Música Cálice gan Chico Buarque: dadansoddiad, ystyr a hanes

Ysgrifennwyd y gân Cálice yn 1973 gan Chico Buarque a Gilberto Gil, ac fe'i rhyddhawyd ym 1978 yn unig. Oherwydd ei chynnwys fel gwadiad a beirniadaeth gymdeithasol, cafodd ei sensro gan yr unbennaeth, gan gael ei rhyddhau am bum mlynedd yn ddiweddarach. Er gwaethaf yr oedi, recordiodd Chico y gân gyda Milton Nascimento yn lle Gil (a oedd wedi newid label recordiau) a phenderfynodd ei chynnwys ar ei albwm homonymous.

Daeth Cálice yn un o'r emynau enwocaf o wrthwynebiad i'r gyfundrefn filwrol. Mae'n gân brotest sy'n darlunio, trwy drosiadau ac ystyron dwbl, ormes a thrais y llywodraeth awdurdodaidd.

Edrychwch ar ddadansoddiad y gân Construção gan Chico Buarque.

Cerddoriaeth a geiriau

Calis

O Dad, cymer y cwpan hwn oddi wrthyf

O Dad, cymer y cwpan hwn oddi wrthyf

O Dad, cymer y cwpan hwn i ffwrdd oddi wrthyf

O win coch a gwaed

O Dad, cymer y cwpan hwn oddi wrthyf

O Dad, cymer y cwpan hwn oddi wrthyf

O Dad, cymer y cwpan hwn i ffwrdd oddi wrthyf

O win coch gyda gwaed

Sut i yfed y ddiod chwerw hon

Llyncu'r boen, llyncu'r llafur

Hyd yn oed pan fydd eich ceg wedi cau, y frest yn aros <3

Ni ellir clywed distawrwydd yn y ddinas

Pa les yw bod yn fab sant

Gwell fyddai bod yn mab arall

Realiti arall llai marw

Cymaint o gelwyddau, cymaint o rym 'n Ysgrublaidd

O Dad, cymer hwn oddi wrthyfgyfundrefn awdurdodaidd (fel yr enwog "Apesar de Você"), cafodd ei erlid gan sensoriaeth a'r heddlu milwrol, gan ddod yn alltud yn yr Eidal yn 1969.

Pan ddychwelodd i Brasil, parhaodd i wadu'r cymdeithasol, economaidd a diwylliant totalitariaeth, mewn caneuon fel "Construção" (1971) a "Cálice" (1973).

Gwiriwch ef hefyd

O Dad, cymer y cwpan hwn oddi wrthyf

O Dad, cymer y cwpan hwn oddi wrthyf

O win coch â gwaed

Mor anodd yw hi i ddeffro mewn distawrwydd

Os byddaf yn cael fy mrifo ym marw'r nos

Rwyf am lansio sgrech annynol

Sydd yn ffordd i gael fy nghlywed

Mae'r holl ddistawrwydd yma yn fy syfrdanu

Wedi fy syfrdanu, dwi'n dal yn astud

Yn y standiau am unrhyw eiliad

Gweld yr anghenfil yn dod allan o'r morlyn

Tad , cymer y cwpan hwn oddi wrthyf

O Dad, cymer y cwpan hwn oddi wrthyf

O Dad, cymer y cwpan hwn oddi wrthyf

O win coch â gwaed

Mae'r hwch yn rhy dew i gerdded mwyach

O lawer o ddefnydd, nid yw'r gyllell yn torri mwyach

Pa mor anodd, dad, yw agor y drws

Y gair hwnnw yn sownd yn y gwddf

Y meddwdod Homerig hwn yn y byd

Beth yw'r defnydd o ewyllys da

Hyd yn oed os yw'r frest yn dawel, mae'r meddwl yn aros

O'r meddwon yng nghanol y ddinas

O Dad, cadw'r cwpan hwn oddi wrthyf

O Dad, cymer y cwpan hwn oddi wrthyf

O Dad, cymer y cwpan hwn oddi wrthyf

O win coch gyda gwaed

Efallai nad yw'r byd yn fach

Peidiwch â gadael i fywyd fod yn fait accompli

Rwyf am ddyfeisio fy mhen fy hun pechod

Rwyf am farw o fy ngwenwyn fy hun

Rwyf am golli dy ben unwaith ac am byth

Fy mhen yn colli dy feddwl

Rwyf eisiau i arogli mwg disel

Meddwi nes bod rhywun yn anghofio fi

Dadansoddiad telynegol

Cytgan<9

O Dad, cymerwch y cwpan hwn oddi wrthyf

O Dad, cymer y cwpan hwn oddi wrthyfcymal

O Dad, cymer y cymal hwn oddi wrthyf

O win coch gyda gwaed

Mae'r gân yn dechrau gyda chyfeiriad at adran Feiblaidd : " O Dad, os wyt ti’n fodlon, cymer y cwpan hwn oddi wrthyf.” (Marc 14:36). Wrth ddwyn i gof Iesu cyn Calfaria, mae'r dyfyniad hefyd yn dwyn i gof y syniadau o erledigaeth, dioddefaint a brad.

Yn cael ei ddefnyddio fel ffordd o ofyn i rywbeth neu rywun gadw draw oddi wrthym, mae'r ymadrodd yn cymryd ystyr cryfach fyth pan fyddwn yn sylwi y tebygrwydd mewn sain rhwng "cálice" a "cale-se". Fel pe bai'n cardota "O Dad, cadwch y calse hwn oddi wrthyf", mae'r testun telynegol yn gofyn am ddiwedd sensoriaeth, y goblyn hwnnw sy'n ei dawelu.

Felly, mae'r thema yn defnyddio'r Angerdd Crist fel cyfatebiaeth o boenydio pobl Brasil wrth law cyfundrefn ormesol a threisgar. Os, yn y Beibl, y llanwyd y cwpan â gwaed Iesu, yn y realiti hwn, y gwaed sy'n gorlifo yw gwaed y dioddefwyr a artaithiwyd ac a laddwyd gan yr unbennaeth.

Pennill cyntaf

Sut i yfed y ddiod chwerw hon

Llyncu'r boen, llyncu'r llafur

Hyd yn oed os yw'ch ceg yn dawel, mae'ch brest yn aros

Ni chlywir distawrwydd yn y ddinas<3

Beth yw'r pwynt o fod yn fab i'r sant i mi

Byddai'n well bod yn fab i'r llall

Realiti arall llai marw

Cymaint celwydd , cymaint o rym 'n Ysgrublaidd

Yn ymdreiddio i bob agwedd o fywyd , roedd gormes i'w deimlo, yn hofran yn yr awyr ac yn dychryn unigolion. Mynega y testyn ei anhawsder ynyfed y "ddiod chwerw" y maent yn ei gynnig iddo, "llyncu'r boen", hynny yw, bychanu ei ferthyrdod, ei dderbyn fel pe bai'n naturiol.

Sonia hefyd fod yn rhaid iddo "lyncu'r llafur", y gwaith trwm a thâl gwael, y blinder y mae'n cael ei orfodi i'w dderbyn yn dawel, y gormes sydd eisoes wedi dod yn arferol .

Fodd bynnag, "hyd yn oed os cadwch eich ceg yn gau, olion y frest" a phopeth y mae'n parhau i'w deimlo, er na all fynegi ei hun yn rhydd.

Propaganda y gyfundrefn filwrol.

Gan gadw'r delwau crefyddol, dywed yr hunan delynegol " mab y sant" y gallwn, yn y cyd-destun hwn, ei ddeall fel y famwlad, a bortreadir gan y gyfundrefn fel un anghyffyrddadwy, diamheuol, bron yn gysegredig. Serch hynny, ac mewn agwedd herfeiddiol, dywed ei bod yn well ganddo fod yn "fab y llall".

Oherwydd absenoldeb odl, gallwn ddod i'r casgliad bod yr awduron am gynnwys gair melltith ond yr oedd angen newid y geiriau er mwyn peidio â thynnu sylw'r darllenwyr sensoriaid. Mae'r dewis o air arall nad yw'n odli yn awgrymu'r ystyr gwreiddiol.

Gan wahanu'n llwyr oddi wrth y meddwl a gyflyrwyd gan y gyfundrefn, mae'r gwrthrych telynegol yn datgan ei awydd i gael ei eni mewn "realiti llai marwol arall".

Roeddwn i eisiau byw heb unbennaeth, heb "gelwydd" (fel y wyrth economaidd dybiedig a honnodd y llywodraeth) a "llu 'n Ysgrublaidd" (awdurdodaeth, trais yr heddlu, artaith).

Ail bennill<9

Mor anodd yw deffro mewn distawrwydd

Os yn nhawelwchYn y nos fe wnes i frifo fy hun

Dwi eisiau lansio sgrech annynol

Sef ffordd i gael fy nghlywed

Mae'r holl ddistawrwydd yma yn fy syfrdanu

>Syfrdanu I aros yn astud

Ar y canwyr am unrhyw foment

Gweler yr anghenfil yn dod allan o'r morlyn

Yn yr adnodau hyn, gwelwn frwydr fewnol y testun barddonol i ddeffro i mewn distawrwydd bob dydd, gan wybod y trais a ddigwyddodd yn ystod y nos. Gan wybod, yn hwyr neu'n hwyrach, y byddai yntau hefyd yn dioddef.

Mae Chico yn cyfeirio at ddull a ddefnyddir yn aml gan heddlu milwrol Brasil. Goresgyn i dai yn y nos, llusgo "drwgdybion" o'u gwelyau, arestio rhai, lladd eraill, a gwneud i'r gweddill ddiflannu.

Wrth wynebu hyn oll senario arswyd, mae'n cyfaddef yr awydd i " lansio sgrech annynol", gwrthsefyll, ymladd, mynegi eu dicter, mewn ymgais i "gael eich clywed".

Protestio am ddiwedd sensoriaeth.

Er gwaethaf cael eich "syfrdanu" , mae'n datgan pwy sy'n parhau i fod yn "sylw", mewn cyflwr effro, yn barod i gymryd rhan yn yr adwaith ar y cyd.

Heb allu gwneud unrhyw beth arall, mae'n gwylio'n oddefol o'r "grandstands", aros, ofni , " anghenfil y morlyn ". Mae'r ffigwr, sy'n nodweddiadol o straeon plant, yn cynrychioli'r hyn y dysgwyd i ni ei ofni, gan wasanaethu fel trosiad am unbennaeth .

Roedd "anghenfil morlyn" hefyd yn fynegiant a ddefnyddiwyd i gyfeirio at y cyrff sy'n ymddangos yn arnofio yn y dyfroeddo'r môr neu afon.

Trydydd pennill

O rhy dew nid yw'r hwch yn cerdded mwyach

O ormod o ddefnydd nid yw'r gyllell yn torri mwyach

Pa mor anodd, dad, yw agor y drws

Y gair hwnnw yn sownd yn y gwddf

Y meddwdod Homerig hwn yn y byd

Beth yw'r defnydd o ewyllys da

Hyd yn oed os ydych chi'n dawel y frest, yr hyn sydd ar ôl yw'r pen

O feddwon canol y ddinas

Yma, mae trachwant yn cael ei symboleiddio gan y cardinal pechod glwton, gyda'r hwch dew ac anadweithiol yn drosiad o lywodraeth lygredig ac anghymwys nad yw bellach yn gallu gweithredu.

Creulondeb yr heddlu, wedi'i drawsnewid yn "gyllell" , yn colli ei bwrpas gan ei fod wedi blino'n lân rhag brifo cymaint a "dim toriadau mwyach", ei gryfder yn diflannu, ei rym yn gwanhau.

Dyn yn graffiti wal gyda neges yn erbyn yr unbennaeth.

Eto, mae'r gwrthrych yn adrodd ei frwydr feunyddiol i adael cartref, "agor y drws", ei fod yn y byd distaw, gyda "y gair hwnnw'n sownd yn y gwddf". Heblaw hyny, gallwn ddeall "agor y drws" fel cyfystyr i ymryddhau, yn yr achos hwn, trwy gwymp y gyfundrefn. Mewn darlleniad beiblaidd, mae hefyd yn symbol o gyfnod newydd.

Gan barhau â'r thema grefyddol, mae'r hunan delynegol yn gofyn beth yw'r defnydd o "gael ewyllys da", gan gyfeirio at y Beibl mewn ffordd arall. Mae'n galw'r darn "Heddwch ar y ddaear i ddynion ewyllys da", gan gofio nad oes byth heddwch.

Er gwaethaf cael ei orfodi i ormesu geiriau a theimladau, mae'n parhaucynnal meddwl beirniadol , "yr ymennydd yn parhau". Hyd yn oed pan fyddwn yn rhoi'r gorau i deimlo, mae meddyliau'r drygionus bob amser, "meddwon y ddinas" sy'n dal i freuddwydio am fywyd gwell.

Pedwerydd pennill

Efallai nad yw'r byd yn fach<3

Peidiwch â gadael i fywyd fod yn fait accompli

Rwyf am ddyfeisio fy mhechod fy hun

Rwyf am farw o fy ngwenwyn fy hun

Rwyf am golli eich meddwl er daioni

Mae fy mhen yn colli eich meddwl

Dwi eisiau arogli mwg disel

Meddwi nes bod rhywun yn anghofio fi

Yn wahanol i'r rhai blaenorol, mae'r pennill olaf yn dod â llygedyn o obaith yn yr adnodau agoriadol, gyda phosibilrwydd nad yw'r byd yn gyfyngedig i'r hyn a ŵyr y gwrthrych yn unig.

Gan ganfod mai ei fywyd yw nid yw'n "fait accompli", ei fod yn agored ac yn gallu dilyn cyfeiriadau gwahanol, mae'r hunan delynegol yn honni ei hawl drosto'i hun .

Eisiau dyfeisio ei "phechod ei hun" a marw o'i "gwenwyn ei hun", mae'n haeru ei ewyllys i fyw bob amser yn ôl ei reolau ei hun, heb orfod derbyn gorchmynion neu foesoldeb neb.

I wneud hynny, mae'n rhaid iddo ddymchwel y gyfundrefn ormesol, y mae'n mynd i'r afael â hi, yn yr awydd i dorri'r drwg yn y blaguryn: "Rwyf am golli'ch pen unwaith ac am byth".

Mae breuddwydio am ryddid yn dangos yr angen dybryd i feddwl a mynegi eich hun yn rhydd. Ydych chi eisiau ailraglennu eich hun o bopeth y mae'r gymdeithas geidwadol wedi'i ddysgu i chi a stopiocael eich darostwng iddo ("colli eich meddwl").

Protest yn erbyn trais y gyfundrefn.

Mae'r ddwy linell olaf yn cyfeirio'n uniongyrchol at un o'r dulliau o arteithio a ddefnyddir gan yr unbennaeth filwrol (mewnanadlu olew disel). Maent hefyd yn darlunio tacteg o wrthsafiad (gan esgus colli ymwybyddiaeth fel bod artaith yn cael ei dorri).

Hanes ac ystyr y gân

Ysgrifennwyd "Cálice" i'w pherfformio yn sioe Phono 73 a ddaeth â , mewn parau, ag artistiaid mwyaf y label Phonogram at ei gilydd. Wrth gael ei sensoriaeth, roedd y thema yn anghymeradwy.

Penderfynodd yr artistiaid ei chanu, serch hynny, gan grwgnach yr alaw ac ailadrodd y gair "calis" yn unig. Yn y diwedd cawsant eu rhwystro rhag canu a thorrwyd sain eu meicroffonau i ffwrdd.

Rhannodd Gilberto Gil gyda'r cyhoedd, llawer flynyddoedd yn ddiweddarach, ychydig o wybodaeth am gyd-destun creu'r gân, ei throsiadau a'i symbolau.

Daeth Chico a Gil at ei gilydd yn Rio de Janeiro i ysgrifennu'r gân yr oeddent i fod i'w pherfformio, fel deuawd, ar y dangos. Roedd cerddorion sy'n gysylltiedig â'r gwrthddiwylliant a'r gwrthwynebiad yn rhannu'r un ing yn wyneb Brasil a ansymudwyd gan rym milwrol .

Cymerodd Gil adnodau agoriadol y geiriau, a ysgrifennodd y diwrnod cynt. , dydd Gwener o Ddioddefaint. Gan ddechrau o'r gyfatebiaeth hon i ddisgrifio poenydio'r boblBrasil yn ystod yr unbennaeth, roedd Chico yn dal i ysgrifennu, gan lenwi'r gân â chyfeiriadau o'i fywyd bob dydd.

Mae'r canwr yn egluro mai'r "diod chwerw" a grybwyllir yn y geiriau yw Fernet, diod alcoholig Eidalaidd yr arferai Chico ei yfed. ar y nosweithiau hynny. Lleolwyd tŷ Buarque ar Lagoa Rodrigues de Freitas ac arhosodd yr artistiaid ar y balconi, gan edrych ar y dyfroedd.

Roedden nhw'n disgwyl gweld "anghenfil y morlyn" yn dod i'r amlwg: y pŵer gormesol oedd yn guddiedig ond yn barod i ymosod ar unrhyw funud .

Yn ymwybodol o'r perygl yr oeddent ynddo a'r hinsawdd mygu a brofwyd ym Mrasil, ysgrifennodd Chico a Gil emyn pamffled yn cynnal yn y chwarae ar eiriau "calice" / "cau i fyny". Fel artistiaid a deallusion y chwith, defnyddient eu lleisiau i wadu barbariaeth awdurdodaeth.

Felly, yn y teitl ei hun, mae'r gân yn cyfeirio at y ddau ddull o ormes yr unbennaeth . Ar y naill law, ymddygiad ymosodol corfforol , artaith a marwolaeth. Ar y llaw arall, y bygythiad seicolegol, yr ofn, y rheolaeth lleferydd ac, o ganlyniad, bywydau pobl Brasil.

Chico Buarque

Portread o Chico Buarque.

Francisco Buarque de Hollanda (Rio de Janeiro, Mehefin 19, 1944) yn gerddor, cyfansoddwr, dramodydd ac awdur, a ystyrir yn un o enwau mawr MPB (cerddoriaeth boblogaidd Brasil). Awdur caneuon oedd yn gwrthwynebu'r drefn