ਵਿਸ਼ਾ - ਸੂਚੀ
ਕਵੀ ਪਟਤਿਵਾ ਡੋ ਅਸਾਰੇ (1909-2002) ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਵਿੱਚ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬੀ ਕਵਿਤਾ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਨਾਮਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ।
ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ, ਉਸ ਦਾ ਕੰਮ ਸਰਤਾਨੇਜੋ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਰਦ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਗੈਰ-ਰਸਮੀ ਭਾਸ਼ਾ, ਪੇਂਡੂ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਸਧਾਰਨ ਆਦਮੀ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਨਾਲ।
ਪਤਤਿਵਾ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਨੂੰ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤਾ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਪਛਤਾਵਾ ਅਤੇ ਕੋਰਡਲ ਸਾਹਿਤ ਦੁਆਰਾ, 60 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਪ੍ਰੋਜੈਕਸ਼ਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਜਦੋਂ ਉਸ ਕੋਲ ਕਵਿਤਾ ਉਦਾਸ ਹੈ। ਰਵਾਨਗੀ ਮਾਸਟਰ ਲੁਈਜ਼ ਗੋਂਜ਼ਾਗਾ ਦੁਆਰਾ ਸੰਗੀਤ 'ਤੇ ਸੈੱਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।
1. ਜ਼ਮੀਨ ਸਾਡੀ ਹੈ
ਜ਼ਮੀਨ ਇੱਕ ਸਾਂਝੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ
ਉਹ ਹਰ ਇੱਕ ਦਾ ਹੈ।
ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਤੋਂ ਪਰੇ,
ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਮਹਾਨ ਕੁਦਰਤ ਬਣਾਈ ਹੈ
ਪਰ ਹੇਠਾਂ ਨਹੀਂ ਲਿਖਿਆ
ਦਾ। ਧਰਤੀ ਕਿਸੇ ਲਈ।
ਜੇ ਰੱਬ ਨੇ ਜ਼ਮੀਨ ਬਣਾਈ ਹੈ,
ਜੇ ਇਹ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੀ ਰਚਨਾ ਹੈ,
ਹਰ ਕਿਸਾਨ ਕੋਲ
ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ ਇੱਕ ਪੱਟੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। .
ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਘਰ
ਉਸਦੀ ਬਗਾਵਤ ਦੀ ਦੁਹਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ,
ਉਸ ਕੋਲ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਕੋਈ ਦੁੱਖ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਕਿਸਾਨ ਦੇ ਰਹਿਣ ਨਾਲੋਂ
ਬਿਨਾਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਜ਼ਮੀਨ।
ਵੱਡਾ ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ,
ਸੁਆਰਥੀ ਅਤੇ ਸੂਦਖੋਰ,
ਸਾਰੀ ਜ਼ਮੀਨ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਘਾਤਕ ਸੰਕਟਾਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੇ ਹਨ
ਪਰ ਕੁਦਰਤੀ ਨਿਯਮਾਂ ਵਿੱਚ
ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਜ਼ਮੀਨ ਸਾਡੀ ਹੈ।
ਇਸ ਕਵਿਤਾ ਵਿੱਚ, ਪਟਤਿਵਾ ਦੋ ਆਸਰੇ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਮਾਜਿਕ ਭੂਮੀ ਵਰਤੋਂ ਦੇ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ। ਇਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਟੈਕਸਟ ਹੈ ਜੋ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਦੋਸ਼ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਬਚਾਅ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਰੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਕੋਲ ਬੀਜਣ ਅਤੇ ਵਾਢੀ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਜ਼ਮੀਨ ਦਾ ਟੁਕੜਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਕਵੀਉੱਤਰ-ਪੂਰਬੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਗਾਉਣ ਵਾਲਾ ਪੰਛੀ; ਉਸਦੇ ਉਪਨਾਮ ਦਾ ਦੂਜਾ ਹਿੱਸਾ ਉਸਦੇ ਜਨਮ ਸਥਾਨ ਨੂੰ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਵਜੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਟਿਆਗੋ ਸੈਂਟਾਨਾ ਅਤੇ ਗਿਲਮਾਰ ਡੀ ਕਾਰਵਾਲਹੋ ਦੁਆਰਾ ਦਿ ਬੈਕਲੈਂਡਜ਼ ਇਨ ਮੀ (2010) ਦਾ ਕਵਰ। ਕਿਤਾਬ ਕਵੀ ਦੇ ਜਨਮ ਦੀ ਸ਼ਤਾਬਦੀ ਨੂੰ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਦਿੰਦੀ ਹੈ
ਲੇਖਕ ਦਾ ਬਚਪਨ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਸੀ, ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਅਧਿਐਨ ਸੀ। 16 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਅਚਾਨਕ ਗੀਤ ਲਿਖਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅਖਬਾਰ ਕੋਰੀਓ ਡੋ ਸੇਏਰਾ ਵਿੱਚ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀਆਂ।
ਫਿਰ, ਕਵੀ ਅਤੇ ਗਾਇਕ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਵਾਇਓਲਾ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ।
1956 ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ Inspiração Nordestina ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਈ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਲਿਖੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਮੌਜੂਦ ਹਨ। ਅੱਠ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, 1964 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਕਵਿਤਾ ਟ੍ਰਿਸਟ ਪਾਰਟੀਡਾ ਗਾਇਕ ਲੁਈਜ਼ ਗੋਂਜ਼ਾਗਾ ਦੁਆਰਾ ਰਿਕਾਰਡ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰੋਜੇਕਸ਼ਨ ਦਿੱਤਾ।
ਪਤਤਿਵਾ ਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਕੰਮ, ਬੁਣਾਈ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸਿਆਸੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕੀਤਾ। ਫੌਜੀ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਦੌਰ (1964-1985) ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਜ਼ੁਲਮ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਸਮੇਤ ਆਲੋਚਨਾਵਾਂ।
ਲੇਖਕ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਉੱਤਮ ਕਿਤਾਬਾਂ ਹਨ: ਕੈਂਟੋਸ ਦਾ ਪਟਾਟੀਵਾ (1966), Canta lá Que Eu Canto Cá (1978), Aqui Tem Coisa (1994)। ਉਸਨੇ ਦੋ ਐਲਬਮਾਂ ਵੀ ਰਿਕਾਰਡ ਕੀਤੀਆਂ: Poemas e Canções (1979) ਅਤੇ A Terra é Naturá (1981), ਜੋ ਕਿ ਗਾਇਕ ਫੈਗਨਰ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ।
ਉਸਦਾ ਕੰਮ ਵਿਆਪਕ ਸੀ। ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ, ਫ੍ਰੈਂਚ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਸੋਰਬੋਨ ਵਿਖੇ ਅਧਿਐਨ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣ ਗਿਆ।
ਪਟੈਟਿਵਾ ਡੂਅਸਾਰੇ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਆਖਰੀ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਨਜ਼ਰ ਅਤੇ ਸੁਣਨ ਸ਼ਕਤੀ ਗੁਆ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ 8 ਜੁਲਾਈ, 2002 ਨੂੰ ਕਈ ਅੰਗਾਂ ਦੀ ਅਸਫਲਤਾ ਕਾਰਨ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।
ਵੱਡੇ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕਾਂ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਅਸਥਿਰ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ (ਅਸੀਂ ਮੋਨੋਕਲਚਰ ਅਤੇ ਚਰਾਗਾਹ ਦੀ ਉਦਾਹਰਣ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ) ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਅਮੀਰ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਨਾਲ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਖੇਤ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਕਮਾਉਣ ਲਈ ਜ਼ਮੀਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਪੋਡੇਮੋਸ ਵੀ ਸਮਝਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਕਿ, ਉਸ ਲਈ, ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ, ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨਿੱਜੀ ਜਾਇਦਾਦ ਅਤੇ ਅਸਮਾਨਤਾਵਾਂ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਇਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੂੰ ਮਨਜ਼ੂਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।
2. ਕਿਹੜੀ ਚੀਜ਼ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੁੱਖ ਦਿੰਦੀ ਹੈ
ਜੋ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੁੱਖ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਉਹ ਤਾਂਘ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ
ਉਹ ਪਿਆਰਾ ਪਿਆਰ ਜੋ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਨਾ ਹੀ ਉਹ ਯਾਦ ਜੋ ਦਿਲ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਦੇ ਸੋਹਣੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਤੋਂ।
ਇਹ ਕਠੋਰ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਹੀਂ
ਝੂਠੇ ਦੋਸਤ ਤੋਂ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ,
ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਛੁਪੇ ਹੋਏ ਦਰਦ ਦੇ ਤਸੀਹੇ ,
ਜਦੋਂ ਬਿਮਾਰੀ ਸਾਡੇ ਸਰੀਰ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਜੋ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੁਖੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਛਾਤੀ ਸਾਨੂੰ ਸਤਾਉਂਦੀ ਹੈ,
ਅਤੇ ਅਪਰਾਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਾਨੂੰ ਬਗਾਵਤ ਕਰਦੀ ਹੈ,
>ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਅਹੁਦੇ ਤੋਂ ਕੋਈ ਡਿਗਰੀ ਨਹੀਂ ਗੁਆ ਰਿਹਾ।
ਇਹ ਪੂਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੀਆਂ ਵੋਟਾਂ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹੈ,
ਪ੍ਰੇਰੀ ਆਦਮੀ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਪੇਂਡੂ ਕਿਸਾਨ ਤੱਕ,
ਕਿਸੇ ਮਾੜੇ ਨੂੰ ਚੁਣਨਾ। ਪ੍ਰਧਾਨ।
ਪਤਤਿਵਾ ਸਾਨੂੰ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਚੁਣੇ ਗਏ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਾਂ ਦੇ ਮੰਦਭਾਗੇ ਵਿਕਲਪਾਂ 'ਤੇ ਅਫਸੋਸ ਜਤਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਕਵੀ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਅਪੀਲ ਦੇ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਮੁੱਦਿਆਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ। , ਇੱਕ ਸਮੂਹਿਕ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ ਦੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਉਦਾਸੀਨਤਾ, ਨਾਗਰਿਕਤਾ, ਲੋਕਤੰਤਰ, ਰਾਜਨੀਤੀ ਅਤੇ, ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ
ਇਸਦੇ ਨਾਲ, ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਜਨਤਕ ਜੀਵਨ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਲਿੰਕ ਬਣਾਉਣਾ ਸੰਭਵ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਸਮਝਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਚੀਜ਼ਾਂ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਜੁੜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਇਹ ਇੱਕ ਅਨਿੱਖੜਵਾਂ ਜੀਵ ਹੈ। .
ਇਹ ਦੇਖਣਾ ਦਿਲਚਸਪ ਹੈ ਕਿ ਕਿੰਨੇ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਲਿਖੀਆਂ ਗਈਆਂ ਪਟਤਿਵਾ ਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਅੱਜ ਵੀ ਅਪ ਟੂ ਡੇਟ ਹਨ।
3. ਘਰ ਦਾ ਮਾਲਕ ਅਤੇ ਕਰਮਚਾਰੀ
ਮੈਂ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਤੋਂ ਇੱਕ ਜੰਗਲੀ ਹਾਂ
ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਪਾਲਿਆ ਗਿਆ
ਪਲੇਗ ਦੀ ਕੈਬੋਕਲੋ ਬੱਕਰੀ
ਕਵੀ ਸਿਰ ਫਲੈਟ
ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਇੱਕ ਪੇਂਡੂ ਕਵੀ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ
ਦਰਦ, ਦੁੱਖ ਅਤੇ ਹੰਝੂਆਂ ਦਾ ਸਾਥੀ ਰਿਹਾ ਹਾਂ
ਲਈ ਇਹ, ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ
ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਕੀ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮੈਂ ਕੀ ਗਾਉਂਦਾ ਹਾਂ।
ਮੈਂ ਇੱਕ ਕਿਸਾਨ ਕਵੀ ਹਾਂ
Ceará ਦਾ ਅੰਦਰੂਨੀ ਹਿੱਸਾ
ਇੱਕ ਬਦਕਿਸਮਤੀ, ਹੰਝੂ ਅਤੇ ਦਰਦ
ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਗਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਗਾਉਂਦਾ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਵਰਕਰ ਦਾ ਦੋਸਤ ਹਾਂ
ਜੋ ਇੱਕ ਮਾੜੀ ਤਨਖਾਹ ਕਮਾਉਂਦਾ ਹੈ
ਅਤੇ ਗਰੀਬ ਭਿਖਾਰੀ
ਅਤੇ ਮੈਂ ਭਾਵੁਕ ਹੋ ਕੇ ਗਾਉਂਦਾ ਹਾਂ
ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਪੱਛੜੇ ਇਲਾਕੇ
ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ।
ਹੱਲ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼
ਇੱਕ ਕੰਡਿਆਲੀ ਸਮੱਸਿਆ
ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਾਮੂਲੀ ਕਵਿਤਾ
ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹਾਂ
ਜੋ ਕਿ ਪਵਿੱਤਰ ਸੱਚਾਈ ਵਿੱਚ ਹੈ<1
ਬੇਜ਼ਮੀਨੇ ਕਿਸਾਨ
ਜੋ ਇਸ ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਦਾ ਅਸਮਾਨ ਢੱਕਦਾ ਹੈ
ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ
ਜੋ ਲੋੜਵੰਦ ਹਨ
ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਗਰੀਬ ਆਂਢ-ਗੁਆਂਢ।
ਉਹ ਇੱਕੋ ਯਾਤਰਾ 'ਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ
ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ, ਮਜ਼ਦੂਰ
ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜ਼ੁਲਮ ਝੱਲਦੇ ਹਨ।
ਹਾਲਾਂਕਿ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰ
ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਬਾਰੇ ਕੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਜੇ ਉਹ ਇੱਕੋ ਅੰਗੂਰ ਵਿੱਚ ਸੜਦੇ ਹਨ
ਅਤੇ ਇੱਕੋ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ
ਬਿਨਾਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ
ਅਤੇ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੇ ਬਿਨਾਂ ਘਰ।
ਸਿਟੀ ਵਰਕਰ
ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਦੁੱਖ ਝੱਲਦੇ ਹੋ
ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਲੋੜ
ਤੁਹਾਡੇ ਦੂਰ ਦੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਵੀ ਦੁੱਖ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਇੱਕ ਮੋਟਾ ਜੀਵਨ ਜੀਅ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਬਿਨਾਂ ਬਟੂਏ ਦੇ ਹੱਕ
ਤੁਹਾਡੀ ਅਸਫਲਤਾ ਜਾਰੀ ਹੈ
ਇਹ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਸ਼ਹਾਦਤ ਹੈ ਕਿ
ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਸਮਤ ਉਸਦੀ ਹੈ
ਉਸਦੀ ਕਿਸਮਤ ਤੁਹਾਡੀ ਹੈ।<1
ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਤਾ ਹੈ
ਜੇਕਰ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਵਰਕਰ
ਲਗਾਤਾਰ
ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਤਨਖਾਹ ਲਈ
ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਮੁੱਚੀ
ਅਧੀਨ ਹੈ
ਮਾਲਕ ਦੇ ਜੂਲੇ ਹੇਠ
ਇੱਕ ਕੌੜਾ ਜੀਵਨ ਭੋਗ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਕੰਮ ਦੇ ਘੋੜੇ ਵਾਂਗ
ਅਧੀਨ।
ਕਿਸਾਨ, ਮੇਰੇ ਭਰਾਵੋ
ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਮਜ਼ਦੂਰੋ
ਹਰ ਇੱਕ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ
ਭਾਈਚਾਰੇ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ
ਹੱਥ ਮਿਲਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ<1
ਇੱਕ ਸਾਂਝੀ ਸੰਸਥਾ ਬਣਾਓ
ਪ੍ਰੈਕਟੀਸ਼ਨਰ ਅਤੇ ਕਿਸਾਨ
ਕਿਉਂਕਿ ਸਿਰਫ ਇਸ ਗੱਠਜੋੜ ਨਾਲ
ਬੋਨਾਂਜ਼ਾ ਦਾ ਸਿਤਾਰਾ
ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਚਮਕੇਗਾ।
ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ
ਕਾਰਣਾਂ ਨੂੰ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕਰਨਾ
ਅਤੇ ਸਭ ਮਿਲ ਕੇ
ਆਪਣੀਆਂ ਮੰਗਾਂ
ਲੋਕਤੰਤਰ ਲਈ
ਅਧਿਕਾਰ ਅਤੇ ਗਾਰੰਟੀ
ਲੜਾਈ ਅਤੇ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ
ਇਹ ਸੁੰਦਰ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਹਨ
ਕਿਉਂਕਿ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ
ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਬਰਾਬਰ ਹਾਂ।
ਪਟਤਿਵਾ ਡੂ ਅਸਾਰੇ ਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਉਤਪਤੀ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਇਹ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸੇਰਾ ਦੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦਾ ਪੁੱਤਰ, ਲੇਖਕ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਣ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਘਰ ਦੇ ਮਾਲਕ ਅਤੇ ਕਰਮਚਾਰੀ ਵਿੱਚ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ, ਇਹ ਦੱਸਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਹ ਕਿੱਥੋਂ ਆਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਨਿੱਜੀ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਕੀ ਹਨ।
ਦਰਦ ਅਤੇ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ ਸਰਤਾਓ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਜੋੜਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬੇਜ਼ਮੀਨੇ ਲਈ ਆਪਣੇ ਸਮਰਥਨ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹੇਠਲੇ ਵਰਗਾਂ ਦੇ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਸਮਾਜ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹੋਰ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬੇਘਰੇ।
ਇਹ ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਦੇ ਨਿਮਰ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਇੱਕ ਸੰਖੇਪ ਜਾਣਕਾਰੀ, ਕਿਸਾਨਾਂ ਅਤੇ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕਜੁੱਟ ਕਰਨਾ , ਜੋ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹਕੀਕਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬਰਾਬਰ ਜ਼ੁਲਮ ਅਤੇ ਹਿੰਸਾ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜਿਉਂਦਾ ਹੈ।
ਪਾਠ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਤਜਵੀਜ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੇਂਡੂ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰੀ ਕਾਮੇ ਹੱਕਾਂ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕਜੁੱਟ ਹੋਣ, ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਅਸਮਾਨਤਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ। ਕਿ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਇਨਸਾਨ ਹਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕੋ ਜਿਹੇ ਮੌਕਿਆਂ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਹਾਂ।
4. Vaca Estrela e Boi Fubá
ਤੁਹਾਡੇ ਡਾਕਟਰ, ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰਨਾ
ਮੇਰੀ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸਣ ਲਈ
ਅੱਜ ਮੈਂ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਹਾਂ,
ਮੇਰਾ ਦਰਦ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸ ਹੈ
ਮੈਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ
ਮੇਰੀ ਜਗ੍ਹਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ
ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਚੰਗੇ ਘੋੜੇ ਸਨ
ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨਾ ਪਸੰਦ ਸੀ
ਹਰ ਰੋਜ਼ ਮੈਂ
ਕੋਰਲ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ 'ਤੇ ਤੈਰਦਾ ਹਾਂ
ਈਈਈਆਆ, êeee Vaca Estrela, ôoooo Boi Fubá
ਮੈਂ ਉਸ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਹਾਂ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ,
ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਸੁਭਾਅ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ
ਪਰ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਸੋਕਾ
ਮੈਨੂੰ ਉਥੋਂ ਲੈ ਗਿਆ
ਉੱਥੇ ਮੇਰੇ ਛੋਟੇ ਪਸ਼ੂ ਸਨ, ਇਹ ਕਲਪਨਾ ਕਰਨਾ ਵੀ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਮੇਰਾ ਸੁੰਦਰ ਗਊ ਤਾਰਾ
ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਸੁੰਦਰ ਬੋਈ ਫੁਬਾ
ਉਸ ਭਿਆਨਕ ਸੋਕੇ
ਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ
Eeeeeaaaa, êeeee Cow Star, ôoooo Oxਮੱਕੀ
ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਪਾਲਣ ਲਈ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਘਾਹ ਨਹੀਂ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ
ਸਰਟੀਓ ਸੁੱਕਾ ਹੋ ਗਿਆ,
ਡੈਮ ਨੂੰ ਸੁੱਕਾ ਦਿੱਤਾ
ਮੇਰੀ ਸਟਾਰ ਕਾਉ ਮਰ ਗਿਆ,
ਮੈਂ ਬੋਈ ਫੁਬਾ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਭੱਜ ਗਿਆ
ਮੈਂ ਸਭ ਕੁਝ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸੀ, ਮੈਂ ਦੁਬਾਰਾ ਕਦੇ ਵੀ ਇਸਦਾ ਸਮਰਥਨ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ
ਈਈਈਏਆ, êeee Vaca Estrela, ôoooo Boi Fubá
ਸਵਾਲ ਵਿੱਚ ਕਵਿਤਾ ਇੱਕ ਪਹਿਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਬਿਰਤਾਂਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਵਾਪਰੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਸਿੱਖਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਪੇਂਡੂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਜ਼ਮੀਨ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਜਾਨਵਰ ਸਨ, ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਭੋਜਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਸਨ।
ਸੋਕੇ ਕਾਰਨ, ਇਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਮੀਨ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਨੂੰ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਕਵਿਤਾ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਸੋਕੇ ਦੀਆਂ ਬੁਰਾਈਆਂ ਦਾ ਵਿਰਲਾਪ ਅਤੇ ਨਿੰਦਿਆ ਹੈ।
ਇਹ ਕਵਿਤਾ 1981 ਵਿੱਚ ਰਿਕਾਰਡ ਕੀਤੀ ਗਈ ਫੋਨੋਗ੍ਰਾਫਿਕ ਐਲਬਮ ਏ ਟੈਰਾ ਏ ਨਟੂਰਾ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਡਿਸਕ ਵਿੱਚ ਕਵੀ ਦੁਆਰਾ ਸੁਣਾਏ ਗਏ ਕਈ ਪਾਠ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਗੀਤ ਦੇ ਨਾਵਾਂ ਦੀ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗਿਟਾਰ 'ਤੇ ਨੋਨਾਟੋ ਲੁਈਜ਼ ਅਤੇ ਮਾਨਸੇਸ, ਫਿਡਲ 'ਤੇ ਸੀਗੋ ਓਲੀਵੀਰਾ ਅਤੇ ਆਵਾਜ਼ 'ਤੇ ਫੈਗਨਰ।
ਇਸ ਲਈ ਸੈੱਟ ਕੀਤੀ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਦੇਖੋ। ਹੇਠਾਂ ਸੰਗੀਤ।
Patativa do Assaré - Vaca Estrela ਅਤੇ Boi Fubá (Pseudo Video)5. ਮੱਛੀ
ਕ੍ਰਿਸਟਾਲਲੀ ਝੀਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੰਘੂੜੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੀ ਹੈ,
ਮੱਛੀ ਆਰਾਮ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਨਿਰਦੋਸ਼ ਤੈਰਦੀ ਹੈ,
ਭਵਿੱਖ ਦਾ ਡਰ ਜਾਂ ਡਰ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ,
ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਘਾਤਕ ਕਿਸਮਤ ਤੋਂ ਅਣਜਾਣ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਜੇਕਰ ਲੰਬੇ ਪਤਲੇ ਧਾਗੇ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ
ਦਾਣਾ ਦੇ ਚਟਾਕ, ਇਹ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,
ਗਰੀਬ ਮੱਛੀ ਅਚਾਨਕ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,
ਠੱਗ ਮਛੇਰੇ ਦੇ ਹੁੱਕ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ।
ਸਾਡੇ ਰਾਜ ਦਾ ਕਿਸਾਨ ਵੀ,
ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂਚੋਣ ਮੁਹਿੰਮ, ਗਰੀਬ ਆਦਮੀ!
ਉਸ ਮੱਛੀ ਦੀ ਵੀ ਇਹੀ ਕਿਸਮਤ ਹੈ।
ਚੋਣਾਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਪਾਰਟੀ, ਹਾਸਾ-ਮਜ਼ਾਕ,
ਚੋਣਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਟੈਕਸ ਅਤੇ ਹੋਰ ਟੈਕਸ।
ਉੱਤਰੀ ਹਿੰਟਰਲੈਂਡ ਤੋਂ ਗਰੀਬ ਬੈਕਵੁੱਡਸਮੈਨ!
ਇੱਥੇ, ਪੈਟੈਟਿਵ ਚੋਣ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਇਸ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੌਰਾਨ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਲੇਊ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਹਾਇਤਾ ਅਤੇ ਟੈਕਸ ਦਾ ਵੱਡਾ ਬੋਝ ਝੱਲਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਇਹ ਵੀ ਦਿਲਚਸਪ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਮੱਛੀ ਫੜਨ ਦੀ ਗਤੀਵਿਧੀ ਅਤੇ ਪਾਰਟੀ-ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਗਤੀਵਿਧੀ ਵਿਚਕਾਰ ਸਮਾਨਾਂਤਰ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ।
ਉਸ ਦੇ ਨਿਵਾਸ ਵਿੱਚ ਮੱਛੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਮਛੇਰੇ ਦੇ ਹੁੱਕ ਦੇ ਅੰਤ 'ਤੇ ਮੌਤ ਉਸ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਆਬਾਦੀ, ਜੋ, ਨਿਰਦੋਸ਼, ਜਨਤਕ ਅਹੁਦੇ ਲਈ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਦੇ ਅਸਲ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੀ।
6 . ਦਿਹਾਤੀ ਦਾ ਕਵੀ
ਮੈਂ ਇੱਕ ਲੱਕੜਹਾਰਾ ਹਾਂ, ਮੋਟੇ ਹੱਥਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਕੋਨਾ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਸਰਦੀਆਂ ਅਤੇ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ
ਮੇਰਾ ਚੂਪਨਾ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਢੱਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ
ਮੈਂ ਸਿਰਫ ਪਾਈਆ ਡੀ ਮਿਓ ਸਿਗਰੇਟ ਪੀਂਦਾ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਜੰਗਲ ਦਾ ਕਵੀ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਕੋਈ ਭੂਮਿਕਾ ਨਹੀਂ ਨਿਭਾਉਂਦਾ
ਕਿਸੇ ਟਕਸਾਲ ਦੀ ਦਲੀਲ, ਜਾਂ ਭਟਕਦੇ ਕੋਨੇ ਦਾ
ਕੌਣ ਭਟਕ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਵਿਓਲਾ ਨਾਲ
ਗਾਉਣਾ, ਪਚੋਲਾ, ਪਿਆਰ ਲੱਭ ਰਿਹਾ ਹਾਂ
ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਕਦੇ ਪੜ੍ਹਾਈ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ
ਸਿਰਫ ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਮ ਦਾ ਚਿੰਨ੍ਹ
ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ, ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਚੀਜ਼! ਮੈਂ ਤਾਂਬੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ
ਅਤੇ ਗਰੀਬ ਆਦਮੀ ਦਾ ਧਾਗਾ ਪੜ੍ਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ
ਮੇਰੀ ਰਾਸਟਰ ਆਇਤ, ਸਰਲ ਅਤੇ ਨੀਰਸ
ਚੌਰਾਹੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਵੜਦਾ, ਅਮੀਰ ਹਾਲ
ਮੇਰੀ ਆਇਤ ਸਿਰਫ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈਰੋਸਾ ਅਤੇ ਡੋਸ ਈਟੋ ਦਾ ਖੇਤਰ
ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ, ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਜਵਾਨੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਿਆਂ
ਮੈਂ ਇੱਕ ਸੋਡੇਡ ਗਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ
ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ, ਪਟਾਟੀਵਾ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੋਂ ਉਹ ਆਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਇਤਿਹਾਸ, ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਜੋ ਕਵਿਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਹੈ, ਆਮ ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਸਧਾਰਨ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਾਰੇ।
" ਸਪੈਕਟਰ ", ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਵੀ ਹੈ। ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਕਵੀ ਇੱਥੇ ਦੇਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਰਸਮੀ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਹ ਪਾਠ ਵਿੱਚ ਗਰੀਬੀ ਦੇ ਨਾਲ ਅਨਪੜ੍ਹਤਾ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ: ਅਲਵਰੇਸ ਡੀ ਅਜ਼ੇਵੇਡੋ ਦੁਆਰਾ 7 ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕਵਿਤਾਵਾਂਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਉਹ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਸਮਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਉਸ ਵਰਗੇ ਨਿਮਰ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਬਣਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ।
7. ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ
ਪਰ ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਂਗ
ਇਹ ਅਨੁਸ਼ਾਸਿਤ ਸਵਿਮਸੂਟ ਹੈ
ਅਤੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਵੇਖਦਾ ਹੈ ਇਸਕੂਰਾ
ਜੋ ਆਪਣੇ ਨਾਮ 'ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ,
ਮਿਹਨਤ ਵਿੱਚ ਵੀ,
ਇੱਕ ਪਛੜੇ ਸਕੂਲ ਲਈ
ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਦਿਨ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਸੀ,
ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਕੁਝ ਮਹੀਨੇ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ
ਕਿਸਾਨ ਦੀ ਨਾੜੀ ਨਾਲ
ਕਿ ਮੈਂ ਲਗਭਗ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ।
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਅੱਗ ਸੀ
ਪੁਰਤਗਾਲੀ,
ਕੈਟਲਾਗ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ, ਉਹ ਕੈਟਾਲਾਗ ਸੀ,
ਪਰ ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ।
ਉਹੀ ਜੋ ਮੈਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਿਆ,
ਇਹ ਉਸ ਨਾਲ ਸੀ ਜੋ ਮੈਂ ਸਿੱਖਿਆ
ਮੇਰਾ ਪਹਿਲਾ ਸਬਕ,
ਮੈਂ ਉਸਦਾ ਬਹੁਤ ਰਿਣੀ ਹਾਂ,
ਮੈਂ ਲਿਖਣਾ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ
ਬਿਨਾਂ ਵਿਸ਼ਰਾਮ ਚਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵੀ।
ਫਿਰ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ,
ਪਰ ਸਕੂਲੀ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ
ਮੈਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਪੜ੍ਹਨਾ ਪਸੰਦ ਸੀ,
ਮੈਗਜ਼ੀਨ, ਕਿਤਾਬ ਅਤੇ ਜਰਨਲ।
ਕੁਝ ਹੋਰ ਸਮਾਂ ਅੱਗੇ,
ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ,
ਨਹੀਂਕੋਈ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਛੱਡਿਆ ਗਿਆ।
ਮੈਂ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਿਆ
ਯਿਸੂ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ
ਅਤੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੀ ਬੇਇਨਸਾਫ਼ੀ।
ਆਤਮ ਜੀਵਨੀ ਵਿੱਚ, Patativa do Assaré ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸਿਖਲਾਈ ਬਾਰੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਦੱਸੋ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਇੱਕ ਮੁੰਡਾ ਸੀ, ਉਹ ਸਕੂਲ ਗਿਆ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਲਈ, ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਿਆ।
ਉਸਨੇ ਪੜ੍ਹਨਾ-ਲਿਖਣਾ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਆਟੋਡਿਡੈਕਟ ਵਜੋਂ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਪੜ੍ਹਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਲੜਕੇ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਅਤੇ ਉਤਸੁਕਤਾ ਨੇ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਦੇ ਮਹਾਨ ਲੇਖਕ ਨੂੰ ਬਣਾਇਆ।
8. ਮੈਂ ਅਤੇ ਸੇਰਟਾਓ
ਸਰਟਾਓ, ਦਲੀਲ ਨਾਲ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਗਾਉਂਦਾ ਹਾਂ,
ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਗਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ
ਅਤੇ ਮੈਂ ਅਜੇ ਵੀ ਗਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ,
ਪਰੂਕੁਏ, ਮੇਰੀ ਪਿਆਰੀ ਗੰਢ,
ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ
ਅਤੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਰਹੱਸਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਹਾਂ
ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਸਮਝਣਾ ਹੈ।
ਤੁਹਾਡੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਬਹੁਤ ਹੈ,
ਜਦੋਂ ਕਵੀ ਗਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਗਾਉਂਦਾ ਹੈ,
ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਕੀ ਗਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਉਪਰੋਕਤ ਸੁੰਦਰ ਕਵਿਤਾ ਵਿੱਚ, ਪਤਤਿਵਾ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਵਤਨ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ। ਕਵੀ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਰਤਾਓ ਨੂੰ ਰਹੱਸਮਈ ਅਤੇ ਸੁਹਾਵਣਾ ਢੰਗ ਨਾਲ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਇੱਥੇ ਉਹ ਸਰਤਾਨੇਜੋ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਨਾਲ ਪਛਾਣ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, "ਗਲਤ" ਵਿਆਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ, ਸਰਲ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਵੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਪਟਾਟਿਵਾ ਡੋ ਅਸਾਰੇ ਕੌਣ ਸੀ?
ਐਂਟੋਨਿਓ ਗੋਂਸਾਲਵੇਸ ਦਾ ਸਿਲਵਾ, ਪਟਾਟੀਵਾ ਡੋ ਅਸਾਰੇ ਦਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਨਾਮ ਹੈ।
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ: ਹੇ ਜੂਡ (ਬੀਟਲਜ਼): ਬੋਲ, ਅਨੁਵਾਦ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣਜਨਮ 5 ਮਾਰਚ, 1909 ਨੂੰ ਅਸੇਰੇ, ਅੰਦਰੂਨੀ ਸੀਏਰਾ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ, ਕਵੀ ਸੀ। ਪਟਤਿਵਾ ਨੂੰ ਉਪਨਾਮ ਵਜੋਂ ਚੁਣਿਆ। ਇਹ ਦਾ ਨਾਮ ਹੈ
