Inhoudsopgave
Mia Couto, een exponent van de Afrikaanse literatuur, werd in 1955 geboren in Beira, Mozambique, en is bioloog van opleiding. Hij is momenteel de meest vertaalde Mozambikaanse schrijver in het buitenland, met werken die in 24 landen zijn gepubliceerd.
Mia Couto is internationaal onderscheiden, onder meer met de Camões-prijs (2013) en de Neustadt-prijs (2014). Zijn oeuvre is omvangrijk (de auteur heeft meer dan dertig boeken uitgebracht in proza, poëzie en kinderliteratuur). Zijn roman Slaapwandelland wordt beschouwd als een van de tien beste Afrikaanse boeken van de 20e eeuw.
1. voor jou
Het was voor jou.
dat ik de regen ontbladerde
voor jou laat ik het parfum van de aarde uitgaan
Ik raakte het niets aan
en voor jou was het alles
Voor jou schiep ik alle woorden
en ik heb ze allemaal gemist
de minuut dat ik kerfde
de smaak van altijd
Voor jou gaf ik stem
in mijn handen
Ik opende de knoppen van de tijd
Ik heb de wereld beroofd
en ik dacht dat het allemaal in ons zat
in dit zoete bedrog
van alles wat we bezitten
zonder iets te hebben
gewoon omdat het nacht was
en we sliepen niet
Ik zou op je borst komen
om mij te zoeken
en voor de duisternis
onze tailles gespannen
we zaten in de ogen
leven van een
liefhebben in één leven
Het gedicht Para ti, aanwezig in het boek Dauwwortel en andere gedichten, is duidelijk opgedragen aan een geliefde vrouw en heeft als hoofdpersoon een gepassioneerde ik-lyrische die zich volledig aan de relatie geeft.
De verzen beginnen met elementen die de dichter Mia Couto zeer dierbaar zijn: de regen, de aarde, de verbinding met de ruimte die zo aanwezig is in de compositie in proza of vers. Het gedicht opent met een beschrijving van alle meer dan menselijke inspanningen die de eu-lyrische in naam van zijn passie heeft gedaan en doet, en de verzen eindigen met de gemeenschap tussen het paar, met het verlangde delen dat door beiden in praktijk wordt gebracht.
2. nostalgie
Hoe ik je mis
Ik moet geboren worden.
Nostalgie
van het wachten op een naam
als iemand die terugkeert
naar het huis dat niemand ooit heeft bewoond.
Je hebt geen leven nodig, dichter.
Zo sprak de grootmoeder.
God leeft voor ons, zei hij.
En hij keerde terug naar zijn gebeden.
Het huis was terug
naar de schoot van de stilte
en het zorgde ervoor dat ik geboren wilde worden.
Hoe ik je mis
Ik heb van God.
Het gedicht Saudade staat in het boek Rain Vertaler en heeft als thema het nostalgische gevoel veroorzaakt door afwezigheid - zij het van een plaats, een persoon of een specifieke gelegenheid.
In de verzen van Mia Couto lezen we het verlangen om het verleden te herbeleven en zelfs momenten die het geheugen niet kan bereiken (zoals de ervaring van het verlangen om geboren te worden).
In bovenstaande regels herkennen we ook de aanwezigheid van het gezin, de warmte van de wieg van het huis en van momenten die in veiligheid en gezelligheid worden beleefd. Het gedicht sluit af door ook het gemis te tonen dat de ik-lyrische voelt om in iets groters te geloven.
3. de belofte van één nacht
Ik kruis mijn handen
over de bergen
een rivier loopt leeg
Zie ook: Ik weet alleen dat ik niets weet: betekenis, geschiedenis, over Socrateshet vuur van het gebaar
dat ik ontvlam
de maan komt op
op je voorhoofd
terwijl je de steen voelt
tot het een bloem is
Promise of a Night hoort bij het boek Raiz de devalho (Dauwwortel) en andere gedichten en verzamelt slechts negen verzen die allemaal beginnen met kleine letters en zonder enige vorm van interpunctie.
Mia Couto laat in zijn poëtische compositie beknopt het belang zien van wat hem omringt. De aanwezigheid van het natuurlijke landschap is een opvallend kenmerk van het werk van de Mozambikaanse schrijver; zo vinden we in het gedicht de belangrijkste elementen van de natuur (de bergen, de rivier, de maan, de bloemen) en hun relatie met de mens.
4. de spiegel
Dat wat in mij oud wordt
stond in de spiegel
om te laten zien dat ik het ben.
De anderen van mij,
doen alsof ze het beeld niet kennen,
lieten ze me alleen, perplex,
met mijn plotselinge reflex.
Leeftijd is dit: het gewicht van licht
waarmee we onszelf zien.
In het boek Ages Cities Divinities vinden we het prachtige Spiegel, een gedicht dat de ervaring weergeeft die we allemaal hebben gehad om onszelf niet te herkennen in het beeld dat voor ons wordt geprojecteerd.
De vreemdheid die wordt opgeroepen door het beeld dat ons door het spiegelende oppervlak wordt teruggegeven, is wat de ik-lyriek beweegt en verrast. Uit de lezing van de verzen wordt ook duidelijk hoe talrijk, uiteenlopend en tegenstrijdig wij zijn, en hoe het in de spiegel weergegeven beeld niet in staat is de veelheid van wat wij zijn weer te geven.
5. de vertraging
Liefde veroordeelt ons:
vertragingen
zelfs als je als eerste aankomt.
Omdat ik niet op tijd op je wacht.
Ik wacht op jou voordat er leven is
en jij bent het die de dagen voortbrengt.
Wanneer je aankomt
Ik ben niets dan verlangen
Zie ook: Film Up: High Adventure - synopsis en analyseen de bloemen
vallen mijn armen eraf
om kleur te geven aan de grond waarop je staat.
De plaats is verloren
waarin ik op je wacht,
alles wat ik nog heb is water op mijn lip
om je dorst te lessen.
Het woord verspreiden,
Ik neem de maan bij mijn mond
en de nacht, al zonder stem
is zich aan het uitkleden in jou.
Je jurk valt naar beneden
en het is een wolk.
Je lichaam ligt op het mijne,
een rivier wordt waterig totdat het zee wordt.
Ages Cities Divinities Het is een mooi en gevoelig liefdesgedicht, opgedragen aan een geliefde die met de tekstschrijver het gevoel van verliefdheid deelt.
In het gedicht is er alleen ruimte voor het paar en de omgeving. Het belang van de ruimte voor de poëtische compositie moet worden onderstreept, vooral de aanwezigheid van alledaagse en natuurlijke elementen (de bloemen, de wolk, de zee).
De verzen beginnen met een beschrijving van wat liefde is, of liever, van wat de geliefde voelt wanneer hij wordt gegrepen door het gevoel van passie. Naarmate de regels verstrijken, zien we de effecten van de liefde op het lichaam van de ik-lyrische, totdat we in de laatste twee verzen getuige zijn van de ontmoeting met de geliefde en de vereniging tussen het paar.
Algemene kenmerken van het schrijven van Mia Couto
Mia Couto schrijft over het land, over zijn land, en besteedt veel aandacht aan de spraak van zijn volk. De auteur bouwt zijn werk op op basis van een poëtisch proza, een reden waarom hij vaak wordt vergeleken met de Braziliaanse schrijver Guimarães Rosa.
Het schrijven van de Mozambikaanse auteur is erop gericht de oraliteit op papier te zetten en geeft vaak blijk van een verlangen naar verbale vernieuwing. In zijn teksten zien we bijvoorbeeld het gebruik van middelen uit het magisch realisme.
Mia Couto is een schrijver die diep verbonden is met de streek waar hij geboren en getogen is (Beira) en die als weinig anderen de plaatselijke cultuur en de traditionele mythen en legenden van Mozambique kent. Zijn boeken zijn dan ook getekend door de kunst van het traditionele Afrikaanse vertellen. De auteur staat vooral bekend als verhalenverteller.
De literatuur van Mia Couto is sterk beïnvloed door zijn Mozambikaanse afkomst.
Biografie van Mia Couto
Antônio Emílio Leite Couto is in de literatuurwereld simpelweg bekend als Mia Couto. Omdat hij als kind erg van katten hield, vroeg Antônio Emílio zijn ouders hem Mia te noemen, en zo is de bijnaam in de loop der jaren blijven bestaan.
De schrijver is geboren op 5 juli 1955 in de stad Beira, Mozambique, als zoon van Portugese emigranten. Zijn vader, Fernando Couto, was zijn hele leven journalist en dichter.
Op 14-jarige leeftijd publiceerde hij gedichten in de krant Notícias da Beira. Op 17-jarige leeftijd verliet Mia Couto Beira en verhuisde naar Lourenço Marques om medicijnen te studeren. Twee jaar later begon hij echter aan een carrière in de journalistiek.
Hij was verslaggever en directeur van het Mozambique Information Agency tussen 1976 en 1976, werkte voor het weekblad Tempo tussen 1979 en 1981 en werkte de vier daaropvolgende jaren voor de krant Notícias.
In 1985 gaf Mia Couto de journalistiek op en ging terug naar de universiteit om biologie te studeren. De schrijfster specialiseerde zich in ecologie en is momenteel universiteitsprofessor en directeur van het bedrijf Impacto - Environmental Impact Assessments.
Mia Couto is de enige Afrikaanse schrijfster die lid is van de Braziliaanse Academie van Letteren, als correspondent-lid, gekozen in 1998, en de zesde bewoner van leerstoel nummer 5.
Zijn werk is naar alle uithoeken van de wereld geëxporteerd en Mia Couto is momenteel de meest vertaalde Mozambikaanse schrijver in het buitenland, met werken die in 24 landen zijn gepubliceerd.
Portret van de bekroonde schrijfster Mia Couto.
Ontvangen prijzen
- Jaarprijs voor journalistiek Areosa Pena (Mozambique) voor het boek Chronicling (1989)
- Vergílio Ferreira Award, van de Universiteit van Évora (1990)
- Nationale Fictie Prijs van de Mozambikaanse Schrijvers Vereniging met het boek Sleepwalking Land (1995)
- Mário António Prijs (Fictie) van de Calouste Gulbenkian Stichting met het boek De laatste vlucht van de Flamingo (2001)
- Latijnse Unie Prijs voor Romaanse Literatuur (2007)
- Passo Fundo Zaffari en Bourbon Literatuurprijs met het boek De andere voet van de zeemeermin (2007)
- Eduardo Lourenço Award (2011)
- Camões Award (2013)
- Neustadt International Literature Award, Universiteit van Oklahomade (2014)
Volledig werk
Poëzie Boeken
- Dauwwortel , 1983
- Raiz de Orvalho (Dauwwortel) en andere gedichten , 1999
- Tijdperken, Steden, Goden , 2007
- Rain Vertaler , 2011
Boeken met verhalen
- Dusk Voices ,1987
- Iedere man is een ras ,1990
- Gezegende verhalen ,1994
- Tales of the Rising Earth ,1997
- Op geen enkele weg , 1999
- Het kralensnoer , 2003
Chronicle Books
- Chronicling , 1991
- Het land van de wandelende klacht , 2003
- Pensatempos, opinieartikelen , 2005
- Wat als Obama Afrikaans was? en andere interventies , 2009
Romans
- Sleepwalking Land , 1992
- Het balkon van Frangipani , 1996
- Sea Me Want , 2000
- Twintig en zink , 1999
- De laatste vlucht van de Flamingo , 2000
- A River Called Time, A House Called Earth... , 2002
- De andere voet van de zeemeermin , 2006
- Vergif van God, remedie van de Duivel , 2008
- Jesusalem (in Brazilië is de titel van het boek Voordat de wereld werd geboren ), 2009
- Vacatures en lacunes , 2014
Kinderboeken
- De kat en het donker , 2008
- De verbijsterende regen (Illustraties door Danuta Wojciechowska), 2004
- De kus van het kleine woord (Illustraties door Malangatana), 2006
- De jongen in het muiltje (Illustraties Danuta Wojciechowska), 2013
Maak ook kennis met
