Пататива до Ассаре: 8 өлең талданған

Ақын Пататива до Ассаре (1909-2002) - Бразилиядағы солтүстік-шығыс поэзиясындағы ең ұлы есімдердің бірі.

Халықаралық мойындалған оның шығармасы сертанеджо халқының өмірі, олардың азаптары мен күресі туралы баяндайды. бейресми тіл, ауылдың қарапайым адамының сөздерімен.

Пататива өз өнерін, негізінен, өкініш пен кордель әдебиеті арқылы дамытып, 60-жылдардан бастап проекцияға ие болды, ол Қайғылы поэмасы бар кезде. Ұшу музыкасын шебер Луиз Гонзага қойған.

1. Жер біздікі

Жер - ортақ игілік

Бұл әрқайсысына тиесілі.

Құдай өзінің құдіреті арқылы

Ұлы табиғатты жаратты

Бірақ жазылмаған

кімге болса да жер.

Егер Құдай жерді жаратса,

Егер ол жаратылыстың ісі болса,

Әр шаруаның

Жер белдеуі болуы керек. .

Үй шаруашылығы шығарғанда

Оның бүлік айқайын,

Оның шағымдануға себебі бар.

Бұдан асқан қасірет жоқ

Өмір сүруге шаруадан гөрі

Жұмыс істейтін жерсіз.

Үлкен жер иесі

Өзімшіл және өсімқор

Барлық жерді иемденеді.

Өлімге әкелетін дағдарыстарды туғызу

Бірақ табиғи заңдарда

Жер біздікі екенін білеміз.

Бұл өлеңде Пататива до Ассаре өз ойын ашады. әлеуметтік жер пайдалану пайдасына қарау. Бұл барлық шаруалардың егіп, егін жинайтын өз жері болуы керек екенін қорғайтын күшті саяси айыпты арқау еткен мәтін.

Ақын.солтүстік-шығыс өңірінде кездесетін әдемі әнші құс; оның лақап атының екінші бөлігі оның туған жеріне құрмет ретінде келеді.

Тиаго Сантана мен Гилмар де Карвальо жазған Менің ішімдегі артқы жерлер (2010) мұқабасы. Кітапта ақынның жүз жылдық мерейтойына арналған

Жазушының қиын балалық шағы, еңбегі көп, оқуы аз болды. 16 жасында ол кенеттен ән жаза бастады, кейінірек Correio do Ceará газетінде өлеңдер жариялады.

Содан кейін ақын мен әнші альт үнімен өзінің поэзиясын ұсынып, солтүстік-шығысты аралады.

1956 жылы өзінің Inspiração Nordestina атты алғашқы кітабын шығарады, онда жылдар бұрын жазылған көптеген мәтіндер бар. Сегіз жылдан кейін, 1964 жылы оның Тристе Партида поэмасын әнші Луиз Гонзага жазды, бұл оған үлкен проекция берді.

Пататива әрқашан өзінің саяси ұстанымдарын өз жұмысында айқын көрсетіп отырды, тоқыма өнері. сындар, соның ішінде әскери диктатура кезеңі (1964-1985) және сол кездегі қуғын-сүргін.

Жазушының кейбір көрнекті кітаптары: Cantos da Patativa (1966), Canta lá Que Eu Canto Cá (1978), Aqui Tem Coisa (1994). Ол сонымен қатар екі альбом жазды: Poemas e Canções (1979) және A Terra é Naturá (1981), оны әнші Фагнер продюсерлік етті.

Оның жұмысы кеңінен тарады. танылды, француздық Сорбон университетінде оқу пәніне айналды.

Patativa doАссаре өмірінің соңғы жылдарында көру және есту қабілетінен айырылып, 2002 жылы 8 шілдеде көптеген мүшелердің жетіспеушілігінен қайтыс болды.

Подемостар да түсінеді. ол үшін руханият саласында жеке меншік пен теңсіздікке негізделген бұл жүйені Құдай құптамайды деген ой.

2. Ең ауыратыны

Ең ауыртатыны сағыныш емес

Жоқ болған аяулы махаббат

Жүрек сезетін естелік

Жас шақтағы әдемі армандардан.

Қатал қатыгездік емес

Бізді алдаған өтірік достан

Жасырын азаптың азабы. ,

Ауру біздің денемізге енген кезде.

Бізді ең көп ауыртып, кеудемізді қысатын нәрсе

Және қылмыстың өзінен де бізді бүлдіретін,

>Бұл сіздің лауазымыңыздан дәрежені жоғалтпау.

Бұл бүкіл елдің дауысын көру,

Даладан ауыл шаруасына дейін,

Жаманды сайлау

Пататива халық сайлаған саяси өкілдердің сәтсіз таңдауларына өкініш білдіретін рефлексияны ұсынады.

Ақын эмоционалды тартымдылыққа негізделген жеке мәселелерді тамаша суреттейді. , азаматтықты, демократияны, саясатты және субъективті түрде манипуляцияны қамтитын ұжымдық сипаттағы мәселелермен сүйіспеншілікке толы және ностальгиялық

Мұның көмегімен жеке өмір мен қоғамдық өмір арасында байланысты құруға болады, өйткені, шын мәнінде, заттар бір-бірімен байланысты және қоғам оның біртұтас организм екенін түсіну керек. .

Патативаның осыдан көп жыл бұрын жазылған өлеңдері әлі күнге дейін жаңарып тұрғанын байқау қызық.

3. Үй иесі мен жұмысшы

Мен солтүстік-шығыстың орманшысымын

орманда өскен

кабокло оба ешкісі

ақынның басы жалпақ

себебі мен ауыл ақынымын

Қашанда қасіретке, мұң мен көз жасына

серік болдым

бұл өз кезегінде

Мен сізге

кім екенімді және нені жырлайтынымды айтып беремін.

Мен егінші ақынмын

Сеараның іші

бақытсыздық , көз жасы мен азабы

Мен мұнда ән айтамын және сонда ән айтамын

Мен жұмысшының досымын

кім кедей жалақы алады

және кедей қайыршы

мен мен

аяулы ішкі өлкем

және оның халқының өмірін эмоциямен айтамын.

Тикен проблеманы

шешуге тырысамын

Қасиетті шындық қоршап тұрғанын

қарапайым өлеңімде

қорғауға тырысамын

жерсіз шаруалар

осы Бразилияның аспаны

және қаланың мұқтаж отбасылары

тұрып жатқан

кедейлер төңірегі.

Олар бір маршрут бойынша жүреді

қалаларда бірдей қысымға ұшырайды

жұмысшы

сертаодағы шаруа

бір-бірінен жоқ болса да

бірінің екіншісіне деген сезімісезінеді

егер олар бір шоққа күйіп

бір соғыста өмір сүрсе

жерсіз агрегаттар

және үйсіз жұмысшылар

.

Қала қызметкері

көп қиналсаң

сондай мұқтаждық

алыстағы ағаң азап шегеді

өрекі өмір кешу

әмиянсыз дұрыс

сәтсіздік жалғасуда

бұл үлкен шейіт

сенің бақытың оның

ал оның бақыты сенікі.

Мен мұны қазірдің өзінде білемін

егер қалада жұмысшы

тұрақты

аз ғана жалақыға

егістік жерлерде жұмыс істесе. агрегат

бағынышты

қожайынның қамыты

ащы өмірді азаптап

жұмыс атындай

бағынышты.

Шаруалар, бауырларым

және қала еңбеккерлері

бір жағадан бас, бір жеңнен қол шығарып

бауырластыққа толы

әрқайсысының пайдасына

ортақ орган құру

практиктер мен шаруалар

өйткені тек осы одақпен

бонанза жұлдызы

сіз үшін жарқырайды.

Бір-бірін түсіну

себептерді анықтау

және барлығы бірге

демократияға

талаптарын қою

құқықтар мен кепілдіктер

қайта-қайта күресу

бұл әдемі жоспарлар

өйткені адам құқығында

бәріміз бірдейміз.

Пататива до Ассаренің өлеңдерінде оның шығу тегін жоғарылату жиі кездеседі. Сеараның оңтүстігінде дүниеге келген және фермердің баласы, жазушы баяндама жасайдыавтобиографиялық Үй иесі мен жұмысшы , оның қайдан келгенін және оның жеке құндылықтары қандай екенін айтып береді.

Сертаудағы өмірді азап пен көз жасымен байланыстырады және жерсіздерді қолдайтынын мәлімдейді. және төменгі таптағы жұмысшылар, сондай-ақ қоғамнан тыс қалған басқалар, мысалы, үйсіздер.

Ол Бразилияның қарапайым халқының жағдайына шолу жасайды, шаруалар мен жұмысшыларды біріктіреді , олар тіпті әртүрлі шындықтарда тең қысым мен зорлық-зомбылық жағдайларын өмір сүреді.

Мәтіннің соңында ол сонымен қатар ауыл және қала еңбеккерлерінің құқық іздеуде бірігуін ұсынады, өйткені теңсіздіктер болмауы керек. бәріміз адамбыз және бірдей мүмкіндіктерге лайықпыз.

4. Вака Эстрела е Бои Фуба

Дәрігер, кешіріңіз

өз оқиғамды айтайын

Бүгін мен бейтаныс елдемін,

Менің ауырғаным өте қайғылы

Мен бір кездері өте бақытты едім

өз орнымда тұрған

жақсы аттар болды

және жарысты ұнататынмын

Күнде мен қораның қақпасында

қалқитын едім

Еееиаааа, êeeee Вака Эстрела, ôoooo Бой Фуба

Мен ұлымын Солтүстік-шығыс,

Мен өз табиғатымды жоққа шығармаймын

Бірақ сұмдық құрғақшылық

мені ол жерден осы жерге апарды

Онда менің кішкентай малым болды, тіпті елестету де жақсы емес

Менің әдемі Сиыр Жұлдызымды

және сұлу Бой Фубамды

Сол қорқынышты құрғақшылық

бәріне кедергі келтірді

Еееиаааа, êeee Сиыр Жұлдыз, ôoooo OxЖүгері ұны

Мал бағу үшін далада шөп шықпады

Сертао қурап қалды,

бөгетті құрғатты

Менің жұлдызды сиырым қайтыс болды,

Бой Фуба таусылды

Менде бар нәрседен айырылдым, мен оны енді ешқашан қолдай алмаймын

Еееиаааа, êeeee Вака Эстрела, ôoooo Бой Фуба

Қарастырылып отырған өлеңде ауылда тұратын, жері мен малы бар, оны ризық-несібемен қамтамасыз еткен жігіттің өміріндегі оқиғалар туралы білеміз.

Құрғақшылықтың кесірінен бұл жігіттің жері ойран болып, малынан айырылады. Осылайша, өлең солтүстік-шығыстағы құрғақшылықтың зұлымдығын жоқтау және әшкерелеу болып табылады.

Бұл өлең 1981 жылы жазылған A terra é Naturá фонографиялық альбомының бөлігі болып табылады. Дискіде ақын оқыған бірнеше мәтін бар және әндегі Нонато Луиз және гитарада Манассес, скрипкада Сего Оливейра және дауыста Фагнер сияқты есімдердің қатысуы көрсетілген.

Өлеңді қарап шығыңыз. төмендегі музыка.

5. Балық

Хрустальді көлді бесігі етіп,

Балық демалады, бейкүнә жүзеді,

Болашағынан қорқу немесе үрей сезбейді,

0>Өйткені ол өлім жазасынан абайсызда өмір сүреді.

Ұзын жіңішке жіптің ұшында болса

Жемдік дақ болса, есінен танса,

Байғұс балық кенеттен. айналады,

Алаяқ балықшының қармағына ілінеді.

Шаруаны да, Мемлекетіміздің,

Бұрынсайлау науқаны, бейшара жігіт!

Ол балықтың жолы бір.

Сайлау алдында, той-томалақ, күлкі мен рахаттану,

Сайлаудан кейін салық және тағы да салық.

Солтүстік түкпірдегі бейшара орманшы!

Мұнда Пататива сайлау науқаны кезінде кандидаттардың алдап-арбауына әкеліп соғатын сайлау жүйесін сынайды. жәрдемдесу және үлкен салық ауыртпалығын көтеруге мәжбүр болды.

Ол балық аулау қызметі мен партиялық-саяси қызмет арасындағы параллельді де қызықтырады.

Оның мекен ету ортасындағы балық балықшының қармақ ұшында ажал күтіп тұрғанын білмей, бейкүнә өмір сүріп жатқан халық та, бейкүнә, мемлекеттік қызметке үміткерлердің шынайы ниетін түсінбейтін де халық.

6 . Ауыл ақыны

Орманшымын, қалың қолдың бір бұрышы

Қыс-жазы далада еңбек етем

Чупанам саз балшықпен жабылған

Мен тек paia de mio темекі шегемін

Мен орманнан келген ақынмын, рөлде ойнамаймын

Әнші аргум, немесе кезбе бұрыш

Кім қыдырған, виоласымен

Ән айтып, пачола, махаббат іздеп

Білмеймін, өйткені мен ешқашан оқымадым

Тек мен білемін. менің атымның белгісі

Әкем, бейшара кішкентай! Мыссыз өмір сүрдім

Ал кедейдің жібі оқи алмайды

Менің растрлық өлеңім, Қарапайым және күңгірт

Алаңға, бай залға кірмейді

Менің өлеңім тек ішіне кіредіроса мен дос эйто өрісі

Ал кейде бақытты жастық шақты еске алып

Кеудемде өмір сүретін сода шырқаймын

Тағы да Пататива шыққан жерін асқақтатады. және оның тарихы, ол шығаратын поэзияның өзі білетін нәрселер туралы, қарапайым өмірлік нәрселер туралы екенін анық көрсетеді. Ақын мұнда жұмыс істеуге мәжбүр болған және ресми оқуға мүмкіндігі жоқ жерлесінің тілін қолданатыны белгілі. Ол мәтінде сауатсыздық мәселесін кедейшілікпен ұштастырып көрсетеді.

Осылайша ол өлең жолдарының өзі сияқты кішіпейіл жандарға жаралғанын айтып аяқтайды.

7. Өмірбаян

Бірақ оқу сияқты

Бұл тәртіпті купальник

Және қараңғыда iscura көреді

Кім өз атына қол қоймайды,

Тіпті ауыр жұмыста,

Артта қалған мектеп үшін

Күннің бір бөлігі болды,

Біраз ай оқыған жерім

Шаруалық тамырмен

Мен ештеңе білмейтінмін.

Менің профессорым от болды

Португалия,

Каталог негізінде ол каталог,

Бірақ ол маған үлкен жақсылық жасады.

Мен де сол нәрсені ешқашан ұмытпадым

Мен онымен бірге білдім

Алғашқы сабағымды

Оған өте көп қарыздармын,

Мен жаза бастадым және оқи бастадым

Тіпті тыныс белгілерінсіз.

Сосын мен жай ғана оқуымды бітірдім,

Бірақ мектеп кітаптарында емес

Мен бәрін оқығанды ​​ұнататынмын,

Журналды, кітапты және журналды.

Алда тағы да уақыт бар

Тіпті баяу,

Жоқешбір атауды жіберіп алған жоқ.

Мен нұрдың нұрында оқыдым

Исаның уағызы

Және адамдардың әділетсіздігі.

Өмірбаянда, Пататива до Ассаре бізге сіздің өміріңіз бен жаттығуларыңыз туралы аздап айтып береді. Бала кезінде ол мектепке барды, бірақ бірнеше ай ғана, далада жұмыс істеуді ұмытпады.

Ол оқу мен жазуды үйрену үшін жеткілікті оқыды. Кейінірек ол аутодидак ретінде өз бетімен оқуды жалғастырды. Сөйтіп, баланың қызығушылығы мен білуге ​​құмарлығы тылдағы ұлы жазушыны қалыптастырды.

8. Мен және Sertão

Сертао, мен саған ән айтамын,

Мен әрқашан ән айтамын

Мен әлі де ән айтамын,

Pruquê, менің сүйікті кесек,

Мен сені қатты жақсы көремін, мен сені жақсы көремін

Және мен сенің құпияларыңды көремін

Ешкім дешифрлауды білмейді.

Сұлулығың сонша,

Ақын жырлағанда, жырлағанда,

Әлі де нені жырлайды.

Жоғарыдағы әдемі өлеңде Пататива бізге ұсынады. туған жеріне , тамырына тағзым. Сертао ақынның шабыты ретінде жұмбақ және идиллиялық түрде бейнеленген.

Бұл жерде де ол сертанеджо халқының өнерімен сәйкестендірілуін қамтамасыз ету үшін «дұрыс емес» грамматикамен қарапайым тілді қолданады.

Пататива до Ассаре кім болды?

Антонио Гонсалвес да Силва - Пататива-ду-Ассаренің аты.

1909 жылы 5 наурызда Сеараның ішкі бөлігінің Ассаре қаласында дүниеге келген, ақын. бүркеншік ат ретінде Патативаны таңдады. Бұл аты