ಬ್ರೆಜಿಲಿಯನ್ ಸಾಹಿತ್ಯದಿಂದ 17 ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಕವಿತೆಗಳು (ಕಾಮೆಂಟ್ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ)

1. ನಾನು ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ , ವಿನಿಶಿಯಸ್ ಡಿ ಮೊರೇಸ್ ಅವರಿಂದ

ನಾನು ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ

ನೀವು ಬೇಗನೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ

ನೀವು ವಿದಾಯ ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ

ಎಂದಿಗೂ ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ

ಮತ್ತು ಅಳು, ವಿಷಾದ

ಮತ್ತು ಬಹಳಷ್ಟು ಯೋಚಿಸಿ

ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕಷ್ಟಪಡುವುದು ಉತ್ತಮ ಎಂದು

ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಸುಖವಾಗಿ ಬದುಕುವುದಕ್ಕಿಂತ

ಆಶಾದಾಯಕವಾಗಿ

ದುಃಖವು ನಿಮಗೆ ಮನವರಿಕೆಯಾಗಲಿ

ಆ ಹಂಬಲವು ಸರಿದೂಗಿಸುವುದಿಲ್ಲ

ಮತ್ತು ಆ ಅನುಪಸ್ಥಿತಿಯು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ತರುವುದಿಲ್ಲ

ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಪ್ರೀತಿ ಪರಸ್ಪರ ಪ್ರೀತಿಸುವವರು

ಇದು ಅದೇ ಹಳೆಯ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ನೇಯ್ಗೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ

ಅದು ಬಿಚ್ಚಿಡುವುದಿಲ್ಲ

ಮತ್ತು ಅತ್ಯಂತ ದೈವಿಕ ವಿಷಯ

ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಇದೆ

ಪ್ರತಿ ಸೆಕೆಂಡಿಗೆ ಬದುಕುವುದು

ಇನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಇಲ್ಲದಂತೆ...

ಪುಟ್ಟ ಕವಿ ವಿನಿಸಿಯಸ್ ಡಿ ಮೊರೇಸ್ (1913-1980) ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಅವರ ಭಾವೋದ್ರಿಕ್ತ ಪದ್ಯಗಳಿಗೆ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾದರು, ಅವರು ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ರಚಿಸಿದರು ಬ್ರೆಜಿಲಿಯನ್ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಕವನಗಳು. ತೋಮಾರಾ ಆ ಯಶಸ್ವಿ ಉದಾಹರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಕವಿಯು ಪದ್ಯಗಳ ಮೂಲಕ ಅವನು ತನ್ನೊಳಗೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ವಾತ್ಸಲ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿಸಲು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ.

ಒಂದು ಕ್ಲಾಸಿಕ್ ಪ್ರೀತಿಯ ಘೋಷಣೆಯ ಬದಲಿಗೆ , ದಂಪತಿಗಳು ಒಂದಾದಾಗ ಮಾಡಿದ, ವಿಷಯವು ಬಿಟ್ಟುಹೋದಾಗ ನಿರ್ಗಮನದ ಕ್ಷಣವನ್ನು ನಾವು ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತೇವೆ. ಪದ್ಯಗಳ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ನಾವು ತನ್ನ ಪ್ರಿಯತಮೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಹೋಗುವ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡಲು ಮತ್ತು ಅವನ ತೋಳುಗಳಿಗೆ ಮರಳಲು ಅವನು ಬಯಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ನಾವು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ.

ಕವಿತೆ ನಮಗೆ ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ - ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಅಂತಿಮ ಚರಣದಲ್ಲಿ - ನಾವು ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವನ್ನು ಆನಂದಿಸಬೇಕು. ಜೀವನವು ಕೊನೆಯದು ಎಂಬಂತೆ.

ತೋಮಾರಾ ಅನ್ನು ಸಂಗೀತಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಟೊಕ್ವಿನೊ ಮತ್ತು ಮರಿಲಿಯಾ ಅವರ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ MPB ಕ್ಲಾಸಿಕ್ ಆಯಿತುಬ್ರೆಜಿಲಿಯನ್ ಕವಿ ನಮ್ಮ ಕಾಲದ ಪ್ರಮುಖ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಸಣ್ಣ ಕವಿತೆಗಳಲ್ಲಿ ಹೂಡಿಕೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ, ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ, ಪ್ರವೇಶಿಸಬಹುದಾದ ಭಾಷೆಯೊಂದಿಗೆ ಓದುಗರನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸುತ್ತದೆ.

Rápido e Rasteiro ಪೂರ್ಣವಾಗಿದೆ ಸಂಗೀತಮಯತೆ ಮತ್ತು ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಅಂತ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ಪ್ರೇಕ್ಷಕರಲ್ಲಿ ಆಶ್ಚರ್ಯವನ್ನು ಮೂಡಿಸುತ್ತದೆ. ಸಣ್ಣ ಕವಿತೆ, ತುಂಟತನ, ಕೇವಲ ಆರು ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಆನಂದ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷವನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ ಜೀವನ ತತ್ವವನ್ನು ರವಾನಿಸುತ್ತದೆ .

ಸಂಭಾಷಣೆಯಾಗಿ, ಸರಳ ಮತ್ತು ತ್ವರಿತ ಭಾಷೆಯೊಂದಿಗೆ, ಕವಿತೆ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ ಹಾಸ್ಯದ ಕುರುಹುಗಳೊಂದಿಗೆ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಜೀವನ ನಾಡಿ ಓದುಗರೊಂದಿಗೆ ಸಹಾನುಭೂತಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಲು ಸುಲಭವಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ.

12. ಭುಜಗಳು ಜಗತ್ತನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತವೆ , ಕಾರ್ಲೋಸ್ ಡ್ರಮ್ಮೊಂಡ್ ಡಿ ಆಂಡ್ರೇಡ್ ಅವರಿಂದ

ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಒಬ್ಬರು ಹೇಳದ ಸಮಯ ಬರುತ್ತದೆ: ನನ್ನ ದೇವರೇ.

ಸಂಪೂರ್ಣ ಶುದ್ಧೀಕರಣದ ಸಮಯ.

ಜನರು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಹೇಳದ ಸಮಯ: ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ.

ಏಕೆಂದರೆ ಪ್ರೀತಿ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿತ್ತು.

ಮತ್ತು ಕಣ್ಣುಗಳು ಅಳುವುದಿಲ್ಲ.

ಮತ್ತು ಕೈಗಳು ನೇಯ್ಗೆ ಕೇವಲ ಒರಟು ಕೆಲಸ.

ಮತ್ತು ಹೃದಯವು ಒಣಗಿದೆ.

ಭಾರಾರ್ಥವಾಗಿ ಮಹಿಳೆಯರು ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟುತ್ತಾರೆ, ನೀವು ತೆರೆಯುವುದಿಲ್ಲ.

ನೀವು ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿರುತ್ತೀರಿ, ಬೆಳಕು ಹೋಯಿತು ಹೊರಗೆ,

ಆದರೆ ನೆರಳಿನಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಕಣ್ಣುಗಳು ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಹೊಳೆಯುತ್ತವೆ.

ನಿಮಗೆ ಖಚಿತವಾಗಿದೆ, ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಹೇಗೆ ನರಳಬೇಕೆಂದು ನಿಮಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.

ಮತ್ತು ನೀವು ಏನನ್ನೂ ನಿರೀಕ್ಷಿಸುವುದಿಲ್ಲ ನಿಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತರು.

ವೃದ್ಧಾಪ್ಯ ಬಂದರೂ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ, ವೃದ್ಧಾಪ್ಯ ಎಂದರೇನು?

ನಿಮ್ಮ ಭುಜಗಳು ಜಗತ್ತನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತವೆ

ಮತ್ತು ಅದು ಮಗುವಿನ ಕೈಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ತೂಕವಿಲ್ಲ .

ಯುದ್ಧಗಳು, ಕ್ಷಾಮಗಳು, ದೇಶಗಳ ಕಟ್ಟಡಗಳೊಳಗಿನ ವಾದಗಳು

ಮಾತ್ರ ಸಾಬೀತುಜೀವನವು ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ

ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರೂ ಇನ್ನೂ ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ.

ಕೆಲವರು, ಅನಾಗರಿಕವಾದ ಚಮತ್ಕಾರವನ್ನು ಕಂಡು

(ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾದವರು) ಸಾಯುತ್ತಾರೆ.

ಸಾಯುವುದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದ ಸಮಯ ಬಂದಿದೆ.

ಜೀವನವು ಒಂದು ಕ್ರಮವಾಗಿರುವ ಸಮಯ ಬಂದಿದೆ.

ಕೇವಲ ಜೀವನ, ರಹಸ್ಯವಿಲ್ಲದೆ.

ಕಾರ್ಲೋಸ್ ಡ್ರಮ್ಮಂಡ್ ಡೆ ಆಂಡ್ರೇಡ್ (1902-1987) , 20 ನೇ ಶತಮಾನದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಬ್ರೆಜಿಲಿಯನ್ ಕವಿ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ, ಅತ್ಯಂತ ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ವಿಷಯಗಳ ಮೇಲೆ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ: ಪ್ರೀತಿ, ಒಂಟಿತನ ಮತ್ತು ಯುದ್ಧ, ಅವರ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಸಮಯ.

ಭುಜಗಳು ಜಗತ್ತನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತವೆ. , 1940 ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಯಿತು, ಇದನ್ನು 1930 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ (ವಿಶ್ವ ಸಮರ II ರ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ) ಬರೆಯಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಇಂದಿಗೂ ಒಂದು ಕಾಲಾತೀತ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿ ಉಳಿದಿದೆ. ಕವಿತೆಯು ದಣಿದ ಸ್ಥಿತಿ , ಖಾಲಿ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತದೆ: ಸ್ನೇಹಿತರಿಲ್ಲದೆ, ಪ್ರೀತಿಯಿಲ್ಲದೆ, ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದೆ.

ಪದ್ಯಗಳು ಪ್ರಪಂಚದ ದುಃಖದ ಅಂಶಗಳನ್ನು ನಮಗೆ ನೆನಪಿಸುತ್ತವೆ - ಯುದ್ಧ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಅನ್ಯಾಯ ಹಸಿವು. ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಿಸಲಾದ ವಿಷಯವು ಎಲ್ಲದರ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ವಿರೋಧಿಸುತ್ತದೆ.

13. Dona doida (1991), Adélia Prado ಅವರಿಂದ

ಒಮ್ಮೆ, ನಾನು ಹುಡುಗಿಯಾಗಿದ್ದಾಗ, ಭಾರಿ

ಗುಡುಗು ಮತ್ತು ಮಿಂಚುಗಳೊಂದಿಗೆ, ನಿಖರವಾಗಿ ಈಗ ಮಳೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ.

ಕಿಟಕಿಗಳನ್ನು ತೆರೆದಾಗ,

ಕೊಚ್ಚೆಗುಂಡಿಗಳು ಕೊನೆಯ ಹನಿಗಳಿಂದ ಅಲುಗಾಡುತ್ತಿದ್ದವು.

ಅಮ್ಮ, ಅವರು ಕವಿತೆ ಬರೆಯಲು ಹೊರಟಿದ್ದಾರೆಂದು ತಿಳಿದಂತೆ,

ಪ್ರೇರಿತವಾಗಿ ನಿರ್ಧರಿಸಿದೆ : ಹೊಚ್ಚ ಹೊಸ ಚಾಯೋಟೆ, ಅಂಗು, ಮೊಟ್ಟೆ ಸಾಸ್.

ನಾನು ಚಯೋಟ್‌ಗಳನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಹೋಗಿದ್ದೆ ಮತ್ತು ನಾನು ಈಗ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ,

ಮೂವತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ. ನನಗೆ ನನ್ನ ತಾಯಿಯನ್ನು ಹುಡುಕಲಾಗಲಿಲ್ಲ.

ಆ ಮಹಿಳೆಬಾಗಿಲು ತೆರೆದು ಅಂತಹ ಮುದುಕಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ನಕ್ಕರು,

ಬಾಲಿಶ ಪ್ಯಾರಾಸೋಲ್ ಮತ್ತು ಬರಿ ತೊಡೆಗಳೊಂದಿಗೆ.

ನನ್ನ ಮಕ್ಕಳು ಅವಮಾನದಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದರು,

ನನ್ನ ಪತಿ ಸತ್ತ ದುಃಖದಿಂದ,

ನಾನು ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಹುಚ್ಚನಾಗಿದ್ದೇನೆ.

ಮಳೆ ಬಂದಾಗ ಮಾತ್ರ ನಾನು ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.

ಕ್ರೇಜಿ ಲೇಡಿ ದುರದೃಷ್ಟವಶಾತ್ ಇದು ಕಡಿಮೆ ತಿಳಿದಿರುವ ಕವಿತೆಯಾಗಿದೆ ಮಿನಾಸ್ ಗೆರೈಸ್ ಬರಹಗಾರ ಅಡೆಲಿಯಾ ಪ್ರಾಡೊ (1935) ಬ್ರೆಜಿಲಿಯನ್ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಮುತ್ತು ಮತ್ತು ಕವಿಯ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದ್ದರೂ ಸಹ.

ಪಾಂಡಿತ್ಯದೊಂದಿಗೆ, ಅಡೆಲಿಯಾ ಪ್ರಾಡೊ ನಮ್ಮನ್ನು ಹಿಂದಿನಿಂದ ಇಂದಿನವರೆಗೆ ಮತ್ತು ವರ್ತಮಾನಕ್ಕೆ ಸಾಗಿಸಲು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆಕೆಯ ಪದ್ಯಗಳು ಒಂದು ರೀತಿಯ ಸಮಯ ಯಂತ್ರದಂತೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದಂತೆ ಹಿಂದಿನದಕ್ಕೆ ಸಂವೇದನಾ ಪ್ರಚೋದನೆಯಾಗಿ ಹೊರಗೆ ಮಳೆಯ ಶಬ್ದವನ್ನು ಕೇಳುವುದು, ಹಿಂದಿನದಕ್ಕೆ ಪ್ರವಾಸವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ತಾಯಿಯೊಂದಿಗೆ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಬಾಲ್ಯದ ದೃಶ್ಯಕ್ಕೆ ಮರಳುತ್ತದೆ. ಜ್ಞಾಪಕಶಕ್ತಿಯು ಅತ್ಯಗತ್ಯವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಹೆಸರಿಸದ ಮಹಿಳೆ ತನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ ಸ್ಮರಣೆಗೆ ಮರಳಲು ಒತ್ತಾಯಿಸುತ್ತದೆ, ಆಕೆಗೆ ಯಾವುದೇ ಆಯ್ಕೆಯಿಲ್ಲ, ಆದರೂ ಆ ಚಲನೆಯು ನೋವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ ಏಕೆಂದರೆ, ಅವಳು ಹಿಂದಿರುಗಿದಾಗ, ಅವಳನ್ನು ಸುತ್ತುವರೆದಿರುವ ಜನರು - ಮಕ್ಕಳು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಮತ್ತು ಪತಿ.

14. ವಿದಾಯ , ಸಿಸಿಲಿಯಾ ಮೀರೆಲೆಸ್ ಅವರಿಂದ

ನನಗಾಗಿ, ಮತ್ತು ನಿನಗಾಗಿ, ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನದಕ್ಕಾಗಿ

ಇತರ ವಿಷಯಗಳು ಯಾವತ್ತೂ ಇಲ್ಲದಿರುವಲ್ಲಿ

ನಾನು ಹೊರಡುತ್ತೇನೆ ಒರಟು ಸಮುದ್ರ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯುತ ಆಕಾಶ:

ನನಗೆ ಏಕಾಂತ ಬೇಕು.

ನನ್ನ ಮಾರ್ಗವು ಹೆಗ್ಗುರುತುಗಳು ಅಥವಾ ಭೂದೃಶ್ಯಗಳಿಲ್ಲದೆ.

ಮತ್ತು ಅದು ನಿಮಗೆ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತು? -ಅವರು ನನ್ನನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ.

- ಏಕೆಂದರೆ ನನ್ನ ಬಳಿ ಪದಗಳಿಲ್ಲ, ಏಕೆಂದರೆ ನನ್ನ ಬಳಿ ಚಿತ್ರಗಳಿಲ್ಲ.

ಶತ್ರು ಇಲ್ಲ ಮತ್ತು ಸಹೋದರನೂ ಇಲ್ಲ.

ನೀವು ಏನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೀರಿ ಫಾರ್? - ಎಲ್ಲಾ. ನಿನಗೆ ಏನು ಬೇಕು? - ಏನೂ ಇಲ್ಲ.

ನಾನು ನನ್ನ ಹೃದಯದಿಂದ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತೇನೆ.

ನಾನು ಕಳೆದುಹೋಗಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ.

ನಾನು ನನ್ನ ಹಾದಿಯನ್ನು ನನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದೇನೆ.

>ಒಂದು ನೆನಪು ನನ್ನ ಹಣೆಯಿಂದ ಹಾರಿಹೋಯಿತು.

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ, ನನ್ನ ಕಲ್ಪನೆಯು ಹಾರಿಹೋಯಿತು...

ಬಹುಶಃ ನಾನು ದಿಗಂತದ ಮೊದಲು ಸಾಯುತ್ತೇನೆ.

ನೆನಪು, ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಉಳಿದವು ಅವರು ಎಲ್ಲಿರುತ್ತಾರೆ?

ನಾನು ನನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಸೂರ್ಯ ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯ ನಡುವೆ ಬಿಡುತ್ತೇನೆ.

(ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಚುಂಬಿಸುತ್ತೇನೆ, ನನ್ನ ದೇಹ, ನಿರಾಶೆಯಿಂದ ತುಂಬಿದೆ!

ದುಃಖದ ಬ್ಯಾನರ್ ಒಂದು ವಿಚಿತ್ರ ಯುದ್ಧದ...)

ನನಗೆ ಏಕಾಂತ ಬೇಕು.

1972 ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಯಿತು, ಡೆಸ್ಪಿಡಿಡಾ ಸೆಸಿಲಿಯಾ ಮೀರೆಲೆಸ್ (1901-1964) ರ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾದ ಕವಿತೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. . ಪದ್ಯಗಳ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ನಾವು ವಿಷಯದ ಬಯಕೆಯನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ, ಅದು ಏಕಾಂತತೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದು.

ಇಲ್ಲಿ ಒಂಟಿತನವು ವಿಷಯವು ಹುಡುಕುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದೆ, ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಒಂದು ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ, ಆತ್ಮಜ್ಞಾನದ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ. ಸಂವಾದದಿಂದ ನಿರ್ಮಿಸಲಾದ ಕವಿತೆ, ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿರಲು ಬಯಸುವ ಅವರ ಅಸಾಮಾನ್ಯ ನಡವಳಿಕೆಯಿಂದ ಆಶ್ಚರ್ಯಚಕಿತರಾದವರೊಂದಿಗಿನ ವಿಷಯದ ಸಂಭಾಷಣೆಯನ್ನು ಅನುಕರಿಸುತ್ತದೆ.

ವ್ಯಕ್ತಿವಾದಿ (ಕ್ರಿಯಾಪದಗಳು ಬಹುತೇಕ ಮೊದಲ ವ್ಯಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಇವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಗಮನಿಸಿ: " ನಾನು ಬಿಡು", "ನನಗೆ ಬೇಕು", "ನಾನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ"), ಕವಿತೆ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಹುಡುಕಾಟದ ಮಾರ್ಗದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಇರಬೇಕೆಂಬ ಬಯಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ.

15. ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ ಹತ್ತು ಕರೆಗಳು (ಹಿಲ್ಡಾ ಹಿಲ್ಸ್ಟ್)

ನಾನು ನಿಮಗೆ ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಅಪೂರ್ಣ ಎಂದು ತೋರುತ್ತಿದ್ದರೆ

ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ.ಏಕೆಂದರೆ ಆ ರಾತ್ರಿ

ನೀನು ನನ್ನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿರುವಂತೆ ನಾನು ನನ್ನನ್ನೇ ನೋಡಿದೆನು ಅದರ ಮನೆ ಇದು ನದಿಯಾಗಿದೆ

ಮತ್ತು ಕೇವಲ ಗ್ಲೈಡಿಂಗ್, ದಡವನ್ನು ಮುಟ್ಟಲಿಲ್ಲ.

ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ನೋಡಿದೆ. ಮತ್ತು ಇಷ್ಟು ದಿನ

ನಾನು ಭೂಮಿ ಎಂದು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ. ಇಷ್ಟು ದಿನ

ನಿನ್ನ ಅತ್ಯಂತ ಭ್ರಾತೃತ್ವದ ಜಲರಾಶಿ

ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಚಾಚಲಿ ಎಂದು ಆಶಿಸುತ್ತೇನೆ. ಕುರುಬ ಮತ್ತು ನಾವಿಕ

ಮತ್ತೆ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ. ಕಡಿಮೆ ಅಹಂಕಾರದೊಂದಿಗೆ.

ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಗಮನ.

ಬ್ರೆಜಿಲಿಯನ್ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ತೀವ್ರವಾದ ಪ್ರೇಮ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ಬರೆದ ಮಹಿಳೆಯಾಗಿದ್ದರೆ, ಆ ಮಹಿಳೆ ನಿಸ್ಸಂದೇಹವಾಗಿ, ಹಿಲ್ಡಾ ಹಿಲ್ಸ್ಟ್ (1930-2004) ).

ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ ಹತ್ತು ಕರೆಗಳು ಈ ರೀತಿಯ ಉತ್ಪಾದನೆಗೆ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ. ಭಾವೋದ್ರಿಕ್ತ ಕವಿತೆಗಳ ಸರಣಿಯನ್ನು 1974 ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅವರ ಸಾಹಿತ್ಯ ಶೈಲಿಯನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ನಾವು ಈ ಸಣ್ಣ ಆಯ್ದ ಭಾಗವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ಸೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಪ್ರಿಯತಮೆಯ ಶರಣಾಗತಿಯನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇವೆ, ಆಕೆಯ ಬಯಕೆಯನ್ನು ನೋಡುವುದು, ಗಮನಿಸುವುದು, ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ಗ್ರಹಿಸುವುದು.

ಅವಳು ನೇರವಾಗಿ ತನ್ನ ಹೃದಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವನ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಭಯವಿಲ್ಲದೆ, ನೋಟಕ್ಕೆ ಶರಣಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಇನ್ನೊಂದರಲ್ಲಿ, ಅವರು ಧೈರ್ಯದಿಂದ ಪೂರ್ಣ ಸಮರ್ಪಣಾ ಭಾವದಿಂದ ಈ ಪ್ರಯಾಣವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲಿ ಎಂದು ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

16. ಸೌದಾಡೆಸ್ , ಕ್ಯಾಸಿಮಿರೊ ಡಿ ಅಬ್ರೂ ಅವರಿಂದ

ಮೃತ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ

ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುವುದು ಎಷ್ಟು ಮಧುರವಾಗಿದೆ

ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಮಿನುಗಿದಾಗ

ಸಮುದ್ರದ ಶಾಂತ ಅಲೆಗಳ ಮೇಲೆ;

ಭವ್ಯವಾದ ಚಂದ್ರನು

ಸುಂದರವಾಗಿ ಮತ್ತು ಸುಂದರವಾಗಿ ಉದಯಿಸಿದಾಗ,

ನಿರರ್ಥಕ ಕನ್ಯೆಯಂತೆ

ನೀವು ನೋಡುತ್ತೀರಿ ನೀರು!

ಈ ಗಂಟೆಗಳ ಮೌನದಲ್ಲಿ,

ದುಃಖ ಮತ್ತುಪ್ರೀತಿ,

ನಾನು ದೂರದಿಂದ ಕೇಳಲು ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತೇನೆ,

ಹೃದಯ ನೋವು ಮತ್ತು ನೋವಿನಿಂದ ತುಂಬಿದೆ,

ಬೆಲ್ಫ್ರಿ ಬೆಲ್

ಅದು ತುಂಬಾ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತದೆ

ಆ ಶವಾಗಾರದ ಧ್ವನಿಯೊಂದಿಗೆ

ಅದು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಭಯವನ್ನು ತುಂಬುತ್ತದೆ.

ನಂತರ – ಕಾನೂನುಬಾಹಿರ ಮತ್ತು ಏಕಾಂಗಿ –

ನಾನು ಪರ್ವತದ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಗಳಿಗೆ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ

ಆ ಹಂಬಲದ ನಿಟ್ಟುಸಿರುಗಳು

ಅದು ನನ್ನ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಮುಚ್ಚಿದೆ.

ಈ ಕಹಿ ಕಣ್ಣೀರು

ಇವು ನೋವಿನಿಂದ ತುಂಬಿದ ಕಣ್ಣೀರು:

– ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ – my loves ,

– Saudades – da minha terra!

1856 ರಲ್ಲಿ Casimiro de Abreu (1839-1860) ಬರೆದ ಸೌದಾದೇಸ್ ಕವಿತೆಯು ಕವಿಯು ತನಗೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಅನುಭವಿಸುವ ಕೊರತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುತ್ತದೆ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಅವನ ತಾಯ್ನಾಡಿನ ಬಗ್ಗೆ.

ಬರಹಗಾರನ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಕವಿತೆ ನನ್ನ ಎಂಟು ವರ್ಷಗಳು - ಅಲ್ಲಿ ಅವನು ಸೌದಾಡೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಬಾಲ್ಯದಿಂದಲೂ - ಸೌದಾಡೆಸ್ನಲ್ಲಿ ನಾವು ಜೀವನವನ್ನು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಆಚರಿಸುವ ಶ್ರೀಮಂತ ಪದ್ಯಗಳನ್ನು ಕಾಣುತ್ತೇವೆ. ಹಿಂದಿನದು, ಆದರೆ ಪ್ರೀತಿಗಳು ಮತ್ತು ಮೂಲದ ಸ್ಥಳವೂ ಸಹ. ಒಂದು ನಾಸ್ಟಾಲ್ಜಿಕ್ ದೃಷ್ಟಿಕೋನ ಇಲ್ಲಿ ಆಳ್ವಿಕೆ ನಡೆಸುತ್ತದೆ.

ಎರಡನೆಯ ಪ್ರಣಯ ಪೀಳಿಗೆಯ ಕವಿ ತನ್ನ ವೈಯಕ್ತಿಕ ನೆನಪುಗಳು, ಭೂತಕಾಲ ಮತ್ತು ವರ್ತಮಾನವನ್ನು ಬಾಧಿಸುವ ದುಃಖದ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸಲು ಆಯ್ಕೆಮಾಡಿಕೊಂಡನು. ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

17. ಕೌಂಟ್‌ಡೌನ್ , ಅನಾ ಕ್ರಿಸ್ಟಿನಾ ಸೀಸರ್ ಅವರಿಂದ

(...) ನೀವು ಮತ್ತೆ ಪ್ರೀತಿಸಿದರೆ

ನೀವು ಇತರರನ್ನು ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತೀರಿ ಎಂದು ನಾನು ನಂಬಿದ್ದೇನೆ

ಕನಿಷ್ಠ ಮೂರು ಅಥವಾ ನಾನು ಪ್ರೀತಿಸಿದ ನಾಲ್ಕು ಮುಖಗಳು

ಆರ್ಕೈವಲ್ ಸೈನ್ಸ್‌ನ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ

ನಾನು ನನ್ನ ಸ್ಮರಣೆಯನ್ನು ವರ್ಣಮಾಲೆಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಿದೆ

ಕುರಿಗಳನ್ನು ಎಣಿಸಿ ಅದನ್ನು ಪಳಗಿಸುವವನಂತೆ

ಇನ್ನೂ ತೆರೆದ ಪಾರ್ಶ್ವವನ್ನು ನಾನು ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ

ಮತ್ತುನಾನು ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿರುವ ಇತರ ಮುಖಗಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆ

ಕ್ಯಾರಿಯೋಕಾ ಅನಾ ಕ್ರಿಸ್ಟಿನಾ ಸೀಸರ್ (1952-1983) ದುರದೃಷ್ಟವಶಾತ್, ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ಕೆಲಸವನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದರೂ ಸಹ, ದುರದೃಷ್ಟವಶಾತ್ ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಅವಳು ಅಲ್ಪಾವಧಿಯ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಳು, ಅನಾ ಸಿ., ಅವಳು ಕೂಡ ಪ್ರಸಿದ್ಧಳಾದಳು, ಅತ್ಯಂತ ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಪದ್ಯಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅತ್ಯಂತ ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ವಿಷಯಗಳ ಮೇಲೆ ಬರೆದಿದ್ದಾಳೆ.

ಮೇಲಿನ ಆಯ್ದ ಭಾಗವು ದೀರ್ಘ ಕವಿತೆಯಿಂದ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ ಕಂಟ್ಯಾಜೆಮ್ ರಿಗ್ರೆಸಿವೊ (1998 ರಲ್ಲಿ Inéditos e dispersos ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಗಿದೆ) ಪ್ರೀತಿಗಳ ಅತಿಕ್ರಮಣ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುತ್ತದೆ, ನಾವು ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಮರೆತು ಇನ್ನೊಬ್ಬರೊಂದಿಗೆ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿದಾಗ.

ಕವಿಯು ಮೊದಲಿಗೆ ಬಯಸುತ್ತಾನೆ. , ತನ್ನ ಭಾವಾಭಿಮಾನಗಳ ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಹೊಂದಲು ಮತ್ತು ಹೊಸ ಸಂಬಂಧದೊಂದಿಗೆ ಅವಳು ಪ್ರೀತಿಸಿದವರನ್ನು ಜಯಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿದ್ದಂತೆ, ಅವಳ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಜೀವನವನ್ನು ಸಂಘಟಿಸಲು.

ಹಿಂದಿನದನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡುವ ಸ್ಪಷ್ಟ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಈ ಹೊಸ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆಯನ್ನು ಕೈಗೊಂಡರೂ, ಹೊಸ ಸಂಗಾತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಹ ಹಿಂದಿನ ಸಂಬಂಧಗಳ ಭೂತವು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಉಳಿದಿದೆ ಎಂದು ಅವಳು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ.

ನೀವು ಕವನವನ್ನು ಇಷ್ಟಪಟ್ಟರೆ ಮುಂದಿನ ಲೇಖನಗಳಲ್ಲಿ ನೀವು ಸಹ ಆಸಕ್ತಿ ಹೊಂದಿರುತ್ತೀರಿ ಎಂದು ನಾವು ಭಾವಿಸುತ್ತೇವೆ:

2. ಕವನದ ವಸ್ತು , ಮನೋಯೆಲ್ ಡಿ ಬ್ಯಾರೋಸ್ ಅವರಿಂದ

ದೂರದಿಂದ ಸ್ಪಿಟ್‌ನಲ್ಲಿ ವಿವಾದಿಸಬಹುದಾದ ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯಗಳು

ಕವನಕ್ಕಾಗಿ

ಬಾಚಣಿಗೆ

ಮತ್ತು ಮರವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಮನುಷ್ಯ ಕಾವ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೆಯದು

10 x 20 ಕಥಾವಸ್ತು, ಕಳೆಗಳಿಂದ ಕೊಳಕು - ಯಾರು

ಚಿರ್ಪ್ ಇದು: ಚಲಿಸುವ ಶಿಲಾಖಂಡರಾಶಿಗಳು , ಕ್ಯಾನ್‌ಗಳು

ಕವನಕ್ಕಾಗಿ

ಒಂದು ಲೋಳೆಸರದ ಚೆವ್ರೊಲೆ

ಅಭಿಮಾನದ ಜೀರುಂಡೆಗಳ ಸಂಗ್ರಹ

ಬಾಯಿಯಿಲ್ಲದ ಬ್ರೇಕ್‌ನ ಟೀಪಾಟ್

ಕಾವ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೆಯದು

ಎಲ್ಲಿಯೂ ದಾರಿ ತೋರದ ವಿಷಯಗಳು

ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಇದೆ

ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಸಾಮಾನ್ಯ ವಿಷಯವು ಗೌರವದ ಅಂಶವಾಗಿದೆ

ಪ್ರತಿಯೊಂದು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ ವಸ್ತುವು ಅದರ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ

ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ

ನಮ್ಮ ದಿನದಲ್ಲಿ ನಾವು ನೋಡುವ ಸಣ್ಣಪುಟ್ಟ ವಿಷಯಗಳ ಕವಿ, ಮಾಟೊ ಗ್ರೊಸೊ ಮಾನೊಯೆಲ್ ಡಿ ಬ್ಯಾರೊಸ್ (1916-2014) ಅವರ ಪದ್ಯಗಳಿಗೆ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಸವಿಯಾದ .

ವಸ್ತು ಕಾವ್ಯ ಅದರ ಸರಳತೆಗೆ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ. ಕವನ ಬರೆಯಲು ಯೋಗ್ಯವಾದ ವಸ್ತು ಯಾವುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ವಿಷಯವು ಓದುಗರಿಗೆ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಕೆಲವು ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿ, ಕವಿಯ ಕಚ್ಚಾ ವಸ್ತುವು ಮೂಲಭೂತವಾಗಿ ಯಾವುದೇ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಾವು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ.

ಜನರು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸದ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ವಸ್ತು (ಅತ್ಯಂತ ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಪ್ರಕಾರಗಳ ವಸ್ತುಗಳು: ಬಾಚಣಿಗೆ) , ಕ್ಯಾನ್, ಕಾರ್) ಕವಿತೆಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ನಿಖರವಾದ ವಸ್ತು ಎಂದು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

ಮನೋಯೆಲ್ ಡಿ ಬ್ಯಾರೋಸ್ ನಮಗೆ ಕವಿತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ಕಲಿಸುತ್ತಾರೆ.ಅದರೊಳಗೆ ಇರುವ ವಿಷಯಗಳು, ಆದರೆ ನಾವು ವಿಷಯಗಳನ್ನು ನೋಡುವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ .

3. ಆರುನೂರ ಅರವತ್ತು ಮತ್ತು ಆರು , ಮಾರಿಯೋ ಕ್ವಿಂಟಾನಾ ಅವರಿಂದ

ಜೀವನವೆಂದರೆ ನಾವು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಾಡುವ ಕೆಲವು ಕೆಲಸಗಳು.

ನೀವು ಅದನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ, ಆಗಲೇ 6 ಓ' ಗಡಿಯಾರ: ಸಮಯವಿದೆ…

ನಿಮಗೆ ತಿಳಿದಿರುವ ಮುಂದಿನ ವಿಷಯ, ಇದು ಈಗಾಗಲೇ ಶುಕ್ರವಾರ…

ನಿಮಗೆ ತಿಳಿದಿರುವ ಮುಂದಿನ ವಿಷಯ, 60 ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದಿವೆ!

ಈಗ, ಇದು ತುಂಬಾ ತಡವಾಗಿದೆ ವಿಫಲವಾಗಲು…

ಮತ್ತು ಅವರು ನನಗೆ - ಒಂದು ದಿನ - ಇನ್ನೊಂದು ಅವಕಾಶವನ್ನು ನೀಡಿದರೆ,

ನಾನು ಗಡಿಯಾರದತ್ತ ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ

ನಾನು ಮುಂದೆ ಸಾಗುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ…

ಮತ್ತು ನಾನು ತೊಗಟೆಯನ್ನು ದಾರಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ಗೋಲ್ಡನ್ ಮತ್ತು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿ ಎಸೆಯುತ್ತೇನೆ.

ಗೌಚೊ ಮಾರಿಯೋ ಕ್ವಿಂಟಾನಾ (1906-1994) ಓದುಗರೊಂದಿಗೆ ಸಂಕೀರ್ಣತೆಯ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವ ವಿಶಿಷ್ಟ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು, ಅವರ ಪದ್ಯಗಳು ಕವಿ ಮತ್ತು ಯಾರು ಓದುತ್ತಾರೋ ಅವರು ಶಾಂತವಾದ ಸಂಭಾಷಣೆಯಿಂದ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಂತೆ.

ಇದು ಆರುನೂರಾ ಅರವತ್ತು ಮತ್ತು ಆರು ಅನ್ನು ಹೇಗೆ ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದೆ, ಇದು ಹಿರಿಯರ ಸಲಹೆಯಂತೆ ತೋರುತ್ತದೆ. ಕಿರಿಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಜೀವನದ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿದ ವ್ಯಕ್ತಿ.

ಈ ಹಿರಿಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಜೀವನದ ಕಡೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಿದ ಮತ್ತು ಕಿರಿಯರಿಗೆ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ನೀಡಲು ಬಯಸಿದಂತಿದೆ ಅವನು ಮಾಡಿದ ಅದೇ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಮಾಡಲು.

ಚಿಕ್ಕ ಕವಿತೆ ಆರುನೂರ ಅರವತ್ತು ಮತ್ತು ಆರು ಸಮಯದ ಬಗ್ಗೆ , ಜೀವನದ ವೇಗ ಮತ್ತು ಹೇಗೆ ಎಂಬುದರ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುತ್ತದೆ ನಾವು ಹೊಂದಿರುವ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವನ್ನು ನಾವು ಆನಂದಿಸಬೇಕು.

4. ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನುಷ್ಯ , ಫೆರೇರಾ ಗುಲ್ಲರ್ ಅವರಿಂದ

ನಾನು ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನುಷ್ಯ

ಮಾಂಸ ಮತ್ತುನೆನಪಿನ

ಮೂಳೆ ಮತ್ತು ಮರೆವು>

ಬ್ಲೋಟೋರ್ಚ್ ಜ್ವಾಲೆಯಂತೆ

ಮತ್ತು

ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ

ನಿಲ್ಲಿಸಬಹುದು.

ನಾನು ನಿಮ್ಮಂತೆ

ನಿರ್ಮಿತ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ

ಮತ್ತು ಮರೆತುಹೋದ

ಮುಖಗಳು ಮತ್ತು

ಕೈಗಳು, ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಕೆಂಪು ಪ್ಯಾರಾಸೋಲ್

ಪಾಸ್ಟೋಸ್-ಬಾನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ,

ನಿಷ್ಕ್ರಿಯ ಸಂತೋಷಗಳು ಹೂವುಗಳು ಪಕ್ಷಿಗಳು

ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾದ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಕಿರಣ

ಹೆಸರುಗಳು ನನಗೆ ಇನ್ನೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ

ಫೆರೀರಾ ಗುಲ್ಲರ್ (1930-2016) ಅನೇಕ ಮುಖಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಕವಿ: ಅವರು ಕಾಂಕ್ರೀಟ್ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ ಕವನ, ಬದ್ಧವಾದ ಕವನ, ಪ್ರೇಮ ಕವನ.

ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನುಷ್ಯ ಒಂದು ಮೇರುಕೃತಿಯಾಗಿದ್ದು ಅದು ನಮಗೆ ಪರಸ್ಪರ ಹೆಚ್ಚು ಸಂಪರ್ಕ ಹೊಂದುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಪದ್ಯಗಳು ಗುರುತಿನ ಹುಡುಕಾಟವನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತವೆ, ವಸ್ತು ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಮತ್ತು ನೆನಪುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತವೆ, ಅದು ವಿಷಯವನ್ನು ಅವನು ಆಗುವಂತೆ ಮಾಡಿತು.

ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ, ಕವಿ "ನಾನು ನಿನ್ನಂತೆ" ಎಂದು ಹೇಳುವ ಮೂಲಕ ಓದುಗರನ್ನು ಸಮೀಪಿಸುತ್ತಾನೆ, ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಜಾಗೃತಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಒಂದು ಹಂಚಿಕೆ ಮತ್ತು ಒಗ್ಗಟ್ಟಿನ ಭಾವನೆ , ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಲಿರುವವರ ಬಗ್ಗೆ ನಾವು ಯೋಚಿಸಿದರೆ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಸಾಮ್ಯತೆಗಳಿವೆ ಎಂದು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು.

5. ಕವಿತೆಯ ಪಾಕವಿಧಾನ , ಆಂಟೋನಿಯೊ ಕಾರ್ಲೋಸ್ ಸೆಚಿನ್ ಅವರಿಂದ

ಕವನವು ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುತ್ತದೆ

ಅದು ಹುಟ್ಟಿದಂತೆ,

ಮತ್ತು ನಂತರ ಏನೂ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ

ಇಲ್ಲ ಎಂಬ ಮೌನವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ.

ಅದು ಅವನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸಿತು

ಪೂರ್ಣವಾದ ಶೂನ್ಯತೆಯ ಧ್ವನಿ.

ಮತ್ತು ಎಲ್ಲವೂ ಕೊಂದ ನಂತರ<5

ವಿಷದಿಂದಲೇ ಸತ್ತರು.

ಆಂಟೋನಿಯೊ ಕಾರ್ಲೋಸ್ಸೆಚಿನ್ (1952) ಒಬ್ಬ ಕವಿ, ಪ್ರಬಂಧಕಾರ, ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕ, ಬ್ರೆಜಿಲಿಯನ್ ಅಕಾಡೆಮಿ ಆಫ್ ಲೆಟರ್ಸ್‌ನ ಸದಸ್ಯ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಸಮಕಾಲೀನ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಹೆಸರುಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು.

ಕವನದ ಪಾಕವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ನಾವು ಅವರ ಅನನ್ಯ ಸಾಹಿತ್ಯ ಶೈಲಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಲಿಯುತ್ತೇವೆ. . ಇಲ್ಲಿ ಕವಿ ನಮಗೆ ಕವಿತೆ ಕಟ್ಟುವುದು ಹೇಗೆ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತಾನೆ. ಪಾಕವಿಧಾನ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪಾಕಶಾಲೆಯ ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿ ಬಳಸುವುದರಿಂದ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯು ಮೂಲ, ಓದುಗರನ್ನು ಒಳಸಂಚು ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಕವಿತೆಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ಒಂದೇ ಪಾಕವಿಧಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಕಲ್ಪನೆಯು ಸಹ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಪ್ರಚೋದನೆಯಾಗಿದೆ.

ಕವನವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ಶೀರ್ಷಿಕೆಯು ಒಂದು ರೀತಿಯ "ಸೂಚನೆ ಕೈಪಿಡಿ" ಭರವಸೆಯ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ನಾವು ಪದ್ಯಗಳ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ನೋಡುತ್ತೇವೆ. ಕವಿ ವ್ಯಕ್ತಿನಿಷ್ಠ ಕಲ್ಪನೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಆದರ್ಶ ಕವಿತೆ ಏನೆಂದು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸಲು ಕವಿತೆಯ ಜಾಗವನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾನೆ, ಅದು ಎಲ್ಲಾ ನಂತರ, ಅಸಾಧ್ಯವೆಂದು ತಿರುಗುತ್ತದೆ.

6. ಅನಿನ್ಹಾ ಮತ್ತು ಅವಳ ಕಲ್ಲುಗಳು , ಕೊರಾ ಕೊರಾಲಿನಾ ಅವರಿಂದ

ನಿಮ್ಮನ್ನು ನಾಶಮಾಡಲು ಬಿಡಬೇಡಿ...

ಹೊಸ ಕಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುವುದು

ಮತ್ತು ಹೊಸ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವುದು.

ನಿಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ಯಾವಾಗಲೂ, ಯಾವಾಗಲೂ ಮರುಸೃಷ್ಟಿಸಿ.

ಕಲ್ಲುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಿ ಮತ್ತು ಗುಲಾಬಿ ಪೊದೆಗಳನ್ನು ನೆಟ್ಟು ಸಿಹಿತಿಂಡಿಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ. ಮತ್ತೆ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿ.

ನಿಮ್ಮ ಸಣ್ಣ ಜೀವನವನ್ನು

ಕವಿತೆಯಾಗಿ ಮಾಡಿ ಬರಲು

ಈ ಮೂಲವು ಬಾಯಾರಿದವರೆಲ್ಲರ ಉಪಯೋಗಕ್ಕಾಗಿ.

ನಿಮ್ಮ ಪಾಲನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ.

ಈ ಪುಟಗಳಿಗೆ ಬನ್ನಿ

ಮತ್ತು ಮಾಡಬೇಡಿ ಅದರ ಬಳಕೆಗೆ ಅಡ್ಡಿಯು

ಬಾಯಾರಿದವರಿಗೆಈಗಾಗಲೇ ಸಾಕಷ್ಟು ಬದುಕಿರುವ ಮತ್ತು ಕಿರಿಯ ಜನರಿಗೆ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ರವಾನಿಸಲು ಬಯಸುವ ಸಲಹೆಯ ಸ್ವರವನ್ನು ಒಯ್ಯುತ್ತದೆ.

ಅನಿನ್ಹಾ ಮತ್ತು ಅವಳ ಕಲ್ಲುಗಳಲ್ಲಿ ನಾವು ಈ ಆಸೆಯನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇವೆ. ಜೀವಮಾನದ ಕಲಿಕೆಯನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು, ಓದುಗನಿಗೆ ಸಲಹೆ ನೀಡಲು, ಅವನನ್ನು ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ತರಲು, ಅಸ್ತಿತ್ವವಾದ ಮತ್ತು ತಾತ್ವಿಕ ಕಲಿಕೆಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಲು ಅಗತ್ಯ. ಕೋರಾ ಕೊರಾಲಿನಾ ಅವರ ರಚನೆಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿತಿಸ್ಥಾಪಕತ್ವವು ಬಹಳ ಪ್ರಸ್ತುತ ಅಂಶವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅನಿನ್ಹಾ ಮತ್ತು ಅವರ ಕಲ್ಲುಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ಇದೆ.

7. ಕೊನೆಯ ಕವಿತೆ , ಮ್ಯಾನುಯೆಲ್ ಬಂಡೇರಾ ಅವರಿಂದ

ಆದ್ದರಿಂದ ನನಗೆ ನನ್ನ ಕೊನೆಯ ಕವಿತೆ ಬೇಕಾಗಿತ್ತು

ಅದು ಸರಳವಾದ ಮತ್ತು ಕನಿಷ್ಠ ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಹೇಳುವುದು ಕೋಮಲವಾಗಿತ್ತು

ಅದು ಕಣ್ಣೀರು ಇಲ್ಲದೆ ಉರಿಯುತ್ತಿದೆ

ಇದು ಬಹುತೇಕ ಸುಗಂಧ ದ್ರವ್ಯಗಳಿಲ್ಲದ ಹೂವುಗಳ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಎಂದು

ಶುದ್ಧವಾದ ವಜ್ರಗಳನ್ನು ಸೇವಿಸುವ ಜ್ವಾಲೆಯ ಶುದ್ಧತೆ

ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗಳ ಉತ್ಸಾಹ ಅವರು ವಿವರಣೆಯಿಲ್ಲದೆ ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ಕೊಲ್ಲುತ್ತಾರೆ.

ಮ್ಯಾನುಯೆಲ್ ಬಂಡೇರಾ (1886-1968) ನಮ್ಮ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಕೆಲವು ಮೇರುಕೃತಿಗಳ ಲೇಖಕರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಕೊನೆಯ ಕವಿತೆ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತ ಯಶಸ್ಸಿನ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಕೇವಲ ಆರು ಸಾಲುಗಳಲ್ಲಿ, ಕವಿಯು ತನ್ನ ಅಂತಿಮ ಕಾವ್ಯ ರಚನೆಯು ಹೇಗೆ ಇರಬೇಕೆಂದು ಬಯಸುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದರ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ.

ಕವಿಯು ತನ್ನ ಕೊನೆಯ ಆಸೆಯನ್ನು ಓದುಗರೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಆರಿಸಿಕೊಂಡಂತೆ ಇಲ್ಲಿ ಪರಿಹಾರದ ಸ್ವರವು ಆಳುತ್ತದೆ.

ಜೀವನದ ಅಂತ್ಯವನ್ನು ತಲುಪಿದಾಗ, ಕಲಿತ ಅನುಭವದ ನಂತರವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ, ವಿಷಯವು ನಿಜವಾಗಿ ಮುಖ್ಯವಾದುದರ ಅರಿವನ್ನು ತಲುಪಲು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕಲಿಯಲು ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಏನನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಓದುಗರಿಗೆ ತಲುಪಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತದೆ.

ಕೊನೆಯ ಪದ್ಯ, ತೀವ್ರವಾದ, ಕವಿತೆಯನ್ನು ಮುಚ್ಚುತ್ತದೆ. ಬಲವಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ತಮಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಲು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವವರ ಧೈರ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವುದು.

8. Calanto , ಪೌಲೋ ಹೆನ್ರಿಕ್ಸ್ ಬ್ರಿಟ್ಟೋ ಅವರಿಂದ

ರಾತ್ರಿಯ ನಂತರ, ದಣಿದ, ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ,

ದಿನವನ್ನು ಜೀರ್ಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಪದಗಳನ್ನು ಮೀರಿ

ಮತ್ತು ನಿದ್ರೆಯ ಆಚೆ, ನಾವು ನಮ್ಮನ್ನು ಸರಳಗೊಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ,

ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಪಾಸ್ಟ್‌ಗಳಿಂದ ಹೊರತೆಗೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ,

ಧ್ವನಿ ಮತ್ತು ಲಂಬತೆಯಿಂದ ಬೇಸರಗೊಂಡಿದ್ದೇವೆ,

ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ದೇಹವಾಗಿರುವ ವಿಷಯ;

ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ,

ಸಾಮಾನ್ಯ ಮತ್ತು ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಮರಣಕ್ಕೆ

ಒಂದು ರಾತ್ರಿಯ ತಂಗುವಿಕೆಗೆ ಧುಮುಕುವ ಮೊದಲು, ನಾವು

ಹೆಮ್ಮೆಯ ಸುಳಿವಿನಿಂದ ತೃಪ್ತರಾಗಿದ್ದೇವೆ,

>ದೈನಂದಿನ ಮತ್ತು ಕನಿಷ್ಠ ಗೆಲುವು:

ಇನ್ನೊಂದು ರಾತ್ರಿ ಇಬ್ಬರಿಗೆ, ಮತ್ತು ಒಂದು ದಿನ ಕಡಿಮೆ.

ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪ್ರಪಂಚವು ತನ್ನ ಬಾಹ್ಯರೇಖೆಗಳನ್ನು

ಇನ್ನೊಂದು ದೇಹದ ಮೊರ್ನೊದ ಉಷ್ಣತೆಯಲ್ಲಿ ಅಳಿಸಿಹಾಕುತ್ತದೆ.

ಲೇಖಕ, ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕ ಮತ್ತು ಅನುವಾದಕ ಪಾಲೊ ಹೆನ್ರಿಕ್ಸ್ ಬ್ರಿಟ್ಟೊ (1951) ಸಮಕಾಲೀನ ಬ್ರೆಜಿಲಿಯನ್ ಕಾವ್ಯದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಹೆಸರುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ.

Acalanto , ಕವಿತೆಗೆ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡುವ ಪದ ಆಯ್ಕೆಮಾಡಿದದ್ದು, ನಿಮ್ಮನ್ನು ನಿದ್ದೆಗೆಡಿಸಲು ಒಂದು ರೀತಿಯ ಹಾಡು ಮತ್ತು ವಾತ್ಸಲ್ಯ, ವಾತ್ಸಲ್ಯಕ್ಕೆ ಸಮಾನಾರ್ಥಕವಾಗಿದೆ, ಎರಡೂ ಅರ್ಥಗಳು ಕವಿತೆಯ ನಿಕಟ ಸ್ವರದೊಂದಿಗೆ ಅರ್ಥಪೂರ್ಣವಾಗಿದೆ.

ಅಕಲಾಂಟೊ ಪದ್ಯಗಳು ಸಹಭಾಗಿತ್ವ ತುಂಬಿರುವ ಸಂತೋಷದ ಪ್ರೀತಿಯ ಒಕ್ಕೂಟವನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಮತ್ತು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ . ದಂಪತಿಗಳು ತಮ್ಮ ದಿನಚರಿ, ಹಾಸಿಗೆ, ದೈನಂದಿನ ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಸುತ್ತಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಎಣಿಸಲು ಸಂಗಾತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆಂದು ತಿಳಿದು ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾರೆ. ಕವಿತೆ ಈ ಪೂರ್ಣ ಒಕ್ಕೂಟದ ಗುರುತಿಸುವಿಕೆ.

9. ನಾನು ವಾದಿಸುವುದಿಲ್ಲ , ಲೆಮಿನ್ಸ್ಕಿ ಅವರಿಂದ

ನಾನು ವಾದಿಸುವುದಿಲ್ಲ

ವಿಧಿಯೊಂದಿಗೆ

ಏನು ಚಿತ್ರಿಸಬೇಕು

ನಾನು ಸಹಿ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ

ಕುರಿಟಿಬಾ ಸ್ಥಳೀಯ ಪಾಲೊ ಲೆಮಿನ್ಸ್ಕಿ (1944-1989) ಅವರು ಸಣ್ಣ ಕವಿತೆಗಳ ಮಾಸ್ಟರ್ ಆಗಿದ್ದರು, ಆಗಾಗ್ಗೆ ದಟ್ಟವಾದ ಮತ್ತು ಆಳವಾದ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಗಳನ್ನು ಕೆಲವು ಪದಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಂದ್ರೀಕರಿಸಿದರು. ಇದು ಕವಿತೆಯ ಪ್ರಕರಣವಾಗಿದೆ ನಾನು ವಾದಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿ, ಕೇವಲ ನಾಲ್ಕು ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ, ತುಂಬಾ ಶುಷ್ಕ, ವಿಷಯವು ತನ್ನ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಲಭ್ಯತೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ .

10. ಮೂರು unloved (1943), João Cabral de Melo Neto ಅವರಿಂದ

Love eat my name, my identity,

my portrait. ಪ್ರೀತಿ ನನ್ನ ವಯಸ್ಸಿನ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರ,

ನನ್ನ ವಂಶಾವಳಿ, ನನ್ನ ವಿಳಾಸವನ್ನು ತಿಂದು ಹಾಕಿದೆ. ಪ್ರೀತಿ

ನನ್ನ ವ್ಯಾಪಾರ ಕಾರ್ಡ್‌ಗಳನ್ನು ತಿಂದಿದೆ. ಪ್ರೀತಿ ಬಂದು ನನ್ನ ಹೆಸರು ಬರೆದಿದ್ದ ಪೇಪರ್‌ಗಳನ್ನು

ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿಂದುಬಿಟ್ಟಿತು.

ಪ್ರೀತಿ ನನ್ನ ಬಟ್ಟೆ, ನನ್ನ ಕರವಸ್ತ್ರ, ನನ್ನ

ಶರ್ಟ್‌ಗಳನ್ನು ತಿಂದಳು. ಲವ್ ಗಜಗಳು ಮತ್ತು ಗಜಗಳಷ್ಟು

ಟೈಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದರು. ಪ್ರೀತಿಯು ನನ್ನ ಸೂಟ್‌ಗಳ ಗಾತ್ರ, ನನ್ನ ಶೂಗಳ

ಸಂಖ್ಯೆ, ನನ್ನ

ಟೋಪಿಗಳ ಗಾತ್ರವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಿತ್ತು. ಪ್ರೀತಿಯು ನನ್ನ ಎತ್ತರ, ನನ್ನ ತೂಕ,

ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳ ಬಣ್ಣ ಮತ್ತುನನ್ನ ಕೂದಲು.

ಪ್ರೀತಿಯು ನನ್ನ ಔಷಧಗಳನ್ನು, ನನ್ನ

ವೈದ್ಯಕೀಯ ಪ್ರಿಸ್ಕ್ರಿಪ್ಷನ್‌ಗಳನ್ನು, ನನ್ನ ಆಹಾರಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಸೇವಿಸಿದೆ. ಅವರು ನನ್ನ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ಗಳನ್ನು,

ನನ್ನ ಶಾರ್ಟ್‌ವೇವ್‌ಗಳನ್ನು, ನನ್ನ ಎಕ್ಸ್-ರೇಗಳನ್ನು ಸೇವಿಸಿದರು. ಇದು ನನ್ನ

ಮಾನಸಿಕ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು, ನನ್ನ ಮೂತ್ರ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ತಿನ್ನಿತು.

ಪೆರ್ನಾಂಬುಕನ್ ಬರಹಗಾರ ಜೊವೊ ಕ್ಯಾಬ್ರಾಲ್ ಡಿ ಮೆಲೊ ನೆಟೊ (1920-1999) ದೀರ್ಘ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಸುಂದರವಾದ ಪ್ರೇಮ ಪದ್ಯಗಳನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ tres malamados .

ಆಯ್ದ ಆಯ್ದ ಭಾಗದಿಂದ ನಾವು ಕವಿತೆಯ ಟೋನ್ ಅನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು, ಇದು ಪ್ರೀತಿಯು ನಿಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಜೀವನವನ್ನು ಹೇಗೆ ಪರಿವರ್ತಿಸಿತು ಎಂಬುದರ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಹಸಿದ ಪ್ರಾಣಿಯಾಗಿ ಸಾಂಕೇತಿಕವಾಗಿರುವ ಭಾವೋದ್ರೇಕವು ವಿಷಯದ ದೈನಂದಿನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯವಾದ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತದೆ.

ಉತ್ಸಾಹದ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುವ ಕವಿತೆ, ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಯೊಂದಿಗೆ ತಿಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ನಾವು ಯಾರನ್ನಾದರೂ ಆಕರ್ಷಿಸಿದಾಗ ನಾವು ಹೊಂದಿರುವ ಭಾವನೆ. ವಾತ್ಸಲ್ಯವು ನಮ್ಮದೇ ಗುರುತು, ಬಟ್ಟೆ, ದಾಖಲೆಗಳು, ಸಾಕುಪ್ರಾಣಿಗಳ ಮೇಲೆ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಸಾಧಿಸುತ್ತದೆ, ಎಲ್ಲವೂ ಕಾಮುಕ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಂದ ಕಬಳಿಸುವ ವಸ್ತುವಾಗಿದೆ.

ಮೂರು-ಕೆಟ್ಟ-ಪ್ರೀತಿಯ ಪದ್ಯಗಳು ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿವೆ, ಅಲ್ಲವೇ? João Cabral de Melo Neto ಲೇಖನವನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಅವಕಾಶವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಿ: ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಲೇಖಕರನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ಕಾಮೆಂಟ್ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.

11. Rapido e Rasteiro (1997), by Chacal

ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪಾರ್ಟಿ ನಡೆಯಲಿದೆ

ನನ್ನ ಬೂಟುಗಳು ಕೇಳುವವರೆಗೆ

ನಾನು ನೃತ್ಯ ಮಾಡಲಿದ್ದೇನೆ ನಾನು ನಿಲ್ಲಿಸಲು.

ನಂತರ ನಾನು ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತೇನೆ

ನನ್ನ ಶೂ ತೆಗೆದು

ಮತ್ತು ನನ್ನ ಉಳಿದ ಜೀವನ ಪರ್ಯಂತ ನೃತ್ಯ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ.

ಸಮಕಾಲೀನ ಬ್ರೆಜಿಲಿಯನ್ ಕಾವ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ಮತ್ತು ಚಾಕಲ್ (1951) ಅನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸದಿರುವುದು ಗಂಭೀರ ತಪ್ಪು.