सामग्री तालिका
कवि Patativa do Assaré (1909-2002) ब्राजिलको उत्तरपूर्वी कवितामा सबैभन्दा ठूलो नामहरू मध्ये एक हो।
अन्तर्राष्ट्रिय रूपमा मान्यता प्राप्त, उहाँको कामले सर्टेनेजो मानिसहरूको जीवन, तिनीहरूको पीडा र संघर्षको बारेमा बताउँछ। एक अनौपचारिक भाषा, ग्रामीण इलाकाका साधारण मानिसका शब्दहरू सहित।
पटाटिभले आफ्नो कलाको विकास गरे, मुख्यतया, पश्चात्ताप र कर्डेल साहित्यको माध्यमबाट, 60 को दशकबाट प्रक्षेपण प्राप्त गर्दै, जब उनीसँग कविता छ दुःखी। प्रस्थान मास्टर लुइज गोन्जागाको संगीतमा सेट गरिएको।
१. भूमि हाम्रो हो
जमिन साझा राम्रो हो
त्यो प्रत्येकको हो।
उहाँको परा शक्तिले,
परमेश्वरले महान प्रकृति बनाउनुभयो
तर लेखिएको छैन
को पृथ्वी कसैको लागि।
यदि भगवानले जमिन बनाउनुभयो भने
यदि यो सृष्टिको काम हो भने,
हरेक किसानसँग
जमिनको एक पट्टी हुनुपर्छ। ।>बाँच्ने किसानभन्दा
जमिन बिना काम।
ठूलो जग्गाधनी,
स्वार्थी र हकदार,
सबै जग्गा कब्जामा लिन्छ।
घातक संकटहरू निम्त्याउँछ
यो पनि हेर्नुहोस्: 20 रोमान्स पुस्तकहरू तपाईंले पढ्न रोक्न सक्नुहुन्नतर प्राकृतिक नियममा
हामीलाई थाहा छ कि भूमि हाम्रो हो।
यस कवितामा, Patativa do Assaré ले आफ्नो कुरा उजागर गर्दछ। सामाजिक भूमि प्रयोग को पक्षमा दृष्टिकोण। यो एउटा बलियो राजनीतिक आरोप बोकेको पाठ हो, जसले सबै किसानहरूसँग रोप्न र फसल गर्नको लागि आफ्नै जग्गाको टुक्रा हुनुपर्छ भन्ने कुरालाई बचाउछ।
कविएक सुन्दर गायन चरा, उत्तरपूर्वी क्षेत्रमा उपस्थित; उनको उपनामको दोस्रो भाग उनको जन्म स्थानको लागि श्रद्धांजलिको रूपमा आउँछ।
कभर अफ द ब्याकल्याण्ड्स विन्डर मी (२०१०), टियागो सान्ताना र गिल्मार डे कार्भाल्हो द्वारा। पुस्तकले कविको जन्म शताब्दीमा श्रद्धांजलि अर्पण गर्दछ
लेखकको बाल्यकाल कठिन थियो, धेरै काम र थोरै अध्ययनको साथ। 16 वर्षको उमेरमा, उनले अचानक गीतहरू लेख्न थाले, पछि Correio do Ceará अखबारमा कविताहरू प्रकाशित गरे।
यो पनि हेर्नुहोस्: नेटफ्लिक्स चलचित्र द हाउस: अन्त्यको विश्लेषण, सारांश र व्याख्यात्यसपछि, कवि र गायकले भाइलाको आवाजमा आफ्नो कविता प्रस्तुत गर्दै उत्तरपूर्वी यात्रा गरे।
1956 मा आफ्नो पहिलो पुस्तक प्रकाशित भयो Inspiração Nordestina , जसमा धेरै वर्ष पहिले लेखिएका पाठहरू छन्। आठ वर्षपछि, १९६४ मा, उनले गायक लुइज गोन्जागाले आफ्नो कविता ट्रिस्टे पार्टिडा रेकर्ड गरे, जसले उनलाई अझ ठूलो प्रक्षेपण प्रदान गर्यो।
पाटाटिभाले सधैं आफ्नो काम, बुनाईमा आफ्नो राजनीतिक पोजिशनलाई स्पष्ट पारे। सैन्य तानाशाहको अवधि (1964-1985) र त्यस समयमा सताईएको सहित आलोचनाहरू।
लेखकका केही उत्कृष्ट पुस्तकहरू हुन्: Cantos da Patativa (1966), Canta lá Que Eu Canto Cá (1978), Aqui Tem Coisa (1994)। उनले दुई एल्बमहरू पनि रेकर्ड गरे: Poemas e Canções (1979) र A Terra é Naturá (1981), जसलाई गायक फागनरले उत्पादन गरेका थिए।
उनको काम व्यापक थियो। मान्यता प्राप्त, फ्रान्सेली विश्वविद्यालय सोर्बोनमा अध्ययनको विषय बनेको छ।
पटाटिभा डोAssaré ले आफ्नो जीवनको अन्तिम वर्षहरूमा आफ्नो दृष्टि र श्रवण गुमाएका थिए र 8 जुलाई, 2002 मा मल्टिपल अंग विफलताका कारण मृत्यु भयो।
ठूला क्षेत्रका मालिकहरूको आलोचना गर्छ, जसलाई दिगो उद्देश्यका लागि प्रयोग गरिन्छ (हामी मोनोकल्चर र चरनको उदाहरण दिन्छौं) अझ बढी समृद्धि गर्ने उद्देश्यले, जबकि फिल्ड कामदारहरूलाई आफ्नो जीविकोपार्जन गर्न जग्गाविहीन छोडिएको छ।पोडेमोले पनि बुझेका छन्। उसको लागि, आध्यात्मिकताको क्षेत्रमा, निजी सम्पत्ति र असमानतामा आधारित यस प्रणालीलाई ईश्वरले अनुमोदन गर्नुहुन्न भन्ने धारणा।
2. कुन कुराले धेरै दुख दिन्छ
सबैभन्दा धेरै दुख्ने कुरा चाहिँदैन
अनभेटिने प्रिय माया
न त मुटुले महसुस गर्ने सम्झना
<0 सानै उमेरका सुन्दर सपनाहरूबाट।यो कठोर क्रूरता होइन
झूटा साथीबाट, जब उसले हामीलाई धोका दिन्छ,
न त कुनै अव्यक्त पीडाको पीडा ,
जब रोगले हाम्रो शरीरमा आक्रमण गर्छ।
के धेरै दुख्छ र छातीले हामीलाई सताउछ,
र हामीलाई अपराध भन्दा बढी विद्रोह गर्छ,
>यसले आफ्नो हैसियतबाट कुनै डिग्री गुमाएको होइन।
यसले सिंगो देशको भोट हेर्दैछ,
प्राइरी मान्छेदेखि ग्रामीण किसानसम्म,
खराब चुन्न राष्ट्रपति।
पाटाटिभाले हामीलाई यहाँ एक प्रतिबिम्ब प्रस्तुत गर्दछ जसमा उनले जनताद्वारा निर्वाचित राजनीतिक प्रतिनिधिहरूको दुर्भाग्यपूर्ण छनोटप्रति विलाप गर्दछन्।
उत्कृष्ट रूपमा, कविले भावनात्मक अपीलको आधारमा व्यक्तिगत मुद्दाहरू सम्बन्धित छन्। , मायालु र उदासीन, सामूहिक प्रकृतिका मुद्दाहरू सहित, नागरिकता, लोकतन्त्र, राजनीति र व्यक्तिगत रूपमा, हेरफेर समावेश
यसबाट, व्यक्तिगत जीवन र सार्वजनिक जीवन बीचको सम्बन्ध सिर्जना गर्न सम्भव छ, किनकि, वास्तवमा, यो बुझ्न आवश्यक छ कि चीजहरू आपसमा जोडिएका छन् र समाज यो एक अभिन्न जीव हो। .
यति धेरै वर्ष पहिले लेखिएका पाटाटिभका कविताहरू अझै पनि कसरी अप टु डेट छन् भनेर हेर्नु रोचक छ।
३. 2 0>कविको टाउको सपाट
किनकि म ग्रामीण कवि हुँ
म सधैं
पीडा, दुख र आँसुको साथी भएको छु
का लागि यो, बदलामा
म तिमीलाई बताउन गइरहेको छु
म के हुँ र म के गाउँछु।
म किसान कवि हुँ
बाट Ceará को भित्री भाग
एक दुर्भाग्य, आँसु र पीडा
म यहाँ गाउँछु र म त्यहाँ गाउँछु
म मजदुरको साथी हुँ
जसले गरिब तलब कमाउँछ
र गरिब भिखारीको
र म भावुक भएर गाउँछु
मेरो प्यारो भित्री भूमि
र त्यहाँका जनताको जीवन।
सम्झाउने प्रयास गर्दै
एउटा काँटेको समस्या
म रक्षा गर्ने कोसिस गर्छु
मेरो विनम्र कवितामा
जसलाई पवित्र सत्यले घेरेको छ<1
भूमिहीन किसानहरू
जुन यस ब्राजिलको आकाशले ढाकेको छ
र सहरका परिवारहरू
जो खाँचोमा छन्
मा बस्छन् गरिब छिमेक।
उनीहरू एउटै यात्रामा जान्छन्
उस्तै उत्पीडन सहरमा सहरहरूमा, मजदुर
र किसान
एक अर्काबाट अनुपस्थित भए पनि
एकले अर्कोको बारेमा के महसुस गर्छअनुभूति हुन्छ
यदि तिनीहरू एउटै अंगरमा जल्छन्
र एउटै युद्धमा बाँच्छन्
जमिन बिनाको समुच्चय
र घर बिना कामदारहरू।
शहर कार्यकर्ता
यदि तपाईंले धेरै दुःख पाउनु भयो भने
उस्तै आवश्यकता
तपाईको टाढाको भाइले पनि पीडा भोग्नुहुन्छ
मोटा जीवन बिताउँदै हुनुहुन्छ
वालेट अधिकार बिना
तपाईको असफलता जारी छ
यो ठूलो सहिद हो कि
तपाईको भाग्य उसको हो
र उसको भाग्य तिम्रो हो।<1
मलाई यसबारे पहिले नै थाहा छ
यदि सहरमा कामदारले
लगातार काम गर्छ
थोरै तलबमा
क्षेत्रहरूमा समग्र
मातहतमा छ
मालिकको जुवा मुनि
तीतो जीवन भोग्दै
कामको घोडा जस्तै
वशमा।
किसानहरू, मेरा दाजुभाइहरू
र सहर मजदुरहरू
हात मिलाउन आवश्यक छ
भाइचाराले भरिपूर्ण
हरेकको पक्षमा<1
एउटा साझा निकाय बनाउनुहोस्
व्यावसायी र किसानहरू
किनकि यो गठबन्धनले मात्र
बोनान्जाको तारा
तपाईंको लागि चम्कनेछ।
एकअर्कालाई बुझ्ने
कारणहरू स्पष्ट गर्ने
र सबै मिलेर
आफ्ना मागहरू
लोकतन्त्रका लागि
अधिकार र ग्यारेन्टीहरू
धेरै लडाइँ
यी सुन्दर योजनाहरू हुन्
किनभने मानवअधिकारमा
हामी सबै समान छौं।
पटाटिभा डो असारेका कविताहरूमा उनको उत्पत्तिलाई उच्च पार्ने यो धेरै पटक पाइन्छ। सेराको दक्षिणमा जन्मेका र किसानहरूको छोरा, लेखकले भाषण प्रदर्शन गर्दछआत्मकथामा घरधनी र कामदार , उनी कहाँबाट आएका छन् र उनको व्यक्तिगत मूल्यहरू के छन् भनेर बताउँदै।
सर्टओमा जीवनलाई पीडा र आँसुसँग जोड्छ र भूमिहीनहरूलाई आफ्नो समर्थन घोषणा गर्दछ। र तल्लो वर्गका मजदुरहरू, साथै घरबारविहीनहरू जस्ता समाजबाट बहिष्कृत अरूहरू।
यसले ब्राजिलका विनम्र मानिसहरूको अवस्थाको एक सिंहावलोकन, किसान र मजदुरहरूलाई एकताबद्ध गर्दै जो विभिन्न यथार्थमा पनि उत्तिकै उत्पीडन र हिंसामा बाँचिरहेका छन्।
पाठको अन्त्यमा उनले ग्रामीण र सहरका मजदुरहरू अधिकारको खोजीमा एकजुट भएर असमानता हुनुहुँदैन भन्ने प्रस्ताव पनि राखेका छन्। हामी सबै मानव हौं र समान अवसरको हकदार छौं।
4. Vaca Estrela e Boi Fubá
तपाईंको डाक्टर, मलाई माफ गर्नुहोस्
मेरो कथा सुनाउनको लागि
आज म अनौठो देशमा छु,
मेरो पीडा धेरै दुखी छ
म एकपल्ट धेरै खुसी थिएँ
मेरो ठाउँमा बस्दा
मसँग राम्रा घोडाहरू थिए
र मलाई प्रतिस्पर्धा गर्न मनपर्थ्यो
हरेक दिन म
कोरालको गेटमा तैरन्छु
Eeeeeaaaa, êeee Vaca Estrela, ôoooo Boi Fubá
मको छोरा हुँ उत्तरपूर्व,
म मेरो स्वभावलाई अस्वीकार गर्दिनँ
तर एउटा भयानक खडेरीले मलाई त्यहाँबाट यहाँसम्म पुर्यायो
त्यहाँ मेरो सानो गाईवस्तु थियो, यो कल्पना गर्न पनि राम्रो छैन
मेरो सुन्दर गाई तारा
र मेरो सुन्दर बोई फुबा
त्यो डरलाग्दो खडेरीले
सबै कुरालाई बाटोमा ल्यायो
Eeeeeaaaa, eeee Cow Star, ôoooo Oxमकैको दाना
बाँसको लागि खेतमा घाँस जन्मिएन
सर्टो सुक्खा भयो,
बाँध सुक्यो
मेरो तारा गाई मरे,
म बोइ फुबाबाट भागेँ
मैले आफूसँग भएको सबै कुरा गुमाए, मैले यसलाई फेरि कहिल्यै समर्थन गर्न सक्दिन
Eeeeeaaaa, êeee Vaca Estrela, ôoooo Boi Fubá
प्रश्नमा रहेको कविताले पहिलो-व्यक्तिको कथा देखाउँछ जहाँ हामी ग्रामीण इलाकामा बस्ने एक केटाको जीवनमा भएका घटनाहरूको बारेमा जान्दछौं र उसको जमिन र जनावरहरू थिए, जसले उसलाई जीविका उपलब्ध गराएको थियो।
खडेरीको कारण, यो केटाले आफ्नो जमिन नष्ट गरेको छ र यसको जनावरहरू गुमाएको छ। तसर्थ, यो कविता उत्तरपूर्वको खडेरीको दुष्टताको विलाप र निन्दा हो।
यो कविता 1981 मा रेकर्ड गरिएको फोनोग्राफिक एल्बम A terra é Naturá को अंश हो। डिस्कमा कविद्वारा पढाइएका धेरै पाठहरू छन् र गीतका नामहरूको सहभागितालाई चित्रित गरिएको छ जस्तै गिटारमा नोनाटो लुइज र मनासेस, फिडलमा सेगो ओलिभेरा र आवाजमा फागनर।
कवितालाई हेर्नुहोस्। तलको संगीत।
Patativa do Assaré - Vaca Estrela र Boi Fubá (Seudo Video)5। माछा
स्फटिक ताललाई आफ्नो पालनाको रूपमा लिएर,
माछा आराम गर्छ, निर्दोष पौडी खेल्छ,
भविष्यको डर वा आशंका महसुस गर्दैन,
० बन्छ,
दुष्ट मछुवाको हुकमा जोडिएको।
किसान पनि हाम्रो राज्यको,
अगाडिचुनावी अभियान, गरिब मान्छे!
त्यो माछाको भाग्य पनि उस्तै छ।
चुनाव अघि पार्टी, हाँसो र रमाइलो,
चुनाव पछि कर र थप कर।
उत्तरी भित्री भूभागका गरीब ब्याकवुड्सम्यान!
यहाँ, पट्टिभाले चुनावी प्रणालीको काम गर्ने तरिकाको आलोचना गर्दछ, जसमा मानिसहरूलाई प्रचारको क्रममा उम्मेदवारहरूबाट धोका दिइन्छ, तर त्यसपछि लिउमा छोडिन्छ, बिना। सहयोग र ठूलो करको बोझ वहन गर्नुपर्यो।
माछा मार्ने गतिविधि र पार्टी-राजनीतिक गतिविधि बीचको समानान्तर पनि रोचक छ।
उनको बसस्थान मा माछा। माछा मार्ने हुकको अन्त्यमा मृत्युले उसलाई पर्खिरहेको छ भन्ने थाहा नभएर शान्तिपूर्ण जीवन बिताउँछ, साथै जनसङ्ख्या, जो, निर्दोष, सार्वजनिक पदका लागि उम्मेदवारहरूको वास्तविक मनसाय बुझ्दैनन्।
6 . ग्रामीण इलाकाको कवि
म जंगली हुँ, बाक्लो हातको कुना
म खेतमा काम गर्छु, जाडो र गर्मी
मेरो चूपना माटोले ढाकिएको छ
म केवल paia de mio चुरोट मात्र पिउँछु
म जङ्गलको कवि हुँ, म भूमिका खेल्दिन
मिनस्ट्रेल अर्गुमको, वा घुम्ने कुनाको
को भौतारिदैछ, आफ्नो भ्याला लिएर
गाउँदै,पाचोला, माया खोज्दै
मलाई थाहा छैन, किनकि मैले कहिल्यै पढेको छैन
मलाई मात्र थाहा छ मेरो नाम चिन्ह
मेरो बुबा, गरीब सानो कुरा! म तामा बिना बाँचेको थिएँ
र गरिबको धागोले अध्ययन गर्न सक्दैन
मेरो रास्टर पद्य, सरल र सुस्त
चौरामा प्रवेश गर्दैन, धनी हल
मेरो पद मात्र प्रवेश गर्छroça र dos eito को क्षेत्र
र कहिलेकाहीँ, खुशी युवावस्थाको सम्झनामा
म मेरो छातीमा बस्ने सोडाड गाउँछु
फेरि, पट्टिभाले आफू आएको ठाउँलाई उच्च पार्छ र यसको इतिहासले यो स्पष्ट पार्दै कि उसले सिर्जना गरेको कविता उसले थाहा पाएका चीजहरू, सामान्य जीवनका साधारण चीजहरूको बारेमा हो। ज्ञाता कविले यहाँ काम गर्ने र औपचारिक अध्ययनको अवसर नपाएका देशवासीको भाषा प्रयोग गरेका छन् । उनले पाठमा गरिबीसँग मिलेर निरक्षरताको समस्यालाई हाइलाइट गरेका छन्।
यसैले, उहाँका पदहरू उहाँजस्ता नम्र मानिसहरूका लागि बनाइएको हो भनी समाप्त गर्नुहुन्छ।
७। आत्मकथा
तर पनि पढ्ने जस्तै
यो अनुशासित स्विमसुट हो
र अन्धकारमा देख्छ इस्चुरा
जसले आफ्नो नाममा हस्ताक्षर गर्दैन,
कडा परिश्रममा पनि,
पछाडि परेको विद्यालयको लागि
मसँग दिनको एक हिस्सा थियो,
जहाँ मैले केही महिना अध्ययन गरेँ
किसान नसको साथ
मलाई लगभग केहि थाहा थिएन।
मेरो प्रोफेसर आगो थिए
पोर्तुगालीमा आधारित,
क्याटलग, उनी क्याटलग थिए,
तर उसले मलाई धेरै राम्रो गर्यो।
त्यही मैले कहिल्यै बिर्सिन,
उनीसँग मैले सिकेको थिएँ
मेरो पहिलो पाठ,<1
म उहाँसँग धेरै ऋणी छु,
मैले लेख्न र पढ्न थालेँ
विराम चिन्ह बिना नै।
त्यसपछि मैले भर्खरै मेरो पढाइ गरें,
तर स्कूलका किताबहरूमा होइन
मलाई सबै कुरा पढ्न मन लाग्थ्यो,
पत्रिका, किताब र पत्रिका।
अझै केही समय अगाडि,
बिस्तारै,
होइनकुनै नाम छुटेको छैन।
मैले उज्यालोको उज्यालोमा पढें
येशूको प्रचार
र मानिसहरूको अन्याय।
आत्मकथामा, Patativa do Assaré ले हामीलाई तपाईंको जीवन र प्रशिक्षणको बारेमा थोरै बताउनुहोस्। जब उनी केटा थिए, उनी स्कूल गए, तर केही महिना मात्र, खेतमा काम गर्न कहिल्यै बिर्सेनन्।
उनले पढ्न र लेख्न सिक्न पर्याप्त अध्ययन गरे। पछि, उसले आफ्नै पढाइ जारी राख्यो, एक स्वत: कृतिको रूपमा। यसरी, केटाको चासो र जिज्ञासाले भित्री भूमिको महान लेखक बनायो।
8। म र सेर्टाओ
द सेर्टाओ, निस्सन्देह म तिमीलाई गाउँछु,
म सधैं गाउँदै आएको छु
र म अझै गाउँदै छु,
Pruquê, मेरो प्यारो गाँठ,
म तिमीलाई धेरै माया गर्छु, म तिमीलाई माया गर्छु
र म तिम्रा रहस्यहरू देख्छु
कसैलाई थाहा छैन कसरी बुझ्ने।
तिम्रो सुन्दरता धेरै छ,
जब कविले गाउँछन्, गाउँछन्,
र पनि उनी जे गाउँछन्।
माथिको सुन्दर कवितामा, पट्टिवाले हामीलाई उहाँको जन्मभूमि र उसको जरालाई श्रद्धाञ्जली। कविका लागि प्रेरणाको रूपमा सर्टाओलाई रहस्यमय र रमणीय तरिकामा चित्रण गरिएको छ।
यहाँ उसले "गलत" व्याकरणको साथ सरल भाषा पनि प्रयोग गरेको छ, आफ्नो कलाको साथ सर्टेनेजो मानिसहरूको पहिचान सुनिश्चित गर्न।
पटाटिभा डो असारे को थिए?
Antônio Gonçalves da Silva Patativa do Assaré को दिइएको नाम हो।
जन्म ५ मार्च १९०९ मा Assaré, Inland Ceará मा भएको थियो, कवि छद्म नामको रूपमा Patativa रोजे। यो को नाम हो
