Mia Couto: 5 poezitë më të mira të autores (dhe biografia e saj)

Një eksponente e letërsisë afrikane, Mia Couto lindi në Beira, Mozambik, në vitin 1955 dhe është një biologe nga trajnimi. Ai është aktualisht shkrimtari më i përkthyer nga Mozambiku jashtë vendit, veprat e tij janë botuar në 24 vende.

I shpërblyer ndërkombëtarisht, duke përfshirë çmimin Camões (2013) dhe Çmimin Neustadt (2014), Mia Couto paraqet një prodhim të pasur ( autori ka botuar më shumë se tridhjetë libra duke përfshirë prozë, poezi dhe letërsi për fëmijë). Romani i tij Terra sonâmbula konsiderohet si një nga dhjetë librat më të mirë afrikanë të shekullit të 20-të.

1. Për ty

Ishte për ty

që hoqa shiun

Për ty lëshova parfumin e dheut

E preka hiçin

dhe për ty ishte gjithçka

Për ty i krijova të gjitha fjalët

dhe më munguan të gjitha

në momentin kur gdhenda

shija e përjetësisë

Për ty unë i dhashë zë

duarve të mia

Kam hapur sythat e kohës

Sulmova botën

dhe mendova se gjithçka ishte tek ne

në atë gabimin e ëmbël

të qenit zotërues të gjithçkaje

pa pasur asgjë

thjesht sepse ishte natë

dhe ne nuk po flinim

Zbrita në gjoksin tënd

për të kërkuar veten time

dhe para errësirës

i rrethoi belin tonë

ishim në sy

të jetonim vetëm me një

duke dashuruar me vetëm një jetë

Poezia Para ti, e pranishme në libër Raiz de Orvalho dhe poezi të tjera, i kushtohet qartë një gruaje të dashur dhe ka një vetë lirik si protagonisti dashuruar që i jepet tërësisht marrëdhënies.

Vargjet fillojnë me elementë shumë të dashur për poeten Mia Couto: shiu, toka, lidhja me hapësirën aq të pranishme në kompozim në prozë apo në vargje. Poema hapet me një përshkrim të përpjekjeve më shumë sesa njerëzore që tekstshkruesi ka bërë dhe po bën në emër të pasionit të tij, dhe vargjet mbyllen me bashkimin mes çiftit, me ndarjen e shumëdëshiruar të vënë në praktikë nga dy .

2. Saudade

Çfarë nostalgjie

Unë duhet të lind.

Nostalgji

të presësh një emër

si kush kthehet

shtepia ku nuk ka banuar ndonjehere.

Ti nuk ke nevoje per jeten o poet.

Keshtu ka thene gjyshja.

Zoti. jeton për ne, tha ajo.

Dhe u ktheva në lutje.

Shtëpia u kthye

në barkun e heshtjes

dhe më bëri të dëshiroj të lindë.

Çfarë mallimi

Kam Zotin.

Poema Saudade gjendet në librin Tradutor de Chuvas dhe ka si temë ndjenja nostalgjike e shkaktuar nga mungesa - qoftë e një vendi, një personi apo një rasti specifik.

Në vargjet e Mia Couto lexohet dëshira për të rijetuar të kaluarën dhe madje edhe momente që kujtesa nuk arrin t'i arrijë. (si p.sh. eksperienca e të humburit të lindur).

Në rreshtat e mësipërm dallohet edhe prania e familjes, ngrohtësia e djepit të shtëpisë dhe momentet e jetuara në siguri dhe rehati. Poema përfundon duke zbuluar edhe mungesënqë uni lirik ndjen të besojë në diçka më të madhe.

3. Premtimi i një nate

I kaloj duart

përmbi male

një lumë shkrihet

për zjarrin e gjestit

që unë ndez

hëna lind

në ballin tënd

ndërsa ti e prek gurin

derisa të jetë një lule

Një premtimi i natës i përket librit Raiz de dew dhe poezive të tjera dhe përmban vetëm nëntë vargje, të gjitha duke filluar me shkronjë të vogël dhe pa asnjë lloj pikësimi.

Sucind, Mia Couto e bën të qartë këtu rëndësia e asaj që e rrethon për kompozimin e tij poetik. Prania e peizazhit natyror është një tipar mbresëlënës në veprën e shkrimtarit mozambikan, gjejmë në poemë, për shembull, elementët më të rëndësishëm të natyrës (malet, lumi, hëna, lulet) dhe marrëdhëniet e tyre të vendosura. me burrin.

4. Pasqyra

Ai që plaket në mua

u duk në pasqyrë

duke u përpjekur të tregojë se isha unë.

Të tjerët nga unë,

duke u shtirur se e shpërfill imazhin,

ata më lanë vetëm, të hutuar,

me reflektimin tim të papritur.

Mosha është kjo: pesha e dritës

si e shohim veten.

Në librin Idades Cidades Divindades gjejmë Espelhon e bukur, një poemë që portretizon përvojën që të gjithë ne kemi pasur nga mosnjohja veten ne imazhin e projektuar tek ne, perballe nesh.

Cuditesia e provokuar nga imazhi na u kthye nga siperfaqjareflektor është ajo që lëviz dhe befason unin lirik. Nga leximi i vargjeve vumë re gjithashtu se sa shumë, divergjentë, kontradiktorë jemi dhe se si imazhi i riprodhuar në pasqyrë nuk është i aftë të riprodhojë shumësinë e asaj që jemi.

5. Vonesa

Dashuria na dënon:

vone

edhe kur arrini më herët.

Sepse nuk është në kohën e duhur që të pres.

Unë të pres para se të ketë jetë

dhe ti je ajo që lind ditët.

Kur të mbërrish

Unë nuk jam gjë tjetër veçse nostalgji

dhe lulet

bien nga krahet e mia

për të ngjyrosur tokën në të cilën qëndroni.

Humpa vendin

ku unë te pres,

Më ka mbetur vetëm ujë në buzë

për të shuar etjen tënde.

Fjalët plaken,

Unë marr hënën në mi goja

dhe nata pa zë

zhveshet mbi ty.

Fustani yt bie

dhe është re.

Jujat. trupi shtrihet mbi timin,

një lumë ulet derisa të bëhet det.

Epoka Qytetet Divinities përmban gjithashtu vargjet e Një vonese. Është një poezi dashurie e bukur dhe e ndjeshme, kushtuar një njeriu të dashur që ndan me veten lirik ndjenjën e të dashuruarit.

Në poezi ka vend vetëm për çiftin dhe mjedisin përreth. Është e rëndësishme të theksohet rëndësia e hapësirës për kompozimin poetik, veçanërisht prania e elementeve të përditshme dhe natyrore (lulet, reja, deti).

Vargjet fillojnë me një përshkrim të asaj që ështëdashuria, ose më mirë, ajo që ndjen i dashuri kur e sheh veten të prekur nga ndjenja e pasionit. Krahas linjave perceptojmë efektet e dashurisë në trupin e tekstshkruesit, derisa në dy vargjet e fundit dëshmojmë takimin me të dashurin dhe bashkimin në çift.

Karakteristikat e përgjithshme të shkrimit të Miës. Couto

Mia Couto shkruan për tokën, për tokën e saj dhe i kushton vëmendje të madhe fjalës së popullit të saj. Autori e ndërton veprën e tij nga një prozë poetike, kjo është arsyeja pse ai shpesh krahasohet me shkrimtarin brazilian Guimarães Rosa.

Shkrimi i autorit mozambikan synon të transpozojë oralitetin në letër dhe shpesh shfaq dëshirën për risi verbale . Në tekstet e saj ne shohim, për shembull, përdorimin e burimeve nga realizmi magjik.

Mia Couto është një shkrimtare e lidhur thellësisht me rajonin ku lindi dhe u rrit (Beira), ai është një ekspert si pakkush kultura lokale, e miteve dhe legjendave tradicionale të Mozambikut. Librat e tij janë të shënuar, pra, nga arti tregimtar tradicional afrikan. Autorja njihet, mbi të gjitha, për tregimtarin.

Letërsia e Mia Couto është thellësisht e ndikuar nga origjina e saj mozambike.

Biografia e Mia Couto

Antônio Emílio Leite Couto njihet në botën e letërsisë thjesht si Mia Couto. Meqenëse i donte shumë macet kur ishte fëmijë, pyeti Antônio Emílioprindërit e tij e quanin Mia dhe kështu pseudonimi ka vazhduar me kalimin e viteve.

Shkrimtari ka lindur më 5 korrik 1955 në qytetin Beira, Mozambik, i biri i emigrantëve portugez. Babai i tij, Fernando Couto, punoi gjithë jetën si gazetar dhe poet.

Djali, duke ndjekur hapat e të atit, u fut në universin e letrave që në moshë shumë të re. Në moshën 14-vjeçare botoi poezi në gazetën Notícias da Beira. Në moshën 17-vjeçare, Mia Couto u largua nga Beira dhe u transferua në Lourenço Marques për të studiuar mjekësi. Dy vjet më vonë, megjithatë, ai iu drejtua gazetarisë.

Ai ishte reporter dhe drejtor i Agjencisë së Informacionit të Mozambikut midis 1976 dhe 1976, punoi në revistën javore Tempo midis 1979 dhe 1981 dhe në katër vitet në vijim ai punoi në gazetën Notícias.

Në vitin 1985 Mia Couto braktisi gazetarinë dhe u kthye në Universitet për të studiuar biologji. Shkrimtari i specializuar në ekologji dhe aktualisht është profesor universiteti dhe drejtor i kompanisë Impacto – Environmental Impact Assessments.

Mia Couto është e vetmja shkrimtare afrikane që është anëtare e Akademisë Braziliane të Letrave, si anëtare korresponduese , i zgjedhur në vitin 1998, duke qenë mbajtësi i gjashtë i karriges nr. 5.

Vepra e tij eksportohet në të katër anët e botës, aktualisht Mia Couto është shkrimtarja mozambike më e përkthyer jashtë vendit, me vepra të botuara në 24 vende.

Portreti i shkrimtares fituese të çmimeve Mia Couto.

Çmimetmori

• Çmimin Vjetor të Gazetarisë Areosa Pena (Mozambik) për librin Cronicando (1989)
• Çmimi Vergílio Ferreira, nga Universiteti i Évora (1990)<10
• Çmimi Kombëtar i Fiction nga Shoqata e Shkrimtarëve Mozambikë për librin Terra Sonâmbula (1995)
• Çmimi Mário António (Fiction) nga Fondacioni Calouste Gulbenkian për librin O Last Flight of the Flamingo (2001)
• Çmimi i Unionit Latin të Letërsisë Romance (2007)
• Passo Fundo Zaffari dhe Çmimi Bourbon për Letërsinë me librin O Outro Pé da Sereia (2007)
• Çmimi Eduardo Lourenço (2011)
• Çmimi Camões (2013)
• Çmimi Ndërkombëtar i Letërsisë Neustadt, Universiteti i Oklahomade (2014)

Vepër e plotë

Libra me poezi

• Root of Dew , 1983
• Root of Dew dhe poezi të tjera , 1999
• Epoka, qytete, hyjnitë , 2007
• Përkthyesi i shiut , 2011

Libra me tregime

• Zëra të natës ,1987
• Çdo njeri është një garë ,1990
• Tregime të bekuara ,1994
• Tregimet e Tokës ,1997
• Në anën e asnjë rruge , 1999
• The Thread of Beads , 2003

Books of Chronicles

• Chronicando , 1991
• O País do Ankohen Andar , 2003
• Mendime. Opinion Texts , 2005
• Po sikur Obama të ishte afrikan? dhe të tjerëtInterinvenções , 2009

Romances

• Terra Sonâmbula , 1992
• Ballkoni i Frangipani , 1996
• Mar Me Quer , 2000
• Vinte e Zinco , 1999
• Fluturimi i fundit i Flamingos , 2000
• Një lumë me emrin kohë, një shtëpi me emrin tokë , 2002
• Këmba tjetër e sirenës , 2006
• Venenos de Deus, Remédios do Diabo , 2008
• Jesusalém (në Brazil, titulli i librit është Para se bota të lindë ), 2009
• Vendet e lira dhe zjarret , 2014

Libra për fëmijë

• Macja dhe errësira , 2008
• Shi i mahnitur (Ilustrime nga Danuta Wojciechowska), 2004
• Puthja e fjalës së vogël (Ilustrime nga Malangatana) , 2006
• Djali në këpucë (Ilustrime Danuta Wojciechowska), 2013

Shih gjithashtu