Comfortably numb (Pink Floyd): tekst, vertaling en analyse

Comfortably numb is het zesde nummer op de tweede schijf van Pink Floyds dubbelalbum The Wall.

Het nummer, dat in 1979 ontstond in een samenwerkingsverband tussen gitarist David Gilmour en bassist Roger Waters, was een van de grootste hits van de Britse groep en wordt beschouwd als een van de klassiekers van de rockmuziek.

Brief

Hallo

Is daar iemand?

Knik maar als je me kunt horen

Is er iemand thuis?

Kom op nou.

Ik hoor dat je je down voelt

Ik kan je pijn verlichten

En krijg je weer op de been

Relax

Ik heb eerst wat informatie nodig

Gewoon de basisfeiten

Kun je me laten zien waar het pijn doet

Er is geen pijn, je gaat achteruit

Een schip in de verte rookt aan de horizon

Je komt alleen in golven door

Je lippen bewegen

maar ik kan niet horen wat je zegt...

Toen ik een kind was had ik koorts

Mijn handen voelden net als twee ballonnen

Nu heb ik dat gevoel weer

Ik kan het niet uitleggen, je zou het niet begrijpen

Dit is niet hoe ik ben

Ik ben comfortabel gevoelloos geworden

Ik ben comfortabel gevoelloos geworden

Ok

Gewoon een kleine speldenprik

Er zal geen

Maar je kan je een beetje ziek voelen

Kun je opstaan?

Ik geloof dat het werkt, goed

Dat houdt je op de been, tijdens de show...

Kom op, het is tijd om te gaan.

Er is geen pijn je bent teruggetrokken

Een schip in de verte rookt aan de horizon

Je komt alleen in golven door

Je lippen bewegen

maar ik kan niet horen wat je zegt...

Toen ik een kind was

Ik ving een vluchtige glimp op

Vanuit mijn ooghoek

Ik draaide me om, maar het was weg.

Ik kan mijn vinger er nu niet op leggen

Het kind is volwassen

De droom is weg.

En ik ben comfortabel gevoelloos geworden

Gezond verstand denkt dat de teksten van Comfortably numb gaan over de doorleefde ervaring van drugsgebruik, maar de auteur van de compositie, Roger Waters, houdt vol dat dat niet zo is.

Het nummer maakt deel uit van het dubbelalbum The Wall (1979), dat Pink's emotionele reis beschrijft. Het album is ook een film en het nummer maakt deel uit van de soundtrack van een scène waarin Pink, de hoofdpersoon, zich in zijn hotelkamer bevindt onder de effecten van de drugs die hij net heeft genomen, niet in staat om op te treden tijdens het concert dat hij voor die avond zou hebben gepland.

Numb, midden in een van zijn psychologische reizen naar het verleden, wordt Pink onderbroken wanneer er wordt ingebroken in zijn hotelkamer.

Een dokter spuit hem een middel in dat hem uit zijn overdosis haalt, zodat hij die avond nog kan optreden op het concert.

De tekst begint met een eenzaam onderwerp, schijnbaar verloren, en een smeekbede om hulp, waarvan we niet zeker weten aan wie.

Hallo

Is daar iemand?

Knik maar als je me kunt horen

Is er iemand thuis?

Wat we ons gaandeweg realiseren is dat deze persoon verzwakt is, depressief, zonder kracht en afgesloten van de werkelijkheid.

Degenen die een stem hebben in de muziek mengen zich er dan in, vragen om wat basisinformatie, vragen waar het pijn doet en of het mogelijk is om op te staan.

Hoewel het beeld dat van het lied is uitgekristalliseerd, dat is van iemand die experimenteert met verdovende middelen en de band met de werkelijkheid verliest, maken de auteur en de tekst zelf duidelijk dat het gaat over een periode in zijn jeugd waarin Rogers ziek werd.

De compositie is vrij expliciet:

Toen ik een kind was had ik koorts

Mijn handen voelden net als twee ballonnen

Toen hij volwassen werd, werd de sensatie een paar keer herhaald, op dezelfde manier, een binnenkomst in een staat van delirium, totaal buiten adem.

Tijdens een van de pieken van de hepatitis moest Roger een concert geven in Philadelphia (in de Spectrum Arena op 29 juni 1977) en de dokter gaf hem een injectie tegen de pijn, denkend dat het een spierprobleem was. Roger Waters schreef een deel van de teksten geïnspireerd door deze ervaring.

Gewoon een kleine speldenprik

Er zal geen

Harm

Maar je kan je een beetje ziek voelen

Kun je opstaan?

Ik geloof dat het werkt, goed.

Behalve bij deze gelegenheid heeft de liedjesschrijver zich bij andere gelegenheden losgekoppeld van de werkelijkheid wanneer hij koorts- of pijnpieken had, herinnert Waters zich:

"Ik herinner me dat ik de griep of zoiets had, een infectie die me meer dan 40° koorts gaf en me deed ijlen, het was geen grappig dingetje zoals veel mensen denken, het was verschrikkelijk."

Hoewel de tekst van Comfortably numb spreekt over eenmalige situaties die de songwriter heeft meegemaakt, is het waarschijnlijk dat de luisteraar op een bepaald moment in het leven al comfortabel gevoelloos is geworden.

Als de compositie wanhopig begint - met een man verloren, in zichzelf verzonken, geïsoleerd - verbetert na de komst van de dokter en de toediening van het medicijn de toestand van loomheid. Het personage staat op en laat zien dat hij in staat is de voorstelling uit te voeren.

Dat houdt je op de been, tijdens de show...

Kom op, het is tijd om te gaan.

Over de creatie van de muziek

In het geval van Comfortably numb kwam de melodie vóór de tekst. Dave Gilmour schreef het nummer terwijl hij werkte aan zijn eerste soloalbum in 1978.

Toen hij de sessies voor The Wall opnam, nam Gilmour het werk mee naar Roger Waters om het te waarderen en eventueel teksten te maken. De verzen voor Comfortably numb werden uiteindelijk effectief gecomponeerd door de bassist.

Gezond verstand associeert de muziek meestal met reacties die voortkomen uit drugsgebruik, maar de waarheid is dat de creatie volgens de artiest draait om een volwassene die zich weer kind voelt als hij koorts heeft.

Waters zei dat hij dit gevoel een paar keer in zijn leven had ervaren, en in een interview met Mojo magazine in december 2009 zei hij:

"Toen ik een kind was had ik koorts / Mijn handen voelden net als twee ballonnen" zijn autobiografische verzen. Ik herinner me dat toen ik een kind was en ik de griep had of een andere ziekte, een of andere infectie, als de temperatuur te hoog werd, ging ik in een delirium. Het was niet zo dat mijn handen er echt uitzagen als ballonnen, maar ik keek ernaar en voelde dat ze enorm waren, eng.

In een ander interview, ditmaal in de jaren tachtig, in Los Angeles, brengt Waters de muziek in verband met de periode dat hij hepatitis had, hoewel de ziekte nog niet bij hem was vastgesteld.

Comfortably numb was het laatste nummer van de partners Waters en Gilmour. In 1986 verliet Waters Pink Floyd. In 2008 overleed toetsenist Richard Wright aan een verwoestende kanker.

Uiteindelijk kwam de band in 2014 weer bij elkaar om het album Endless River uit te brengen, de eerste originele collectie in 20 jaar. In totaal heeft het ensemble vijftien originele albums uitgebracht, waarvan de eerste uit 1967 (getiteld The Piper at the gates of Dawn).

Vertaling

Hallo!

Is daar iemand?

Knik met je hoofd als je me kunt horen.

Is er iemand thuis?

Kom op, kom op, nu

Ik hoor dat je depressief bent geweest

Ik kan je pijn verlichten

Je weer op de been helpen

Relax!

Ik heb eerst wat informatie nodig

Gewoon de basisfeiten

Kun je me laten zien waar het pijn doet?

Er is geen pijn, je trekt je terug...

Een schip in de verte dat rook uitstoot aan de horizon...

Je wordt alleen in golven opgepakt

Je lippen bewegen

Maar ik kan je niet horen

Toen ik een kind was, had ik koorts...

Mijn handen waren als twee ballonnen

Nu heb ik dat gevoel weer

Ik kan het niet uitleggen, je zou het niet begrijpen...

Dit is niet hoe ik ben

Ik ben comfortabel gevoelloos geworden

Ik ben comfortabel gevoelloos geworden

Ok!

Gewoon een kleine naald prikken

Er zal geen

Maar je kan je een beetje misselijk voelen

Kun je opstaan?

Ik geloof echt dat het werkt. Goed!

Dat zal hem in staat stellen om de show te doen...

Kom op, het is tijd om te gaan.

Er is geen pijn, je trekt je terug...

Een schip in de verte dat rook uitstoot aan de horizon...

Je wordt alleen in golven opgepakt

Je lippen bewegen

Maar ik kan je niet horen

Toen ik een kind was

Ik ving een vluchtige glimp op

Vanuit mijn ooghoek

Ik draaide me om, maar het was weg.

Ik kan het nu niet detecteren

Het kind is gegroeid

De droom is voorbij.

Ik ben comfortabel gevoelloos geworden

Het muuralbum

The Wall, uitgebracht op 30 november 1979, is een dubbelalbum - het elfde - van de Britse rockband Pink Floyd. Het was het laatste werk dat werd gemaakt in aanwezigheid van alle leden die als legendes van de groep worden beschouwd.

De labels die verantwoordelijk waren voor het project waren Harvest Records (in het VK) en Columbia Records (in de VS) en het album werd beschouwd als een van de best verkopende werken in de rockwereld.

Ontdek de tracks op het dubbelalbum:

Disc 1:

1. in het vlees?

2. het dunne ijs (kant A)

Another Brick in the Wall (Part I) (Side A)

De gelukkigste dagen van ons leven (kant A)

5. Another Brick in the Wall (Part II) (Kant A)

6. Moeder (kant A)

1. vaarwel blauwe lucht (kant B)

Empty Spaces (Kant B)

3. Young Lust (kant B)

4. One of My Turns (kant B)

5. don't leave me now (Side B)

6. Another Brick in the Wall (Deel III) (Zijde B)

7. vaarwel wrede wereld (kant B)

Disc 2:

1. Hey You (kant A)

2. Is er iemand daarbuiten?

3. Nobody Home (kant A)

4. Vera (kant A)

5. Bring the Boys Back Home (kant A)

Comfortably Numb (kant A)

1. The Show Must Go On (kant B)

2. in het vlees (kant B)

3. Run Like Hell (kant B)

4. Wachten op de wormen (kant B)

Stop (Zijde B)

6. het proces (zijde B)

7. Buiten de muur (zijde B)

Cover van het album The wall.

The Wall, de film

De in 1982 uitgebrachte speelfilm werd geregisseerd door Alan Parker, gebaseerd op het album The Wall dat Pink Floyd in 1979 uitbracht.

De film is geschreven door zanger en bassist Roger Waters zelf en vertelt het verhaal van een extreem getroebleerde rockster die door zijn sociale isolatie uiteindelijk gek wordt.

Bob Geldof speelt de hoofdpersoon Pink als volwassene en Kevin McKeon als kind. Christine Hargreaves en James Laurenson spelen de ouders van de artiest terwijl Eleanor David zijn vrouw speelt.

Filmposter.

Een bijzonderheid van de productie is dat er heel weinig dialoog is op het grote scherm, de film is eigenlijk volgepropt met Pink Floyd-teksten.

Comfortabel verdoofd, het boek

Onder de titel "Comfortably numb: the inside story of Pink Floyd" belooft het boek van Mark Blake een verslag achter de schermen van de Britse rockband Pink Floyd te worden.

De auteur is een groot kenner van het onderwerp en had al andere boeken over muziek geschreven (zoals Rolling Stone, The Times en Classic Rock).

De uitgave werd gelanceerd in november 2008.

Weet ook: