బ్రెజిలియన్ సాహిత్యం నుండి 17 ప్రసిద్ధ పద్యాలు (వ్యాఖ్యానించబడ్డాయి)

1. నేను ఆశిస్తున్నాను , by Vinicius de Moraes

నేను ఆశిస్తున్నాను

మీరు త్వరగా తిరిగి వస్తారని

మీరు వీడ్కోలు చెప్పరు

ఎప్పటికీ మళ్ళీ నా ఆప్యాయత నుండి

మరియు ఏడ్చి, పశ్చాత్తాపపడండి

మరియు చాలా ఆలోచించండి

ఒంటరిగా ఆనందంగా జీవించడం కంటే కలిసి బాధపడటం మంచిదని

>

ఆశాజనక

దుఃఖం మిమ్మల్ని ఒప్పిస్తుంది

ఆ కోరిక తీర్చదు

మరియు ఆ లేకపోవడం శాంతిని తీసుకురాదు

మరియు నిజమైన ప్రేమ ఒకరినొకరు ప్రేమించుకునే వారు

అది పాత బట్టనే నేస్తుంది

అది విప్పదు

మరియు అత్యంత దివ్యమైనది

ప్రపంచంలో ఉంది

ప్రతి సెకను జీవించడమంటే

ఇంకెప్పుడూ లేని విధంగా...

చిన్న కవి వినిసియస్ డి మోరేస్ (1913-1980) తన ఉద్వేగభరితమైన పద్యాలకు ప్రసిద్ధి చెందాడు, గొప్పగా సృష్టించాడు బ్రెజిలియన్ సాహిత్యం యొక్క పద్యాలు. తోమారా విజయవంతమైన ఉదాహరణలలో ఒకటి, ఇక్కడ, కవితల ద్వారా, కవి తనలో తాను ఉంచుకున్న అన్ని ఆప్యాయతలను తెలియజేయగలడు.

ఒక క్లాసిక్ ప్రేమ ప్రకటనకు బదులుగా , జంట ఐక్యంగా ఉన్నప్పుడు తయారు చేయబడింది, మేము పద్యంలో నిష్క్రమణ క్షణం, విషయం వెనుకబడినప్పుడు చదువుతాము. పద్యాలు అంతటా, అతను తన ప్రియమైన వ్యక్తిని విడిచిపెట్టి, తన చేతుల్లోకి తిరిగి రావాలని అతను కోరుకుంటున్నాడని మనం గ్రహించాము.

కవిత మనకు గుర్తుచేస్తుంది - ముఖ్యంగా చివరి చరణంలో - మన జీవితంలోని ప్రతి క్షణాన్ని మనం ఆస్వాదించాలి. జీవితం చివరిది.

తోమారా సంగీతానికి సెట్ చేయబడింది మరియు టోక్విన్హో మరియు మారిలియా వాయిస్‌లో MPB క్లాసిక్‌గా మారిందిబ్రెజిలియన్ కవి మన కాలంలోని అత్యంత ముఖ్యమైన సృష్టికర్తలలో ఒకడు మరియు పాఠకులను ఆకర్షించే స్పష్టమైన, అందుబాటులో ఉన్న భాషతో ప్రధానంగా చిన్న కవితలలో పెట్టుబడి పెట్టాడు.

Rápido e Rasteiro పూర్తి సంగీతపరంగా మరియు ఊహించని ముగింపు, ప్రేక్షకుడిలో మేల్కొలుపు ఆశ్చర్యాన్ని కలిగి ఉంటుంది. చిన్న పద్యం, కొంటెగా, కేవలం ఆరు పద్యాలలో ప్రసారం చేస్తుంది ఆనందం మరియు ఆనందం ఆధారంగా జీవిత తత్వశాస్త్రం .

ఒక సంభాషణగా వ్రాయబడింది, సరళమైన మరియు శీఘ్ర భాషతో, పద్యం ఉంది పాఠకులతో తాదాత్మ్యం కలిగించేలా సులభంగా నిర్వహించగలిగే హాస్యం జాడలతో కూడిన ఒక రకమైన జీవిత పల్స్.

12. భుజాలు ప్రపంచానికి మద్దతు ఇస్తాయి , కార్లోస్ డ్రమ్మండ్ డి ఆండ్రేడ్ ద్వారా

ఇకపై ఒకరు చెప్పని సమయం వస్తుంది: నా దేవుడు.

సంపూర్ణ శుద్ధి సమయం.

ప్రజలు చెప్పని సమయం: నా ప్రేమ.

ఎందుకంటే ప్రేమ పనికిరానిది.

మరియు కళ్ళు ఏడవవు.

మరియు చేతులు అల్లుతాయి కఠినమైన పని మాత్రమే.

మరియు హృదయం పొడిగా ఉంది.

వ్యర్థంగా స్త్రీలు తలుపు తట్టారు, మీరు తెరవరు.

మీరు ఒంటరిగా మిగిలిపోయారు, వెలుగు వెలిగింది బయటికి,

కానీ నీడలో నీ కళ్ళు విపరీతంగా మెరుస్తాయి.

మీకు ఖచ్చితంగా తెలుసు, ఇక ఎలా బాధపడాలో మీకు తెలియదు.

మరియు మీరు దీని నుండి ఏమీ ఆశించరు మీ స్నేహితులు.

వృద్ధాప్యం వచ్చినా పర్వాలేదు, వృద్ధాప్యం అంటే ఏమిటి?

మీ భుజాలు ప్రపంచానికి మద్దతు ఇస్తాయి

మరియు అది పిల్లల చేతి కంటే ఎక్కువ బరువు లేదు .

యుద్ధాలు, కరువులు, దేశాలలోని భవనాలలో వాదనలు

మాత్రమే రుజువుజీవితం కొనసాగుతుంది

మరియు ప్రతి ఒక్కరూ ఇంకా తమను తాము విడిపించుకోలేదు.

కొందరు, అనాగరికంగా కళ్లజోడుని కనుగొనడం

బదులుగా (సున్నితమైనవి) చనిపోతారు.

చనిపోవడంలో అర్థం లేని సమయం వచ్చింది.

జీవితం ఒక క్రమం అయిన సమయం వచ్చింది.

కేవలం జీవితం, రహస్యం లేకుండా.

కార్లోస్ డ్రమ్మండ్ డి ఆండ్రేడ్ (1902-1987) , 20వ శతాబ్దపు గొప్ప బ్రెజిలియన్ కవిగా పరిగణించబడ్డాడు, అత్యంత వైవిధ్యమైన ఇతివృత్తాలపై కవితలు రాశాడు: ప్రేమ, ఒంటరితనం మరియు యుద్ధం, అతని చారిత్రక సమయం.

భుజాలు ప్రపంచానికి మద్దతునిస్తాయి. , 1940లో ప్రచురించబడింది, ఇది 1930లలో (రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం మధ్యలో) వ్రాయబడింది మరియు ఈనాటికీ ఒక కలకాలం సృష్టిగా మిగిలిపోయింది. పద్యం అలసిపోయిన స్థితి , ఖాళీ జీవితం గురించి మాట్లాడుతుంది: స్నేహితులు లేకుండా, ప్రేమ లేకుండా, విశ్వాసం లేకుండా.

పద్యాలు ప్రపంచంలోని విచారకరమైన అంశాలను - యుద్ధం, సామాజిక అన్యాయం గురించి మనకు గుర్తు చేస్తాయి. ఆకలి. పద్యంలో చిత్రీకరించబడిన విషయం, అయితే, ప్రతిదీ ఉన్నప్పటికీ ప్రతిఘటించింది.

13. Dona doida (1991), by Adélia Prado

ఒకప్పుడు, నేను అమ్మాయిగా ఉన్నప్పుడు, ఉరుములు మరియు మెరుపులతో భారీ వర్షం

ఇప్పుడు కురుస్తున్నట్లుగానే.

కిటికీలు తెరుచుకోగానే,

చివరి చుక్కలతో నీటి కుంటలు వణుకుతున్నాయి.

అమ్మ, తను కవిత రాయబోతున్నట్లు తెలిసిపోయింది,

ప్రేరేపితమైనది : సరికొత్త చాయోటే, ఇంగువ, గుడ్డు సాస్.

నేను చాయోట్‌లను తీసుకోవడానికి వెళ్లాను మరియు నేను ఇప్పుడు తిరిగి వస్తున్నాను,

ముప్పై సంవత్సరాల తర్వాత. నేను నా తల్లిని కనుగొనలేకపోయాను.

ఆ స్త్రీతలుపు తెరిచింది, అలాంటి వృద్ధురాలిని చూసి నవ్వింది,

చిన్న పిల్లతనం మరియు బేర్ తొడలతో.

నా పిల్లలు సిగ్గుతో నన్ను తిరస్కరించారు,

నా భర్త మరణించినందుకు విచారంగా ఉన్నాడు,

నేను కాలిబాటలో వెర్రివాడిని.

వర్షం పడితేనే నేను బాగుపడతాను.

క్రేజీ లేడీ దురదృష్టవశాత్తూ ఇది అంతగా తెలియని కవిత మినాస్ గెరైస్ రచయిత అడెలియా ప్రాడో (1935) బ్రెజిలియన్ సాహిత్యంలో ఒక ముత్యం మరియు కవయిత్రి యొక్క గొప్ప రచనలలో ఒకటి అయినప్పటికీ.

పాండిత్యంతో, అడెలియా ప్రాడో మనలను గతం నుండి వర్తమానానికి మరియు వర్తమానానికి రవాణా చేయగలడు. ఆమె శ్లోకాలు ఒక రకమైన టైమ్ మెషీన్‌గా పనిచేసినట్లు గతంలోకి వచ్చింది.

స్త్రీ, ఇప్పుడు పెద్దలు మరియు వివాహం, తర్వాత ఇంద్రియ ఉద్దీపనగా బయట వర్షం శబ్దం వినడం, గతంలోకి వెళ్లి తన తల్లితో కలిసి జీవించిన చిన్ననాటి దృశ్యానికి తిరిగి వస్తుంది. జ్ఞాపకం చాలా అవసరం మరియు పేరులేని స్త్రీని తన చిన్ననాటి జ్ఞాపకానికి తిరిగి వచ్చేలా బలవంతం చేస్తుంది, ఆమెకు వేరే మార్గం లేదు, అయినప్పటికీ ఆ కదలిక నొప్పిని సూచిస్తుంది, ఎందుకంటే ఆమె తిరిగి వచ్చినప్పుడు, ఆమెను చుట్టుముట్టిన వ్యక్తులు - పిల్లలు అర్థం చేసుకోలేరు. మరియు భర్త.

14. వీడ్కోలు , సిసిలియా మీరెల్స్ ద్వారా

నా కోసం, మరియు మీ కోసం మరియు మరిన్నింటి కోసం

ఇతర విషయాలు ఎప్పుడూ లేని చోట,

నేను బయలుదేరాను కఠినమైన సముద్రం మరియు ప్రశాంతమైన ఆకాశం:

నాకు ఏకాంతం కావాలి.

నా మార్గం ఆనవాళ్లు లేదా ప్రకృతి దృశ్యాలు లేకుండా ఉంది.

మరియు అది మీకు ఎలా తెలుసు? -వారు నన్ను అడుగుతారు.

- ఎందుకంటే నాకు మాటలు లేవు, నాకు చిత్రాలు లేవు.

శత్రువు లేదు మరియు సోదరుడు లేదు.

ఏమి చూస్తున్నావు కోసం? - అన్నీ. నీకు ఏమి కావాలి? - ఏమీ లేదు.

నేను నా హృదయంతో ఒంటరిగా ప్రయాణిస్తున్నాను.

నేను కోల్పోలేదు, కానీ స్థానభ్రంశం చెందాను.

నేను నా మార్గాన్ని నా చేతిలో పెట్టుకుంటాను.

>నా నుదిటి నుండి జ్ఞాపకం ఎగిరింది.

నా ప్రేమ, నా ఊహ ఎగిరిపోయాయి...

బహుశా నేను హోరిజోన్ కంటే ముందే చనిపోతాను.

జ్ఞాపకం, ప్రేమ మరియు మిగిలినవి వారు ఎక్కడ ఉంటారు?

నేను నా శరీరాన్ని ఇక్కడ, సూర్యుడు మరియు భూమి మధ్య వదిలివేస్తాను.

(నేను నిన్ను ముద్దుపెట్టుకుంటాను, నా శరీరం, నిరాశతో నిండి ఉంది!

విషాద బ్యానర్ ఒక వింత యుద్ధం...)

నాకు ఏకాంతం కావాలి.

1972లో ప్రచురించబడింది, డెస్పెడిడా అనేది సెసిలియా మీరెల్స్ (1901-1964) రచించిన అత్యంత ప్రసిద్ధ కవితలలో ఒకటి. . పద్యాలు అంతటా మనం విషయం యొక్క కోరికను తెలుసుకుంటాము, అంటే ఏకాంతాన్ని కనుగొనడం.

ఇక్కడ ఒంటరితనం అనేది విషయం ద్వారా కోరబడిన ప్రక్రియ, అన్నింటికంటే ఒక మార్గం, స్వీయ-జ్ఞానానికి మార్గం. డైలాగ్ నుండి రూపొందించబడిన పద్యం, పూర్తిగా ఒంటరిగా ఉండాలనుకునే అతని అసాధారణ ప్రవర్తనతో ఆశ్చర్యపోయిన వారితో విషయం యొక్క సంభాషణను అనుకరిస్తుంది.

వ్యక్తిగతవాది (ప్రధమ వ్యక్తిలో దాదాపు అన్ని క్రియలు ఎలా ఉన్నాయో గమనించండి: “ నేను విడిచిపెట్టు", "నాకు కావాలి", "నేను తీసుకుంటాను"), పద్యం వ్యక్తిగత శోధన యొక్క మార్గం మరియు మనతో మనం శాంతిగా ఉండాలనే కోరిక గురించి మాట్లాడుతుంది.

15. స్నేహితుడికి పది కాల్‌లు (హిల్డా హిల్స్ట్)

నేను మీకు రాత్రిపూట మరియు అసంపూర్ణంగా అనిపిస్తే

నన్ను మళ్లీ చూడు.ఎందుకంటే ఆ రాత్రి

నన్ను నేను చూసుకున్నాను, నువ్వు నన్ను చూస్తున్నట్లు.

మరియు అది నీరు

పారిపోవాలని

అంది. దాని ఇల్లు నది

మరియు కేవలం గ్లైడింగ్, ఒడ్డును కూడా తాకలేదు.

నేను నిన్ను చూశాను. మరియు చాలా కాలంగా

నేను భూమిని అని అర్థం చేసుకున్నాను. చాలా కాలంగా

నేను ఆశిస్తున్నాను

మీ అత్యంత సోదర జలం

నాపై సాగుతుంది. గొర్రెల కాపరి మరియు నావికుడు

మళ్లీ నన్ను చూడు. తక్కువ అహంకారంతో.

మరియు మరింత శ్రద్ధగలది.

బ్రెజిలియన్ సాహిత్యంలో అత్యంత తీవ్రమైన ప్రేమ కవితలు వ్రాసిన స్త్రీ ఉంటే, ఆ స్త్రీ నిస్సందేహంగా హిల్డా హిల్స్ట్ (1930-2004) ).

ఒక స్నేహితుడికి పది కాల్స్ ఈ రకమైన ఉత్పత్తికి ఉదాహరణ. ఉద్వేగభరితమైన కవితల పరంపర 1974లో ప్రచురించబడింది మరియు అతని సాహిత్య శైలిని వివరించడానికి మేము ఈ చిన్న సారాంశాన్ని తీసుకున్నాము. సృష్టిలో మనం ప్రియమైన వ్యక్తి యొక్క లొంగిపోవడాన్ని చూస్తాము, ఆమె కోరికను మరొకరు చూడటం, గమనించడం, గ్రహించడం.

ఆమె నేరుగా తన హృదయాన్ని కలిగి ఉన్న వ్యక్తి వద్దకు వెళ్లి, భయం లేకుండా, చూపులకు లొంగిపోతుంది. మరొకరిలో, అతను కూడా ధైర్యంగా పూర్తి అంకితభావంతో ఈ ప్రయాణాన్ని ప్రారంభించాలని అడుగుతూ.

16. సౌదాదేస్ , బై కాసిమిరో డి అబ్రూ

నిత్యం రాత్రి

ధ్యానం చేయడం ఎంత మధురంగా ​​ఉంటుంది

నక్షత్రాలు మెరుస్తున్నప్పుడు

సముద్రపు నిశ్శబ్ద అలల మీద;

గంభీరమైన చంద్రుడు

అందంగా మరియు అందంగా ఉదయిస్తున్నప్పుడు,

వ్యర్థమైన కన్యలా

మీరు చూస్తారు నీళ్ళు!

నిశ్శబ్దంగా ఉన్న ఈ గంటలలో,

దుఃఖం మరియుప్రేమ,

నాకు దూరం నుండి వినడం ఇష్టం,

నిండు గుండె నొప్పి మరియు బాధ,

బెల్ఫ్రీ బెల్

అది చాలా ఒంటరిగా మాట్లాడుతుంది

ఆ మర్చురీ శబ్దంతో

అది మనల్ని భయాందోళనలతో నింపుతుంది.

అప్పుడు – చట్టవిరుద్ధంగా మరియు ఒంటరిగా –

నేను పర్వతం యొక్క ప్రతిధ్వనులకు విడుదల చేస్తాను

ఆ కోరిక యొక్క నిట్టూర్పులు

అది నా ఛాతీలో మూసుకుపోతుంది.

ఈ చేదు కన్నీళ్లు

ఇవి బాధతో నిండిన కన్నీళ్లు:

– నేను నిన్ను కోల్పోతున్నాను – my loves ,

– Saudades – da minha terra!

1856లో Casimiro de Abreu (1839-1860) రచించిన సౌదాదేస్ అనే పద్యం కవి తనకి మాత్రమే కాకుండా అనుభూతి చెందే లోటు గురించి మాట్లాడుతుంది. ప్రేమిస్తుంది, కానీ అతని మాతృభూమి గురించి కూడా.

రచయిత యొక్క అత్యంత ప్రసిద్ధ పద్యం నా ఎనిమిదేళ్లు అయినప్పటికీ - అతను సౌదాదేస్ గురించి కూడా మాట్లాడుతున్నాడు, కానీ బాల్యం నుండి - సౌదాడేస్‌లో జీవితాన్ని మాత్రమే కాకుండా, ది. గతం, కానీ ప్రేమలు మరియు మూలం ఉన్న ప్రదేశం కూడా. ఒక నాస్టాల్జిక్ దృక్పథం ఇక్కడ ప్రబలంగా ఉంది.

రెండవ శృంగార తరానికి చెందిన కవి తన వ్యక్తిగత జ్ఞాపకాలు, గతం మరియు వర్తమానాన్ని పీడిస్తున్న వేదన యొక్క అనుభూతిని కవితలో ప్రస్తావించాడు. బాధ.

17. కౌంట్‌డౌన్ , అనా క్రిస్టినా సీజర్ ద్వారా

(...) మీరు మళ్లీ ప్రేమిస్తే

మీరు ఇతరులను మరచిపోతారని నేను నమ్ముతున్నాను

కనీసం మూడు లేదా నేను ప్రేమించిన నాలుగు ముఖాలు

ఆర్కైవల్ సైన్స్ యొక్క మతిమరుపులో

నేను నా జ్ఞాపకశక్తిని వర్ణమాలలుగా క్రమబద్ధీకరించాను

గొర్రెలను లెక్కించి దానిని మచ్చిక చేసుకునేవాడిలా

ఇంకా ఓపెన్ పార్శ్వ నేను మర్చిపోను

మరియునేను మీలోని ఇతర ముఖాలను ప్రేమిస్తున్నాను

కారియోకా అనా క్రిస్టినా సీజర్ (1952-1983) దురదృష్టవశాత్తూ, విలువైన పనిని వదిలిపెట్టినప్పటికీ, సామాన్య ప్రజలకు అంతగా తెలియదు. ఆమె తక్కువ జీవితాన్ని గడిపినప్పటికీ, అనా సి., ఆమె కూడా ప్రసిద్ధి చెందింది, చాలా వైవిధ్యమైన పద్యాలు మరియు అత్యంత వైవిధ్యమైన ఇతివృత్తాలపై వ్రాసింది.

పై సారాంశం, సుదీర్ఘ కవిత నుండి తీసుకోబడింది కాంటాజెమ్ రిగ్రెసివో (1998లో Inéditos e dispersos పుస్తకంలో ప్రచురించబడింది) ప్రేమలు అతివ్యాప్తి చెందడం గురించి మాట్లాడుతుంది, మనం ఒకరితో మరొకరిని మరచిపోవాలని ఎంచుకున్నప్పుడు.

కవి మొదట్లో కోరుకుంటాడు. , ఆప్యాయతలపై పూర్తి నియంత్రణను కలిగి ఉండటం మరియు కొత్త సంబంధంతో ఆమె ప్రేమించిన వారిని అధిగమించడం సాధ్యమైనట్లుగా, ఆమె ప్రభావవంతమైన జీవితాన్ని నిర్వహించడం.

గతాన్ని విడిచిపెట్టాలనే స్పష్టమైన లక్ష్యంతో ఈ కొత్త ప్రమేయాన్ని చేపట్టినప్పటికీ, కొత్త భాగస్వామితో కూడా మునుపటి సంబంధాల యొక్క దెయ్యం తనతోనే ఉందని ఆమె తెలుసుకుంటుంది.

మీరు కవిత్వాన్ని ఇష్టపడితే, మీరు ఈ క్రింది కథనాలపై కూడా ఆసక్తి చూపుతారని మేము భావిస్తున్నాము:

2. కవిత పదార్ధం , మనోయెల్ డి బారోస్ ద్వారా

విలువలు

దూరం నుండి స్పిట్‌లో వివాదాస్పదం చేయగలవన్నీ

కవిత్వానికి సంబంధించినవి

దువ్వెన

మరియు చెట్టు ఉన్నవాడు కవిత్వానికి మంచివాడు

10 x 20 ప్లాట్లు, కలుపు మొక్కలతో మురికిగా — చిలిపిగా

వాళ్ళు అది: కదిలే శిధిలాలు , డబ్బాలు

కవిత్వం కోసం

ఒక సన్నని చెవ్రోలే

అబ్స్టెమియస్ బీటిల్స్ సేకరణ

బ్రేక్ యొక్క టీపాట్ నోరు లేకుండా

కవిత్వానికి మంచివి

ఎక్కడికీ దారితీయనివి

చాలా ప్రాముఖ్యమైనవి

ప్రతి సామాన్య వస్తువు గౌరవం యొక్క మూలకం

ప్రతి పనికిమాలిన వస్తువు దాని స్థలం

కవిత్వంలో లేదా సాధారణంగా

మన రోజురోజుకు మనం చూసే చిన్న చిన్న విషయాల కవి, మాటో గ్రాస్సో మనోయెల్ డి బారోస్ (1916-2014) తన పూర్తి పద్యాలకు ప్రసిద్ధి చెందారు. రుచికరమైన .

పదార్థ కవిత్వం దాని సరళత్వానికి ఉదాహరణ. ఇక్కడ విషయం పాఠకులకు కవిత్వం రాయడానికి అర్హమైన పదార్థం ఏమిటో వివరిస్తుంది. కొన్ని ఉదాహరణలను ఉటంకిస్తూ, కవి యొక్క ముడి పదార్థం ప్రాథమికంగా ఎటువంటి విలువ లేనిది, చాలా మంది వ్యక్తులచే గుర్తించబడనిది అని మేము గ్రహించాము.

ప్రజలు తీవ్రంగా పరిగణించని ప్రతిదాన్ని కవితా పదార్థంగా (అత్యంత వైవిధ్యమైన రకాలు: దువ్వెన , చెయ్యవచ్చు, కారు) తమను తాము ఒక పద్యం నిర్మించడానికి ఖచ్చితమైన పదార్థంగా బహిర్గతం చేస్తుంది.

మనోయెల్ డి బారోస్ కవిత్వం గురించి కాదు అని మనకు బోధించాడు.దాని లోపల ఉన్న విషయాలు, కానీ మనం విషయాలను చూసే మార్గంలో .

3. ఆరు వందల అరవై ఆరు , మారియో క్వింటానా ద్వారా

జీవితం అనేది మనం ఇంట్లో చేసే కొన్ని పనులు.

మీరు దీన్ని చూసినప్పుడు, ఇది ఇప్పటికే 6 o' గడియారం: సమయం ఉంది…

మీకు తెలిసిన తదుపరి విషయం, ఇది ఇప్పటికే శుక్రవారం…

మీకు తెలిసిన తదుపరి విషయం, 60 సంవత్సరాలు గడిచాయి!

ఇప్పుడు, చాలా ఆలస్యం అయింది విఫలమవడానికి…

మరియు వారు నాకు – ఒక రోజు – మరొక అవకాశం ఇస్తే,

నేను గడియారం వైపు కూడా చూడను

నేను ముందుకు సాగుతూనే ఉంటాను…

మరియు నేను బెరడును గోల్డెన్‌గా మరియు పనికిరాని గంటలలో విసిరేస్తాను.

గౌచో మారియో క్వింటానా (1906-1994) పాఠకుడితో, అతని పద్యాలతో సంక్లిష్టమైన సంబంధాన్ని ఏర్పరచుకునే ప్రత్యేక సామర్థ్యాన్ని కలిగి ఉన్నాడు. కవి మరియు చదివిన వారందరూ రిలాక్స్డ్ సంభాషణ నుండి మధ్యలో ఉన్నట్లుగా ఉంటాయి.

ఇలా ఆరువందల అరవై ఆరు ని నిర్మించారు, ఇది పెద్దవారి సలహాలా అనిపించే కవిత తమ స్వంత జీవిత జ్ఞానాన్ని కొంత యువకుడితో పంచుకోవాలని ఎంచుకున్న వ్యక్తి.

ఈ పెద్దవాడు తన జీవితాన్ని తిరిగి చూసుకుని చిన్నవాళ్ళను హెచ్చరించాలని కోరుకున్నట్లుగా ఉంది అతను చేసిన అదే తప్పులు చేయడానికి.

చిన్న పద్యం ఆరువందల అరవై ఆరు కాలం గడిచే గురించి, జీవితం యొక్క వేగం గురించి మరియు ఎలా గురించి మాట్లాడుతుంది మనకు లభించే ప్రతి క్షణాన్ని మనం ఆస్వాదించాలి.

4. సామాన్యుడు , ఫెర్రీరా గుల్లర్ ద్వారా

నేను సాధారణ మనిషిని

మాంసం మరియుజ్ఞాపకశక్తి

ఎముక మరియు ఉపేక్ష.

నేను నడుస్తాను, బస్సులో, టాక్సీలో, విమానంలో

మరియు జీవితం నాలో

భయం

బ్లోటార్చ్ జ్వాల లాగా

మరియు

అకస్మాత్తుగా

ఆగిపోవచ్చు.

నేను మీలాగే

నిర్మించాను విషయాలు జ్ఞాపకం

మరియు మరచిపోయిన

ముఖాలు మరియు

చేతులు,మధ్యాహ్నం

పాస్టోస్-బాన్స్‌లో

నిలిచిపోయిన సంతోషాలు పువ్వులు పక్షులు

ప్రకాశించే మధ్యాహ్నపు పుంజం

పేర్లు నాకు కూడా తెలియదు

ఫెరీరా గుల్లర్ (1930-2016) అనేక కోణాలు కలిగిన కవి: అతను కాంక్రీట్ రాశాడు కవిత్వం, నిబద్ధత గల కవిత్వం, ప్రేమ కవిత్వం.

కామన్ మ్యాన్ అనేది మనల్ని ఒకరితో ఒకరు మరింత కనెక్ట్ అయ్యేలా చేసే అద్భుత కళాఖండం. పద్యాలు గుర్తింపు కోసం అన్వేషణను ప్రోత్సహించడం, భౌతిక సమస్యల గురించి మరియు జ్ఞాపకాలను గురించి మాట్లాడటం ప్రారంభిస్తాయి.

వెంటనే, కవి మనలో మేల్కొల్పుతూ “నేను నీలా ఉన్నాను” అని పాఠకుడికి చేరుకుంటాడు. ఒక భాగస్వామ్యం మరియు ఐక్యత యొక్క భావన , మన చుట్టూ ఉన్నవారి గురించి మనం ఆలోచిస్తే మనకు తేడాల కంటే ఎక్కువ సారూప్యతలు ఉన్నాయని గుర్తుంచుకోండి.

5. ఒక పద్యం కోసం రెసిపీ , ఆంటోనియో కార్లోస్ సెచిన్ ద్వారా

ఒక పద్యం కనిపించకుండా పోతుంది

పుట్టినప్పుడు,

మరియు ఏదీ మిగిలి ఉండదు

కాని నిశ్శబ్దం తప్ప.

అది అతనిలో ప్రతిధ్వనించింది

పూర్తి శూన్యత యొక్క శబ్దం.

మరియు ప్రతిదీ చంపిన తర్వాత

విషంతోనే చనిపోయాడు.

ఆంటోనియో కార్లోస్సెచిన్ (1952) ఒక కవి, వ్యాసకర్త, ప్రొఫెసర్, బ్రెజిలియన్ అకాడెమీ ఆఫ్ లెటర్స్ సభ్యుడు మరియు మన సమకాలీన సాహిత్యం యొక్క గొప్ప పేర్లలో ఒకరు.

ఒక పద్యం కోసం రెసిపీలో మనం అతని ప్రత్యేకమైన సాహిత్య శైలి గురించి కొంచెం నేర్చుకుంటాము. . ఇక్కడ కవి మనకు పద్యాన్ని ఎలా నిర్మించాలో బోధిస్తాడు. వంటకం అనే పదం సాధారణంగా పాక విశ్వంలో ఉపయోగించబడుతుంది కాబట్టి టైటిల్ కూడా అసలైనది, పాఠకులను ఆశ్చర్యపరుస్తుంది. పద్యం నిర్మించడానికి ఒకే వంటకాన్ని కలిగి ఉండాలనే ఆలోచన కూడా ఒక రకమైన రెచ్చగొట్టే అంశం.

కవితను నిర్మించడానికి ఒక రకమైన “ఇన్‌స్ట్రక్షన్ మాన్యువల్” అనే టైటిల్ వాగ్దానం చేసినప్పటికీ, శ్లోకాల అంతటా మనం చూస్తాము. కవి ఆత్మాశ్రయ భావాల గురించి మాట్లాడతాడు మరియు అతని ఆదర్శ పద్యం ఎలా ఉంటుందో ప్రతిబింబించడానికి పద్యం యొక్క స్థలాన్ని ఉపయోగిస్తుంది, ఇది అన్ని తరువాత, అసాధ్యంగా మారుతుంది.

6. Aninha and her stones , by Cora Coralina

మిమ్మల్ని మీరు నాశనం చేసుకోకండి...

కొత్త రాళ్లను సేకరించి

కొత్త కవితలు నిర్మించడం.

ఎప్పుడూ, ఎల్లప్పుడూ మీ జీవితాన్ని పునఃసృష్టి చేసుకోండి.

రాళ్లను తీసివేసి గులాబీ పొదలను నాటండి మరియు స్వీట్లను తయారు చేయండి. మళ్లీ ప్రారంభించండి.

మీ చిల్లర జీవితాన్ని

కవితగా చేసుకోండి.

మరియు మీరు యువకుల హృదయాలలో

మరియు తరతరాల స్మృతిలో జీవిస్తారు. రావడానికి.

ఈ మూలం దాహంతో ఉన్న వారందరికీ ఉపయోగపడుతుంది.

మీ షేర్ తీసుకోండి.

ఈ పేజీలకు రండి

వద్దు దాహంతో ఉన్నవారు

దాహంతో ఉన్నవారుఇప్పటికే చాలా కాలం జీవించిన మరియు యువకులకు జ్ఞానాన్ని అందించాలనుకునే వ్యక్తి యొక్క సలహా ను కలిగి ఉంటుంది.

అనిన్హా మరియు ఆమె రాళ్లలో మేము ఈ కోరికను చూస్తాము. జీవితకాలపు అభ్యాసాన్ని పంచుకోవడం, పాఠకుడికి సలహా ఇవ్వడం, అతనిని దగ్గర చేయడం, అస్తిత్వ మరియు తాత్విక అభ్యాసాలను పంచుకోవడం.

కవిత మనకు కావలసినదానిపై పని చేయమని మరియు ఎప్పటికీ వదులుకోమని ప్రోత్సహిస్తుంది. మళ్లీ ప్రయత్నించడం అవసరం. కోరా కోరలినా యొక్క క్రియేషన్స్‌లో స్థితిస్థాపకత అనేది చాలా ప్రస్తుత అంశం మరియు అనిన్హా మరియు ఆమె స్టోన్స్‌లో కూడా ఉంది.

7. చివరి పద్యం , మాన్యుయెల్ బండేరా ద్వారా

కాబట్టి నా చివరి కవిత కావాలనుకున్నాను

ఇది చాలా సరళమైన మరియు తక్కువ ఉద్దేశపూర్వక విషయాలను చెప్పడం సున్నితంగా ఉందని

అది. కన్నీళ్లు లేకుండా ఏడుపు లాగా మండుతోంది

అందులో దాదాపుగా పెర్ఫ్యూమ్ లేకుండా పువ్వుల అందం ఉందని

అత్యంత పరిశుభ్రమైన వజ్రాలు సేవించే జ్వాల యొక్క స్వచ్ఛత

ఆత్మహత్యల మోహం వారు వివరణ లేకుండా ఒకరినొకరు చంపుకుంటారు.

మాన్యుయెల్ బండేరా (1886-1968) మన సాహిత్యంలోని కొన్ని కళాఖండాల రచయిత, మరియు చివరి కవిత సాంద్రీకృత విజయం సాధించిన సందర్భాలలో ఒకటి. కేవలం ఆరు పంక్తులలో, కవి తన చివరి కవితా సృజన ఎలా ఉండాలనుకుంటున్నాడో చెబుతాడు.

కవి తన చివరి కోరికను పాఠకుడితో పంచుకోవడానికి ఎంచుకున్నట్లుగా ఇక్కడ ఉపశమనం యొక్క స్వరం ఉంది.

జీవితం ముగింపు దశకు చేరుకున్నప్పుడు, అనుభవం నేర్చుకున్న తర్వాతసంవత్సరాలు గడిచేకొద్దీ, విషయం వాస్తవానికి సంబంధించినది కి చేరుకుంటుంది మరియు నేర్చుకోవడానికి జీవితకాలం పట్టిన దానిని పాఠకుడికి అందించాలని నిర్ణయించుకుంటుంది.

చివరి పద్యం, తీవ్రమైనది, కవితను మూసివేస్తుంది. బలమైన మార్గంలో, తమకు తెలియని మార్గాన్ని ఎంచుకునే వారి ధైర్యం గురించి మాట్లాడుతున్నారు.

8. Calanto , పాలో హెన్రిక్స్ బ్రిట్టో ద్వారా

రాత్రికి రాత్రి, అలసిపోయి, పక్కపక్కనే,

రోజుని జీర్ణించుకోవడం, మాటలకు మించి

మరియు నిద్రకు మించి, మేము మనల్ని మనం సరళీకృతం చేసుకుంటాము,

ప్రాజెక్ట్‌లు మరియు గతాలను తొలగించాము,

వాయిస్ మరియు వర్టికాలిటీతో విసిగిపోయాము,

కంటెంట్ బెడ్‌లో కేవలం శరీరాలుగా ఉండటం;

మరియు చాలా తరచుగా,

సాధారణ మరియు తాత్కాలిక మరణం

రాత్రిపూట బస చేసే ముందు, మేము

అహంకారం యొక్క సూచనతో సంతృప్తి చెందాము,

> రోజువారీ మరియు కనిష్ట విజయం:

ఇద్దరికి ఒక రాత్రి, మరియు ఒక రోజు తక్కువ.

మరియు ప్రతి ప్రపంచం దాని ఆకృతులను

మరొక శరీరం యొక్క వెచ్చదనంతో చెరిపివేస్తుంది.

రచయిత, ప్రొఫెసర్ మరియు అనువాదకుడు పాలో హెన్రిక్స్ బ్రిట్టో (1951) సమకాలీన బ్రెజిలియన్ కవిత్వం యొక్క అత్యుత్తమ పేర్లలో ఒకటి.

Acalanto , పద్యం యొక్క శీర్షిక ఎంచుకున్నది, మిమ్మల్ని నిద్రపుచ్చడానికి ఒక రకమైన పాట మరియు ఆప్యాయత, ఆప్యాయతలకు పర్యాయపదంగా ఉంటుంది, పద్యం యొక్క సన్నిహిత స్వరంతో అర్ధమయ్యే రెండు అర్థాలు.

Acalanto యొక్క పద్యాలు సాహచర్యం తో నిండిన సంతోషకరమైన ప్రేమగల యూనియన్‌ను సంబోధించండి మరియు షేరింగ్ . దంపతులు తమ దినచర్య, పడక, రోజువారీ బాధ్యతలను పంచుకుంటారు మరియు ఒకరినొకరు ముచ్చటించుకుంటారు, తమకు ఒక భాగస్వామి ఉన్నారని తెలుసుకుని సంతోషంగా ఉంటారు. పద్యం ఈ పూర్ణ కలయికకు గుర్తింపు.

9. నేను వాదించను , లెమిన్స్కి ద్వారా

నేను వాదించను

విధితో

ఏమి చిత్రించాలో

నేను సంతకం చేస్తాను

కురిటిబా స్థానికుడైన పాలో లెమిన్స్కి (1944-1989) చిన్న పద్యాల్లో నిష్ణాతుడు, తరచుగా దట్టమైన మరియు గాఢమైన ప్రతిబింబాలను కొన్ని పదాలుగా కుదించారు. ఈ పద్యం నేను వాదించను ఇక్కడ, కేవలం నాలుగు పద్యాలలో, చాలా పొడిగా, విషయం తన జీవితానికి పూర్తి లభ్యతను చూపగలిగింది.

10. ది. త్రీ అన్‌లవ్‌డ్ (1943), జోయో కాబ్రాల్ డి మెలో నెటో ద్వారా

ప్రేమ నా పేరు, నా గుర్తింపు,

నా పోర్ట్రెయిట్‌ను తిన్నది. ప్రేమ నా వయస్సు ధృవీకరణ పత్రం,

నా వంశవృక్షం, నా చిరునామా మాయం చేసింది. ప్రేమ

నా వ్యాపార కార్డ్‌లను తిన్నది. ప్రేమ వచ్చి నేను నా పేరు రాసుకున్న కాగితాలు

తిన్నాయి.

ప్రేమ నా బట్టలు, నా రుమాలు, నా

షర్టులు తినేసాడు. ప్రేమ గజాలు మరియు గజాలు

బంధాలను తిన్నది. ప్రేమ నా సూట్‌ల పరిమాణం,

నా షూల సంఖ్య, నా

టోపీల పరిమాణాన్ని మాయం చేసింది. ప్రేమ నా ఎత్తు, నా బరువు,

నా కళ్ళ రంగు మరియునా జుట్టు.

ప్రేమ నా మందులు, నా

మెడికల్ ప్రిస్క్రిప్షన్‌లు, నా డైట్‌లను తిన్నది. అతను నా ఆస్పిరిన్‌లు,

నా షార్ట్‌వేవ్‌లు, నా ఎక్స్-కిరణాలు తిన్నాడు. ఇది నా

మానసిక పరీక్షలు, నా మూత్ర పరీక్షలను మాయం చేసింది.

పెర్నాంబుకన్ రచయిత జోయో కాబ్రాల్ డి మెలో నెటో (1920-1999) దీర్ఘ కవితలో కొన్ని అందమైన ప్రేమ పద్యాలను రాశారు ది tres malamados .

ఎంచుకున్న ఎక్సెర్ప్ట్ నుండి ప్రేమ మీ దైనందిన జీవితాన్ని ఎలా మార్చివేసింది అనే దాని గురించి చెప్పే పద్యం యొక్క స్వరాన్ని మనం అర్థం చేసుకోవచ్చు. అభిరుచి, ఆకలితో ఉన్న జంతువుగా ఇక్కడ సూచించబడింది, విషయం యొక్క రోజువారీ జీవితంలో ముఖ్యమైన వస్తువులను తింటుంది.

అభిరుచి యొక్క ప్రభావాల గురించి మాట్లాడే పద్యం , పరిపూర్ణతతో తెలియజేయగలదు. మనం ఎవరైనా ఆనందించినప్పుడు మనకు కలిగే అనుభూతి. ఆప్యాయత మన స్వంత గుర్తింపు, బట్టలు, పత్రాలు, పెంపుడు వస్తువులపై ఆధిపత్యం చెలాయిస్తుంది, ప్రతిదీ రసిక జంతువుచే మ్రింగివేయబడుతుంది.

మూడు-చెడ్డ-ప్రియమైన వచనాలు మనోహరమైనవి, వారు కాదా? João Cabral de Melo Neto అనే కథనాన్ని కూడా తెలుసుకునే అవకాశాన్ని పొందండి: కవితలు విశ్లేషించబడ్డాయి మరియు రచయితను తెలుసుకోవడం కోసం వ్యాఖ్యానించబడ్డాయి.

11. Rapido e Rasteiro (1997), by Chacal

అక్కడ ఒక పార్టీ జరగబోతోంది

నా షూస్ అడిగే వరకు

నేను డ్యాన్స్ చేయబోతున్నాను నన్ను ఆపడానికి.

అప్పుడు నేను ఆపి

నా షూ తీసి

నా జీవితాంతం నృత్యం చేస్తాను.

సమకాలీన బ్రెజిలియన్ కవిత్వం గురించి మాట్లాడటం మరియు చాకల్ (1951)ని ఉటంకించకపోవడం తీవ్రమైన తప్పు.