Текстийн төрлийг ойлгох 4 гайхалтай үлгэр

Гайхамшигт үлгэрүүд нь бодит байдлаас хальж, элементүүд, дүрүүд эсвэл ид шид/ер бусын үйл явдлуудыг агуулсан, уншигчдад хачирхалтай байдлыг бий болгодог богино хэмжээний уран зохиол юм.

Хэдийгээр зөвшилцсөн огноо байхгүй ч төгсгөлд нь гайхалтай уран зохиол бий болсон. 19-р зуун ба 20-р зууны эхэн үе. Тэр цагаас хойш дэлхийн зарим хэсэгт өвөрмөц шинж чанар, контурыг олж авсан.

Жишээ нь Латин Америкт энэ нь уран зөгнөл болон өдөр тутмын амьдралыг холих ид шидийн реализмаар голчлон илэрдэг. Доор тайлбарласан гайхалтай үлгэрийн дөрвөн жишээг үзээрэй:

• Луунууд - Мурило Рубиао
• Хэн сэтгэл хангалуун байна - Итало Калвино
• Наймдугаар сарын хий үзэгдэл - Габриэл Гарсиа Маркес
• Цэцэг, утас, охин - Карлос Драммонд де Андраде

Луу - Мурило Рубиао

Анхны луунууд Хотод гарч ирсэн нь манай ёс заншлын хоцрогдолд ихээхэн хохирол амссан. Тэд найдваргүй сургаалуудыг хүлээн авч, тэдний ёс суртахууны төлөвшил нь тухайн газарт ирснээр үүссэн утгагүй яриа хэлэлцээний улмаас засч залруулах боломжгүй байсан.

Тэднийг хэрхэн ойлгохыг цөөхөн хүн мэддэг байсан бөгөөд ерөнхий мунхаглал нь тэдний боловсролыг эхлэхээс өмнө бид сургамжтай байсан гэсэн үг юм. харъяалагдах улс орон, арьсны өнгөний талаарх зөрчилтэй таамаглалд төөрсөн.

Анхны маргааныг викар өдөөсөн. Тэд гадаад төрхийг үл харгалзан итгэлтэй байнажуулчдын хөл хөдөлгөөн ихтэй гудамжнаас ямар нэг юм мэддэг хүнийг олоорой.

Бид олон дэмий оролдлого хийсний дараа машин руугаа буцаж, замын тэмдэг тэмдэглэгээгүй кипарис жим дагуу хотыг орхин явахад өвгөн галуу хоньчин бүсгүй бидэнд яг хаана болохыг зааж өгсөн. яв. цайз байсан. Баяртай гэж хэлэхээсээ өмнө тэр бид хоёрыг тэнд унтахаар төлөвлөж байгаа эсэхийг асуухад бид зөвхөн өдрийн хоол идэх гэж байгаа тул төлөвлөсөн байсан гэж хариулав.

- Тэр ч байтугай - , учир нь байшин сүнстэй байдаг. Үд дундын хий үзэгдэлд итгэдэггүй эхнэр бид хоёр тэдний итгэл үнэмшлийг шоолж байсан. Харин манай есөн, долоон настай хоёр хүүхэд сүнстэй биечлэн уулзах санаандаа ихэд догдолж байлаа.

Мигель Отеро Силва сайн зохиолч байхаас гадна гайхалтай хөтлөгч, тансаг хоол иддэг байсан. , хэзээ ч мартагдахааргүй үдийн хоолтой биднийг хүлээж байсан. Орой болсон тул бид ширээний ард суухаасаа өмнө шилтгээний дотоод заслыг үзэж амжаагүй ч гаднаас нь харахад ямар ч аймшигтай биш байсан бөгөөд хотыг бүхэлд нь харснаар ямар ч эвгүй байдал арилав. үдийн цайгаа ууж байсан цэцэг дүүрэн дэнжээс 1>

Ерэн мянган хүн багтах тэр дэнжийн дэнж дээр тэсвэр хатуужилтай суут хүмүүс олон төрсөн гэхэд итгэхэд бэрх байлаа. Гэсэн хэдий ч Мигель Отеро Силва Карибын тэнгисийн хошин шогоороо бидэнд тэдний хэн нь ч Ареццогийн хамгийн онцгой нь байгаагүй гэж хэлсэн.

- Хамгийн агуу нь.- гэж тэр шийтгэв - энэ бол Людовико байсан.

Тиймээс, овог нэргүй: Людовико, урлаг, дайны агуу эзэн, өөрийн азгүйтлийн цайзыг барьсан бөгөөд түүний тухай Мигель Отерогийн бидэнд ярьсан. бүхэл бүтэн өдрийн хоол. Тэрээр бидэнд асар их хүч чадал, сүйрсэн хайр, аймшигт үхлийнхээ талаар ярьсан. Тэрээр сэтгэлийн галзуурлын агшинд бүсгүйгээ тэдний дөнгөж үерхэж байсан орон дээр нь хутгалж, улмаар догшин нохдоо өөрийнх нь эсрэг тавьж, түүнийг хэдэн хэсэг болгон таслан зогсоосноо бидэнд хэлсэн юм. Шөнө дундаас эхлэн Людовикогийн сүнс харанхуй байшингаар тэнүүчилж, хайрын ариусгалаар амар амгаланг олохыг хичээнэ гэж тэр бидэнд маш нухацтай хэлэв.

Энэ цайз бодит байдал дээр асар том бөгөөд гунигтай байсан.

Гэхдээ гэгээн цагаан өдөр, гэдэс цатгалан, баяр хөөртэй сэтгэлтэй Мигелийн түүх зочдоо хөгжөөх олон хошигнолынх нь нэг нь л юм шиг санагдана. Сиестагийн дараа бидний гайхан алхаж байсан 82 өрөө нь үе үеийн эздийнхээ ачаар бүх төрлийн өөрчлөлтийг хийсэн. Мигель нэгдүгээр давхрыг бүрэн сэргээн засварлаж, гантиг шалтай орчин үеийн унтлагын өрөө, саун, фитнесс хийх боломжтой орчин үеийн унтлагын өрөө, бидний өдрийн хоол идсэн асар том цэцэг бүхий дэнж барьсан. Олон зууны туршид хамгийн их ашиглагдаж байсан хоёрдугаар давхар нь янз бүрийн хэмжээтэй тавилга бүхий ямар ч зан чанаргүй, дараалсан өрөөнүүд байв.хувь заяанд нь хаягдсан цаг үе. Харин дээд давхарт цаг хугацаа өнгөрөхөө мартсан бүрэн бүтэн өрөө байв. Энэ бол Людовикогийн унтлагын өрөө байсан.

Энэ бол ид шидийн мөч байлаа. Алтан утсаар хатгамал хөшигтэй ор, золиос болсон амрагийн хатаасан цусанд үрчлээтсэн гайхамшигт гоёл чимэглэл бүхий орны бүтээлэг байв. Хөргөсөн үнс, сүүлчийн дүнз нь чулуу болж хувирсан задгай зуух, сайн сойзтой зэвсгүүдтэй шүүгээ, Флоренцын нэгэн мастерын зурсан алтан жаазтай, гүн ухаант эрийн тосон хөрөг байв. Таны цагийг даван туулах азтай байсан. Гэсэн хэдий ч унтлагын өрөөнд үл ойлгогдох шинэхэн гүзээлзгэний үнэр надад хамгийн их сэтгэгдэл төрүүлсэн.

Тусканид зуны өдрүүд урт бөгөөд намуухан байдаг бөгөөд тэнгэрийн хаяа оройн есөн цаг хүртэл байрандаа үлддэг. Бид шилтгээнд зочилж дуусахад үдээс хойш таван цаг болж байсан ч Мигель биднийг Сан Францискогийн сүм дэх Пьеро делла Франческагийн фрескийг үзэхийг шаардаж, дараа нь бид цайзны тавцангийн дор кофе ууж, олон яриа өрнүүлэв. талбай, бид чемодан авчрахаар буцаж ирэхэд ширээний ширээ олдлоо. Ингээд бид оройн хоолондоо үлдлээ.

Бид оройн хоол идэж байх хооронд ганц одтой ягаан тэнгэрийн дор хүүхдүүд гал тогооны өрөөнд хэдэн бамбар асаан, газартай танилцахаар явлаа.дээд давхарт харанхуй. Ширээн дээрээс шатаар тэнүүчлэх морьдын давхих, үүдэнд хашгирах, харанхуй өрөөнд Людовико руу дуудах аз жаргалтай уйлах чимээ сонсогдов. Унтах нь тэдний муу санаа байсан. Мигель Отеро Силва тэднийг баяртайгаар дэмжсэн бөгөөд бидэнд үгүй ​​гэж хэлэх иргэний зориг байсангүй.

Миний айж байснаас бид эхнэр бид хоёр нэг давхарт унтлагын өрөөнд маш сайн унтсан. зэргэлдээ өрөөнд байгаа хүүхдүүд. Хоёулаа шинэчлэгдсэн, хар бараан зүйлгүй байсан.

Унтах гэж оролдох зуураа зочны өрөөний дүүжин цагийн арван хоёр хонх нойргүй хонхыг тоолж, галуу хоньчны аймшигт анхааруулгыг санав. . Гэвч бид маш их ядарсан байсан тул бид тэр даруй, өтгөн, тасралтгүй нойрсож, би долоон цагийн дараа цонхны дэргэдэх усан үзмийн модны хоорондох гайхалтай наранд сэрлээ. Миний хажууд эхнэр маань гэм зэмгүй хүмүүсийн тайван далайд хөвж байв. "Өнөө үед сүнсэнд итгэх хэн ч байсан ямар тэнэг юм бэ" гэж би өөртөө хэлэв.. Яг тэр үед би шинэхэн тайрсан гүзээлзгэний анхилуун үнэрийг сонсоод чичирч, хүйтэн үнс, сүүлчийн гуалин нь чулуу болж хувирахыг харлаа. Алтан жаазанд гурван зууны турш биднийг араас нь харж байсан гунигтай ноёны хөрөг.

Учир нь бид урьд шөнө хэвтсэн доод давхрын хонгилд биш, харин Людовикогийн өрөөнд байсан юм. унтлагын өрөө, халхавчны доор, тоостой хөшиг, даавуухараал идсэн орноосоо бүлээн цусанд шингэсэн хэвээр байна.

Арван хоёр мөргөлийн үлгэр; Эрик Непомученогийн орчуулга. Рио-де-Жанейро: Бичлэг, 2019

Габриэль Гарсиа Маркесийг (1927 — 2014) дурдахгүй бол уран зөгнөлийн тухай ярих бараг боломжгүй юм. Колумбын нэрт зохиолч, идэвхтэн, сэтгүүлч 1982 онд Нобелийн утга зохиолын шагнал хүртсэн бөгөөд одоог хүртэл бүх цаг үеийн шилдэг бүтээлүүдийн нэг гэж тооцогддог.

Латин Америкийн фантастик реализмын гол төлөөлөгч, юуны түрүүнд Зуун жилийн ганцаардал (1967) романы хувьд мөн богино өгүүллэгийн хэд хэдэн бүтээл хэвлүүлсэн. Дээрх өгүүллэгт тэрээр уншигчдын хүлээлтийг сүүлийн өгүүлбэр хүртэл үгүйсгэдэг.

Сүнстэй байшин гэх мэт аймшгийн шинж чанартай ер бусын элементүүдийг ашиглах нь , өрнөл нь эмгэнэлтэй өнгөрсөн цайзыг дүрсэлдэг. Аажмаар бид тэр газарт ямар нэгэн гайхалтай зүйл тохиолдож болно гэсэн итгэлээ алдаж, орчин үеийн, аюул занал учруулахгүй байдлаар шинэчлэгдсэн байдаг.

Гэсэн хэдий ч эцсийн догол мөр нь гол дүрийн эргэлзсэн сэтгэлийг устгах зорилготой ирдэг. Тэрээр тайлбарлаж чадахгүй материаллаг бус ертөнцийн оршин тогтнолтой тулгардаг.

Хэдийгээр тэр эхнэртэйгээ эсэн мэнд сэрсэн ч зарим зүйл оюун ухааныг даван туулж чадна гэдгийг харуулсан өрөө өмнөх дүр төрхдөө эргэн орсон юм.

Цэцэг, утас, охин - Карлос Драммонд де Андраде

Үгүй ээ, энэ бол түүх биш. Би зүгээр л аЗаримдаа сонсдог, заримдаа сонсдоггүй, хажуугаар нь өнгөрдөг сэдэв. Тэр өдөр би сонссон, учир нь тэр найз нь ярьдаг байсан бөгөөд найз нөхөд нь ярьдаггүй байсан ч тэднийг сонсох сайхан байдаг, учир нь найз нь шинж тэмдэггүй ч гэсэн өөрийгөө ойлгуулах авьяастай байдаг. Нүдгүй ч гэсэн.

Оршуулгын газрын тухай ярьж байсан уу? Утаснаас үү? Би санахгүй байна. Ямар ч байсан найз нь - за, одоо би яриа цэцэгсийн тухай байсныг санаж байна - гэнэт ноцтой болж, хоолой нь бага зэрэг гандав.

- Би ийм гунигтай цэцгийн тохиолдлыг мэднэ!

Тэгээд инээмсэглэн:

— Гэхдээ та итгэхгүй, би амлаж байна.

Хэн мэдэх вэ? Энэ бүхэн тоолж буй хүнээс, түүнчлэн тоолох арга барилаас хамаарна. Үүнээс ч хамаарахгүй өдрүүд байдаг: бид бүх нийтийн итгэл үнэмшилтэй байдаг. Тэгээд эцсийн маргаанд найз нь энэ түүхийг үнэн гэж батлав.

— Энэ бол Руа генерал Полидоро хотод амьдардаг охин байсан гэж тэр хэлэв. Сан Жуао Батистагийн оршуулгын газрын ойролцоо. Хүссэн ч хүсээгүй ч тэнд амьдардаг хэн ч байсан үхлийг ухамсарлах ёстой гэдгийг та мэднэ. Үргэлж оршуулах ёслол болдог бөгөөд эцэст нь бид сонирхож эхэлдэг. Энэ нь хөлөг онгоц, хурим, хааны сүйх тэрэг шиг сэтгэл хөдөлгөм биш ч үргэлж үзэх нь зүйтэй юм. Охин мэдээжийн хэрэг оршуулга юу ч харахгүй байхаас илүүтэй өнгөрөхийг харах дуртай байв. Хэрэв олон хүний ​​цогцсыг жагсаалын өмнө уйтгар гунигтай байх юм бол үүнийг сайтар зохион байгуулах хэрэгтэй.

Хэрвээ оршуулга нь хамба лам эсвэл ламын оршуулга шиг үнэхээр чухал байсан бол.генерал, охин оршуулгын газрын үүдэнд байж, шагайдаг байв. Та хэзээ нэгэн цагт титэм хүмүүст ямар сэтгэгдэл төрүүлдэгийг анзаарч байсан уу? Хэт их. Мөн тэдний дээр юу бичсэнийг унших сонирхол байдаг. Цэцэг дагалдуулалгүй ирэх нь үнэхээр өрөвдөлтэй үхэл юм - гэр бүлийн зан чанар эсвэл нөөцийн хомсдолоос болж энэ нь хамаагүй. Цэцэг нь талийгаачийг хүндэтгээд зогсохгүй өлгийддөг. Заримдаа тэр оршуулгын газарт орж, оршуулгын газар хүртэл жагсаалыг дагалдан явдаг байв. Ингэж л дотогшоо эргэлдэх зуршилтай болсон байх. Бурхан минь, Риод зугаалж болох олон газартай! Охины хувьд илүү их бухимдсан үедээ далайн эрэг рүү трамвайгаар явж, Моорискод бууж, төмөр зам дээр бөхийлгөхөд хангалттай байв. Гэрээсээ таван минутын зайд тэнгис түүний мэдэлд байсан. Далай, аялал, шүрэн арлууд бүгд үнэ төлбөргүй. Гэвч залхууралдаа, оршуулгын талаар сонирхон, яагаад гэдгийг нь мэдэхгүй, Сан Жуао Батистаг тойрон алхаж, булшны талаар эргэцүүлэв. Хөөрхий!

— Хөдөөд тийм ч ховор биш л дээ...

— Гэхдээ тэр охин Ботафогогийнх байсан.

— Ажилласан уу?

— Цагт гэр. Надад битгий саад бол. Та надаас охины насны тодорхойлолт, биеийн тодорхойлолтыг асуухгүй. Миний яриад байгаа хэргийн хувьд хамаагүй. Үдээс хойш тэр оршуулгын газрын цагаан гудамжаар "гулсдаг" бөгөөд үдээс хойш хагаралд автсан нь тодорхой юм. Би бичээсийг харлаа, эсвэл харалгүй, нэг дүрсийг олж мэдэвБяцхан сахиусан тэнгэр, эвдэрсэн багана, бүргэд, тэр баян булшнуудыг ядуустай харьцуулж, нас барагсдын насыг тооцоолж, медалиар хөрөг зураг авч үздэг - тийм ээ, тэр тэнд хийсэн зүйл байх ёстой, яагаад гэвэл тэр өөр юу хийж чадах вэ? Магадгүй оршуулгын газрын шинэ хэсэг, илүү даруухан булшнууд байдаг толгод руу ч гарч болно. Тэгээд нэг үдээс хойш тэр цэцэг түүсэн байх ёстой.

— Ямар цэцэг?

— Ямар ч цэцэг. Жишээлбэл, Daisy. Эсвэл хумс. Миний хувьд энэ бол Daisy байсан, гэхдээ энэ нь цэвэр таамаглал юм, би хэзээ ч олж мэдсэнгүй. Түүнийг цэцэглэж буй ургамлын урд байгаа тэр тодорхой бус механик дохио зангаагаар барьж авав. Үүнийг аваад, хамар руугаа аваач - энэ нь ямар ч үнэргүй, учир нь ухамсаргүйгээр хүлээгдэж байсан шиг - дараа нь цэцгийг буталж, буланд шид. Чи энэ талаар бодохоо больсон.

Хэрвээ тэр охин гэртээ хариад оршуулгын газар эсвэл гудамжинд газар шидсэн бол би ч мэдэхгүй. Дараа нь тэр өөрөө энэ асуудлыг тодруулах гэж оролдсон боловч чадаагүй. Ямартай ч тэр аль хэдийн буцаж ирсэн, тэр гэртээ хэдэн минут чимээгүйхэн байсан, утас дуугарахад тэр хариу өгсөн.

— Сайн байна уу...

— Юу вэ? Миний булшнаас авсан цэцэг?

Дуу хоолой нь хол, чимээгүй, дүлий байв. Гэтэл охин инээв. Тэгээд хагас нь ойлголгүй:

— Юу вэ?

Тэр утсаа таслав. Тэр өрөөндөө буцаж, ажилдаа оров. Таван минутын дараа утас дахин дуугарав.

— Сайн уу.

— Миний авсан цэцгээ орхи.булш уу?

Хамгийн төсөөлөөгүй хүнд тротыг тэсвэрлэхэд таван минут хангалттай. Охин ахин инээсэн ч бэлтгэлээ базаалаа.

— Надтай хамт байна, нааш ир. - Би чиний надаас хулгайлсан цэцгийг хүсч байна. Миний бяцхан цэцгийг надад өгөөч.

Эр хүн байсан уу, эмэгтэй байсан уу? Холын зайд хоолой нь өөрөө ойлгогдсон ч таних боломжгүй байв. Охин ярианд нэгдэн:

— Ирээрэй, би чамд хэлж байна.

— Миний охин намайг юу ч авч чадахгүй гэдгийг чи мэдэж байгаа. Би цэцгийг минь авмаар байна, чи буцааж өгөх үүрэгтэй.

— Гэхдээ тэнд хэн яриад байгаа юм бэ?

— Цэцгийг минь өгөөч, би чамаас гуйж байна.

— Нэрийг нь хэл, тэгэхгүй бол би өгөхгүй.

— Миний цэцгийг надад өг, чамд хэрэггүй, надад ч хэрэгтэй. Миний булшин дээр төрсөн цэцгээ би хүсч байна.

Хөгжил тэнэг байсан, өөрчлөгдөөгүй, охин удалгүй өвдөж, утсаа таслав. Тэр өдөр өөр юу ч байгаагүй.

Гэхдээ маргааш нь байсан. Яг тэр үед утас дуугарав. Гэмгүй охин хариулахаар явлаа.

— Сайн байна уу!

— Цэцгээ орхи...

Тэр илүү сонссонгүй. Тэр уурласандаа утсаа доош шидэв. Гэхдээ энэ ямар хошигнол вэ! Залхсан тэрээр оёдол руугаа буцав. Удалгүй хаалганы хонх дахин дуугарлаа. Гэмтсэн дууг үргэлжлүүлэхээс өмнө:

— Хараач, таваг эргүүл. Энэ нь аль хэдийн дик болсон байна.

— Чи миний цэцгийг арчлах ёстой гэж гомдлын дуугаар хариулав. Чи яагаад миний булштай хутгалдсан юм бэ? Чамд дэлхийн бүх зүйл бий, биХөөрхий би дууслаа. Би тэр цэцгийг үнэхээр санаж байна.

— Энэ цэцэг сул байна. Та өөр нэгийг мэдэхгүй гэж үү?

Тэгээд тэр утсаа таслав. Гэвч өрөөнд буцаж ирэхэд би ганцаараа байхаа больсон. Тэр энэ цэцгийн санааг, эс тэгвээс оршуулгын газраас цэцэг зулгааж байхыг нь харсан тэнэгийн санааг өөртөө авч явсан бөгөөд одоо утсаар ярьж байна. Хэн байж болох вэ? Тэр таньдаг хүнтэйгээ уулзсанаа ч санадаггүй, угаасаа ухаангүй нэгэн байжээ. Дуу хоолойноос харахад үүнийг зөв гаргахад амаргүй байх болно. Энэ нь мэдээжийн хэрэг өнгөлөн далдалсан хоолой байсан ч эрэгтэй, эмэгтэй хүн мөн эсэхийг мэдэхгүй тийм сайн хоолой байсан. Хачирхалтай, хүйтэн хоолой. Тэгээд холын дуудлага шиг холоос ирсэн. Бүр холоос ирсэн юм шиг... Охин айж эхэлснийг харж байгаа биз дээ.

— Би ч мөн адил.

— Битгий тэнэгт. Үнэн хэрэгтээ тэр шөнө түүнийг унтахад нэлээд хугацаа зарцуулсан. Тэгээд тэр цагаас хойш тэр огт унтаагүй. Утасны хөөцөлдөөн зогссонгүй. Үргэлж нэгэн зэрэг, нэг өнгө аясаар. Дуу хоолой заналхийлсэнгүй, хэмжээ нь нэмэгдээгүй: гуйв. Цэцэгт байгаа чөтгөр түүний хувьд энэ хорвоогийн хамгийн нандин зүйл бөгөөд үхсэн хүн гэж бодоход түүний мөнхийн амгалан тайван байдал нь ганцхан цэцгийг нөхөн сэргээхээс шалтгаалж үлдсэн юм шиг санагдав. Гэхдээ ийм зүйлийг хүлээн зөвшөөрөх нь утгагүй хэрэг байх бөгөөд охин үүнээс гадна уурлахыг хүссэнгүй. Тав, зургаа дахь өдөр тэр дууны тогтвортой дууг сонсож, дараа нь түүнийг бүдүүлгээр загнав. Үхрийг ятгах гэж байсан. Тэнэг байхаа боль (үгэелдэг, эелдэг, тэд чөтгөрийн элч нараас өөр юу ч биш байсан тул тэр надад тэднийг сургах боломжийг олгосонгүй. Тэр тэднийг урьд нь хөөж гаргасан, хэн ч орох боломжгүй хуучин байшинд түгжихийг тушаажээ. Тэр алдаандаа харамсах үед маргаан аль хэдийн тархаж, хөгшин хэл зүйч тэдэнд "Европын импортын Азийн зүйл" лууны чанарыг үгүйсгэв. Шинжлэх ухааны бүдэг бадаг санаа, дунд сургуулийн хичээлтэй нэгэн сонин уншигч эртний мангасуудын тухай ярьжээ. Ард түмэн толгойгүй луус, хүн чоно гээд өөр хоорондоо зөрөв.

Манай зочидтой хулгайгаар тоглодог хүүхдүүд л шинэ хамтрагчид нь энгийн луунууд гэдгийг мэддэг байв. Гэсэн хэдий ч тэднийг сонссонгүй. Ядаргаа, цаг хугацаа олон хүний ​​зөрүүд занг дарав. Тэд итгэл үнэмшилээ хадгалсан ч энэ сэдвийг хөндөхөөс зайлсхийсэн.

Гэхдээ удалгүй тэд энэ сэдэв рүүгээ эргэн орох болно. Тээврийн хэрэгслийн зүтгүүрт луу ашиглах тухай санал нь шалтаг болсон. Энэ санаа нь бүгдэд сайхан санагдаж байсан ч амьтдыг хуваалцах тухайд эрс санал зөрөлдөв. Эдгээрийн тоо нэхэгчдийнхээс бага байв.

Практик зорилгодоо хүрч чадалгүй өсөн нэмэгдэж байсан хэлэлцүүлгийг дуусгахыг хүссэн тахилч дипломын ажилд гарын үсэг зурав: луунууд баптисмын үсгээр нэр хүлээн авч, бичиг үсэгт тайлагдсан.

Тэр мөч хүртэл би уур уцаартай байж, уур уцаарыг хурцатгахаас зайлсхийсэн. Хэрэв тэр үед надад тайван байдал дутагдаж байвалсайн, учир нь энэ нь аль алинд нь тохирсон). Тэгээд дуугаа хураахгүй бол арга хэмжээ авна.

Энэ үйлдэл нь ахдаа, дараа нь аавдаа мэдэгдэхээс бүрдсэн. (Ээжийн хөндлөнгөөс оролцсон ч дуу нь сэгсэрсэнгүй.) Утсаар аав, ах хоёр сүүлчийн үгээ гуйсан хоолойгоор хэлэв. Тэд үүнийг огт инээдгүй хошигнол гэдэгт итгэлтэй байсан ч хамгийн сонирхолтой нь тэд түүн рүү хандахдаа "дуу хоолой" гэж хэлсэн.

— Өнөөдөр дуудсан уу? гэж хотоос ирээд аав асуув.

— За. Энэ буруугүй гэж ээж санаа алдаж, урам хугарсан.

Зөрөлдөөн нь хэрэгт ямар ч ашиггүй байсан. Та тархиа ашиглах хэрэгтэй байсан. Асуулт асууж, ойр орчноо судалж, нийтийн утсыг хар. Аав хүү хоёр даалгавраа өөр хоорондоо хуваасан. Тэд дэлгүүр, хамгийн ойрын кафе, цэцгийн дэлгүүр, гантиг чулуун ажилчдад байнга очиж эхлэв. Хэрвээ хэн нэгэн орж ирээд утсаа ашиглах зөвшөөрөл гуйвал тагнуулын чих хурц болно. Гэхдээ аль нь. Хэн ч булшны цэцэг нэхээгүй. Энэ нь хувийн утасны сүлжээг орхисон. Орон сууц бүрт нэг, нэг байранд арав, арван хоёр. Үүнийг яаж мэдэх вэ?

Залуу хүн Руа генерал Полидорогийн бүх утсыг, дараа нь хажуугийн гудамжны бүх утсыг, дараа нь хоёр ба хагас шугамын бүх утсыг дуугарч эхлэв ... Тэр залгасан, мэндчилгээг сонссон, дууг нь шалгасан - тийм биш байсан - утсаа таслав. Ашиггүй ажил, дуу хоолойтой хүн ойролцоо байсан байх ёстой - оршуулгын газраас гарах цаг болонохины төлөө тоглох - тэр зөвхөн хүссэн үедээ, өөрөөр хэлбэл үдээс хойш тодорхой цагт өөрийгөө сонсдог байсан нь маш сайн нуугдаж байсан. Энэ цаг хугацааны асуудал нь гэр бүлийг зарим алхам хийхэд түлхэц өгсөн. Гэвч нэмэр болсонгүй.

Мэдээж охин утсаа авахаа больсон. Тэр найзуудтайгаа ч ярихаа больсон. Тиймээс төхөөрөмж дээр өөр хүн байгаа эсэхийг байнга асуудаг "дуу хоолой" нь "чи надад цэцгийг минь өгөөч" гэж байхаа больсон, харин "би миний цэцгийг хүсч байна", "миний цэцгийг хулгайлсан хүн буцааж өгөх ёстой" гэх мэт. Эдгээр хүмүүстэй хийсэн яриа хэлэлцээ "дуу хоолой" нь үргэлжилсэнгүй. Түүний яриа охинтой холбоотой байв. Тэгээд “дуу хоолой” ямар ч тайлбар хийгээгүй.

Арван тав хоног, нэг сарын турш гэгээнтнийг цөхрөлд оруулдаг. Ар гэрийнхэн нь ямар нэгэн шуугиан дэгдээхийг хүсээгүй ч цагдаад гомдол гаргахаас өөр аргагүй болжээ. Нэг бол цагдаа нар коммунистуудыг баривчлах завгүй байсан юм уу, эсвэл утсаар мөрдөн шалгах нь тэдний мэргэжил биш байсан - юу ч олдсонгүй. Тиймээс аав нь Утасны компани руу гүйв. Түүнийг маш эелдэг нэгэн ноён хүлээж авч, эрүүгээ маажиж, техникийн хүчин зүйлүүдийг дурдав...

— Гэхдээ би чамаас гуйх гэж ирсэн гэрийн амгалан тайван байдал! Энэ бол миний охины, миний гэрийн амар амгалан юм. Би утсаа хасах үүрэг хүлээх үү?

— Битгий тэгээрэй, эрхэм ноёнтоон. Энэ нь галзуу байх болно. Тэнд үнэхээр юу ч болоогүй. Өнөө үед утас, радио, хөргөгчгүйгээр амьдрах боломжгүй. Би танд нөхөрсөг зөвлөгөө өгөх болно. Гэртээ буцаж очоод тайвшруулаарайгэр бүл, үйл явдлуудыг хүлээж байна. Бид чадах бүхнээ хийх болно.

За, энэ нь бүтэлгүйтсэнийг та аль хэдийн харж байна. Үргэлж цэцэг гуйх хоолой. Охин хоолны дуршил, зоригоо алдаж байна. Тэр гадаа явах ч юм уу, ажилдаа ч юм уу ааш муутай цайсан байв. Хажуугаар нь өнгөрөх оршуулгын газрыг харахыг хүссэн гэж хэн хэлэв. Тэр өөрийн мэдэлгүй дуу хоолой, цэцэг, бүдэг бадаг цогцосны боол болж, өрөвдөлтэй санагдсан. Учир нь би аль хэдийн сэтгэлгүй байсан гэж хэлсэн - тэр хараал идсэн цэцгийг аль нүхнээс зулгаснаа ч санахгүй байлаа. Тэр мэдсэн бол...

Ах нь Сан Жуао Батистагаас буцаж ирээд үдээс хойш охины явж байсан талд таван булш суулгасан байна гэж хэлэв.

Ээж нь. Юу ч хэлсэнгүй, тэр доошоо бууж, тэр хөршийн цэцгийн дэлгүүрт орж, таван том баглаа худалдаж аваад, амьд цэцэрлэг шиг гудамжаар гаталж, таван хуцанд тахил өргөхөөр явав. Тэр гэртээ буцаж ирээд тэвчихийн аргагүй цагийг хүлээв. Хэрэв үхэгсэд зовж шаналж, амьд хүмүүс тэднийг зовсныхоо дараа тайтгаруулж чадах юм бол оршуулсан хүмүүсийн уй гашууг тайтгаруулна гэж түүний зүрх сэтгэл түүнд хэлсэн. өөрийгөө тайвшруулах эсвэл хахууль авахыг зөвшөөрсөн. Түүнд тоосонд эргэлдэж, одоо байхгүй болсон жижигхэн, үрчийсэн, мартагдсан цэцэгнээс өөр ямар ч цэцэг тохирохгүй байв. Нөгөөдүүл нь өөр нутгаас ирсэн, аргалнаас нь соёолоогүй — дуу хоолой тэгж хэлсэнгүй, тэгсэн ч юм шиг. БолонЭэж нь зорилгодоо хүрсэн шинэ өргөлүүдээс татгалзав. Цэцэг, олноороо, ямар хэрэг байсан бэ?

Аав нь сүүлчийн хөзрөө тоглов: сүнс. Тэрээр маш хүчтэй зөөвөрлөгч олж, түүнд энэ хэргийг удаан тайлбарлаж, цэцэгнээс нь салсан сүнстэй холбоо тогтоохыг түүнээс хүсэв. Тэрээр тоо томшгүй олон хуралдаанд оролцсон бөгөөд түүний яаралтай тусламжийн итгэл агуу байсан ч ер бусын хүчнүүд хамтран ажиллахаас татгалздаг, эсвэл тэд өөрсдөө бэлгийн сулрал байсан, хүн сүүлчийн утаснаасаа ямар нэг зүйлийг хүсэх үед дуу хоолой нь уйтгартай, аз жаргалгүй, арга барилтай байв.

Хэрвээ энэ үнэхээр амьд байсан бол (заримдаа гэр бүлийнхэн нь таамагладаг байсан ч өдөр бүр урам хугарах тайлбараас илүү зууралдсаар байдаг. Энэ нь ямар ч логик тайлбаргүй байсан) бүхнээ алдсан хүн байх байсан. өршөөлийн мэдрэмж; мөн үхэгсдээс байсан бол хэрхэн шүүж, үхэгсдийг хэрхэн ялах вэ? Ямар ч байсан давж заалдахад чийгтэй уйтгар гуниг, ийм аз жаргалгүй байдал байсан бөгөөд энэ нь таныг харгис хэрцгий утгыг мартаж, эргэцүүлэн бодоход хүргэсэн: муу зүйл хүртэл гунигтай байж болно. Үүнээс илүүг ойлгох боломжгүй байсан. Хэн нэгэн тодорхой цэцэг авахыг байнга гуйдаг бөгөөд тэр цэцэг өгөх боломжгүй болсон. Энэ нь үнэхээр найдваргүй гэж та бодохгүй байна уу?

— Харин охины тухайд юу?

— Карлос, би чамд цэцэгтэй холбоотой хэрэг маш гунигтай байсныг сануулсан. Охин хэдэн сарын эцэст ядарсандаа нас баржээ. Гэхдээ итгэлтэй байгаарай, бүх зүйлд найдвар бий: дуу хоолой дахин хэзээ ч гарахгүйгэж асуув.

Дагалдангийн үлгэрүүд. Сан Пауло: Companhia das Letras, 2012.

Зүйрлэшгүй яруу найргаараа алдартай Карлос Драммонд де Андраде (1902 - 1987) нь үндэсний модернизмын хоёрдугаар үеийн нэг хэсэг байсан Бразилийн алдарт зохиолч юм.

Зохиолч алдарт шүлгүүдээс гадна хэд хэдэн зохиол, өгүүллэг цуглуулан хэвлүүлсэн. Бидний дээр дурьдсан зүйлд бодит ба гайхалтай хоёрын хооронд нарийн зааг байдаг : энэ хоёр ойлголт байнга холилдсон байдаг.

Найзуудын хоорондох энгийн яриаг хуулбарлахдаа зохиолч реалист уур амьсгал. Ярилцагч нь уулзаж байсан хэн нэгнийхээ түүхийг ярьж, гэрчлэлд итгэх итгэлийг өгдөг. Түүхэнд нэгэн охин оршуулгын газар явж байгаад юу ч бодолгүй булшин дээр байсан цэцгийг сугалж авдаг байсан

Тэр цагаас хойш түүнд цэцгээ буцааж өгөхийг гуйсан учир битүүлэг дуудлага ирж эхэлсэн. Удаан хугацааны турш тэр сүнсний ертөнцөд итгэдэггүй байсан бөгөөд үүнийг хууран мэхлэлтээс өөр зүйл биш гэж үзээд цагдаад хандсан.

Энэ нь тус болохгүй бол Түүний гэр бүлийнхэн байшин болгонд цэцэг тавьж, булшны булшинд үлдээж, сүнстэнгээс тусламж гуйдаг байв. Айсандаа автсан зохиолын гол баатар нас барж, "дуу хоолой" нь хангагдсан мэт утасны цэнэг зогссон.

Эцэст нь эргэлзэл дүрд үлджээ. болон түүхийн түүхийг уншигчид, аль болохүйл явдлуудыг хүний ​​үйлдэл эсвэл ер бусын хүчинтэй холбон тайлбарлах.

Боломжийг ашигла :

— Тэд луунууд! Тэдэнд нэр, баптисм хэрэггүй!

Миний хандлагад эргэлзэж, олон нийтээс хүлээн зөвшөөрөгдсөн шийдвэртэй хэзээ ч санал нийлэхгүй байсан тул эрхэм хүн даруу зангаа тавьж, баптисм хүртэхээ больсон. Би энэ дохиог буцааж, нэр өгөхийг хүсч байгаагаа илэрхийлэв.

Тэднийг орхигдсон байдлаасаа салж, боловсрол эзэмшүүлэхээр надад хүлээлгэж өгөхөд би ямар хариуцлага хүлээх ёстойг ойлгосон. Ихэнх нь үл мэдэгдэх өвчнөөр өвчилсөн бөгөөд үүний улмаас хэд хэдэн хүн нас баржээ. Харамсалтай нь хамгийн их авлигад автсан хоёр нь амьд үлджээ. Ах нараасаа илүү арга зальтай тэд шөнө дөлөөр том байшингаас зугтаж, таверанд согтуурахаар явдаг байв. Баарны эзэн тэднийг согтуу байхыг хараад хөгжилдөж, уусан ундааных нь төлөө юу ч авахгүй, сар өнгөрөх тусам энэ дүр төрх нь сэтгэл татам байдлаа алдаж, бармен архинаас татгалзаж эхлэв. Тэдний донтолтыг хангахын тулд тэд жижиг хулгай хийхээс өөр аргагүй болсон.

Гэхдээ би тэднийг дахин хүмүүжүүлж, номлолдоо амжилттай болсон гэдэгт хүн бүрийн үл итгэх байдлыг даван туулах боломжтой гэдэгт итгэж байсан. Би цагдаагийн даргатай нөхөрлөснөө далимдуулан тэднийг хулгай, архидан согтуурах, эмх замбараагүй байдал гэх мэт олон шалтгааны улмаас шоронгоос гаргах гэж байсан.

Би луу зааж байгаагүй болохоор ихэнх цагаа зарцуулсан. өнгөрсөн тухай асуух цагтэд, гэр бүл, сурган хүмүүжүүлэх арга зүйг эх орондоо дагаж мөрдсөн. Миний дараалсан байцаалтуудаас цуглуулсан материалыг багасгасан. Тэд багадаа манай хотод ирсэн учраас анхны ууланд гараад удаагүй байхдаа хадан цохион дээр унаж амиа алдсан ээжийнхээ үхэл гээд бүгдийг будлиантай санаж байв. Даалгавраа улам хүндрүүлэхийн тулд сурагчдын маань ой санамжийн сулрал нь нойргүй хонох, архинд донтох зэргээс үүдэн байнга муу ааштай болж байв.

Багшлах дадлага, хүүхдүүд байхгүй байсан нь би тэднийг хооллоход нөлөөлсөн. эцэг эхийн тусламж. Үүний нэгэн адил түүний нүднээс урссан илэн далангүй байдал намайг бусад шавь нартаа уучлахгүй гэсэн алдаа дутагдлыг хайхрахад хүргэв.

Луугийн хамгийн ахмад нь болох Одорик надад хамгийн том бэрхшээлийг авчирсан. Эвгүй сайхан, хорон санаатай тэрээр банзал байгаадаа бүгд сэтгэл хөдөлж байв. Тэднээс болоод, гол нь төрөлхийн залхуу байдлаасаа болоод би хичээлээ тасалсан. Эмэгтэйчvvд тvvнийг инээдтэй санагдсан бєгєєд дурласан хvн нь нєхрєє орхиж тvvнтэй хамт амьдарсан нэгэн байжээ.

Би нvгэлт холбоог таслахын тулд бvхнийг хийсэн ч салгаж чадсангvй. Тэд надтай уйтгартай, үл давшгүй эсэргүүцэлтэй тулгарсан. Замдаа миний үгс утгаа алдлаа: Одорико Ракуэл рүү инээмсэглээд тэр тайвширч, дахин угааж байсан хувцсаа тонгойлгов.

Удалгүй түүнийг оллоо.амрагийн биеийн дэргэд уйлах. Түүний үхлийг санамсаргүй буудсан, магадгүй муу онилсон анчинтай холбон тайлбарлав. Нөхрийнх нь царай энэ хувилбартай зөрчилдөж байв.

Одорико алга болсноор эхнэр бид хоёр хайр сэтгэлээ сүүлчийн луу руу шилжүүлсэн. Бид түүнийг эдгэрэхийн төлөө зүтгэж, бага зэрэг хүчин чармайлт гарган түүнийг архинаас холдуулсан. Ямар ч хүүхэд бидний хайраар тууштай байж чадсаныг нөхөхгүй байх. Харьцахдаа таатай байсан Жуао хичээлдээ шамдан орж, Жоанаг гэрийн ажилд нь тусалж, зах дээр хийсэн бараагаа зөөвөрлөв. Оройн хоолны дараа бид үүдний тавцан дээр түүний баяр баясгаланг харж, хөршийн хөвгүүдтэй тоглож байлаа. Тэр тэднийг нуруун дээрээ үүрч, эргэлдэж байв.

Сурагчдын эцэг эхтэй хийсэн сар бүрийн уулзалтаас нэг шөнө буцаж ирэхэд би эхнэрээ санаа зовсон байхыг олж харлаа: Жоао дөнгөж галаар бөөлжиж байсан. Бас л айдастай, би түүнийг насанд хүрсэн гэж ойлгосон.

Түүнд айдас төрүүлэхийн зэрэгцээ энэ газрын охид хөвгүүдийн дунд түүнийг өрөвдөх сэтгэлийг улам нэмэгдүүлсэн юм. Зөвхөн одоо тэр гэртээ бага зэрэг цаг зарцуулдаг. Тэрээр гал шидэхийг шаардаж, аз жаргалтай бүлгүүдээр хүрээлэгдсэн байв. Заримынх нь бахдал, бусдын бэлэг, урилга нь түүний хий хоосон сэтгэлийг бадраав. Түүний оролцоогүйгээр ямар ч нам амжилтад хүрсэнгүй. Тэр ч байтугай тахилч нь хотын ивээн тэтгэгчийн лангуун дээр очихоосоо татгалзсангүй.

Их үерээс гурван сарын өмнө сүйрсэн.Хотын захиргаа, морин цирк хотыг хөдөлгөж, зоригтой акробатууд, маш хөгжилтэй алиалагч, сургагдсан арслангууд, цог залгидаг хүнээр биднийг гайхшруулсан. Иллюзионистын сүүлчийн үзэсгэлэнгийн нэгэнд зарим залуус үзүүлбэрийг тасалдуулан хашгирч, хэмнэлээр алга ташин:

— Бидэнд илүү сайн зүйл байна! Бидэнд илүү сайн зүйл байна!

Залуучуудын шоглоом гэж бодоод хөтлөгч сорилтыг хүлээж аваад:

— Энэ сайхан зүйл ирээсэй!

Урам хугарах компанийн ажилтнууд болон үзэгчдийн алга ташилтаар Жоао дэвжээн дээр бууж, ердийн галаар бөөлжих чадвараа үзүүлэв.

Маргааш нь тэрээр циркт ажиллах хэд хэдэн санал хүлээн авав. Орон нутагт түүний нэр хүндийг юу ч орлож чадахгүй тул тэрээр тэднээс татгалзав. Түүнд хотын даргаар сонгогдох бодол байсаар л байсан.

Тийм зүйл болоогүй. Акробатчид явснаас хойш хэд хоногийн дараа Жуао зугтаж чадсан.

Түүнийг алга болсон тухай янз бүрийн, төсөөлөлтэй хувилбарууд хэлжээ. Түүнийг уруу татахын тулд тусгайлан сонгосон трапецын зураачдын нэгэнд дурласан гэж байсан; Хөзрийн тоглоом тоглож, архи уудаг болсон хүн.

Ямар ч байсан тэрнээс хойш олон луу манай замаар дайран өнгөрчээ. Хотын үүдэнд байрлаж байсан оюутнууд бид хоёр бидний дунд үлдэхийг шаардаж байгаа ч бидэнд хариу ирээгүй. Урт шугам үүсгэх,Тэд бидний уриалгад хайхрамжгүй ханддаг өөр газар очдог.

Ажлаа дуусга. Сан Пауло: Companhia das Letras, 2010

Гайхамшигт уран зохиолын үндэсний томоохон төлөөлөгч гэж нэрлэгддэг Мурило Рубиао (1916 — 1991) нь Минас Жераисийн зохиолч, сэтгүүлч байсан бөгөөд 1947 онд уран бүтээлийн гараагаа Өмнө нь илбэчин байсан .

Дээр дурдсан түүх бол зохиолчийн хамгийн алдартай зохиолуудын нэг бөгөөд лууг ашиглан хөрөг зурж, орчин үеийн нийгмийг шүүмжилдэг. Хэдийгээр үлгэр домгийн амьтад зохиолын гол баатрууд боловч хүмүүсийн хоорондын харилцаа, тэдгээр нь хэрхэн завхарсан тухай өгүүлдэг.

Эхэндээ лууг ялгаварлан гадуурхаж, хүн шиг аашлахыг албаддаг байжээ. Дараа нь тэд гадуурхагдсаны үр дагаврыг амсаж, олонхи нь амьд үлдэж чадсангүй.

Тэд бидэнтэй хамт амьдарч эхлэхдээ хүн төрөлхтний өөртөө бий болгосон урхинд орж эхэлсэн: архи уух, мөрийтэй тоглоом, алдар нэр, эд баялаг хөөцөлдөх гэх мэт. Тэр цагаас хойш тэд бидний соёл иргэншил нуугдаж буй аюулыг ухамсарлан, цаашид холилдохгүй байхыг сонгосон.

Хэн сэтгэл хангалуун байна - Итало Кальвино

Тэнд байсан. бүх зүйл хориотой байсан улс.

Одоо бол хориглоогүй цорын ганц зүйл бол бильярд тоглох байсан тул харъяатууд тосгоны ард, тэндэх тодорхой талбайд цугларч, бильярд тоглож, өдөр хоногийг өнгөрөөдөг байв. Тэгээд яажХоригдлууд аажмаар, үргэлж үндэслэлтэй шалтгаанаар ирсэн тул гомдоллох эсвэл хэрхэн дасан зохицохыг мэдэхгүй хүн байсангүй.

Олон жил өнгөрөв. Нэгэн өдөр цагдаа нар бүх зүйлийг хориглох ямар ч шалтгаан байхгүй болсныг олж мэдээд, албат хүмүүст хүссэн бүхнээ хийж болно гэдгийг мэдүүлэхийн тулд элч илгээв. Элч нар албат хүмүүсийн цуглардаг газар руу явав.

— Мэдэж байна уу - өөр юу ч хориглоогүйг тэд зарлав. Тэд билльярд тоглосоор л байв.

— Ойлгож байна уу? — гэж элч нар тулгав.

— Та хүссэн бүхнээ хийх эрх чөлөөтэй.

— Маш сайн гэж субьектүүд хариулав.

— Бид билльярд тоглосон. 0>Элч нар өмнө нь өөрсдийгөө зориулж байсан, одоо дахин өөрийгөө зориулах боломжтой хичнээн сайхан, хэрэгтэй ажил мэргэжил байдгийг сануулахыг хичээсэн. Гэвч тэд юу ч тоосонгүй, амьсгаа ч авалгүй нэг нэгээр нь цохиж тоглосоор байв.

Оролдлого нь дэмий болсныг харсан элч нар цагдаа нарт хэлэхээр явав.

— Аль нь ч үгүй. Нэг, хоёр биш” гэж цагдаа хэлэв.

— Биллъярд тоглохыг хориглоё.

Тэгээд ард түмэн хувьсгал хийж бүгдийг нь устгасан. Дараа нь цаг үрэлгүй буцаад билльярд тоглов.

Номын сангийн генерал; Роза Фрейр д'Агиар орчуулсан. Сан Пауло: Companhia das Letras, 2010

Итало Калвино (1923 — 1985) бол алдартай зохиолч юм.20-р зууны хамгийн агуу утга зохиолын дуу хоолой гэж тооцогддог Итали. Түүний замнал дэлхийн 2-р дайны үеийн улс төрийн оролцоо, фашист үзэл суртлын эсрэг тэмцлээр мөн тэмдэглэгдсэн байв.

Бидний сонгосон богино өгүүллэгээс гайхалтай уран зохиолын нэг чухал шинж чанарыг тодорхойлох боломжтой: аллегори үүсгэх . Өөрөөр хэлбэл, бидний бодит байдалд байгаа зүйлийг шүүмжлэх утгагүй гэмээр хуйвалдааныг толилуулж байна.

Зохиомол улс, дур зоргоороо дүрмүүдээр дамжуулан тухайн үеийн авторитаризмыг хэлэх арга замыг олжээ. . Муссолинигийн дэглэмийн үед буюу 1922-1943 оны хооронд Итали улс фашизмыг "арьсан дээр" амссан гэдгийг санах нь зүйтэй.

Энэ газарт хүн ам нь маш их хэлмэгдсэн тул тэдний хүсэл эрмэлзэл хүртэл эрх баригч хүчинд захирагдаж байжээ. Би бусад үйл ажиллагааны талаар мэдэхгүй байсан тул би ердийнх шигээ билльярд тоглохыг хүссэн. Иймээс уг зохиол нь эрх чөлөөнд дасаагүй ард түмний тухай эргэцүүлэн тунгааж, нийгэм-улс төрийн хүчтэй ачааллыг агуулж байна.

Наймдугаар сарын золгүй явдал - Габриэль Гарсиа Маркес

Бид Ареццо хотод үд дундын өмнөхөн хүрч ирээд, Тосканы тэгш тал дахь эгдүүтэй буланд Венесуэлийн зохиолч Мигель Отеро Силвагийн худалдаж авсан Сэргэн мандалтын үеийн цайзыг хайж хоёр цаг гаруй зарцуулсан. 8-р сарын эхээр халуун, хөл хөдөлгөөн ихтэй ням гараг байсан бөгөөд амаргүй байлаа