" கடவுள் அவருக்கு அளித்ததாகக் கூறுகிறார். , மரங்கள், ஆறுகள் மற்றும் பறவைகளை ரசிப்பதோடு மட்டுமல்லாமல் உள்ளது .

அவர் வார்த்தைகளாலும் மௌனம் போன்ற தெளிவற்ற கருத்துகளாலும் விளையாடுகிறார் - அவற்றைப் பொருளாக மாற்றி மனப் பிம்பங்களை உருவாக்குகிறார். இது பகுத்தறிவு செய்வதை விட அதிக உணர்வை ஏற்படுத்துகிறது .

12. கற்றல்

கலாச்சாரம்

கலாச்சாரம் என்பது மனிதன் தன்னை அறிய செல்லும் பாதை என்று தத்துவவாதி கீர்கேகார்ட் எனக்கு கற்றுக்கொடுத்தார்.

சாக்ரடீஸ் தனது கலாச்சார பாதையை உருவாக்கினார். முடிவில்

அவர் தனக்கு எதுவும் தெரியாது என்பது மட்டுமே தெரியும் என்று கூறினார்.

அவருக்கு அறிவியல் உறுதி இல்லை. ஆனால் அவர் இயற்கையிலிருந்து சிறிய விஷயங்களைக் கற்றுக்கொண்டார். கற்றுமரங்களின் இலைகள்

சத்தமில்லாமல் எப்படி விழுவது என்பதைக் கற்றுக்கொடுக்கிறது. அவர் கற்களில் நத்தை தாவரமாக இருந்தால்

அதை விரும்புவதாக கூறினார். நான் நிச்சயமாக

தவளைகள் தண்ணீருடன் பேசும் மொழியைக் கற்றுக்கொள்வேன்

மற்றும் நான் தவளைகளுடன் பேசுவேன்.

மேலும், மிகப்பெரிய உற்சாகம் காணப்படுகிறது என்பதை நான் கற்பிக்க விரும்புகிறேன். நிலப்பரப்புகளை விட பூச்சிகளில்

அவனுடைய முகத்தில் ஒரு

பறவை பக்கம் இருந்தது. அதனால்தான் உலகின் அனைத்துப் பறவைகளையும்

அவற்றின் பாடல்களின் மூலம் அவரால் அறிய முடிந்தது. அவர் புத்தகங்களில்

அதிகமாகப் படித்திருந்தார். ஆனால் அவர் பார்த்தல்,

கேட்டல், எடுத்தல், சுவைத்தல் மற்றும் மணம் செய்வதன் மூலம் சிறப்பாகக் கற்றுக்கொண்டார்.

அவர் சில சமயங்களில் தனது தோற்றத்தின் உச்சரிப்பை அடைய முடிந்தது.

அவர் ஆச்சரியப்பட்டார். ஒரே ஒரு கிரிக்கெட், ஒரு சிறிய

கிரிக்கெட், ஒரு இரவின் மௌனத்தை எப்படி கலைக்க முடியும்!

நான் சாக்ரடீஸ், பிளேட்டோ, அரிஸ்டாட்டில் —

அந்த மக்களுடன் வாழ்ந்தேன் .

வகுப்பில் சொல்வார்கள்: எவர் மூலத்தை அணுகுகிறாரோ அவர் புதுப்பிக்கப்படுகிறார்.

பிந்தர் தனது கவிதையைப் புதுப்பிப்பதற்குக் கிடைத்த அனைத்து மொழியியல் புதைபடிவங்களையும் பயன்படுத்தினார். எஜமானர்கள்

கவிதை மயக்கம் பேச்சின் வேர்களில் இருந்து வருகிறது என்று போதித்தார்கள்.

சாக்ரடீஸ் மிகவும் சிற்றின்ப வெளிப்பாடுகள்

கன்னிப்பெண்கள் என்று கூறினார். எந்த காரணமும் இல்லாமல் அந்த அழகு சிறப்பாக விளக்கப்பட்டுள்ளது

. சாக்ரடீஸைப் பற்றி எனக்கு வேறு என்ன தெரியும்

அவர் ஒரு ஈ போல சந்நியாசியாக வாழ்ந்தார் என்பதுதான் , மானுவல் எங்களைசாக்ரடீஸ், கீர்கேகார்ட் மற்றும் அரிஸ்டாட்டில் போன்ற சிந்தனையாளர்களின் தத்துவப் பிரதிபலிப்புகள் மூலம் பெற்ற அறிவிற்கான அவரது நன்றியுணர்வை வெளிப்படுத்தும் கவிதை உரையை வழங்குகிறது. வார்த்தைகள், இந்த தத்துவஞானிகளின் எண்ணங்கள், இது போன்ற கடினமான அல்லது சுருக்கமான கருத்துக்களை அவரது கவிதையில் இருக்கும் மொழியின் வகைக்கு நெருக்கமாக கொண்டு வருவதற்காக.

இந்த கவிதையில் - அதே போல் மனோயலின் மற்ற எல்லா கவிதைகளிலும் நாம் காண்கிறோம். - விலங்குகளிடம் பேசும் மொழி, வெற்றிடங்கள் மற்றும் அமைதி.

13. புகைப்படக்காரர்

நிசப்தத்தை புகைப்படம் எடுப்பது கடினம்.

நான் முயற்சித்தேன். நான் சொல்கிறேன்:

விடியற்காலையில் எனது கிராமம் இறந்து விட்டது.

சத்தம் எதுவும் கேட்கவில்லை, வீடுகளுக்கு இடையே யாரும் செல்லவில்லை.

நான் ஒரு விருந்திலிருந்து வெளியேறிக்கொண்டிருந்தேன்.

அதிகாலை நான்கு மணி ஆகிவிட்டது.

மௌனம் குடிகாரனை தூக்கிக்கொண்டு தெருவில் நடந்து கொண்டிருந்தது.

நான் கேமராவை தயார் செய்து வைத்தேன்.

மௌனம் ஏற்றிச் சென்றதா?

நான் குடிபோதையில் இருந்தவனைச் சுமந்துகொண்டிருந்தேன்.

இந்த லோடரை நான் புகைப்படம் எடுத்தேன்.

அன்று காலை எனக்கு வேறு தரிசனங்கள் இருந்தன.

மீண்டும் எனது கேமராவை தயார் செய்தேன்.

இரண்டு மாடி வீட்டின் மேற்புறத்தில் மல்லிகைப்பூவின் வாசனைத் திரவியம் இருந்தது.

நான் அந்த வாசனையை புகைப்படம் எடுத்தேன்.

கல்.

நான்

பிச்சைக்காரனின் கண்ணில் நீலநிற மன்னிப்பைக் கூடப் பார்த்தேன்.

மன்னிப்பைப் புகைப்படம் எடுத்தேன்.

ஒரு பழைய நிலப்பரப்பு சரிந்து வருவதை நான் பார்த்தேன்

நான் உறையை புகைப்படம் எடுத்தேன்.

உறை புகைப்படம் எடுப்பது கடினமாக இருந்தது.

இறுதியாக நான் 'கிளவுட் ஆஃப் பேண்ட்'டைப் பார்த்தேன்.

அது குறிக்கப்பட்டது. அவள் மையாகோவ்ஸ்கியுடன் ஆயுதங்கள் கொண்ட கிராமத்தில் நடந்தாள் என்று நான் சொல்கிறேன் - அவளை உருவாக்கியவர்

உங்கள் வருங்கால மனைவியை மறைப்பதற்கு மிகவும் பொருத்தமாக இருக்கும் ஒரு சுருக்கமான தலைப்புடன், இது பாடல் வரிகள் சுயத்தின் செயல்பாட்டைச் சுருக்கமாகக் கூறுகிறது: புகைப்படக்காரன். ஆனால், முதல் வசனங்களில் நாம் புகைப்படக்காரர் என்ற கருத்து சரியாகப் பொருந்தாது என்பதை நாம் கவனிக்கிறோம். கவிதைப் பொருள் என்பது பதிவு செய்ய விரும்புகிறது. ஒரு படிமத்தை அழியாமல் நிலைநிறுத்த விரும்பினாலும், அந்தச் சூழ்நிலையின் அனுபவம் எந்தப் பதிவையும் தாண்டி, பகல் கனவு காண்கிறான்.

கவிதையின் எதிர்பாராத முடிவு முந்தைய வசனங்களில் நடந்த முழுப் படிமங்களையும் கருத்தியல் பயணத்தையும் இயல்பாக்குவது போல் தெரிகிறது.

14. ஒரு பாடல்

அந்த மனிதன் மரங்களுடனும் தண்ணீருடனும் பேசினான்

அவன் காதலித்த விதம்.

ஒவ்வொரு நாளும்

அவர் அல்லிகள் உறங்குவதற்கு மதியங்களை ஏற்பாடு செய்தார்.

ஒவ்வொரு காலையிலும் ஒரு பழைய தண்ணீர் கேனைப் பயன்படுத்தி ஆறுகள் மற்றும் கரையோரங்களில் உள்ள மரங்களுக்கு தண்ணீர் பாய்ச்சினார்.

அவர் கூறினார். தவளைகள் மற்றும்

பறவைகளால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டது.

நாங்கள் நம்பினோம்

அவர் ஒருமுறை ஒரு கல்லில் நத்தை தாவரத்தை

பார்த்திருந்தார்.

ஆனால் அவர் பயப்படவில்லை.

ஏனென்றால் அவர் மொழியியல் புதைபடிவங்களை முன்பே படித்திருந்தார்

மற்றும் இந்த ஆய்வுகளில் அவர் அடிக்கடி நத்தைகள்

பாறைகளில் தாவரங்கள் இருப்பதைக் கண்டார்.

அந்த நேரத்தில் இது மிகவும் பொதுவானது.

பாறைகள் கூட வால் வளர்கின்றன!<1

இயற்கை குற்றமற்றது உலகைப் பார்ப்பதற்கும் - அதனுடன் தொடர்புகொள்வதற்கும் - வித்தியாசமான முறையில் இருந்தது.

இயற்கையுடனான அவரது உறவும், மீண்டும் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட மொழியும் மனோயல் டி பாரோஸின் பாடல் வரிகளின் பொதுவான பண்புகளாகும். மேலே உள்ள வசனங்களில் உள்ளது.

15. விடியலை உருவாக்கியவர்

எந்திர சிகிச்சையில் நான் மோசமாக இருக்கிறேன்.

பயனுள்ள விஷயங்களைக் கண்டுபிடிப்பதில் எனக்கு விருப்பமில்லை.

என் வாழ்நாள் முழுவதும் நான் நான்

3 இயந்திரங்களை மட்டுமே வடிவமைத்துள்ளேன்

அவை என்னவாக இருக்கலாம்:

தூங்குவதற்கு ஒரு சிறிய கிராங்க்.

விடியலை உருவாக்குபவர்

கவிஞர்களின் பயன்பாட்டிற்காக

மற்றும் எனது சகோதரரின்

ஃபோர்டெகோவிற்கு ஒரு மரவள்ளிக்கிழங்கு பிளாட்டினம்.

நான் மரவள்ளிக்கிழங்கிற்கு

வாகனத் தொழில்துறையிலிருந்து பரிசு பெற்றேன். பிளாட்டினம்.

பரிசு வழங்கும் விழாவில் பெரும்பான்மையான

அதிகாரிகளால் நான் ஒரு முட்டாள் என்று புகழப்பட்டேன்.

இதற்காக நான் சற்றே பெருமைப்பட்டேன். மற்றும் மகிமை எப்பொழுதும் சிம்மாசனத்தில் உள்ளது

என் இருப்பில்.

இல்dawn maker இல்லாத இயந்திரங்களைக் கண்டுபிடிக்கும் கலையை, குறிக்கோள் அல்லாத நோக்கங்களுக்காக, தர்க்க உலகத்திற்கு சவால் விடுவதைப் படிக்கிறோம்.

மேலே உள்ள வசனங்களில் - மற்றும், பொதுவாக, முழுமையான பாடல் வரிகளில் மனோயெல் டி பாரோஸ் - அர்த்தத்தின் வரிசையிலிருந்து உலகத்தை வேறு வழியில் அனுபவிப்பது நமக்கு சவாலாக உள்ளது.

கண்டுபிடிப்பாளர் தனது கைகளை முழுவதுமாக கொண்டு, ஒரு பயனுள்ள புள்ளியில் இருந்து புரிந்துகொள்ள முடியாத இயந்திரங்களை உருவாக்குகிறார். பார்வை , நாம் சமூகத்தில் கருத்தரிக்கப் பழகிவிட்டோம். அவர்களின் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட இயந்திரங்கள் மற்றொரு திசையில் செல்கின்றன, அவை சுருக்கமான தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்ய முயல்கின்றன.

16. பறவைகள் மீது

பறவைகள் பற்றிய ஆய்வுக்கட்டுரையை இயற்றுவதற்கு

முதலில், மரங்கள் கொண்ட ஆறு

மற்றும் பனைமரங்கள் கரையில் இருக்க வேண்டும்.

மேலும் வீடுகளின் கொல்லைப்புறங்களுக்குள் குறைந்த பட்சம்

கொய்யா மரங்கள் இருக்க வேண்டும்.

மேலும் சதுப்பு நிலங்கள் மற்றும் சதுப்பு நிலங்களில் இருந்து சுவையான உணவுகள் இருக்க வேண்டும்.

இருக்க வேண்டும். பறவைகளுக்கு பூச்சிகள்.

மரப் பூச்சிகள் குறிப்பாக மிகவும் சுவையாக இருக்கும் பறவைகள்

ஏனென்றால் சிறிய பறவைகளுக்கு அழகான உயிரினங்கள் தேவை

நித்தியம் மானுவல் டி பாரோஸ் எழுதிய கவிதை. பறவைகள் இல், ஆறு, மரங்கள், பழங்கள், சதுப்பு நிலங்கள் போன்ற பறவைகள் இருக்கக்கூடிய பல நிபந்தனைகளை கவிஞர் பட்டியலிட்டுள்ளார்.பூச்சிகள்.

பாடல்ரீதியாக, மனோயல் ஒரு முழு சுற்றுச்சூழல் அமைப்பின் முக்கியத்துவத்தை எடுத்துரைக்கிறார் இதனால் ஒரே ஒரு வகை விலங்கு மட்டுமே வாழ முடியும். இயற்கையின் தொடர்ச்சியை உறுதிப்படுத்த, விலங்கினங்கள் மற்றும் தாவரங்களின் சிக்கலான சங்கிலியைப் பாதுகாப்பது எவ்வளவு இன்றியமையாதது என்பதை இது காட்டுகிறது.

17. முக்கியத்துவம் பற்றி

ஒரு கலைஞன்-புகைப்படக்கலைஞர் என்னிடம் மீண்டும் கூறினார்: கடலின் உடலில் உள்ள முழு சூரியனை விட பல்லியின் தோலில் ஒரு துளி சூரியன் நமக்கு முக்கியமானது என்பதைப் பாருங்கள். அவர் மேலும் கூறினார்: டேப் அளவீடு அல்லது செதில்கள் அல்லது காற்றழுத்தமானிகள் போன்றவற்றின் முக்கியத்துவத்தை அளவிட முடியாது. ஏதோவொன்றின் முக்கியத்துவத்தை அந்த விஷயம் நம்மில் உருவாக்கும் மயக்கத்தால் அளவிடப்பட வேண்டும். எனவே ஒரு குழந்தையின் கையில் ஒரு சிறிய பறவை அவருக்கு ஆண்டிஸ் மலைகளை விட முக்கியமானது. நாய்க்கு வைரக் கல்லை விட எலும்பு முக்கியம். மேலும் தொல்பொருள் ஆராய்ச்சியாளர்களுக்கு ஈபிள் கோபுரத்தை விட மூன்றாம் நிலை குரங்கு பல் மிகவும் முக்கியமானது. (பார்க்க, குரங்கின் பல் மட்டும்!) எம்பயர் ஸ்டேட் கட்டிடத்தை விட, ஒரு குழந்தையின் கைகளில் நீலக் கண்களைத் திறந்து மூடும் கந்தல் பொம்மை அவருக்கு முக்கியமானது.

இங்கே, மனோயல் டி பாரோஸ் நம்மை அழைக்கிறார். வெவ்வேறு கண்ணோட்டங்களில் இருந்து விஷயங்களை உணர , எண்ணற்ற தோற்றம் மற்றும் அனுபவங்களைக் கொண்டுவருகிறது.

இவ்வாறு, எல்லாமே எவ்வாறு உறவினர் மற்றும் ஒவ்வொரு உயிரினத்தின் சூழலையும் நாம் கணக்கில் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்ற எண்ணத்தை இது கொண்டுவருகிறது. , சிலவற்றை போடவில்லைமற்றவர்களை விட "சிறந்தது" அல்லது "முக்கியமானது" போன்ற விஷயங்கள்.

கவிஞர் எப்படி உள்ளடங்குகிறார் என்பது சுவாரஸ்யமானது மற்றும் குழந்தை, தி.மு.க. கலைஞர், நாய்.

திரைப்படம் பத்து சதவீதம் மட்டுமே பொய்

மனோயல் டி பாரோஸின் இலக்கியத் தயாரிப்பு ஆடியோவிஷுவலை வென்றது. 2010 இல் வெளியிடப்பட்ட இந்த ஆவணப்படம், பெட்ரோ செஸரால் இயக்கப்பட்டது, மேலும் இது முழுக்க முழுக்க மாட்டோ க்ரோஸ்ஸோவைச் சேர்ந்த எழுத்தாளரின் கவிதைகளுக்காக அர்ப்பணிக்கப்பட்டது.

முழு திரைப்படத்தைப் பார்க்கவும்:

மானோல் டி பாரோஸ் யார்

குயாபா, மாட்டோ க்ரோசோவில், டிசம்பர் 19, 1916 இல் பிறந்தார், மனோயல் வென்செஸ்லாவ் லைட் டி பாரோஸ் பொது மக்களால் அவரது முதல் மற்றும் கடைசி பெயரால் மட்டுமே அறியப்பட்டார்.

அவரது பணி மூன்றாம் தலைமுறை நவீனத்துவத்தின் (நன்கு அறியப்பட்ட தலைமுறை 45) சேர்ந்ததாக கருதப்படுகிறது.

கவிஞரின் குழந்தைப் பருவம் பந்தனாலில் உள்ள ஒரு பண்ணையில் கழிந்தது. அவரது தந்தை, ஜோவோ வென்செஸ்லாவ் பாரோஸ், ஒரு சொத்து வைத்திருந்தார். இளமைப் பருவத்தில், மனோயல் காம்போ கிராண்டேவுக்குச் சென்றார், அங்கு அவர் உறைவிடப் பள்ளியில் பயின்றார்.

அவரது முதல் புத்தகம் 1937 இல் வெளியிடப்பட்டது ( பாவங்கள் இல்லாத கவிதைகள் ).

மனோல் டி பாரோஸின் உருவப்படம்.

கவிஞர் சட்டம் படிக்க ரியோ டி ஜெனிரோவுக்குச் சென்று 1941 இல் பட்டம் பெற்றார். அதே நேரத்தில் அவர் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியில் சேர்ந்தார்.

புதிய விஷயங்களுக்கான பசி.அனுபவங்கள், மனோயல் அமெரிக்கா, பொலிவியா மற்றும் பெரு ஆகிய நாடுகளில் வாழ்ந்தார்.

அறுபதுகளின் தொடக்கத்தில் அவர் கால்நடைகளை வளர்ப்பதற்காக பந்தனாலில் இருந்த பண்ணைக்குத் திரும்ப முடிவு செய்தார்.

இதற்கு இணையாக. அவரது கிராமப்புற நடவடிக்கைகள், எழுதுவதை நிறுத்தவில்லை மற்றும் 1980 களில் இருந்து விமர்சகர்களால் பாராட்டப்பட்டது. எழுத்தாளர் இரண்டு முறை ஜபூதி பரிசைப் பெற்றார்: 1989 இல் O Guardador de Águas புத்தகம் மற்றும் 2002 இல் O fazedor de dawn .

அவர் நவம்பர் 13, 2014 அன்று இறந்தார். , காம்போ கிராண்டே, மாடோ க்ரோசோ டோ சுல்.

அகராதிகளில் இருந்து சேகரித்தது

. மேலும் அவர் தன்னை நேசித்தார்

மேலே உள்ள வசனங்கள் மனோயெல் டி பாரோஸின் பாடல் வரிகளின் சிறப்பியல்பு. இங்கே நாம் உலகில் குழந்தைத்தனமான தோற்றத்தைக் காண்கிறோம் , எடுத்துக்காட்டாக, moço என்ற வார்த்தையின் பயன்பாட்டில், மற்றும் அப்பாவியான தொனியில்.

முக்கியத்துவம். எழுத்தில் உள்ள இயற்கையான கூறுகளுக்கு (கூழாங்கல், நத்தை, மரம், ஆறு, பறவைகள்) கொடுக்கப்பட்டது.

போகோ, ல், பொருள் எளிமையுடன், <6 வரை விளக்குகிறது>சொற்களைக் கண்டுபிடி மற்றும் மொழி சொற்பமே.

கவிதையில் வரும் ஆண் யார் அல்லது வயதான பெண் யார் என்பதற்கான முக்கிய தடயங்களை ஆசிரியர் கொடுக்கவில்லை, அவர் நிகழ்வை விவரிக்கிறார். ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு தூரத்தில் "போகோ" என்ற வார்த்தை கண்டுபிடிக்கப்பட்டது தன்னைப் போற்றுவதற்கு முன் இரண்டு அகராதிகள்).<1

2. கவிதைக்கான பொருள்

அதன் மதிப்புகள்

தூரத்தில் இருந்து எச்சில் விவாதம் செய்யக்கூடிய அனைத்தும்

கவிதைக்கானவை

ஒரு சீப்பு

மற்றும் ஒரு மரத்தை வைத்திருக்கும் மனிதன் கவிதைக்கு பயன்படுத்தப்படுகிறான்

10 x 20 சதி, களைகளால் மூடப்பட்டிருக்கும் — அதில்

சிணுங்குபவர்கள்: நகரும் குப்பைகள், கேன்கள்

கவிதைக்கு நல்லது

ஒரு மெலிதான செவ்ரோலே

அப்ஸ்டெமியோஸ் வண்டுகளின் சேகரிப்பு

பிரேக்கின் வாயில்லா தேனீர்

நல்லதுகவிதை

எங்கேயும் செல்லாத விஷயங்கள்

மிக முக்கியமானவை

ஒவ்வொரு சாதாரண விஷயமும் மதிப்பின் ஒரு அங்கம்

ஒவ்வொரு பயனற்ற பொருளுக்கும் அதன் இடம் உண்டு

கவிதை அல்லது பொதுவாக

மேலே உள்ள வசனங்கள் Matéria de Poetry என்ற கவிதையிலிருந்து ஒரு சுருக்கமான பகுதி. இந்த metapoem Manoel de Barros பேசுகிறது கவிதையின் அமைப்பு, வார்த்தைகளின் தேர்வு மற்றும் இலக்கிய உருவாக்கத்தின் செயல்முறையில் கவனம் செலுத்துகிறது.

கவிதைக்குத் தகுதியான பொருள் எதுவாக இருக்கும் என்பதை இங்கே பட்டியலிட முயற்சிக்கிறது. எதை எழுத வேண்டும் என்பதை வாசகருக்கு விளக்கும்போது, ​​ கவிதை என்பது சரியாக மதிப்பு இல்லாதவற்றின் கலை (சுருக்கமாக, கவிதையின் படி, அது துப்பினால் சர்ச்சைக்குரியது. தூரம்).

இதனால், எஞ்சியிருப்பவை கவிதையை உருவாக்க உதவுகின்றன என்றும், தற்கால உலகம் மதிப்பதில்லை என்றும், எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, கவிதை அமைப்பிற்கான சிறந்த தரமான மூலப்பொருளாக மாறிவிடும் என்றும் அவர் அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுகிறார். . கவிதைக்கான மிகவும் மாறுபட்ட கூறுகள் முன்னிலைப்படுத்தப்படுகின்றன (ஒரு கார், ஒரு தேநீர் தொட்டி, ஒரு வண்டு).

3. எதையும் பற்றிய புத்தகம்

ஞானத்தை விட முட்டாள்தனத்தை பரிசளிப்பது எளிது.

•

நான் கண்டுபிடிக்காத அனைத்தும் பொய்.

•

எதையும் சொல்லாமல் இருக்க பல தீவிர வழிகள் உள்ளன, ஆனால் கவிதை மட்டுமே உண்மை.

•

என்னை விட எனக்குள் அதிக இருப்பு உள்ளது. பற்றாக்குறைமேலே உள்ள புத்தகத்திலிருந்து ஒன்றும் பற்றி ஒரு பகுதியை உருவாக்கவும். இவை ஞான மாத்திரைகள் அகத்திலிருந்து வந்த கவிஞரிடமிருந்து, செறிவூட்டப்பட்ட மற்றும் துண்டு துண்டான அறிவை முன்மொழிகிறது.

சிறிய வாக்கியங்கள், சுருக்கமாகவும், துண்டிக்கப்பட்டதாகவும் இருந்தாலும், உங்களைத் தொந்தரவு செய்து சிந்திக்க அழைக்கின்றன. .

ஆழமான தத்துவ பிரதிபலிப்புகள் (சில நேரங்களில் ஒளி அவதானிப்புகளுடன் மாறி மாறி) வெளிப்படையான எளிமையின் திரையில் இருந்து வழங்கப்படுகின்றன. வாசிப்பு முடிந்ததும், சொற்றொடர்கள் எதிரொலித்து எதிரொலிக்கின்றன.

4. அழிவுகள்

சமையலறையின் பின்பகுதியில் வாழும் தெளிவற்ற வார்த்தைகளை நான் விரும்புகிறேன் — ட்ரெக்ஸ், கேன்கள், ஸ்பெக்

அந்த வார்த்தைகளை விட தனித்தன்மையில் வாழ்க —

சிறப்பு, வெளிப்படையான, கம்பீரம் போன்றது.

எனது மாற்று ஈகோக்கள் அனைத்தும் குப்பைகள்,

புள்ளிகள், ஏழை பிசாசுகள்

யாரால் முடியும் சமையலறையின் பின்பகுதியில் வாழ்வது

— போலா செட், மரியோ பெகா சாபோ, மரியா பெலேகோ போன்ற

கருப்பு போன்றவை.

எல்லா குடிகாரர்கள் அல்லது முட்டாள்கள்.

மற்றும் அனைத்து பொருத்தமான கந்தல் துணிகள்.

ஒரு நாள் யாரோ ஒருவர் நான் ஒரு மரியாதைக்குரிய

மாற்று ஈகோவை - இளவரசர், ஒரு

அட்மிரல், ஒரு செனட்டர் போன்றவற்றை ஏற்றுக்கொள்ளுமாறு பரிந்துரைத்தார்.

நான் கேட்டேன்:

ஆனால், ஏழைப் பிசாசுகள் இல்லை என்றால், என் பள்ளத்தில் யார் தங்குவார்கள்?

கவிதையின் தலைப்பு ஏற்கனவே நாம் என்ன துப்பு கொடுக்கிறது அடுத்து படிக்கும் : ட்ரெக்ஸ் என்பது எஞ்சியிருப்பது, தேவையான திரவத்தை (உதாரணமாக காபி அல்லது ஒயின்) தயாரித்த பிறகு ஒரு கொள்கலனின் அடிப்பகுதியில் இருக்கும் வைப்பு.

இது இந்த வகையைச் சேர்ந்தது.கவிஞர் தனது வசனங்களை உருவாக்கும் மூலப்பொருளிலிருந்து - கவனிக்கப்படாதவை, செலவழிக்கக்கூடியதாகத் தோன்றுவது, யாரும் கவலைப்படாத பொருள்.

துளைகள் என்பது தன்னை மையமாகக் கொண்ட கவிதை , எழுத்தையே எழுதுவதற்கே அர்ப்பணிக்கப்பட்ட எழுத்து. அன்றாட, அணுகக்கூடிய சொற்களஞ்சியம் - அத்துடன் உரை முழுவதும் பட்டியலிடப்பட்டுள்ள எடுத்துக்காட்டுகள் - வாசகரின் ஒரு உடனடி அடையாள உறவை அனுமதிக்கின்றன.

5. கண்கள் இன்னும்

கவிதை என்ற எண்ணம் சிறிதும் இல்லாமல், சுற்றியிருப்பவற்றை எல்லாம் கவனித்துக் கொண்டே இருங்கள்

நம்முடைய வீடு, சகோதரிகள், சகோதரர்கள் மற்றும் பெற்றோர்களை நினைவுகூர்கிறோம்.

அவர்கள் தொலைவில் இருக்கிறார்கள் என்பதை நினைத்து, அவர்களைக் காணவில்லை...

நாம் பிறந்த ஊரை, அப்பாவித்தனத்துடன், மற்றும் தனியாக சிரிக்கவும்.

கடந்த விஷயங்களைப் பார்த்து சிரிக்கவும். தூய்மை இல்லை.

நமக்கு ஒரு காலத்தில் இருந்த பாடல்கள், நடனங்கள், தோழிகள்.

நாம் சென்ற இடங்கள் மற்றும் பார்த்த விஷயங்களை நினைவு கூர்கிறோம்.

நாங்கள் சென்ற பயணங்களை நினைவுபடுத்துகிறோம் ஏற்கனவே எடுக்கப்பட்ட மற்றும் தொலைதூரத்தில் இருந்த நண்பர்கள்.

நெருங்கிய நண்பர்களை நினைவு கூர்ந்து அவர்களுடன் உரையாடல்.

நமக்கு உண்மையாக நண்பர்கள் இருக்கிறார்கள் என்பதை அறிவது!

மரத்திலிருந்து ஒரு இலையை எடுங்கள்! , அதை மெல்லுங்கள், உங்கள் முகத்தில் காற்றை உணருங்கள்…

சூரியனை உணருங்கள். எல்லாவற்றையும் பார்த்து மகிழ்கிறேன்.

அங்கு நடப்பதை ரசிக்கிறேன். இப்படி மறந்திருப்பதை அனுபவிக்கிறேன்.

இந்த தருணத்தை அனுபவிக்கிறேன்.bestegos

மலர் நத்தைகளை கதாநாயகர்களாகக் கொண்ட கவிதை இயற்கை பற்றி பேசுகிறது மற்றும் மொழியின் கலவையுடன் விளையாடுகிறது, மனோயல் டி பாரோஸின் பாடல் வரிகளின் இரண்டு சிறப்பியல்பு அம்சங்கள்.

ஆசிரியர் கண்ணோட்டத்தின் பிரச்சினையுடன் விளையாடுகிறார் (நத்தைகள் சுவரில் மேய்கிறதா அல்லது நத்தைகளால் மேய்ந்த சுவரா?).

இந்த இரண்டு கூறுகளுக்கும் இடையிலான சந்திப்பு, வழிவகையில், உருவாக்குகிறது. கவிதையின் மையக் கரு. சுவர் மற்றும் நத்தை ஆகியவை சரியான இணக்கம் , நிரப்பு மற்றும் பிரிக்க முடியாத கூறுகள் என்று தெரிகிறது.

7. பனியின் வாழ்க்கை வரலாறு

மனிதனின் மிகப்பெரிய செல்வம் அவனுடைய முழுமையின்மை.

இந்த கட்டத்தில் நான் செல்வந்தனாக இருக்கிறேன்.

என்னை நானாக ஏற்றுக்கொள்ளும் வார்த்தைகள் am — என்னை நான்

ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை.

கதவைத் திறப்பவன், வால்வுகளை இழுப்பவன், கடிகாரத்தைப் பார்ப்பவன், யார்

மதியம் 6 மணிக்கு ரொட்டி வாங்குவது, வெளியில் செல்வது,

பென்சில்களைக் கூர்மைப்படுத்துவது, திராட்சையைப் பார்ப்பது போன்றவை. முதலியன.

என்னை மன்னியுங்கள்.

ஆனால் நான் மற்றவர்களாக இருக்க வேண்டும்.

பட்டாம்பூச்சிகளைப் பயன்படுத்தி மனிதனைப் புதுப்பிக்க நினைக்கிறேன்.

கவிதையின் தலைப்பு ஏற்கனவே ஒரு ஆர்வமுள்ள தோற்றத்தை வரவழைக்கிறது: ஒரு பனியின் வாழ்க்கை வரலாற்றை எவ்வாறு கண்டுபிடிப்பது? ஒரு பனிக்கு ஒரு சுயசரிதை உள்ளதா?

சுயசரிதை என்பது ஒரு நபரின் வாழ்க்கையின் வரலாற்றைக் குறிக்கிறது, இது பனியுடன் பொருந்தாத ஒரு வரையறை, இது இயற்கையான உடல் நிகழ்வு ஆகும்.

இல்லை. கவிதை முன்னேறும்போது, ​​இந்த கவிதை விஷயத்தை இடத்தை விட நன்றாகத் தெரிந்து கொள்கிறோம்பொதுவான, வெறும் ஒரு வழக்கமான உருவத்துடன் ஒத்துப் போகாத, ரொட்டி வாங்குபவர், கதவுகளைத் திறந்து கடிகாரத்தைப் பார்ப்பவர். அவருக்கு மேலும் தேவை, அவர் வேறொருவராக இருப்பது எப்படி என்பதை அவர் நேரில் உணர வேண்டும், அவர் பலவாக இருக்க வேண்டும் மற்றும் அன்றாட வாழ்க்கையில் புதிய பார்வைகளை அனுபவிக்க வேண்டும்.

இந்த அமைதியற்ற தோற்றத்தை கூட சரிபார்க்க முடியும். புதிய மொழியை கண்டுபிடிக்க வேண்டும். "பட்டாம்பூச்சிகளைப் பயன்படுத்தி மனிதனைப் புதுப்பிக்க நினைக்கிறேன்" என்ற கடைசி வசனத்தின் வழக்கு இதுதான், இது பகுத்தறிவுடன் புரிந்து கொள்ள முடியாத ஒரு கண்டுபிடிப்பு, பாசத்தின் பார்வையில் மட்டுமே சாத்தியமாகும்.

8. கண்டுபிடிப்புக்கான ஒரு உபதேசம்

நம்முடைய வீட்டிற்குப் பின்னால்

சுழற்சியை உண்டாக்கிய நதி

மென்மையான கண்ணாடியின் உருவம்...

ஒரு மனிதன் அந்த வழியாகச் சென்று சொன்னான்:

நதி செய்யும் இந்த வளையம்...

கோவ் என்று அழைக்கப்படுகிறது...

அது இப்போது உருவமாக இல்லை. ஒரு கண்ணாடிப் பாம்பு

அது வீட்டின் பின்னால் ஒரு வளையத்தை உருவாக்கியது.

அது ஒரு கோவ்.

இந்தப் பெயர் படத்தை மோசமாக்கியது என்று நினைக்கிறேன்.

இல். அழகான கண்டுபிடிப்பு பற்றிய ஒரு அறிவுரை ஒரு நிலப்பரப்பின் நாம் கட்டமைக்கும் விளக்கத்தை கவிதை வார்த்தை எவ்வாறு மாற்றும் என்பதை நாம் காண்கிறோம்.

நம்மில் பெரும்பாலோர் ஆற்றின் விளிம்பைப் பார்த்து விண்வெளியை ஒரு கோவ் என்று அழைப்போம். , நிலப்பரப்பின் உள்ளமைவை ஒரு சில எழுத்துக்களில் சுருக்கக்கூடிய ஒரு சொல். இருப்பினும், கவிஞர் இந்த பொதுவான பெயரைத் தேர்ந்தெடுப்பதில் திருப்தி அடையவில்லை, ஏனெனில் அந்த பனோரமாவின் அழகைக் கைப்பற்றும் திறன் தன்னால் இல்லை என்று அவர் கருதுகிறார்.

மனிதன்.ஆற்றின் வடிவமைப்பை ஒரு நுழைவாயில் என்று பெயரிட மறுக்கும் கவிதைப் பொருளைக் கவிதை தன்னை எதிர்க்கிறது. எனவே, ஒரு கவிதை தோற்றத்துடன் , அவர் இந்த இயற்கை நிலப்பரப்பை "கண்ணாடி பாம்பு" என்று அழைக்க முடிவு செய்தார், இது கோவ் என்ற தொழில்நுட்ப காலத்தை விட மிகவும் அழகுடன் கூடிய சொற்றொடர்.

வீடியோவைப் பாருங்கள். கவிஞர் மனோவேல் டி பாரோஸ் மேலே உள்ள கவிதையைப் படிக்கிறார்:

9. கவிதை

கவிதை என்பது வார்த்தைகளில் வைக்கப்பட்டுள்ளது — அவ்வளவுதான் எனக்கு தெரியும் .

உண்மையுடன் எனக்கு எந்தத் தொடர்பும் இல்லை.

தங்கத்தைக் கண்டுபிடிப்பவர் எனக்கு ஆற்றல் மிக்கவர் அல்ல.

என்னைப் பொறுத்தவரையில் அதைக் கண்டுபிடிப்பவர்தான் சக்தி வாய்ந்தவர்<1

அற்பத்தனங்கள் (உலகம் மற்றும் நம்முடையது).

அந்த சிறிய வாக்கியத்திற்காக அவர்கள் என்னை ஒரு முட்டாள் என்று புகழ்ந்தார்கள்.

நான் நெகிழ்ந்து அழுதேன்.

புகழுவதற்கு நான் பலவீனமாக இருக்கிறேன். .

கவிதையைப் பற்றி பேசும் சாக்குப்போக்கு தன்னைப் பற்றிய ஒரு பிரதிபலிப்பைத் தூண்டுகிறது. கவிதையில், வெறும் பத்து வசனங்களுடன் மனோயல் டி பாரோஸின் பாடல் வரிகளைப் புரிந்துகொள்வதற்கான முக்கிய பகுதிகளைப் பெறுகிறோம்.

முதல் வசனம் - கவிதையின் தோற்றம் பற்றி - விரைவில் ஒரு கேள்விக்குரிய பார்வைக்கு வழிவகுக்கிறது. பாடத்தின் வரம்புகள்.

நாங்கள் கண்டுபிடித்தோம்,