Iara च्या आख्यायिका विश्लेषण

आयरा हे ब्राझिलियन लोककथेतील सर्वात महत्त्वाचे पात्र आहे. हा प्राणी, जो अर्धा मानव आणि अर्धा मासा आहे, अॅमेझॉन नदीत राहतो आणि मच्छिमारांना त्याच्या सौंदर्याने आणि त्याच्या मंत्रमुग्ध गाण्याने मोहित करतो जे पुरुषांना दुर्दैवीकडे नेत आहे.

युरोपियन मूळ आणि स्थानिक घटक असलेली दंतकथा होती जोसे डी अॅलेन्कार, ओलावो बिलाक, मचाडो डी अ‍ॅसिस आणि गोन्साल्विस डायस यांसारख्या महत्त्वाच्या लेखकांनी पुन्हा सांगितले.

इआराची आख्यायिका

नद्या आणि मासेमारीचे रक्षक आणि "पाण्यांची आई" म्हणून ओळखले जाते. , देशाच्या उत्तरेकडील नद्यांमध्ये मासेमारी करणार्‍या आणि नौकानयन करणार्‍या पुरुषांना आणि जवळपासच्या प्रदेशात शिकार करणार्‍यांना देखील मत्स्यांगना इआराची खूप भीती वाटते.

असे म्हटले जाते की इरा ही एक सुंदर भारतीय होती. त्या प्रदेशातील एका जमातीत अनेक वर्षे. काम विभागले गेले: पुरुष शिकार आणि मासे बाहेर गेले; आणि महिलांनी गाव, मुले, लागवड आणि कापणीची काळजी घेतली.

एके दिवशी, शमनच्या विनंतीवरून, इरा नवीन मक्याचे मळे कापण्यासाठी गेली, जी तोपर्यंत तिने पाहिली नव्हती. . टोळीतील सर्वात वृद्ध भारतीयाने इराला मार्ग समजावून सांगितला, जिने तिला कापणीच्या ठिकाणी घेऊन जाणार्‍या पायवाटेवर गाणे सोडले.

छोटा भारतीय पक्ष्यांचे गाणे आणि पक्ष्यांचे रंग पाहत राहिला ते एका सुंदर प्रवाहाजवळ उडून गेले. उत्साही आणि खूप गरम, तिने त्या स्वच्छ, शांत आणि स्फटिकासारखे पाण्यात आंघोळ करण्याचा निर्णय घेतला.

इरा बराच वेळ नदीत राहिली, माशांशी खेळत होती आणिपक्ष्यांना गाणे. काही तासांनंतर, काम पूर्णपणे विसरून, ती विश्रांती घेण्यासाठी आडवी झाली आणि गाढ झोपेत गेली. जेव्हा तिला जाग आली तेव्हा रात्र झाली होती आणि तिला समजले की ती घरी परत येऊ शकणार नाही.

दुसऱ्या दिवशी, ती नदीच्या पांढर्‍या वाळूवर बसून तिचे सुंदर केस हलवत गात होती, जेव्हा दोन भुकेले जग्वार दिसले आणि हल्ल्यासाठी निघून गेले. इरा पटकन नदीकडे धावली.

ज्या माशासोबत इराने संपूर्ण दिवस खेळण्यात घालवला होता, त्याने तिला धोक्याचा इशारा दिला आणि तिला लवकर पाण्यात उतरण्यास सांगितले. तेव्हाच इरा, जॅग्वार्सपासून वाचण्यासाठी, कबुतरासारखा पाण्यात गेला आणि कधीच जमातीकडे परतला नाही.

काय घडले हे कोणालाच ठाऊक नाही. काही लोक म्हणतात की ती एक सुंदर जलपरी बनली आहे, कारण तिला एकटे राहणे आवडत नाही, तिचे गाणे आणि तिच्या सौंदर्याचा वापर मच्छिमारांना आणि इतर पुरुषांना आकर्षित करण्यासाठी करते जे त्यांना पाण्याच्या तळाशी नेण्यासाठी नद्यांकडे जातात.

त्यानुसार त्या जमातीच्या रहिवाशांनी सांगितलेल्या एका किस्सेनुसार, एके दिवशी, दुपारच्या वेळी, एक भारतीय तरुण मासेमारी करून दुसर्‍या दिवशी आपल्या गावी परतत होता, तेव्हा त्याने नदीच्या पाण्यात त्याच्या नांग्याचे पॅडल टाकले. .

खूप धाडसी, त्या तरुणाने त्या पाण्यात डुबकी मारली, ओअर घेतला आणि जेव्हा तो डोंगीत चढत होता, तेव्हा इरा दिसली आणि गाणे म्हणू लागली.

या गाण्याने मंत्रमुग्ध झाले. सुंदर जलपरी, भारतीय दूर जाऊ शकत नाही. ते तुझ्यात पोहत होतेदिशा आणि, प्रभावित होऊन, तो अजूनही पाहू शकतो की पक्षी, मासे आणि त्याच्या सभोवतालचे सर्व प्राणी देखील इआराच्या गाण्याने अर्धांगवायू झाले आहेत.

क्षणभर, तरुणाने अजूनही प्रतिकार करण्याचा प्रयत्न केला, चिकटून राहिला. काठावर असलेल्या एका झाडाच्या खोडापर्यंत, परंतु त्याचा काही उपयोग झाला नाही: तो लवकरच सुंदर जलपरीच्या बाहूमध्ये संपला. आणि तो तिच्यासोबत बुडाला, नदीच्या पाण्यात कायमचा नाहीसा झाला.

शेजारून जाणार्‍या एका वृद्ध सरदाराने सर्व काही पाहिले, पण मदत करू शकला नाही. ते म्हणतात की तो कथाकार आहे आणि त्याने इआराच्या जादूपासून मुक्त होण्यासाठी एक विधी देखील शोधला होता. पण जलपरीच्‍या आकर्षणामुळे तो पाण्याच्‍या तळातून खेचण्‍यात यशस्वी झाला होता.

मौरिसिओ डी सौझा (प्रकाशक गिरासोल, 2015) लिखित लेंडस ब्रासिलिरास - इरा या पुस्तकातून घेतलेला आणि रूपांतरित केलेला मजकूर.

इआराच्या दंतकथेचे विश्लेषण

अ‍ॅमेझॉन प्रदेशातील दंतकथेचे मुख्य पात्र संकरित प्राणी आहे, तसेच पौराणिक कथांमधील अनेक पात्रे. इरा अर्धा प्राणी (मासे) आणि अर्धा मानव (स्त्री) आहे. काळी त्वचा, सरळ, लांब आणि तपकिरी केस असलेली, भारतीय असल्याचे शारीरिकदृष्ट्या वर्णन केलेले, इराचे मूळ युरोपियन मूळ ज्याला स्थानिक रंग प्राप्त झाला होता.

इरा नावाचा अर्थ

Iara हा स्वदेशी शब्द आहे ज्याचा अर्थ "पाण्यात राहणारा" असा होतो. वर्ण Mãe-d'Água म्हणून देखील ओळखला जातो. इतरकथेच्या मुख्य पात्राच्या नावाची आवृत्ती उईरा आहे.

पात्राबद्दल स्पष्टीकरण

एकीकडे, इरा हे पात्र वाचले जाऊ शकते, आदर्श म्हणून इच्छित आणि दुर्गम स्त्री . हे वाचन पोर्तुगीजांनी मागे, जमिनीवर, त्यांना प्रिय असलेल्या स्त्रिया सोडल्या या वस्तुस्थितीचा संदर्भ देते. या अनुपस्थितीमुळे त्यांना प्लॅटोनिक स्त्री, इआराची कल्पना आली. ती मुलगी नंतर एका सुंदर स्त्रीचे प्रतीक असेल, अभिलाषी, परंतु त्याच वेळी अप्राप्य.

दुसरीकडे, Iara देखील एक मातृ प्रतिमा असण्याचे वाचन जागृत करते, विशेषतः त्याच्या अनेक प्रतिनिधित्वांद्वारे नग्न स्तनावर जोर देण्यात आला आहे, जे स्तनपानाला सूचित करते.

मारियो डी आंद्राडे यांनी मनोविश्लेषणाच्या सिद्धांतावर आधारित इआराचे विश्लेषण केले आणि असे आढळले की अप्रतिम मुलीची उपस्थिती "आईच्या मांडीवर परत येण्याच्या बेशुद्ध इच्छेबद्दल बोलते. पण बेशुद्धावस्थेत अनाचार निषिद्ध असल्याने, जलमातेच्या जीवघेण्या आकर्षणाने स्वत:ला फसवू देणाऱ्याला मृत्यूदंडाची भयानक शिक्षा दिली जाते! (...) ही ईडिपसची शिक्षा आहे ज्याने मातृसंन्यास निषिद्ध उल्लंघन केले!”. अशा प्रकारे, इरा, त्याच वेळी, मातृत्वाचे प्रतीक आणि तिच्याशी संबंध ठेवण्यासाठी ज्यांनी सीमा ओलांडण्याचे धाडस केले त्यांना शिक्षा होईल.

इरा सुरुवातीलाएक पुरुष पात्र

आज आपल्याला माहीत असलेल्या आख्यायिकेच्या पहिल्या आवृत्त्यांमध्ये नायक म्हणून एक इपुपियारा नावाचा पुरुष पात्र होता, मानवी खोड आणि माशाची शेपटी असलेला एक पौराणिक प्राणी जो मच्छिमारांना खाऊन टाकतो. त्यांना नदीच्या तळाशी. इपुपियारा चे वर्णन 16व्या आणि 17व्या शतकादरम्यान वसाहतवादी इतिहासकारांच्या मालिकेद्वारे केले गेले.

युरोपियन कथनातून आलेल्या मोहक स्पर्शांसह इपुपियाराचे स्त्री पात्रात रूपांतर केवळ 18व्या शतकात झाले. तेव्हापासूनच या दंतकथेचा नायक इरा (किंवा उईरा) ही सुंदर तरुणी बनली.

कथेचा युरोपियन मूळ

नायकाचे नाव जरी देशी असले तरी, राष्ट्रीय लोककथांच्या प्रसिद्ध आख्यायिकेचे मूळ आणि युरोपियन कल्पनेत आढळू शकते - तसे, ब्राझिलियन लोक कल्पनेतील बरेच काही.

होय, एक स्वदेशी आख्यायिका होती ज्याचा नायक इपुपियारा होता, जो मच्छिमारांना खाऊन टाकणारा मानवी आणि सागरी प्राणी होता. हा विक्रम 16व्या आणि 17व्या शतकादरम्यान कालनिर्णयकार वसाहतीकारांनी केला होता.

आम्हाला माहीत असलेली आवृत्ती, मोहक इआराची, वसाहतकर्त्यांनी स्थानिक कथनात मिसळून आणि मूळ वैशिष्ट्ये मिळवून येथे आणली होती.<1

आम्ही Iara चे मूळ ग्रीक जलपरी शोधू शकतो. इआराची कथा युलिसिस अभिनीत चित्रपटासारखीच आहे. या आवृत्तीत, चेटकीणी Circe सल्ला दिलामुलगा स्वत:ला जहाजाच्या मस्तकाला बांधतो आणि खलाशांचे कान मेणाने जोडतो, जेणेकरून ते सायरनच्या आवाजाने मंत्रमुग्ध होणार नाहीत. ओलावो बिलाक यांनी पौराणिक कथेच्या युरोपियन उत्पत्तीची पुष्टी केली:

“आयरा ही पहिल्या ग्रीक लोकांची तीच जलपरी आहे, अर्धी स्त्री, अर्धी मासे, ज्याला शहाणा युलिसिस एके दिवशी समुद्राजवळ भेटला होता”.

एथनोग्राफर जोआओ बार्बोसा रॉड्रिग्स यांनी 1881 मध्ये ब्राझिलियन मॅगझिनमध्ये आमच्या मत्स्यांगनाच्या उत्पत्तीबद्दल लिहिले होते जे निश्चितपणे जुन्या खंडातून आले होते:

“इरा ही प्राचीन लोकांची जलपरी आहे तिच्या सर्व गुणधर्मांसह, सुधारित निसर्ग आणि हवामानानुसार. तो नद्यांच्या तळाशी, कुमारी जंगलांच्या सावलीत राहतो, त्याचा रंग गडद, ​​त्याचे डोळे आणि केस काळे, विषुववृत्ताच्या मुलांसारखे, जळत्या सूर्याने जळलेले, तर उत्तरेकडील समुद्र गोरे आहेत आणि डोळे आहेत. त्याच्या खडकांमधून एकपेशीय वनस्पती म्हणून हिरवेगार.”

पोर्तुगीज संस्कृतीत इआराच्या पुराणकथेचे मूळ शोधणे देखील शक्य आहे, जेथे मंत्रमुग्ध मूर ची आख्यायिका होती. गायन केले आणि त्यांच्या आवाजाने पुरुषांना मंत्रमुग्ध केले.

पोर्तुगालच्या मिन्हो आणि अलेन्तेजो प्रदेशात ही मिथक खूप लोकप्रिय होती आणि वसाहतींच्या काळात या लोकसंख्येचा एक भाग उत्तर ब्राझीलमध्ये गेला.

ब्राझिलियन लेखक आणि कलाकार ज्यांनी इआराची आख्यायिका पसरवली

विशेषतः १९व्या आणि २०व्या शतकात, इआराची आख्यायिका खूप लोकप्रिय झाली आणिअभ्यास केला.

ब्राझिलियन रोमँटिसिझमचे महान नाव, जोस डी अॅलेंकार, इआराच्या आख्यायिका पसरवण्यासाठी सर्वात जबाबदार होते. अनेक प्रॉडक्शनमध्ये त्याने जलपरींची प्रतिमा समाविष्ट केली ज्याने पुरुषांना तिच्या आवाजाने मोहित केले, जे त्याला “राष्ट्रीय संस्कृतीची वैध अभिव्यक्ती” मानले जाते त्याचा प्रसार करण्याच्या त्याच्या इराद्याला पुष्टी दिली.

गोन्काल्व्ह डायस तो आणखी एक महान लेखक होता ज्याने ए माई डी'गुआ (प्राइमरोस कॅन्टोस, 1846 या पुस्तकात समाविष्ट) या कवितेद्वारे इआराची प्रतिमा कायम ठेवली.

सोसॅन्ड्राडे यांनी त्यांच्या मुख्य कामात जलपरीला दृश्यमानता दिली, ओ गुएसा (1902). .

माचाडो डी अ‍ॅसिस, याउलट, अमेरिकेस (1875) या पुस्तकात उपस्थित असलेल्या सबिना या कवितेतील इराबद्दल बोलले जे त्याच्या आधीच्या सहकाऱ्यांसारखेच उद्दिष्ट आहे: राष्ट्रीय संस्कृतीचा बचाव आणि स्तुती करणे .

परंतु केवळ साहित्यातच इरा हे पात्र पुनरुत्पादित केले गेले नाही. तसेच व्हिज्युअल आर्ट्समध्ये, इराला अल्फ्रेडो सेशियाटी सारख्या काही महत्त्वाच्या कलाकारांनी चित्रित केले होते, ज्यांचे ध्येय अल्व्होराडा पॅलेसच्या समोर स्थित कांस्य शिल्पे बनवण्याचे होते:

आम्हाला वाटते की तुम्हाला देखील स्वारस्य असू शकते: