Бразилия әдебиетінен 17 әйгілі өлең (түсініктеме берілген)

1. Мен үміттенемін , автор Винисиус де Мораес

Мен үміттенемін

Сіз тез ораласыз

Қоштаспайсыз

Ешқашан тағы да махаббатымнан

Жылаймын, өкінемін

Және көп ойлан

Жалғыз бақытты өмір сүргенше, бірге қиналған жақсы

>

Қайғы сізді сендіруі мүмкін

Бұл сағыныштың орнын толтырмайды

Және бұл жоқтық тыныштық әкелмейді

Және шынайы махаббат бірін-бірі жақсы көретіндер

Ол баяғы ескі матаны тоқиды

Ашылып кетпейтін

Ал ең құдайы

Әлемде бар

Әр секундта өмір сүру

Ешқашан ешқашан болғандай...

Кішкентай ақын Винисиус де Мораес (1913-1980) ұлы шығармалар жасап, негізінен өзінің құмарлық өлеңдерімен танымал болды. Бразилия әдебиетінің өлеңдері. Томара сол сәтті мысалдардың бірі, мұнда ақын өлең жолдары арқылы өзінің бойындағы бар мейірімін жеткізе біледі.

Классикалық махаббат декларациясының орнына , ерлі-зайыптылар ынтымағы жарасқанда, Тақырыптың артта қалған сәтін өлеңнен оқимыз. Өлең жолдарынан біз оның сүйіктісінің кеткені үшін өкінгенін және оның құшағына оралғанын қалайтынын түсінеміз.

Өлең сонымен қатар, әсіресе соңғы шумақта - өмірдің әрбір сәтінен ләззат алу керектігін еске салады. бұл соңғы болғандай өмір.

Томара музыкаға қосылды және Токиньо мен Марилияның дауысында MPB классигі болды.Бразилиялық ақын - біздің заманымыздың ең маңызды жасаушыларының бірі және оқырманды баурап алатын түсінікті, қолжетімді тілмен негізінен қысқа өлеңдерге инвестициялады.

Rápido e Rasteiro толы. музыкалық және күтпеген соңы бар, көрерменді таң қалдырады. Кішкентай поэма, тентек, бар болғаны алты тармақпен ғана ләззат пен қуанышқа негізделген өмір философиясының түрін береді.

Диалог түрінде жазылған, қарапайым әрі жылдам тілмен жазылған өлең. Оқырмандармен эмпатия тудыратын әзіл іздері бар өмірлік серпіннің бір түрі.

12. Иық әлемді қолдайды , автор: Карлос Драммонд де Андраде

Кімде-кім: «Құдайым» демейтін уақыт келеді.

Абсолютті тазарту уақыты.

Адамдар: махаббатым демейтін кез.

Өйткені махаббат пайдасыз еді.

Ал көз жыламайды.

Ал қол өреді. тек дөрекі жұмыс.

Ал жүрек құрғайды.

Бекер әйелдер есік қағады, ашпайсың.

Жалғыз қалдың, жарық кетті. сыртта,

бірақ көлеңкеде сіздің көздеріңіз үлкен жарқырайды.

Сіздердің бәріңіз сенімдісіздер, енді қалай азап шегуді білмейсіздер.

Және сіз одан ештеңе күтпейсіз. достарың.

Кәрілік келсе де маңызды емес, кәрілік деген не?

Дүниенің иығың тіреледі

ал салмағы бала қолынан аспайды. .

Соғыстар, ашаршылықтар, елдердің ғимараттарындағы айтыстар

текӨмір жалғасуда

және бәрі әлі бостандыққа шыққан жоқ.

Кейбіреулер бұл көріністі айуандық деп тауып

(нәзік жандар) өлгенді жөн көреді.

Өлудің еш мәні жоқ уақыт келді.

Өмір тәртіп болатын уақыт келді.

Мистификациясыз жай ғана өмір.

Карлос Драммонд де Андраде (1902-1987) 20-шы ғасырдың ең ұлы бразилиялық ақыны болып саналады, ең алуан түрлі тақырыптарға өлеңдер жазды: махаббат, жалғыздық және соғыс, оның тарихи уақыты.

Иық әлемді қолдайды. 1940 жылы жарық көрген 1930-жылдары (Екінші дүниежүзілік соғыстың ортасында) жазылған және бүгінгі күнге дейін ескірмейтін туынды болып қала береді. Өлеңде шаршаған күй , бос өмір туралы айтылады: доссыз, махаббатсыз, сенімсіз.

Өлеңдер дүниенің қайғылы тұстарын - соғысты, әлеуметтік әділетсіздікті еске салады. аштық. Өлеңде бейнеленген тақырып болса да, бәріне қарамастан қарсы тұрады.

13. Дона Доида (1991), Аделия Прадо

Бірде мен қыз кезімде қатты жаңбыр жауды

күн күркіреп, жарқылмен, дәл қазір жауып тұрғандай.

Тезелер ашылғанда,

Соңғы тамшылармен шалшық дірілдеп.

Өлең жазатынын білгендей анам,

шабытпен шешті : жап-жаңа чайот, ангу, жұмыртқа соусы.

Мен чайоталарды алуға бардым, мен қазір қайтып келемін,

отыз жылдан кейін. Мен анамды таба алмадым.

Кім әйелЕсікті ашқан соншама кемпірге күлді

балаша қолшатыр, жалаң жамбас.

Балаларым ұялып менен бас тартты,

күйеуім мұңайып өлді,

Мен соқпақпен жынды болдым.

Жаңбыр жауғанда ғана сауығып кетемін.

Жынды ханым Өкінішке орай, бұл ақынның аз танымал өлеңі. Минас-Жерайс жазушысы Аделиа Прадо (1935) бразилиялық әдебиеттің інжу-маржаны және ақын қыздың ең ұлы шығармаларының бірі болғанына қарамастан.

Шеберлікпен Аделиа Прадо бізді өткеннен бүгінге және бүгінгі күнге жеткізе алады. оның өлеңдері уақыт машинасының бір түрі ретінде жұмыс істегендей өткенге дейін.

Қазір кәмелетке толған және үйленген әйел сенсорлық ынталандыру ретінде сыртта жаңбырдың шуын естіп, өткенге саяхат жасайды және анасымен бірге өмір сүрген балалық шақтағы көрініске оралады. Жад өте маңызды және аты аталмаған әйелді балалық шақ жадына оралуға мәжбүр етеді, оның таңдауы жоқ, бірақ бұл қозғалыс ауырсынуды білдіреді, өйткені ол оралғанда оны қоршап тұрған адамдар - балалар түсінбейді. және күйеуі.

14. Қоштасу , Сесилия Мейрелес

Мен үшін, сен үшін және одан да көп

басқа нәрселер ешқашан болмайтын жерде,

Мен кетемін толқынды теңіз және бейбіт аспан:

Мен жалғыздықты қалаймын.

Менің жолым көрнекті жерлер мен пейзаждарсыз.

Ал сіз оны қайдан білесіз? -олар менен сұрар.

- Сөз жоқ, бейнем жоқ.

Дұшпан да, аға да жоқ.

Не қарап тұрсың. үшін? - Барлық. Саған не керек? - Ештеңе емес.

Жүрегіммен жалғыз саяхаттаймын.

Адасқаным жоқ, адасып кеткенім.

Жолымды қолымда алып жүремін.

>Маңдайымнан бір естелік ұшты.

Махаббатым, қиялым ұшты...

Мүмкін мен көкжиектен бұрын өлетін шығармын.

Ес, махаббат және қалғаны. олар қайда болады?

Тәнімді осында, күн мен жердің арасында қалдырамын.

(Сүйемін сені, түңілген денем!

Қайғылы ту. біртүрлі соғыс туралы...)

Мен жалғыздықты қалаймын.

1972 жылы жарияланған Despedida - Сесилия Мейрелестің (1901-1964) ең танымал өлеңдерінің бірі. . Өлеңнің өн бойында біз субъектінің оңашалықты табу деген тілегін танимыз.

Мұндағы жалғыздық – субъект іздеген процесс, бәрінен де жоғары, өзін-өзі тануға апаратын жол. Диалогтан құрылған өлең субъектінің оның ерекше мінез-құлқына таң қалған адамдармен әңгімесін елестетеді.

Индивидуалист (етістіктердің барлығы дерлік бірінші жақта қалай тұрғанына назар аударыңыз: « Мен кет», «Мен қалаймын», «Аламын»), поэмада жеке ізденіс жолы және өз-өзімізбен тату болуға ұмтылу туралы айтылады.

15. Досыма он қоңырау (Хильда Хилст)

Егер мен саған түнгі және кемелсіз болып көрінсем

Маған қайта қара.Өйткені сол түні

Мен өзіме қарадым, сен маған қарап тұрғандай.

Ал су

қашып кеткісі келетіндей болды

оның үйі — өзен

Және жай ғана сырғанап, жағаға да тимей.

Мен саған қарадым. Ал сонша уақыт

Мен жер екенімді түсінемін. Ұзақ уақыт бойы

Мен сенемін

Сіздің ең бауырлас су қоймаңыз

Менікі үстіне созылады. Қойшы мен матрос

Маған қайта қарашы. Тәкаппарлығы азырақ.

Және мұқият.

Егер бразилиялық әдебиетте ең күшті махаббат өлеңдерін жазған әйел болса, ол әйел, сөзсіз, Хилда Хилст (1930-2004) болды. ).

Досқа он қоңырау - бұл өндіріс түрінің мысалы. Жалынды жырлар топтамасы 1974 жылы жарық көрді, оның әдеби стилін көрсету үшін жинақтан осы шағын үзіндіні алдық. Жаратылыстан біз сүйіктінің берілуін, оның басқаның қарауын, назарын, қабылдауын қалайтынын көреміз.

Ол жүрегінің иесіне тікелей барады және өзін қорқынышсыз, көзқарасқа береді. екіншісінен ол да осы сапарға батылдықпен кірісуін сұрайды.

16. Саудадес , Касимиро де Абреу

Түнде

Медитациялау қандай тәтті

Жұлдыздар жымыңдаған кезде

Тыныш теңіз толқынында;

Ұлы ай

Сұлу әрі әдемі көтерілгенде,

Бойсыз қыздай

Сізге қарайсыз. сулар!

Осы тыныштық сағаттарында,

Мұң менмахаббат,

Алыстан естігенді ұнатамын,

Жүректің мұңы мен мұңына толы,

Қоңырау үні

Жалғыз сөйлейтін

4>Ол мәйітхана дыбысымен

Бұл бізді қорқынышқа толтырады.

Сосын – заңсыз және жалғыз –

Мен тау жаңғырығына жіберемін

Сол сағыныштың күрсінісі

Кеудеде жабылатын.

Бұл ащы көз жасы

Бұл азапқа толы көз жасы:

– Мен сені сағындым – менің махаббатым ,

– Saudades – da minha terra!

1856 жылы Касимиро де Абреу (1839-1860) жазған Саудадес поэмасы ақынның тек өзінің ғана емес, кемшілігін сезінетінін айтады. жақсы көреді, сонымен бірге туған жері туралы.

Жазушының ең танымал өлеңі «Менің сегіз жасым» болса да, онда ол саудистер туралы да айтады, бірақ бала кезінен - ​​Саудада біз тек өмірді ғана емес, өмірді де дәріптейтін бай өлеңдерді кездестіреміз. өткен, сонымен бірге махаббат пен шыққан жер. Мұнда ностальгиялық көзқарас билік етеді.

Екінші романтикалық ұрпақтың ақыны поэмада өзінің жеке естеліктерін, өткенді және қазіргі кездегі қайғы-қасірет сезімін айтуды таңдады. азап шегу.

17. Кері санақ , жазған Ана Кристина Сезар

(...) Егер сіз қайтадан сүйсеңіз

басқаларды ұмытасыз

кем дегенде үш немесе Мен жақсы көретін төрт жүз

Архив ғылымының сандырақтаған тұсында

Мен жадымды әліпбиге жинадым

қой санап, оны қолға үйрететін адамдай

әлі ашық қаптал Мен ұмытпаймын

жәнеМен сіздегі басқа тұлғаларды жақсы көремін

Кариока Ана Кристина Цезар (1952-1983) қымбат туындысы қалдырғанына қарамастан, өкінішке орай, көпшілікке әлі де аз таныс. Ол қысқа өмір сүрсе де, Ана С., ол да белгілі болғандай, өте алуан түрлі өлеңдер жазды және әртүрлі тақырыптарда жазды.

Жоғарыда келтірілген үзінді, ұзақ өлеңнен алынған Contagem regressivo (1998 жылы Inéditos e dispersos кітабында жарияланған) махаббаттардың қабаттасуы туралы айтады, біз бір адаммен араласып, екіншісін ұмыту үшін таңдаймыз.

Ақын алдымен қалайды. , оның аффективті өмірін ұйымдастыру, ол сүйіспеншілікті толық бақылауға және жаңа қарым-қатынас арқылы жақсы көретін адамдарды жеңуге болатын сияқты. ол бұрынғы қарым-қатынастардың елесі тіпті жаңа серіктесте де онымен бірге болатынын біледі.

Егер сізге поэзия ұнаса, келесі мақалалар сізді де қызықтырады деп ойлаймыз:

2. Поэзия материалы , Маноэль де Баррос

Құндылықтарын алыстан

таласуға болатын нәрселердің бәрі

поэзияға арналған.

Тарақы бар адам

және ағашы бар өлеңге жақсы

10 х 20 сюжет, арамшөпке лас —

шырылдағандар ол: қозғалатын қоқыс , банкалар

поэзияға арналған

Жылжымалы шевроле

Абстемиялық қоңыздардың жинағы

Аузы жоқ Брак шәйнегі

поэзияға жақсы

Ешқайда апармайтын нәрселер

үлкен мәнге ие

Кәдімгі нәрсе - құрметтің элементі

Әрбір құнсыз нәрсенің өз Поэзиядағы немесе жалпы алғанда

орны

Күнделікті біз көріп жүрген ұсақ-түйектердің ақыны, Мато Гроссо Маноэль де Баррос (1916-2014) өзінің толық өлеңдерімен танымал. нәзіктік .

Материалдық поэзия оның қарапайымдылығының үлгісі. Мұнда тақырып оқырманға поэзия жазуға лайықты материалдың не екенін түсіндіреді. Кейбір мысалдар келтіре отырып, біз ақынның шикізаты негізінен құндылығы жоқ, көпшіліктің назарынан тыс қалатын нәрсе екенін түсінеміз.

Адамдар поэтикалық материал ретінде байыппен қабылдамайтын нәрселердің бәрі ( алуан түрлі нысандар: тарақ. , can, car) өздерін өлең құрастыруға арналған нақты материал ретінде көрсетеді.

Маноэль де Баррос бізге поэзия туралы емес екенін үйретеді.оның ішіндегі заттар, бірақ жолда біз заттарға қараймыз .

3. Алты жүз алпыс және алты , Марио Кинтана

Өмір дегеніміз - үйде істеу үшін әкелетін кейбір жұмыстар.

Оны көргенде, сағат алты болып қалыпты. сағат: уақыт бар...

Келесі бір білетініңіз, бүгін жұма...

Келесі бір білетініңіз, 60 жыл өтті!

Енді, тым кеш сәтсіздікке...

Егер олар маған бір күні тағы бір мүмкіндік берсе,

Мен тіпті сағатқа қарамас едім

Мен алға қарай жылжи берер едім...

Және мен қабығын жол бойы алтын және қажетсіз сағаттарға лақтыратын едім.

Гаучо Марио Кинтана (1906-1994) оқырманмен, оның өлеңдерімен серіктестік қарым-қатынас құрудың ерекше қабілетіне ие болды. ақын мен оқыған адам жайбарақат әңгіменің ортасына түскендей.

Алты жүз алпыс алты осылай құрастырылған, үлкен кісінің ақыл-кеңесі сияқты көрінетін өлең. Кішіге өзінің өмірлік даналығымен бөлісуді жөн көрген адам.

Бұл үлкен кісі өз өміріне қайта қарап, кішілерге ескерткісі келгендей. сол қателіктерді жасау үшін.

Шағын өлең Алты жүз алпыс алты ауыспалы уақыт , өмірдің жылдамдығы және қалай болатыны туралы айтады. біз әр сәттен ләззат алуымыз керек.

4. Қарапайым адам , авторы Феррейра Гуллар

Мен қарапайым адаммын

тәтті жәнеесте сақтау

сүйек және ұмыту.

Мен жаяу жүремін, автобуспен, таксимен, ұшақпен

және өмір менің ішімде

дүрбелең

шабақтың жалынындай

және

кенеттен

өшуі мүмкін.

Мен сен сияқтымын

есте қалған заттар

және ұмытылған

беттер мен

қолдар, Пастос-Бонста түсте қызыл қолшатыр

,

өшірілген қуаныштар гүлдер құстар

нұрлы күн сәулесі

аты-жөндерін мен енді білмеймін

Феррейра Гуллар (1930-2016) жан-жақты ақын: ол бетон жазған поэзия, берілген поэзия, махаббат поэзиясы.

Жалпы адам - бұл бізді бір-бірімізбен көбірек байланыстыратын туындылар. Өлеңдер тұлғаны іздестіруді насихаттайды, материалды мәселелер мен естеліктер туралы әңгімелейді, бұл тақырыпты оның қандай болғанына айналдырды.

Көп ұзамай ақын оқырманға «Мен де сен сияқтымын» деп жақындайды, бізде оянады. а бірлесу мен бірлік сезімі , егер біз айналамыздағыларды ойласақ, айырмашылығымыздан гөрі ұқсастығымыз көп екенін есте ұстаймыз.

5. Өлеңге арналған рецепт , жазған Антонио Карлос Секчин

Туған кезде жойылып кететін

өлең

және одан кейін ештеңе қалмайтын

5>

болмау үнсіздігінен басқа.

Бұл жай ғана оның ішінде

толық бослықтың дыбысын естіді.

Және бәрі өлтірілгеннен кейін

удың өзінен өлді.

Антонио КарлосСекчин (1952) - ақын, эссеист, профессор, Бразилия әдебиет академиясының мүшесі және қазіргі әдебиетіміздің ұлы есімдерінің бірі.

Өлеңге арналған рецептте біз оның ерекше әдеби стилі туралы аздап білеміз. . Мұнда ақын бізге өлең құруды үйретеді. Тақырыптың өзі, түпнұсқасы, оқырманды қызықтырады, өйткені рецепт термині әдетте аспаздық әлемде қолданылады. Өлең құрудың біртұтас рецепті болу идеясы да арандатушылықтың бір түрі болып табылады.

Тақырып поэзияны құруға арналған «нұсқаулық» түрін уәде еткенімен, біз барлық өлең жолдарынан көреміз. ақын субъективті ұғымдарды айтып, өлең кеңістігін пайдаланып, оның идеалды поэмасы қандай болатынын ой елегінен өткізеді, сайып келгенде, бұл мүмкін емес болып шығады.

6. Анинья және оның тастары , жазған Кора Коралина

Өзіңді құртуға жол берме...

Жаңа тастарды жинап

жаңа өлеңдер құрастыру.

Өміріңізді жаңартыңыз, әрқашан, әрқашан.

Тастарды алып, раушан бұталарын отырғызып, тәттілер жасаңыз. Қайтадан баста.

Ұсақ өміріңді

өлеңге айналдыр.

Ал сен жастардың жүрегінде

ұрпақ жадында өмір сүресің. келуге.

Бұл көз шөлдегендердің барлығына арналған.

Үлесіңізді алыңыз.

Осы беттерге келіңіз

және жасамаңыз. пайдалануына кедергі келтіреді

шөлдегендерге.

Кора Коралина (1889-1985) салыстырмалы түрде кеш, 76 жасында және оның поэзиясы жарық көре бастады.Бұрыннан көп өмір сүрген және білімді жастарға жеткізгісі келетін адамның кеңес үнін жеткізеді.

Анинха және оның тастарында біз бұл тілекті көреміз. өмір бойы алған білімімен бөлісу, оқырманға кеңес беру, оны жақындату, экзистенциалды және философиялық білімдермен бөлісу.

Өлең бізді қалаған нәрсемен жұмыс істеуге және ешқашан бас тартпауға, әрқашан қажет болған кезде басынан бастауға шақырады. қайталап көру керек. Төзімділік Кора Коралина туындыларында өте өзекті аспект болып табылады және сонымен қатар Анинха мен оның тастарында бар.

7. Соңғы өлең , Мануэль Бандейра

Сондықтан мен соңғы өлеңімді қаладым

Ең қарапайым және ең аз ниетті нәрселерді айтқан нәзік болғанын

Бұл көз жасынсыз жылаудай күйіп-жану

Оның әтірсіз дерлік гүлдер сұлулығына ие болуы

Ең таза гауһар тастар тұтынылатын жалынның тазалығы

Өзін-өзі өлтіру құмарлығы Кім олар бір-бірін түсіндірместен өлтіреді.

Мануэль Бандейра (1886-1968) әдебиетіміздің кейбір жауһар туындыларының авторы, ал Соңғы поэма - бұл шоғырланған сәтті жағдайлардың бірі. Ақын өзінің соңғы поэтикалық туындысының қалай болғанын қалайтыны туралы небәрі алты жолды айтады.

Мұнда ақын өзінің соңғы тілегін оқырманмен бөлісуді жөн көргендей рельефтік реңк бар.

Өмірдің соңына жеткенде, үйренген тәжірибеден кейінЖылдар өте келе субъект ненің шын мәнінде маңызды екенін түсінеді және өмір бойы үйрену үшін қажет нәрсені оқырманға жеткізуді шешеді.

Соңғы өлең, қарқынды, өлеңді аяқтайды. күшті түрде, білмеген жолды таңдағандардың батылдығы туралы айту

8. Каланто , Пауло Энрикес Бритто

Түн артынан түн, шаршаған, қатарлас,

күнді қорыту, сөзбен жеткізбей

және ұйқыдан тыс, біз өзімізді жеңілдетеміз,

жобалар мен өткен оқиғалардан арылғанбыз,

дауыс пен вертикалдылыққа тойғанбыз,

төсектегі жай дене болудан қанағаттанамыз;

және Көбінесе

әдеттегі және уақытша өлімге

бір түнеуден бұрын, біз

бір мақтанышпен қанағаттанамыз

>күнделікті және ең аз жеңіс:

Екіге тағы бір түн, ал бір күн аз.

Әр әлем өзінің контурларын

басқа дененің жылуында өшіреді.

Жазушы, профессор және аудармашы Пауло Энрикес Бритто (1951) - қазіргі Бразилия поэзиясының көрнекті есімдерінің бірі.

Акаланто , өлеңге атау беретін сөз таңдалған, сізді ұйықтататын әннің бір түрі және сонымен бірге сүйіспеншілікпен, сүйіспеншілікпен, өлеңнің интимдік үнімен мағыналас екі мағынаның синонимі.

Акаланто өлеңдері жолдастыққа толы бақытты сүйіспеншілікке толы одаққа жүгініңіз және бөлісу . Ерлі-зайыптылар күн тәртібін, төсек-орындарын, күнделікті міндеттерін бөліседі және бір-біріне сүйенеді, олар сенім артатын серіктес бар екенін білуге ​​қуанышты. Өлең – осы толық бірліктің тану.

9. Таласпаймын , Леминский бойынша

Тағдырмен

таласпаймын

не бояу керек

Қол қоямын

Куритибаның тумасы Пауло Лемински (1944-1989) қысқа өлеңдердің шебері болды, ол тығыз және терең ойларды бірнеше сөзге қысқартады. Бұл Таласпаймын поэмасының жағдайы, мұнда небәрі төрт тармақта өте құрғақ, субъект өзінің өмірге толық қолжетімділігін көрсете алады.

Бұл жерде ақын қабылдау көзқарасын көрсетеді, ол өмірдің өзіне әкелетін барлық қиындықтарға төтеп беруге дайын болғандай «толқынмен жүзуді» қабылдайды.

10. үш сүймейтін (1943), Джоау Кабрал де Мело Нето

Махаббат менің атымды, менің жеке басын,

портретімді жеді. Махаббат жеген жас анықтамамды,

шежіремді, мекен-жайымды. Махаббат

визиткаларымды жеп қойды. Сүйіспеншілік келіп, атымды жазған барлық қағаздарды

жеп қойды.

Махаббат киімімді, орамалымды, көйлегімді жеді. Махаббат аулалар мен аулаларды

байлады. Махаббат костюмдерімнің өлшемін, аяқ киімімнің

санын, бас киімімнің өлшемін жеді. Махаббат менің бойымды, салмағымды,

көзімнің түсін жәнеменің шашым.

Махаббат дәрі-дәрмекті,

медициналық рецепттерімді, диеталарымды жеді. Ол менің аспиринімді,

қысқа толқындарымды, рентген сәулелерімді жеді. Ол менің

психикалық сынақтарымды, зәр анализімді жеді.

Пернамбукан жазушысы Джоа Кабрал де Мело Нето (1920-1999) ұзақ өлеңде ең әдемі махаббат өлеңдерін жазды The tres malamados .

Таңдалған үзіндіден махаббат сіздің күнделікті өміріңізді қалай өзгерткені туралы айтатын өлеңнің үнін түсіне аламыз. Мұнда аш жануар ретінде бейнеленген құмарлық субъектінің күнделікті өмірінде маңызды нәрселермен қоректенеді.

Құмарлықтың әсерлері туралы айтылған өлең, кемелдікпен жеткізе алады. біреу бізді қуантқан кездегі сезім. Сүйіспеншілік біздің жеке тұлғамызға, киімімізге, құжаттарымызға, үй жануарларына арналған заттарға үстемдік етеді, бәрі ғашықтық жануардың жейтін материяға айналады.

Үш-жаман-сүйікті олар қызықты, олар емес пе? Джоао Кабрал де Мело Нето мақаласымен де танысу мүмкіндігін пайдаланыңыз: авторды білу үшін талданған және түсініктеме берген өлеңдер.

11. Rapido e Rasteiro (1997), Чакал

Кеш болады

Мен аяқ киімім сұрағанша

биге барамын мені тоқтатуға.

содан кейін тоқтаймын

аяқ киімді шешіп

өмір бойы билеймін.

Қазіргі Бразилия поэзиясы және Чакалдан (1951) үзінді келтірмеу үлкен қателік болар еді.