Braziliya ədəbiyyatından 17 məşhur şeir (şərh edildi)

1. Ümid edirəm , Vinisius de Moraes tərəfindən

Ümid edirəm

Tez qayıdırsan

Sən vidalaşmırsan

Heç vaxt yenə sevgimdən

Və ağla, peşman ol

Və çox düşün

Birgə əzab çəkməyin yaxşıdır

Tək xoşbəxt yaşamaqdansa

İnşallah

Kədər sizi inandıra bilər

Həsrətin əvəzini verməz

Və bu yoxluq sülh gətirməz

Və əsl sevgi bir-birini sevənlər

Eyni köhnə parçadan toxunur

Açılmayan

Və ən ilahi şey

Dünyada var

Hər saniyə yaşamaqdır

Bir daha heç vaxt olduğu kimi...

Kiçik şair Vinisius de Moraes (1913-1980) böyük əsərlər yaradaraq əsasən ehtiraslı misraları ilə tanındı. Braziliya ədəbiyyatının şeirləri. Tomara o uğurlu nümunələrdən biridir ki, şair beytlər vasitəsilə içində saxladığı bütün sevgini çatdırmağı bacarır.

Klassik sevgi bəyanı əvəzinə , ər-arvad birləşəndə ​​edilən, Şeirdə mövzunun geridə qaldığı gediş anını oxuyuruq. Bütün misralar boyu anlayırıq ki, o, sevgilisinin ayrılmaq qərarına peşman olmasını və onun qucağına qayıtmasını istəyir.

Şeir həmçinin bizə xatırladır - xüsusən də son misrada - həyatın hər anından həzz almalıyıq. sanki sonuncuymuş kimi həyat.

Tomara musiqiyə qoyuldu və Toquinho və Marilia səsində MPB klassik olduBraziliyalı şair zəmanəmizin ən mühüm yaradıcılarından biridir və oxucunu valeh edən aydın, əlçatan dillə əsasən qısa şeirlərə sərmayə qoyub.

Rápido e Rasteiro doludur. musiqilidir və gözlənilməz sonluq, tamaşaçıda təəccüb doğurur. Kiçik, yaramaz şeir cəmi altı misrada zövq və sevincə əsaslanan həyat fəlsəfəsini çatdırır.

Dialoq şəklində yazılmış, sadə və cəld dillə yazılmış şeir Oxucularda asanlıqla empatiya yaratmağı bacaran, yumor izləri olan bir növ həyat nəbzi.

12. Çiyinlər dünyanı dəstəkləyir , Carlos Drummond de Andrade

Elə bir zaman gəlir ki, insan daha deməz: Allahım.

Mütləq təmizlənmə vaxtı.

İnsanların artıq demədiyi bir vaxt: sevgim.

Çünki sevgi faydasız idi.

Və gözlər ağlamır.

Və əllər toxunur. ancaq kobud iş.

Ürək isə quruyur.

Qapını boş yerə qadınlar döyür, açmazsan.

Tək qaldın, işıq getdi. çölə,

lakin kölgədə gözləriniz böyük parıldayır.

Hamınız əminsiniz, daha necə əziyyət çəkəcəyinizi bilmirsiniz.

Və siz ondan heç nə gözləmirsiniz. dostlarınız.

Qocalıq gəlsə də fərqi yoxdur, qocalıq nədir?

Çiyinləriniz dünyanı dəstəkləyir

və çəkisi uşaq əlindən çox deyil. .

Müharibələr, aclıqlar, ölkə daxilindəki mübahisələr

yalnız sübut edir ki,həyat davam edir

və hər kəs hələ özünü azad etməyib.

Bəziləri tamaşanı barbar görüb

(zərif olanlar) ölməyi üstün tuturlar.

Elə bir zaman gəldi ki, ölməyin mənası yoxdur.

Vaxt gəldi ki, həyat bir sifarişdir.

Sadəcə həyat, mistifikasiya olmadan.

Carlos Drummond de 20-ci əsrin ən böyük Braziliya şairi hesab edilən Andrade (1902-1987) ən müxtəlif mövzularda şeirlər yazdı: sevgi, tənhalıq və müharibə, onun tarixi zamanı.

Çiyinlər dünyanı dəstəkləyir. 1940-cı ildə nəşr olunan 1930-cu illərdə (İkinci Dünya Müharibəsinin ortalarında) yazılmışdır və maraqla bu günə qədər əbədi bir əsər olaraq qalır. Şeir yorğun vəziyyətdən , boş həyatdan bəhs edir: dostsuz, sevgisiz, imansız.

Ayələr bizə dünyanın acınacaqlı tərəflərini - müharibəni, ədalətsizliyi xatırladır. aclıq. Şeirdə təsvir olunan mövzu isə hər şeyə rəğmən müqavimət göstərir.

13. Dona doida (1991), Adélia Prado

Bir dəfə mən qız olanda güclü yağış yağmışdı

tufanlar və çaxnaşmalarla, elə indi də yağır.

Pəncərələr açılanda

gölməçələr son damcılardan titrəyirdi.

Anam sanki şeir yazacağını bilirdi

decided inspired : yepyeni çayote, angu, yumurta sousu.

Mən çayotları almağa getdim və indi,

otuz ildən sonra qayıdıram. Anamı tapa bilmədim.

O qadın kiqapını açdı belə qarıya güldü,

uşaq çətiri və çılpaq budları ilə.

Uşaqlarım utanaraq məni rədd etdilər,

həyat yoldaşım kədərləndi,

Yolda dəli oldum.

Yalnız yağış yağanda yaxşılaşıram.

Dəli xanım təəssüf ki, bu, daha az tanınan bir şeirdir. Minas Gerais yazıçısı Adélia Prado (1935) Braziliya ədəbiyyatının incisi və şairənin ən böyük əsərlərindən biri olmasına baxmayaraq.

Adelia Prado ustalıqla bizi keçmişdən bu günə və bu günümüzə daşımağı bacarır. keçmişə sanki onun misraları bir növ zaman maşını kimi işləyirdi.

İndi yetkin və evli olan qadın Çöldəki yağışın səsini duyğusal olaraq eşitmək, keçmişə səyahət edir və anasının yanında yaşadığı uşaqlıq səhnəsinə qayıdır. Yaddaş vacibdir və adı açıqlanmayan qadını uşaqlıq yaddaşına qayıtmağa məcbur edir, onun seçimi yoxdur, baxmayaraq ki, bu hərəkət ağrını ifadə edir, çünki o, qayıdanda onu əhatə edən insanlar - uşaqlar onu başa düşmürlər. və əri.

14. Əlvida , Cecília Meireles tərəfindən

Mənim üçün, sizin üçün və daha çoxu üçün

başqa şeylərin heç vaxt olmadığı yerdir

Mən ayrılıram dalğalı dəniz və dinc səma:

Mən təklik istəyirəm.

Mənim yolum əlamətdar və mənzərəsizdir.

Bunu hardan bilirsiniz? -məndən soruşacaqlar.

- Sözüm yoxdu, obrazım olmadığı üçün.

Düşmən yox, qardaş yox.

Nə axtarırsan. üçün? - Hamısı. Nə istəyirsən? - Heç nə.

Ürəyimlə tək səyahət edirəm.

Adamış deyiləm, amma azmışam.

Yolumu əlimdə daşıyıram.

>Alnımdan bir xatirə uçdu.

Sevgilim, xəyalım uçdu...

Bəlkə üfüqdən əvvəl öləcəm.

Yaddaş, sevgi və qalanlar onlar harda olacaqlar?

Bədənimi burada, günəşlə yer arasında qoyub gedirəm.

(Öpürəm səni, məyusluqla dolu bədənim!

Kədərli pankart qəribə bir müharibənin...)

Mən təklik istəyirəm.

1972-ci ildə nəşr olunan Despedida Cecilia Meirelesin (1901-1964) ən məşhur şeirlərindən biridir. . Bütün misralar boyu biz mövzunun yalqızlıq tapmaq arzusunu tanıyırıq.

Burada tənhalıq subyektin axtardığı bir prosesdir, hər şeydən yüksəkdə olmaq, özünü tanıma yoludur. Dialoqdan qurulan şeir, subyektin tamamilə tək qalmaq istəməsi kimi qeyri-adi davranışına heyran olanlarla söhbətini imitasiya edir.

İndividualist (fellərin demək olar ki, hamısının birinci şəxsdə olmasına diqqət yetirin: “ Mən tərk”, “İstəyirəm”, “Aparıram”), şeir şəxsi axtarış yolundan və özümüzlə barışmaq arzusundan bəhs edir.

15. Dostuma on zəng (Hilda Hilst)

Əgər sənə gecə və naqis görünürəmsə

Bir daha mənə bax.Çünki o gecə

Mən özümə baxdım, elə bil sən mənə baxırsan.

Və elə bil su

qaçmaq istəyirdi

onun evi çaydır

Və sadəcə sürüşür, hətta sahilə belə toxunmur.

Sənə baxdım. Və bu qədər uzun müddətdir

Mən torpaq olduğumu başa düşürəm. Bu qədər uzun müddətdir

Ümid edirəm

Sənin ən qardaş su anbarın

Mənim üzərimdə uzansın. Çoban və dənizçi

Yenə mənə bax. Daha az təkəbbürlə.

Və daha diqqətli.

Əgər Braziliya ədəbiyyatında ən güclü sevgi şeirlərini yazan bir qadın varsa, o qadın, şübhəsiz ki, Hilda Hilst (1930-2004) idi. ).

Dosta On Zəng bu tip istehsalın nümunəsidir. Ehtiraslı şeirlər silsiləsi 1974-cü ildə çap olunub və onun ədəbi üslubunu göstərmək üçün məhz topludan bu kiçik parçanı götürdük. Yaradılışda biz sevgilinin təslim olmasını, onun başqası tərəfindən baxılmaq, diqqətə çatdırılmaq, dərk edilmək arzusunu görürük.

O, birbaşa qəlbinə sahib olana gedir və qorxmadan, baxışlara təslim olur. digərindən xahiş edirəm ki, o da tam fədakarlıqla bu səyahətə cəsarətlə başlasın.

16. Saudades , Casimiro de Abreu

Gecənin qaranlığında

Meditasiya etmək necə də şirindir

Ulduzlar parıldayanda

Dənizin sakit dalğalarında;

Əzəmətli ay

Gözəl və gözəl yüksələndə,

Boşuna bir qız kimi

Sən baxacaqsan sular!

Bu sükut saatlarında,

Kədər vəsevgi,

Uzaqdan eşitməyi xoşlayıram,

Ürək ağrısı və ağrı ilə dolu,

Zəng çalan zəng

O qədər tənha danışır

4>O meyit səsi ilə

Bu, bizi qorxu ilə doldurur.

Sonra – qanundan kənar və tək –

Dağın əks-sədasına buraxıram

O həsrətin ah çəkməsi

Sinəmə bağlanan.

Bu acı göz yaşları

Bunlar ağrı dolu göz yaşlarıdır:

– Darıxıram sənin – mənim sevgilərim ,

– Saudades – da minha terra!

1856-cı ildə Casimiro de Abreu (1839-1860) tərəfindən yazılmış Saudades poeması şairin təkcə onun üçün deyil, yoxluğundan bəhs edir. sevir, həm də vətəni haqqında.

Yazıçının ən məşhur şeiri "Mənim səkkiz yaşım"dır - burada da saudadlardan danışır, lakin uşaqlıqdan - Səudadesdə təkcə həyatı deyil, həm də vətənini tərənnüm edən zəngin misralara rast gəlirik. keçmiş, həm də sevgilər və mənşə yeri. Burada nostalji perspektiv hökm sürür.

İkinci romantik nəslin şairi şeirdə şəxsi xatirələrinə, keçmişinə və indiki zamana bəla olan iztirab hissinə müraciət etməyi seçib. əziyyət.

17. Geri sayım , Ana Cristina César

(...) Mən inanırdım ki, əgər yenidən sevsən

başqalarını unudacaqsan

ən azı üç və ya sevdiyim dörd sifət

Arxiv elminin hezeyanında

Yaddaşımı əlifbalara ayırdım

qoyun sayıb onu əhliləşdirən biri kimi

hələ açıq cinah mən unutmuram

vəMən sizin içindəki digər simaları sevirəm

Karioca Ana Cristina César (1952-1983) qiymətli bir əsər buraxmasına baxmayaraq, təəssüf ki, hələ də geniş ictimaiyyət tərəfindən az tanınır. Qısa bir ömür yaşasa da, Ana C. də tanındığı kimi, çox müxtəlif və ən müxtəlif mövzularda şeirlər yazdı.

Yuxarıdakı hissə, daha uzun şeirdən götürülmüşdür Contagem regressivo (1998-ci ildə Inéditos e dispersos kitabında dərc olunub) sevgilərin üst-üstə düşməsindən danışır, biz bir insanla başqa bir insanı unutmaq üçün qarışmağı seçdiyimiz zaman.

Şair əvvəlcə istəyir. , onun affektiv həyatını təşkil etmək, sanki sevgilərə tam nəzarət etmək və sevdiklərinə yeni bir münasibətlə qalib gəlmək mümkün idi.

Keçmişi geridə buraxmaq məqsədi ilə bu yeni iştiraka baxmayaraq, o, əvvəlki münasibətlərin xəyalının hətta yeni partnyorla belə onunla qaldığını kəşf edir.

Əgər siz şeiri sevirsinizsə, aşağıdakı məqalələrlə də maraqlanacağınızı düşünürük:

2. Şeir materialı , Manoel de Barros tərəfindən

Dəyərləri

uzaqdan tüpürcəklə mübahisə edilə bilən bütün şeylər

poeziya üçündür

Darağını

və ağacı olan adam şeirə yaraşır

10 x 20 süjet, alaq otları ilə çirkli — cıvıldayanlar

o: hərəkətli zibil , qutular

şeir üçün

Selikli şevrol

Ağzsız böcəklər kolleksiyası

Ağızsız Braque çaydanı

şeir üçün yaxşıdır

Heç bir yerə aparmayan şeylər

böyük əhəmiyyət kəsb edir

Hər adi şey hörmət elementidir

Hər bir dəyərsiz şeyin öz yer

şeirdə və ya ümumiyyətlə

Günümüzdə gördüyümüz kiçik şeylərin şairi Mato Grosso Manoel de Barros (1916-2014) tam beytləri ilə tanınır. incəlik .

Maddi poeziyası onun sadəliyinə bir nümunədir. Burada mövzu oxucuya hər şeydən sonra şeir yazmağa layiq materialın nə olduğunu izah edir. Bəzi misallar gətirməklə biz başa düşürük ki, şairin xammalı əsasən heç bir dəyəri olmayan, insanların çoxunun diqqətindən kənarda qalan şeydir.

İnsanların poetik material kimi ciddi qəbul etmədiyi hər şey ( ən müxtəlif növ obyektlər: daraq. , can, car) özlərini şeir qurmaq üçün dəqiq bir material kimi ortaya qoyurlar.

Manoel de Barros bizə poeziya ilə bağlı olmadığını öyrədir.onun daxilində olan şeylər, lakin yolda biz şeylərə baxırıq .

3. Altı yüz altmış altı , Mario Quintana

Həyat bizim evdə görməyə gətirdiyimiz bəzi işlərdir.

Onu görəndə artıq 6-dır. saat: vaxt var...

Növbəti bildiyiniz şey, artıq cümə günüdür...

Növbəti bildiyiniz şey, 60 il keçdi!

İndi artıq çox gecdir. uğursuz olmaq...

Və əgər mənə bir gün başqa fürsət versələr,

Saata belə baxmazdım

İrəliləməyə davam edərdim...

Və mən qabığı qızılı və yararsız saatlarla yol boyu atardım.

Qaucho Mario Quintana (1906-1994) oxucu ilə, onun misraları ilə şəriklik münasibəti qurmaq üçün unikal qabiliyyətə malik idi. sanki şair və oxuyan rahat söhbətin ortasındadır.

Altı yüz altmış altı belə qurulur, böyükdən nəsihət kimi görünən bir şeir. Özündən bir az da gənclə bölüşməyi seçən adam həyat hikmətini .

Sanki bu yaşlı insan öz həyatına nəzər salıb və kiçiklərə xəbərdarlıq etmək istəyirdi ki, etdiyi eyni səhvləri etmək.

Qısa şeir Altı yüz altmış altı zamanın keçidindən , həyatın sürətindən və necə olmasından bəhs edir. əlimizdə olan hər andan həzz almalıyıq.

4. Adi insan , Ferreira Qullar tərəfindən

Mən adi bir insanam

ət vəyaddaşdan

sümük və unutqanlıqdan.

Gəzirəm, avtobusla, taksi ilə, təyyarə ilə

və həyat əsir içimdə

çaxnaşma

üflayan məşəl alovu kimi

və

birdən

sönə bilər.

Mən də sənin kimiyəm

xatırlanan şeylər

və unudulmuş

üzlər və

əllər, günorta qırmızı çətir

Pastos-Bonsda,

sönmüş sevinclər güllər quşlar

işıqlı günortanın şüası

adları daha bilmirəm

Ferreyra Qullar (1930-2016) çox yönlü bir şair idi: konkret yazdı poeziya, sadiq şeir, sevgi poeziyası.

Adi insan bizi bir-birimizə daha çox bağlı hiss etdirənlərin şah əsəridir. Beytlər şəxsiyyət axtarışını təşviq etməyə başlayır, maddi məsələlərdən və subyekti olduğu kimi hala salan xatirələrdən bəhs edir.

Bir müddət sonra şair bizdə oyanaraq “mən də sənin kimiyəm” deyərək oxucuya yaxınlaşır. a paylaşma və birlik hissi , ətrafımızdakıları düşünsək fərqlərdən daha çox oxşarlıqlarımızın olduğunu xatırlamaq.

5. Şeir üçün resept , Antonio Carlos Secchin tərəfindən

Doğulduğu kimi yox olacaq

və sonra heç bir şey qalmayacaq

5>

Olmamağın səssizliyindən başqa.

Bu, sadəcə olaraq onda əks-səda verirdi

tam boşluğun səsi.

Və hər şey öldürdükdən sonra

zəhərin özündən öldü.

Antonio CarlosSecchin (1952) şair, esseist, professor, Braziliya Ədəbiyyat Akademiyasının üzvü və müasir ədəbiyyatımızın böyük adlarından biridir.

Şeir üçün reseptdə biz onun özünəməxsus ədəbi üslubu haqqında bir az öyrənirik. . Burada şair bizə şeir qurmağı öyrədir. Başlığın özü, orijinal, oxucunu maraqlandırır, çünki resept termini adətən kulinariya aləmində istifadə olunur. Şeir qurmaq üçün vahid reseptin olması ideyası da bir növ təxribatdır.

Başlığın poeziya qurmaq üçün bir növ “təlimat kitabı” vəd etməsinə baxmayaraq, biz bütün misralarda görürük ki, şair subyektiv anlayışlardan danışır və şeirin məkanından istifadə edərək onun ideal şeirinin nə olacağı barədə fikirləşir ki, bu da, axırda qeyri-mümkün görünür.

6. Aninha və onun daşları , Cora Coralina tərəfindən

Özünüzün məhv olmasına imkan verməyin...

Yeni daşlar toplamaq

və yeni şeirlər qurmaq.

Həyatınızı həmişə, hər zaman yenidən yaradın.

Daşları çıxarın, qızılgül kolları ək və şirniyyatlar hazırlayın. Yenidən başla.

Xırda həyatını

şeirə çevir.

Və sən gənclərin qəlbində

və nəsillərin yaddaşında yaşayacaqsan. gəlmək.

Bu mənbə bütün susayanların istifadəsi üçündür.

Paylaşın.

Bu səhifələrə gəlin

və getməyin. onun istifadəsinə mane olur

susuz olanlara.

Cora Coralina (1889-1985) nisbətən gec, 76 yaşında nəşr etməyə başladı və onun şeirləriartıq çox yaşamış və bilikləri gənclərə ötürmək istəyən birinin məsləhət tonunu daşıyır.

Aninha və onun daşlarında bu istəyi görürük. bir ömür boyu öyrəndiklərini bölüşmək, oxucuya nəsihət etmək, onu yaxınlaşdırmaq, ekzistensial və fəlsəfi öyrənmələri bölüşmək.

Şeir bizi istədiklərimiz üzərində işləməyə və heç vaxt təslim olmamağa, həmişə lazım olanda yenidən başlamağa sövq edir. yenidən cəhd etmək lazımdır. Dayanıqlıq Cora Coralinanın yaradıcılığında çox mövcud cəhətdir və Aninha və onun daşlarında da mövcuddur.

7. Son şeir , Manuel Bandeyranın müəllifi

Ona görə də mən son şeirimi istədim

Ən sadə və ən az qəsdən şeyləri söyləyən incə idi

Bu gözyaşsız hönkürtü kimi yanar

Demək olar ki, ətirsiz çiçək gözəlliyinə malik olması

Ən təmiz brilyantların yandığı alovun saflığı

İntihar ehtirası izahat vermədən kimlər bir-birini öldürürlər.

Manuel Bandeyra (1886-1968) ədəbiyyatımızın bəzi şah əsərlərinin müəllifidir və Son şeir o cəmlənmiş uğur hallarından biridir. Cəmi altı misrada şair son poetik yaradıcılığının necə olmasını istədiyindən bəhs edir.

Burada bir relyef tonu hökm sürür, sanki şair son arzusunu oxucu ilə bölüşməyi seçib.

Ömrünün sonuna çatanda, öyrənilən təcrübədən sonraİllər keçdikcə mövzu əslində nəyin vacib olduğunu dərk etməyi bacarır və öyrənmək üçün ömür boyu lazım olanı oxucuya çatdırmaq qərarına gəlir.

Sonuncu misra, gərgin, şeiri bağlayır. güclü bir şəkildə, bilmədiyi yolu seçənlərin cəsarətindən bəhs edir.

8. Calanto , Paulo Henriques Britto tərəfindən

Gecədən gecə, yorğun, yan-yana,

gündüz həzm edir, sözlə ifadə edilməyəcək

və yuxudan sonra, biz özümüzü sadələşdiririk,

layihələrdən və keçmişlərdən məhrum oluruq,

səsdən və şaqulilikdən bezmişik,

yataqda sadəcə bədən olmaqdan razıyıq;

və daha tez-tez,

adi və müvəqqəti ölümə

bir gecəlik qalmadan

qürur hissi ilə kifayətlənirik

>gündəlik və minimal qələbə:

İkiyə bir gecə daha, bir gün az.

Və hər dünya öz konturlarını

başqa bir bədənin hərarətində morno silir.

Yazıçı, professor və tərcüməçi Paulo Henriques Britto (1951) müasir Braziliya poeziyasının görkəmli adlarından biridir.

Acalanto , şeirə başlıq verən söz seçilmiş, sizi yuxuya aparan bir növ mahnıdır və həm də şəfqət, məhəbbətlə sinonimdir, həm də şeirin intim tonu ilə məna kəsb edən mənalar.

Acalanto misraları yoldaşlıq ilə dolu xoşbəxt sevgi birliyinə müraciət edin və paylaşım . Cütlük gündəlik işlərini, yataqlarını, gündəlik öhdəliklərini bölüşür və bir-birlərinə sarılır, güvənəcəkləri bir tərəfdaşları olduğunu bilməkdən xoşbəxtdirlər. Şeir bu tam birliyin tanınmasıdır.

9. mübahisə etmirəm , Leminski tərəfindən

mübahisə etmirəm

tale ilə

nəyi rəngləyim

imza qoyuram

Kuritiba əsilli Paulo Leminski (1944-1989) qısa şeirlər ustası idi, tez-tez sıx və dərin düşüncələri bir neçə sözə yığırdı. Bu, mübahisə etmirəm şeirinin vəziyyətidir, burada, yalnız dörd misrada, çox quru, mövzu özünün həyat üçün bütün mövcudluğunu göstərə bilir.

Burada şair qəbuledici bir rəftar təqdim edir, sanki həyatın ona təqdim etdiyi bütün çətinliklərlə üzləşməyə hazırmış kimi “sel ilə üzməyi” qəbul edir.

10. üç sevilməyən ( 1943), João Cabral de Melo Neto tərəfindən

Sevgi mənim adımı, kimliyimi,

portretimi yedi. Eşq yedi yaş şəhadətnaməmi,

şəcərəmi, ünvanımı. Sevgi

vizit kartlarımı yedi. Eşq gəlib yedi

adımı yazdığım kağızların hamısını.

Eşq paltarımı, dəsmalımı, köynəyimi yeydi. Məhəbbət xırda-xırda

bağları yedi. Sevgi kostyumlarımın ölçüsünü,

ayaqqabılarımın sayını,

papaqlarımın ölçüsünü yedi. Eşq mənim boyumu, çəkimi,

gözümün rəngini vəsaçlarımı.

Sevgi dərmanlarımı,

tibbi reseptlərimi, pəhrizlərimi yedi. O mənim aspirinlərimi,

qısa dalğalarımı, rentgen şüalarımı yedi. O, mənim

psixi testlərimi, sidik testlərimi yedi.

Pernambukan yazıçısı João Cabral de Melo Neto (1920-1999) uzun şeirində ən gözəl sevgi şeirlərindən bəzilərini yazdı The tres malamados .

Seçilmiş hissədən sevginin gündəlik həyatınızı necə dəyişdirdiyindən bəhs edən şeirin tonunu başa düşə bilərik. Burada ac heyvan kimi simvollaşdırılan ehtiras subyektin gündəlik həyatında vacib olan əşyalarla qidalanır.

Ehtirasın təsirindən bəhs edən şeir mükəmməlliklə çatdıra bilir. kiminsə bizi məftun etdiyi zaman keçirdiyimiz hiss. Eşq bizim şəxsiyyətimizə, geyimimizə, sənədlərimizə, ev heyvanlarımıza hakimdir, hər şey aşiq heyvan tərəfindən yeyiləcək maddəyə çevrilir.

Üç-pis-sevgili fərzedicidir, deyilmi? João Cabral de Melo Neto məqaləsi ilə də tanış olmaq fürsətindən istifadə edin: müəllifi tanımaq üçün təhlil edilən və şərh edilən şeirlər.

11. Rapido e Rasteiro (1997), by Chacal

Bir parti olacaq

Ayaqqabılarım soruşana qədər

rəqs edəcəyəm dayanmaq üçün məni.

sonra dayanıram

ayaqqabımı çıxarıram

və ömrümün sonuna qədər rəqs edirəm.

Müasir Braziliya poeziyası haqqında və Chacaldan (1951) sitat gətirməmək ciddi səhv olardı.