Վերլուծված է Iara-ի լեգենդը

Իարան բրազիլական բանահյուսության ամենակարևոր կերպարներից է: Էակը, որը կես մարդ է, կեսը ձուկ, ապրում է Ամազոն գետում և հիացնում ձկնորսներին իր գեղեցկությամբ և իր հմայող երգով, որը մարդկանց տանում է դժբախտության:

Ալեգենդը, որն ունի եվրոպական ծագում և բնիկ տարրեր, վերապատմել են այնպիսի կարևոր հեղինակներ, ինչպիսիք են Խոսե դե Ալենկարը, Օլավո Բիլակը, Մաչադո դե Ասիսը և Գոնչալվես Դիասը:

Լեգենդ Իարայի մասին

Գետերի և ձկնորսության պաշտպան և հայտնի է որպես «ջրերի մայր»: , ջրահարս Իարայից շատ են վախենում նաև երկրի հյուսիսի գետերում ձկնորսությամբ զբաղվող և նավարկող տղամարդիկ և մոտակա շրջաններում որս անողները:

Ասում են, որ ապրել է գեղեցիկ հնդիկ Իարան։ երկար տարիներ այդ շրջանի մի ցեղում։ Աշխատանքը բաժանվեց. տղամարդիկ դուրս եկան որսի և ձկնորսության. իսկ կանայք հոգ էին տանում գյուղի, երեխաների, տնկման ու բերքի մասին:

Մի օր շամանի խնդրանքով Իարան գնաց նոր եգիպտացորենի տնկարկ հավաքելու, որը մինչ այդ չէր տեսել. . Ցեղի ամենատարեց հնդիկը բացատրեց ճանապարհը Իարային, ով հեռացավ երգելով այն արահետով, որը նրան կտանի բերքահավաքի վայր:

Փոքրիկ հնդիկը շարունակեց դիտել թռչունների երգը և թռչունների գույները: որ թռչում էր գեղեցիկ առվի մոտ: Ոգեւորված ու շատ շոգ նա որոշեց լողանալ այդ պարզ, հանգիստ ու բյուրեղյա ջրերում:

Իարան երկար մնաց գետում՝ խաղալով ձկների հետ ուերգում է թռչուններին. Ժամեր անց, ամբողջովին մոռանալով աշխատանքի մասին, նա պառկեց հանգստանալու և խորը քուն մտավ։ Երբ նա արթնացավ, արդեն գիշեր էր, և նա հասկացավ, որ չի կարողանա տուն վերադառնալ:

Հաջորդ օրը նա երգում էր, նստած գետի սպիտակ ավազների վրա, թափահարում իր գեղեցիկ մազերը, երբ հայտնվեցին երկու սոված յագուարներ և մեկնեցին հարձակման։ Իարան արագ վազեց դեպի գետը:

Ձուկը, որի հետ Իարան ամբողջ օրն անցկացրել էր խաղալով, զգուշացրեց նրան վտանգի մասին և ասաց, որ արագ մտնի ջուրը: Հենց այդ ժամանակ Իարան, յագուարներից փրկվելու համար, աղավնին ընկավ ջրերը և այդպես էլ չվերադարձավ ցեղին:

Ոչ ոք հաստատ չգիտի, թե ինչ է տեղի ունեցել: Ոմանք ասում են, որ նա դարձել է գեղեցիկ ջրահարս, որը, քանի որ ատում է մենակ մնալը, օգտագործում է իր երգն ու գեղեցկությունը՝ գրավելու ձկնորսներին և այլ տղամարդկանց, ովքեր մոտենում են գետերին, որպեսզի տանեն նրանց ջրի հատակը։ Այդ ցեղի բնակիչների պատմած պատմություններից մեկի համաձայն, մի օր, ուշ կեսօրին, մի երիտասարդ հնդիկ վերադառնում էր իր գյուղ, ձկնորսությունից մեկ այլ օր հետո, երբ նա գցեց իր նավակի թիակը գետի ջրերում: .

Շատ խիզախ, երիտասարդը սուզվեց այդ ջրերի մեջ, վերցրեց թիակը և, երբ բարձրանում էր նավակի մեջ, հայտնվեց Իարան և սկսեց երգել:

Հիացած երգով: գեղեցիկ ջրահարս, հնդիկը չկարողացավ հեռանալ: Ձեր մեջ լողում էրուղղությունը և, տպավորված, նա դեռ կարող էր տեսնել, որ թռչունները, ձկները և իրեն շրջապատող բոլոր կենդանիները նույնպես կաթվածահար են եղել Իարայի երգից:

Մի պահ երիտասարդը դեռ փորձում էր դիմադրել՝ կառչելով։ դեպի ափին գտնվող ծառի բունը, բայց օգուտ չկար. նա շուտով հայտնվեց գեղեցիկ ջրահարսի գրկում: Եվ նա սուզվեց նրա հետ՝ ընդմիշտ անհետանալով գետի ջրերի մեջ:

Մի ծեր պետ, ով անցնում էր այնտեղով, տեսավ ամեն ինչ, բայց չկարողացավ օգնել: Ասում են՝ նա է հեքիաթասացը, և որ նույնիսկ ծես է հորինել՝ Իարայի կախարդանքից ազատվելու համար։ Բայց այն քչերին, որոնց նա կարողացավ քաշել ջրերի հատակից, հալյուցինացիաներ էին առաջացրել ջրահարսի հմայքի պատճառով:

Տեքստը վերցված և հարմարեցված է Մաուրիսիո դե Սոուզայի Lendas Brasileiras - Iara գրքից (հրատարակիչ Girassol, 2015):

Iara-ի լեգենդի վերլուծություն

Ամազոնի տարածաշրջանի լեգենդն իր գլխավոր հերոսն ունի հիբրիդային էակ , ինչպես նաև դիցաբանության բազմաթիվ կերպարներ: Իարան կես կենդանի է (ձուկ) և կես մարդ (կին): Ֆիզիկապես նկարագրված որպես հնդիկ, մուգ մաշկով, ուղիղ, երկար և շագանակագույն մազերով, Իարայի ծագումը վերադառնում է եվրոպական ծագման պատմություններին , որոնք ստացել են տեղական գույն:

Իարա անվան իմաստը:

Իարա բնիկ բառ է, որը նշանակում է «ջրի մեջ ապրող»: Կերպարը հայտնի է նաև Mãe-d’Água անունով։ ԱյլՊատմվածքի գլխավոր հերոսի անվան տարբերակը Ուիարա է:

Բացատրություններ կերպարի մասին

Իարա կերպարը, մի կողմից, կարելի է կարդալ որպես իդեալ ցանկալի ու անհասանելի կին . Այս ընթերցումը վերաբերում է այն փաստին, որ պորտուգալացիները ցամաքում թողել են իրենց սիրած կանանց։ Այս բացակայությունը նրանց ստիպեց պատկերացնել պլատոնական կնոջ՝ Իարային։ Այդ դեպքում աղջիկը կդառնար գեղեցիկ կնոջ խորհրդանիշ, բաղձալի, բայց միևնույն ժամանակ անհասանելի:

Մյուս կողմից, Իարան նաև արթնացնում է մայրական կերպար լինելու ընթերցումը, հատկապես. Նրա շատ ներկայացումներով շեշտվում է մերկ կուրծքը, որն ակնարկում է կրծքով կերակրելը:

Մարիո դե Անդրադեն վերլուծել է Իարային՝ հիմնվելով հոգեվերլուծական տեսության վրա և պարզել, որ անդիմադրելի աղջկա ներկայությունը խոսում է «մոր ծոցը վերադառնալու անգիտակից ցանկության մասին։ Բայց քանի որ ինցեստը անգիտակցականում տաբու է, այն ահավոր պատժվում է այն մարդու մահով, ով թույլ է տալիս իրեն խաբել ջրային մոր ճակատագրական հրապուրանքով: (...) Դա Էդիպի պատիժն է, ով խախտել է մայրական արյունապղծության տաբուն»։ Իարան, այսպիսով, միևնույն ժամանակ կդառնա մայրության և նրանց պատժի խորհրդանիշ, ովքեր համարձակվել են հատել սահմանը նրա հետ հարաբերություններ ունենալու համար:

Իարան սկզբում եղել է:արական կերպար

Առասպելի առաջին տարբերակները, որոնք մենք այսօր գիտենք, որպես գլխավոր հերոս ունեին արական կերպար, որը կոչվում էր Իպուպիարա , առասպելական արարած՝ մարդկային բնով և ձկան պոչով, որը խժռում էր ձկնորսներին և տարավ։ դրանք մինչև գետի հատակը: Իպուպիարան նկարագրվել է 16-17-րդ դարերի մի շարք գաղութատեր մատենագիրների կողմից:

Իպուպիարայի կերպարանափոխությունը իգական սեռի կերպարի, գայթակղիչ հպումներով, որոնք բխում էին եվրոպական պատմությունից, տեղի ունեցավ միայն 18-րդ դարում: Միայն այդ ժամանակվանից լեգենդի գլխավոր հերոսը դարձավ գեղեցկուհի երիտասարդ կինը՝ Իարան (կամ Ուիարան):

Լեգենդի եվրոպական ծագումը

Չնայած գլխավոր հերոսի անունը բնիկ է, ազգային բանահյուսության հայտնի լեգենդի ծագումը և կարելի է գտնել եվրոպական երևակայության մեջ, ինչպես, ի դեպ, բրազիլական ժողովրդական երևակայության մեծ մասը:

Կար, այո, բնիկ լեգենդ որի գլխավոր հերոսն էր Իպուպիարան՝ մարդկային և ծովային արարած, որը խժռում էր ձկնորսներին: Այս գրառումը կատարվել է 16-րդ և 17-րդ դարերի ժամանակագիր գաղութարարների կողմից:

Գայթակղիչ Իարայի մասին մեզ հայտնի տարբերակը բերվել է այստեղ գաղութարարների կողմից՝ խառնվելով տեղական պատմությանը և ձեռք բերել ինքնատիպ առանձնահատկություններ:

Մենք կարող ենք Իարայի արմատը գտնել հունական ջրահարսներից : Իարայի պատմությունը շատ նման է Ուլիսեսի գլխավոր դերակատարին: Այս տարբերակում կախարդուհի Կիրսեն խորհուրդ տվեցտղան իրեն կապում է նավի կայմից և մոմով փակում նավաստիների ականջները, որպեսզի նրանք չհմայվեն ծովահենների ձայնից։ Օլավո Բիլաչը հաստատում է առասպելի եվրոպական ծագումը.

«Իարան առաջին հույների այն նույն ջրահարսն է, կես կին, կես ձուկ, որին մի օր հանդիպեց իմաստուն Յուլիսիսը ծովի ափին իր շրջագայությունների ժամանակ»:

0>Ազգագրագետ Ժոաո Բարբոսա Ռոդրիգեսը 1881 թվականին Բրազիլիայի ամսագրում գրել է նաև մեր ջրահարսի ծագման մասին, որը, անշուշտ, եկել է հին մայրցամաքից. բնությունը և կլիմայական պայմանները: Նա ապրում է գետերի հատակում, կուսական անտառների ստվերում, նրա դեմքը մուգ, աչքերն ու մազերը՝ սև, ինչպես հասարակածի երեխաները, այրված արևից, իսկ հյուսիսային ծովերը շիկահեր են և աչքեր ունեն։ կանաչ, ինչպես ջրիմուռները նրա ժայռերից»։

Կարելի է նաև գտնել Իարայի առասպելի ծագումը պորտուգալական մշակույթում, որտեղ կար կախարդված մավրերի մասին լեգենդը , որոնք երգում և հմայում էին տղամարդկանց իրենց ձայնով:

Առասպելը շատ տարածված էր հատկապես Պորտուգալիայի Մինհո և Ալենտեջո շրջաններում, և այս բնակչության մի մասը գաղութացման ժամանակաշրջանում տեղափոխվեց հյուսիսային Բրազիլիա:

Բրազիլացի գրողներն ու արվեստագետները, ովքեր տարածում էին Իարայի լեգենդը

Հատկապես 19-րդ և 20-րդ դարերի ընթացքում Իարայի լեգենդը մեծ տարածում գտավ ևսովորել է:

Բրազիլական ռոմանտիզմի մեծանուն Ժոզե դե Ալենկարը Իարայի մասին լեգենդի տարածման ամենապատասխանատուներից էր: Մի քանի բեմադրություններում նա ներառեց ջրահարսի կերպարը, ով գերում էր տղամարդկանց իր ձայնով, հաստատելով իր մտադրությունը տարածելու այն, ինչ նա համարում էր «ազգային մշակույթի օրինական արտահայտությունը» :

Գոնչալվես Դիասը: նա նաև մեկ այլ մեծ հեղինակ էր, ով հավերժացրեց Իարայի կերպարը A Mãe d'água պոեմի միջոցով (ներառված է Primeiros cantos, 1846 գրքում):

Sousandrade-ը նաև տեսանելիություն տվեց ջրահարսին իր հիմնական աշխատանքում, O. Guesa (1902). ).

Machado de Assis, իր հերթին, Iara-ի մասին խոսել է Sabina պոեմում, որը ներկայացված է Americanas գրքում (1875) նույն նպատակով, ինչ իրեն նախորդած գործընկերները. փրկելով և գովերգելով ազգային մշակույթը ։

Սակայն միայն գրականության մեջ չէր, որ վերարտադրվեց Իարա կերպարը։ Նաև վիզուալ արվեստում Իարային պատկերել են որոշ կարևոր արվեստագետներ, ինչպիսիք են Ալֆրեդո Չեշիատին, ով առաքելություն ուներ պատրաստել Ալվորադա պալատի դիմաց տեղադրված բրոնզե քանդակները.

Կարծում ենք ձեզ նույնպես կարող է հետաքրքրել.